Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-179/14/AD
z 13 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2014 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 26 września 1991 r. mąż Pani nabył wraz ze wspólnikiem spółki cywilnej lokal użytkowy za kwotę 45.000.000 zł. Środki finansowe na nabycie ww. lokalu pochodziły z majątków odrębnych wspólników. Nabycie nastąpiło do majątku odrębnego męża. Udział jego we współwłasności w ww. nieruchomości wynosił 50%.

W dniu 24 listopada 1994 r. mąż Pani odkupił od wspólnika jego udział we własności lokalu za kwotę 30.000.000 zł. Nabycie nastąpiło również do majątku odrębnego męża.

W dniu 24 czerwca 1997 r. aktem notarialnym mąż wnioskował do Sądu Rejonowego o założenie dla przedmiotowego lokalu księgi wieczystej i usankcjonowanie jego wydzielenia, co też nastąpiło dnia 22 sierpnia 1997 r. na podstawie postanowienia Sądu.

W dniu 17 listopada 2009 r. dokonała Pani wraz z małżonkiem rozszerzenia wspólności ustawowej, w wyniku którego rozszerzono zakres wspólności ustawowej na wszelkie przedmioty i prawa nabyte, w tym również na lokal użytkowy, o którym mowa powyżej. W wyniku rozszerzenia wspólności ustawowej dopisano również w księdze wieczystej Panią jako współwłaściciela.

W dniu 12 listopada 2013 r. dokonała Pani wraz z małżonkiem zbycia lokalu za kwotę 30.000 zł.

Dodatkowo wskazuje Pani, że w okresie od 1991 r. do 2000 r. lokal był używany przez Pani męża w działalności gospodarczej prowadzonej w spółce cywilnej. Jednakże nie stanowił on składnika majątku spółki, która swą działalność zakończyła i wyrejestrowała z dniem 31 grudnia 2000 r. Po likwidacji działalności prowadzonej w spółce cywilnej mąż Pani nie prowadził żadnej innej działalności gospodarczej, w której byłby wykorzystywany lokal użytkowy. Pani również nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej. Od 2001 r. do 30 września 2013 r. lokal był przedmiotem najmu prywatnego prowadzonego poza działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu sprzedaży lokalu użytkowego, o którym mowa we wniosku, jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Wnioskodawczyni uważa, że sprzedaż lokalu użytkowego, nie rodzi obowiązku podatkowego po Jej stronie, ponieważ od dnia nabycia poszczególnych udziałów w danym lokalu upłynął okres dłuższy niż 5 lat. Jej zdaniem okres ten odnosi się również do Niej ponieważ w 2009 r. wspólnie z mężem dokonała rozszerzenia wspólnoty majątkowej, które objęło również nabyty wcześniej przez Jej męża lokal użytkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 tejże ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle powyższego sprzedaż nieruchomości nie dokonana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej stanowi, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustaw, źródło przychodu podatkowego, jeśli ma ona miejsce przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie. Jeśli natomiast odpłatne zbycie następuje po upływie tego okresu, nie powstaje przychód (nie ma miejsca opodatkowanie podatkiem dochodowym).

Z analizy stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że małżonek Pani w latach 1991 i 1994 nabył w drodze kupna udziały w prawie do lokalu użytkowego, które to udziały w wyniku zawartej z Panią w dniu 12 listopada 2013 r. umowy rozszerzającej wspólność ustawową małżeńską wniósł do Państwa majątku wspólnego. Lokal ten był użyczony dla osobowej spółki handlowej, w której wspólnikiem był m.in. Pani mąż. Spółka wykorzystywała lokal na potrzeby związane z jej działalnością gospodarczą, którą zlikwidowała z dniem 31 grudnia 2000 r. Powyższy lokal został zbyty przez Panią i męża w dniu 12 listopada 2013 r.

Odnosząc zatem stan faktyczny do powołanego na wstępie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie fakt, że lokal użytkowy wykorzystywany był przez Pani męża w prowadzonej przez niego w spółce osobowej działalności gospodarczej, pozostaje bez wpływu na sytuację prawno-podatkową Pani. Nieruchomość nie była bowiem środkiem trwałym w spółce, zaś Pani nie była wspólnikiem tej spółki. Ponadto jak wynika z treści wniosku, po likwidacji działalności przez męża nie prowadziła Pani żadnej działalności gospodarczej, w której byłby wykorzystywany lokal użytkowy. Od 2001 r. do 30 września 2013 r. lokal był przedmiotem najmu prywatnego prowadzonego poza działalnością gospodarczą.

Przy czym wskazać należy, że w sytuacji gdy wspólnicy użyczą spółce nieruchomość, do której posiadają prawo własności, spółka nie przejmuje prawa własności w nieruchomości. Pozostaje ona nadal własnością użyczającego. Zatem, zbycie lokalu użytkowego będącego przedmiotem majątku prywatnego wspólnika, który to lokal został użyczony spółce do prowadzenia działalności gospodarczej, nie stanowi zbycia składnika majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie przychód z tego tytułu należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotne jest ustalenie, czy włączenie prawa własności nieruchomości nabytej w drodze kupna przez męża, do Państwa majątku wspólnego, w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową, stanowi ich nabycie przez Panią w rozumieniu ww. przepisu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazując, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, tzn. że nabycie nieruchomości następuje z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy. Zatem poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika.

Ustalając datę nabycia przez Panią udziału w przedmiotowym lokalu użytkowym należy odwołać się do przepisów ustawy dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jednakże małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa (art. 47 § 1 ww. ustawy). Jest to zatem umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

Zawarta przez małżonków umowa rozszerzająca wspólność ustawową o przedmiot wchodzący w skład majątku odrębnego jednego z nich jest umową zbycia tego przedmiotu. Taki charakter tej czynności jest niezależny od sposobu nabycia przez małżonka przedmiotu rozporządzenia. Rozporządzeniem nieodpłatnym jest włączenie w drodze umowy zawartej przez małżonków przedmiotu darowizny dokonanej na rzecz jednego z nich do majątku wspólnego.

Stwierdzić zatem należy, że włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym za datę nabycia przez Panią wskazanej we wniosku nieruchomości (lokalu użytkowego) należy uznać datę rozszerzenia wspólności majątkowej mającej miejsce w dniu 17 listopada 2009 r.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie stanu faktycznego należy odnieść się do przepisów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) z dniem 1 stycznia 2009 r. zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Oznacza to zarazem, iż nowe zasady opodatkowania mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (...).

W myśl natomiast art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie dochodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku nie wskazała Pani by miała zamiar przeznaczyć przychód uzyskany z ewentualnego odpłatnego zbycia udziału w prawie do lokalu użytkowego nabytego w drodze rozszerzenia wspólności majątkowej na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w powołanym powyżej przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co uprawniałoby do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy. Wobec tego, z tytułu sprzedaży nieruchomości będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19 % podstawy obliczenia podatku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.