Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1467/13/AK
z 26 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2013 r. (data wpływu 31 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do wewnątrzwspólnotowego nabycia podnośnika pożarniczego oraz specjalistycznego i uzupełniającego wyposażenia technicznego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do wewnątrzwspólnotowego nabycia podnośnika pożarniczego oraz specjalistycznego i uzupełniającego wyposażenia technicznego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina, będąca zarejestrowanym podatnikiem VAT, planuje zakup podnośnika pożarniczego. Zakup ten będzie dokonany w trybie przepisów o zamówieniach publicznych. Zamawiającym będzie Gmina, ona też będzie zawierać umowę, w ramach której zakupi przedmiotowy składnik majątku. Planuje zakupić (również w trybie zamówień publicznych) pewne towary stanowiące specjalistyczne wyposażenie techniczne, w tym: radiostację bazową - 1 szt., radiostacje przewoźne - 9 szt., piły spalinowe do drewna - 2 szt., piły spalinowe do betonu - 2 szt., agregaty prądotwórcze - 3 szt., trójnogi z bloczkiem i windą - 3 zestawy, kamerę termowizyjną - 1 szt., amfibię z przyczepą - 1 szt., łódź motorową aluminiową - płaskodenną aluminiową z wyposażeniem - 1 szt., system obserwacji i narzędzi wspomagających monitoring i ocenę stanu środowiska - 1 szt.

Gmina planuje zakupić (również w trybie zamówień publicznych) pewne towary stanowiące wyposażenie uzupełniające, w tym: maski MP-5 z pyłopochłaniaczem - 70 szt., syreny elektroniczne DSE 1200s - 3 szt., namioty - 2 szt., maszty oświetleniowe - 6 szt., zestawy medycznie PSP R-1 - 3 szt., latarki -10 szt., mapy cyfrowe i warstwowe - 1 komplet, łóżka polowe L1 - 130 szt., krzesła WP5 – 30 szt., stoły WP 5-8 -10 szt., koce - 260 szt., poduszki - 130 szt., spodniowodery - 40 szt., kurtki przeciwdeszczowe - 40 szt., kombinezony przeciw owadom - 4 szt.

Nie jest wykluczone, że do przetargu staną również oferenci z innych państw członkowskich, którzy zaoferują korzystną cenę. Po stronie Gminy może mieć miejsce wówczas wewnątrzwspólnotowe nabycie tego sprzętu. Gmina będzie podatnikiem obowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tego tytułu. Powyższy sprzęt w części mieści się w załączniku nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jako sprzęt przeznaczony na cele ochrony przeciwpożarowej, jednakże Gmina nie będzie dokonywała tego zakupu - który może skutkować wewnątrzwspólnotowym nabyciem - dla jednostki ochrony przeciwpożarowej.

Właścicielem nabytego sprzętu będzie pozostawać Gmina. Możliwe jest, że część tego sprzętu (w szczególności podnośnik pożarniczy) będzie wykorzystywana przez Ochotniczą Straż Pożarną, jednakże ta jednostka organizacyjna nie uzyska własności tego sprzętu. Towary te będą jej jedynie wypożyczane (nieodpłatnie udostępniane) przez Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy powyższy sprzęt - nabywany przez Gminę (jednostkę samorządu terytorialnego) - jest objęty podstawową stawką podatku od towarów i usług, w związku z czym, jeśli dojdzie do jego wewnątrzwspólnotowego nabycia - będzie musiała zastosować podstawową stawkę podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadą jest, że jeśli przepisy szczególne nie przewidują w sposób wyraźny zastosowania innej stawki podatku albo zwolnienia podatkowego, to stosowana jest stawka podstawowa VAT (aktualnie, na mocy przepisów przejściowych, wynosząca 23%).

Zasada powyższa wynika z brzmienia art. 41 ust. 1 ustawy.

W kontekście sytuacji przedstawionej w pytaniu należy natomiast zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 41 ust. 10 ustawy, obniżoną stawkę podatku stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

W załączniku nr 3 do ustawy pod pozycją 129 - jako objęty stawką 7% jeden z rodzajów „towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej” - wymienia się „Sprzęt przewozowo-samochodowy", a w tym:

1. pożarnicze samochody specjalne i specjalistyczne (gaśnicze, rozpoznawcze, drabiny samochodowe, techniczne, chemiczne, ekologiczne, dźwigi i podnośniki, cysterny, sanitarki) oraz fabrycznie wykonane i oznakowane pojazdy straży pożarnej,
2. sprzęt pływający, statki pożarnicze, łodzie, pontony i silniki oraz statki powietrzne dla ratownictwa i gaszenia pożarów.

Podnośniki samochodowe mogą być zatem towarem przeznaczonym na cele ochrony przeciwpożarowej (jako pożarniczy samochód specjalistyczny, bądź specjalny).

Z kolei w załączniku nr 3 do ustawy, pod pozycją 130 i 131 - jako objęte stawką obniżoną - wymienia się niektóre spośród towarów, jakie Gmina zakupiła jako wyposażenie techniczne oraz wyposażenie uzupełniające. Wymienione tam są bowiem m.in.: sprzęt łączności, materiały i środki wyposażenia specjalistycznego (w tym sprzęt ochrony osobistej; aparaty oddechowe z maskami).

Tak więc część towarów zakupionych jako wyposażenie techniczne oraz wyposażenie uzupełniające mogłoby zostać objęte stawką obniżoną.

Wprowadza się jednak dwa warunki zastosowania stawki obniżonej (w odniesieniu do wszystkich zakupionych towarów, o których mowa). Po pierwsze, dostawa musi być dokonana dla jednostek ochrony przeciwpożarowej. Po drugie, towary będące przedmiotem dostawy muszą być przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej.

W opisywanej sytuacji są wątpliwości co do spełnienia każdego z tych warunków.

Po pierwsze, wątpliwe jest, czy podnośnik, o którym mowa, służyć będzie celom ochrony przeciwpożarowej. Zakup podnośnika sfinansowany zostanie ze środków RPOWZ Oś Priorytetowa 4 „Infrastruktura ochrony środowiska", Działanie 4.5 „Ochrona przyrody i zapobieganie zagrożeniom", Poddziałanie 4.5.2 „Zapobieganie zagrożeniom". Nie ma więc wyraźnego przeznaczenia powyższego towaru do celów ochrony przeciwpożarowej. Podobnie zakup towarów stanowiących wyposażenie techniczne i wyposażenie uzupełniające. Nie są one przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej, lecz generalnie służyć mają ochronie przed skutkami różnego rodzaju klęsk żywiołowych (nie tylko pożarów, ale również powodzi, wichur i tym podobnych).

Po drugie, istnieją także wątpliwości, czy wystąpi „dostawa (...) towarów (...), dla jednostek ochrony przeciwpożarowej". Przede wszystkim należy się zastanowić, czy dla jednostek ochrony przeciwpożarowej mają być „towary" czy też „dostawy towarów". Ma to pewne znaczenie, gdyż w tym pierwszym przypadku znaczenie miałoby to, kto otrzymuje towary (większe znaczenie ma aspekt praktyczny), zaś w tym drugim przypadku, większe znaczenie ma to, kto jest odbiorcą samej czynności dostawy (aspekt formalny). Analizując powyższe zagadnienie, przede wszystkim zauważyć należy, że przed określeniem „dla jednostek ochrony przeciwpożarowej" znajduje się przecinek. Powyższe wskazuje, że określenia „dla jednostek ochrony przeciwpożarowej" dotyczy sformułowanie „dostawa towarów". To więc dla jednostek ochrony przeciwpożarowej powinna być wykonana dostawa towarów, a nie tylko same towary (powinny być dla tych jednostek). Znaczenie ma więc aspekt prawny (kto jest drugą stroną czynności opodatkowanej), a nie faktyczny (kto faktycznie dostaje towary).

Wykładnia językowa przemawia zatem za interpretacją, zgodnie z którą - dla zastosowania stawki obniżonej - nabywcą powinna być jednostka ochrony przeciwpożarowej (czyli jednostka organizacyjna straży pożarnej, bądź innej jednostki ochrony przeciwpożarowej). Dostawa jest bowiem czynnością ustawową, a nie faktyczną. Nie chodzi zatem o faktyczne dostarczenie sprzętu, tylko o wykonanie czynności opodatkowanej (dostawy). Ona zaś jest wykonywana „dla" konkretnego nabywcy (podmiotu widniejącego na fakturze).

Organy podatkowe jednolicie uważają, że przy tego rodzaju transakcjach, gdzie kupującym jest gmina (bądź inna jednostka samorządu terytorialnego), stawka obniżona nie ma zastosowania, nawet jeśli towar jest faktycznie przeznaczony na potrzeby jednostek straży pożarnej. Tak Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 9 października 2009 r. nr IPPP1-443-851/09-2/PR, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z dnia 13 listopada 2008 r. nr IBPP2/443-837/08/LŻ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w piśmie z dnia 12 września 2008 r. nr ITPP1/443-554/08/KM.

W związku z powyższym, Gmina stoi na stanowisku, iż powyższy sprzęt - nabywany przez nią jako jednostkę samorządu terytorialnego - będzie objęty podstawową stawką podatku od towarów i usług, w związku z czym - jeśli dojdzie do jego wewnątrzwspólnotowego nabycia - będzie musiała zastosować podstawową stawkę podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju - zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 - zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy – rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:

1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   -z zastrzeżeniem art. 10;

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Jak stanowi ust. 3 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
   
2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

- jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 10 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, w części dotyczącej towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, w poz. 129-134, wymieniono enumeratywnie towary, których dostawa korzysta z obniżonej stawki podatku w wysokości 8%.

Stosowanie obniżonej, 8% stawki podatku dla dostawy towarów na cele ochrony przeciwpożarowej, jest uzależnione od spełnienia łącznie następujących warunków:

1. towar będący przedmiotem dostawy musi być wymieniony w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy,
2. dostawa jest dokonana na terytorium kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej,
3. towary będące przedmiotem dostawy są przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej.

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r., Nr 178, poz. 1380 z późn. zm.), jednostkami ochrony przeciwpożarowej są:

1. jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej,

1a. jednostki organizacyjne Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej,

2. zakładowa straż pożarna,

3. zakładowa służba ratownicza,

4. gminna zawodowa straż pożarna,

4a. powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna,

5. terenowa służba ratownicza,

6. ochotnicza straż pożarna

7. związek ochotniczych straży pożarnych,

8. inne jednostki ratownicze.

W myśl art. 29 ww. ustawy o ochronie przeciwpożarowej, koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z:

1. budżetu państwa;
2. budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
3. dochodów instytucji ubezpieczeniowych, ubezpieczających osoby prawne i fizyczne;
4. środków własnych podmiotów, o których mowa w art. 17, które uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na utworzenie jednostki ochrony przeciwpożarowej.

Ponadto zgodnie z art. 32. ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-5 i 8, ponoszą podmioty tworzące te jednostki. Koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 1.

Wskazać należy, że wykładni art. 41 ust. 2 i ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług nie można dokonywać z pominięciem przepisów art. 29 pkt 2 i art. 32 ust. 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej. Z art. 29 pkt 2 ustawy o ochronie przeciwpożarowej wynika, że koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywane są z budżetów jednostek samorządu terytorialnego, natomiast art. 32 ust. 2 tej ustawy stanowi, że koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej ponosi gmina. Skoro zatem na gminę (czy też inną jednostkę samorządu terytorialnego tworzącą jednostkę ochrony przeciwpożarowej) został nałożony ustawowy obowiązek finansowania kosztów funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, jak również kosztów wyposażenia, utrzymania i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczej straży pożarnej, a sama gmina (czy też inna jednostka samorządu terytorialnego) nie jest jednostką ochrony przeciwpożarowej, to mimo, że formalnym nabywcą sprzętu przeciwpożarowego jest jednostka samorządu terytorialnego, faktycznie dostawa tego sprzętu następuje na rzecz jednostek ochrony przeciwpożarowej, z przeznaczeniem na cele ochrony przeciwpożarowej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Gmina planuje zakup podnośnika pożarniczego, towarów stanowiących specjalistyczne oraz uzupełniające wyposażenie techniczne. Nie jest wykluczone, że do przetargu staną również oferenci z innych państw członkowskich, którzy zaoferują korzystną cenę. Właścicielem nabytego sprzętu będzie pozostawać Gmina. Możliwe jest, że część tego sprzętu (w szczególności podnośnik pożarniczy) będzie wykorzystywana przez Ochotniczą Straż Pożarną, jednakże ta jednostka organizacyjna nie uzyska własności tego sprzętu. Towary te będą jej jedynie wypożyczane (nieodpłatnie udostępniane) przez Gminę.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów, które wymienione są w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, i które wykorzystywane będą przez Ochotniczą Straż Pożarną (gaszenie pożarów, ochrona przed skutkami różnego rodzaju klęsk żywiołowych - powodzi, wichur i tym podobnych), niezależnie od faktu, że ich formalnym nabywcą i właścicielem będzie Gmina, wbrew stanowisku wyrażonemu we wniosku, zostaną spełnione warunki określone w art. 41 ust. 2 w związku z ust. 10 ustawy, w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy. Tym samym Gmina dokonując ich wewnątrzwspólnotowego nabycia uprawniona będzie do zastosowania preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które nie zostały wymienione w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz takich, które jakkolwiek zostały w nich wymienione, ale nie będą wykorzystywane przez Ochotniczą Straż Pożarną - zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy - zastosowanie znajdzie 23% stawka podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.