Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1185a/13/DP
z 28 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2013 r. (data wpływu 20 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania otrzymanych należności za usługę kurierską – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie m.in. opodatkowania otrzymanych należności za usługę kurierską.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od kwietnia 2011 r. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Wiodącym rodzajem działalności jest wykonywanie odzieży roboczej. Część odzieży Wnioskodawczyni szyje bezpośrednio na zamówienie klienta, przy czym zamówienie realizowane jest przy wykorzystaniu zakupionych przez Wnioskodawczynię tkanin i dodatków. W sytuacji gdy Wnioskodawczyni nie posiada konkretnych zamówień wykonuje także odzież do sprzedaży bezpośredniej. Odzież „czeka” aż znajdzie się na nią nabywca.

Wnioskodawczyni współpracuje także z firmami z tej samej branży – kooperuje z nimi. Szyje dla nich odzież roboczą z powierzonych przez te firmy tkanin i dodatków. Zdarza się, że dostaje od tych firm odzież już przygotowaną w elementach (skrojoną). Wszystkie wyroby, wytworzone przez firmę Wnioskodawczyni, zarówno z tkanin powierzonych jak i zakupionych przez Wnioskodawczynię stanowią wyroby gotowe.

W zakres działalności – którą prowadzi Wnioskodawczyni – wchodzą także usługi krawieckie (przeróbki, skracanie odzieży, wymiana uszkodzonych zamków, nadruk logo, serwis odzieży roboczej), które wykonywane są sporadycznie.

Dotychczas działalność Wnioskodawczyni traktowana była jako działalność usługowa opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%. Wnioskodawczyni dostarcza wyroby do klientów na terenie Polski oraz za granicę korzystając z usług kurierskich.

Wnioskodawczyni „transport” zalicza do przychodu i opłaca 8,5% zryczałtowany podatek dochodowy. Koszty transportu opłaca klient, Wnioskodawczyni pośredniczy tylko między kurierem a ostatecznym klientem. Na fakturze lub paragonie Wnioskodawczyni wykazuje pozycję „transport”. Praktycznie to wygląda w sposób następujący: Wnioskodawczyni przekazuje kurierowi z góry zapłatę za usługę kurierską, towar jest wysyłany razem z fakturą do klienta, na fakturze jest wyszczególniona kwota należności za towar oraz osobno za dostawę. Klient dokonuje przelewu całej kwoty wartości z faktury. W tym momencie Wnioskodawczyni otrzymuje zapłatę za wysłany klientowi towar oraz zwrot kosztów wysyłki kurierskiej. Klient nabywając towar poinformowany jest, że poniesie koszty przesyłki kurierskiej. Wnioskodawczyni nie dolicza tych kosztów do wartości sprzedawanego towaru ani do wartości usługi. Jest to odrębny koszt zakupu ponoszony przez klienta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy koszty transportu – należącego do Wnioskodawczyni towaru (usługi) – do klienta, jakie Wnioskodawczyni wykazuje odrębnie na fakturze lub paragonie, powinny być doliczane do przychodu Wnioskodawczyni, według którego wyliczany jest zryczałtowany podatek dochodowy?

Wnioskodawczyni za nieprawidłowe uznaje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5% całości faktury składającej się z 2 elementów; towaru (usługi) oraz kosztów wysyłki.

Zdaniem Wnioskodawczyni, koszty transportu wykazywane odrębnie na fakturze lub paragonie nie powinny być wliczane do przychodu z działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Koszty transportu doliczane są w wysokości rzeczywistych kosztów, Wnioskodawczyni nie stosuje żadnych narzutów ani nie dolicza ich do ceny wyrobu finalnego. Klient nabywając towar albo usługę wie, że poniesie koszt dodatkowy w postaci kosztów dostawy. Klient otrzymując fakturę lub paragon ma wyszczególnione pozycje: kosztów zakupu towaru czy usługi oraz kosztów dostawy.

Wobec tego Wnioskodawczyni uważa, że koszty wysyłki nie powinny wchodzić w skład podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymywane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a- 22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni dostarcza wyroby do klientów na terenie Polski oraz za granicę korzystając z usług kurierskich. Koszty transportu opłaca klient. Na fakturze lub paragonie wykazywana jest pozycja „transport”. Praktycznie to wygląda w sposób następujący: Wnioskodawczyni przekazuje kurierowi z góry zapłatę za usługę kurierską, towar jest wysyłany razem z fakturą do klienta, na fakturze jest wyszczególniona kwota należności za towar oraz osobno za dostawę. Klient dokonuje przelewu całej kwoty wartości z faktury. W tym momencie Wnioskodawczyni otrzymuje zapłatę za wysłany klientowi towar oraz zwrot kosztów wysyłki kurierskiej. Z wniosku nie wynika, by Wnioskodawczyni korzystała z instytucji pełnomocnictwa przy wysyłce.

W opisanej sytuacji koszty przesyłki kurierskiej są zatem częścią składową kwoty należnej z tytułu sprzedanego towaru (usługi), a więc są przychodem należnym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji, przychodem podlegającym opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych będzie – oprócz należności za towar (usługę) – także należność otrzymana tytułem kosztów transportu.

Przychód z tego tytułu podlega opodatkowaniu według stawki podatkowej właściwej dla wykonywanej usługi (czynności) głównej, tj. tej której transport jest częścią składową (do której koszty transportu są doliczane na fakturze lub paragonie).

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

1. 8,5% – przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (pkt 3 lit. b),
2. 8,5% – przychodów z działalności polegającej na wytwarzaniu przedmiotów (wyrobów) z materiału powierzonego przez zamawiającego (pkt 3 lit. f),
3. 5,5% – przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton (pkt 4 lit. a).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.