INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu zbycia nabytych w drodze spadku jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu zbycia nabytych w drodze spadku jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca nabył w drodze spadkobrania po swoim wuju m.in. jednostki uczestnictwa zgromadzone w rejestrze prowadzonym przez (...) Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych .. (dalej zwane jako: „Fundusz”).

W wyniku złożonej dyspozycji Fundusz dokonał transakcji odkupienia odziedziczonych jednostek uczestnictwa, skutkiem czego Zainteresowanemu zostały wypłacone środki pieniężne. Wypłacona należność została pomniejszona o 19% zryczałtowany podatek dochodowy naliczony od całej kwoty wartości jednostek, tj. z pominięciem kwoty wydatków poniesionych przez spadkodawcę.

Wnioskodawca wskazuje, że zbycie jednostek uczestnictwa zgromadzonych w rejestrze prowadzonym przez Fundusz nastąpiło poza wykonaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaakcentować ponadto należy, że Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej, której przedmiotem byłby obrót papierami wartościowymi, czy też pochodnymi instrumentami finansowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podstawę opodatkowania stanowi wypłacana spadkobiercy kwota odkupienia jednostek uczestnictwa pomniejszona o kwotę wydatkowaną przez spadkodawcę na ich nabycie...

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania stanowi wypłacana spadkobiercy (tj. Zainteresowanemu) kwota odkupienia jednostek uczestnictwa pomniejszona o kwotę wydatkowaną przez spadkodawcę na ich nabycie.

Wnioskodawca wskazuje, że stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z dnia 17 stycznia 2012 r.; Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.; „dalej jako: „ustawa o PIT”) wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa stanowią koszt uzyskania przychodu z ich odpłatnego zbycia. Tym samym, samo nabycie jednostek uczestnictwa nie stanowi kosztów uzyskania przychodów – tworzy jedynie uprawnienie do zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów w przypadku ich odpłatnego zbycia.

W opinii Zainteresowanego, z uprawnienia tego mogą skorzystać również spadkobiercy nabywcy, którzy w drodze sukcesji generalnej praw i obowiązków nabywają prawo do potrącenia wydatku poniesionego przez spadkodawcę z uzyskanym przez nich przychodem ze sprzedaży jednostek uczestnictwa. Na poparcie swojego stanowiska Zainteresowany pragnie przywołać art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. z dnia 10 maja 2012 r. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), stosownie do którego spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy prawa, zdaniem Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku podstawę opodatkowania (od której winien być naliczony 19% podatek dochodowy) z odpłatnego zbycia jednostek uczestnictwa w Funduszu winna być różnica pomiędzy sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia przez Zainteresowanego jednostek uczestnictwa (wartość jednostek uczestnictwa na dzień odkupienia ich przez Fundusz) a kosztami uzyskania przychodu (wartość zakupu jednostek uczestnictwa przez spadkodawcę).

Wnioskodawca zauważa, że analizowane zagadnienie było wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć sądów administracyjnych, które zajmowały się już wykładnią art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT w kontekście zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży jednostek uczestnictwa wydatków na nabycie tych jednostek poniesionych przez spadkodawcę.

W szczególności w wyrokach z dnia 11 października 2013 r., sygn. akt II FSK 2824/11 oraz II FSK 941/12, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że podmiotem który uzyskał przychód z odpłatnego zbycia jednostek uczestnictwa jest spadkobierca, objęty obowiązkiem podatkowym. NSA wyjaśnił, że „jest tak, gdyż wydatki na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych z art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. stają się kosztem uzyskania przychodu tylko w przypadku ich odpłatnego zbycia. Zbycie jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych jest więc zdarzeniem faktycznym, które może nastąpić w przyszłości”. Uprawnienie wynikające ze wskazanego przepisu ma wobec tego – jak zasygnalizowano – „charakter warunkowy, zależny od zdarzenia przyszłego i niepewnego. Nie powstało ono w chwili nabycia przedmiotowych jednostek uczestnictwa, ani też nie istniało w chwili otwarcia spadku. Nie zostało również zainicjowane przez spadkodawcę w jakimkolwiek postępowaniu związanym z przedmiotowym uprawnieniem. Zbycie jednostek przez spadkobiercę miało charakter następczy, samoistny, nie powiązany z realizacją określonego prawa majątkowego lub nawet ekspektatywy tego prawa jako przysługującego spadkodawcy, które mogłoby podlegać sukcesji na zasadach określonych art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej”. Ten punkt widzenia nie może jednak być – w świetle zaprezentowanych wcześniej twierdzeń – zaakceptowany. Jego zaaprobowanie powodowałoby, że opodatkowaniu podlegałby przychód, czego konsekwencją byłoby z kolei dyskryminacyjne traktowanie spadkobierców. Zdaniem składu orzekającego w tej sprawie, dla bytu prawa majątkowego nie jest konieczna jego konkretyzacja pojmowana jako zaistnienie jeszcze za życia spadkodawcy zdarzenia skutkującego możliwością skorzystania z owego prawa. W tym ujęciu, prawem majątkowym jest także (bez wnikania w kwestię warunkowego charakteru czy też potencjalnego charakteru uprawnienia) prawo do pomniejszenia przychodu o koszty, które poniósł spadkodawca nabywając jednostki uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, przy przedstawieniu jednostek do wykupu funduszowi.”

Zainteresowany wskazał, że podobne stanowisko zajmowały również składy orzekające wojewódzkich sądów administracyjnych (vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 marca 2009 r., sygn. akt I SA/Lu 702/08, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 821/11, czy też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2012 r. sygn. Akt III SA/Wa 822/11).

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nie może być żadnych wątpliwości, że w rozstrzyganym zakresie mamy do czynienia z ugruntowaną linią orzeczniczą, którą Zainteresowany w pełni aprobuje, zaś twierdzenia i poglądy zawarte w przywołanych wyrokach uważa za swoje.

Ponadto, Wnioskodawca zwraca uwagę, że ze względu na oczywistą dyskryminację podatkową inwestorów, którzy odziedziczyli jednostki uczestnictwa, złożono do laski marszałkowskiej projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (druk sejmowy nr 1611). Autorzy ww. projektu proponowali w art. 22 dodanie ustępu 1m w następującym brzmieniu:

„W przypadku odpłatnego zbycia udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, w tym wykupu przez emitenta papierów wartościowych albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych; nabytych przez podatnika w drodze spadku, kosztami uzyskania przychodu są wydatki, określone na podstawie art. 22 ust. 1e, 1f , 1g, 1i i 1ł oraz art. 23 ust. 1 pkt 38, poniesione przez spadkodawcę w celu objęcia lub nabycia tych udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także na nabycie tych jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych.”

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej potwierdzającej prawo do pomniejszenia przychodu z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa o kwotę wydatkowaną przez spadkodawcę na ich nabycie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl ogólnej zasady ustalania dochodu wyrażonej w art. 9 ust. 2 powołanej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24 – 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym (…).

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stanowi, że źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Za przychody z kapitałów pieniężnych w myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.

Powyższy przepis stosuje się z zastrzeżeniem ustępu 1c, zgodnie z którym nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.).

Stosownie do art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych – oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Zainteresowany nabył w drodze spadku po swoim wuju jednostki uczestnictwa zgromadzone w rejestrze prowadzonym przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych. W wyniku złożonej dyspozycji fundusz dokonał odkupienia odziedziczonych jednostek. Wnioskodawcy została wypłacona należność pomniejszona o kwotę 19% podatku dochodowego naliczonego od całej kwoty wartości jednostek, tj. z pominięciem kwoty wydatków poniesionych przez spadkodawcę. Zbycie jednostek uczestnictwa nastąpiło poza wykonaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej, której przedmiotem byłby obrót papierami wartościowymi, czy też pochodnymi instrumentami finansowymi.

Skoro wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został złożony dnia 23 grudnia 2013 r. i dotyczy stanu faktycznego, na gruncie przedmiotowej sprawy zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2013 r.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy (…).

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Zatem, wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa nie podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, lecz dopiero w momencie ich odkupienia albo umorzenia.

Przy ustalaniu podstawy należy uwzględnić, że w wypadku nabycia w drodze spadku podatnik nie ponosi wydatków na nabycie, które zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są kosztami uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych.

W przypadku śmierci osoby, która uprawniona była do odkupu jednostek uczestnictwa od funduszu, osobą uprawnioną do złożenia zlecenia jest spadkobierca. Należy zauważyć, że spadkobierca, który otrzymał jednostki uczestnictwa tytułem spadku nie poniósł wydatków na nabycie tych jednostek. Innymi słowy, nie doszło do uszczuplenia majątku spadkobiercy o kwotę stanowiącą równowartość jednostek uczestnictwa w funduszu. Co za tym idzie, wartość odkupu będąca przychodem z tytułu udziału w funduszu kapitałowym jest równocześnie dochodem do opodatkowania.

Z uwagi na to, że prawo do uznania wydatków na zakup jednostek uczestnictwa, na mocy ww. art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, aktywuje się w momencie powstania należności z tytułu sprzedaży jednostek uczestnictwa, tak więc spadkodawca nie zlecając sprzedaży jednostek uczestnictwa nie posiadał prawa do uznania ich podatkowo za koszt uzyskania przychodu. W konsekwencji, wobec nieistnienia takiego prawa nie może być ono przedmiotem sukcesji.

Należy wskazać, że w przepisach podatkowych kwestię sukcesji praw i obowiązków spadkobierców regulują przepisy art. 97-105 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Śmierć osoby będącej podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych powoduje określone konsekwencje, dla których przewidziane są szczególne formy postępowania.

Z regulacji zawartej w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej dotyczącej sukcesji w zakresie prawa podatkowego, wynika że spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów Ordynacji podatkowej. Zarówno prawa i obowiązki, aby mogły być nabyte przez spadkobiercę, muszą nie tylko wynikać z przepisów prawa podatkowego, ale również przynależeć do konkretnej osoby w tym wypadku spadkodawcy. Na spadkobierców przechodzą tylko te obowiązki spadkodawcy, które miał on jako podatnik i tylko te, które są związane z realizacją obowiązków, wynikających z ustaw regulujących kwestie podatków. Jednocześnie nie można mówić o sukcesji prawa, którego spadkodawca nie nabył. Wejście spadkobiercy na podstawie art. 97 Ordynacji podatkowej w prawa i obowiązki podatnika (spadkodawcy) – nie uzasadnia utożsamiania go z podatnikiem.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z ust. 4 ww. artykułu płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Reasumując, stwierdzić należy, że Wnioskodawca nabywając jednostki uczestnictwa w drodze spadku nie poniósł kosztów ich nabycia. W przypadku odkupienia przez fundusz inwestycyjny jednostek nabytych przez Zainteresowanego w drodze dziedziczenia, uzyskany przychód z tytułu udziału w funduszu kapitałowym stanowił równocześnie dochód do opodatkowania 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że podstawę opodatkowania stanowi tu wypłacana spadkobiercy (tj. Zainteresowanemu) kwota odkupienia jednostek uczestnictwa pomniejszona o kwotę wydatkowaną przez spadkodawcę na ich nabycie.

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej zmiany przepisów dotyczących zagadnienia będącego przedmiotem niniejszej interpretacji, wskazać należy, że ustawą z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz.U. z 2013 r. poz. 1387) dodano do artykułu 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustęp 1m.

W myśl znowelizowanego przepisu, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w spółce kapitałowej oraz papierów wartościowych, wykupu przez emitenta papierów wartościowych albo odkupienia (umorzenia) tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, a także zwrotu wkładów albo udziałów w spółdzielni, nabytych przez podatnika w drodze spadku, kosztami uzyskania przychodu są wydatki poniesione przez spadkodawcę w celu objęcia lub nabycia tych udziałów w spółce kapitałowej oraz papierów wartościowych, udziałów albo wkładów w spółdzielni, a także na nabycie tych tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych.

Zauważyć jednakże należy, że cytowany wyżej przepis – stosownie do art. 11 noweli z dnia 8 listopada 2013 r. – wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2014 r., zaś na gruncie badanej sprawy zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego zaistniało przed tą datą. Wobec powyższego, znowelizowany przepis nie mógł stanowić podstawy prawnej rozstrzygnięcia zawartego w niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Zainteresowanego wyroków sądów administracyjnych, wskazać należy, że stanowisko przyjęte w tych orzeczeniach nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej rozstrzygnięcia tut. Organu. Powyższe wynika z treści art. 153 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zgodnie z którym ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.