2011.11.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1237/11/MS
z 8 listopada 2011 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Rodzaj dokumentu

interpretacja indywidualna

Sygnatura

IBPP1/443-1237/11/MS

Data

2011.11.08

Referencje

IBPP1/443-1238/11/MS, interpretacja indywidualna

Autor

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat

Podatek od towarów i usług --> Obowiązek podatkowy --> Zasady ogólne --> Moment powstania obowiązku podatkowego

Słowa kluczowe

moment powstania obowiązku podatkowego

obowiązek podatkowy

Istota interpretacji

czy wszystkie usługi informatyczne oraz związane z nimi dostawy towarów, wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartych umów, należy traktować każdorazowo jako jedną kompleksową usługę informatyczną, w przypadku której obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi.

Wniosek ORD-IN

6 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2011r. (data wpływu do tut. organu 27 lipca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2011r. (data wpływu do tut. organu w dniu 2 listopada 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy wszystkie usługi informatyczne oraz związane z nimi dostawy towarów, wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartych umów, należy traktować każdorazowo jako jedną kompleksową usługę informatyczną, w przypadku której obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2011r. do tut. organu, wpłynął wniosek z dnia 25 lipca 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy wszystkie usługi informatyczne oraz związane z nimi dostawy towarów, wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartych umów, należy traktować każdorazowo jako jedną kompleksową usługę informatyczną, w przypadku której obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi.Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 października 2011r. (data wpływu 2 listopada 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1237, 1238/11/MS z dnia 21 października 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność m.in. w zakresie:

58 29: (PKD 2007) Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania.

62 0l: (PKD 2007) Działalność związana z oprogramowaniem.

62 02: (PKD 2007) Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki.

62 03: (PKD 2007) Działalność związana z zarządzaniom urządzeniami informatycznymi.

62 09: (PKD 2007) Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych.

63 11: (PKD 2007) Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność.

Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług (dalej jako "podatek VAT").

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy na rzecz innych podmiotów, w szczególności, następujące rodzaje usług:

pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji);
sprzedaż praw autorskich i udzielanie licencji;
serwis oprogramowania;
szkolenia i konsultacje (doradztwo informatyczne);
dostawy sprzętu (towary).

Wnioskodawca będzie zawierać ze swoimi klientami ("Klienci") umowy, na podstawie których będzie świadczyć na rzecz Klientów kompleksowo usługi informatyczne (dalej odpowiednio jako "Umowy" oraz "Usługi informatyczne"), na które składać się będzie wiele świadczeń składowych.

Częściami składowymi usług informatycznych będą, w szczególności, następujące świadczenia:

usługi udzielania licencji;
usługi pośredniczenia w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji);
dystrybucja (sprzedaż) oprogramowania obcego;
subskrypcja oprogramowania;
szkolenia i konsultacje (doradztwo informatyczne);
usługi wdrożeniowe i integracyjne;
serwis i konserwacja oprogramowania;
asysta techniczna;
usługi nadzoru autorskiego;
usługi nadzoru eksploatacyjnego;
usługa wprowadzania zmian do oprogramowania;
usługi wsparcia;
usługi gwarancyjne (usuwanie nieprawidłowości);
dostawy towarów niezbędnych do prawidłowego wykonania usług, tj. szeroko pojmowanego sprzętu komputerowego, obejmującego zarówno zespoły komputerowe jak i ich części.

Należy w tym miejscu podkreślić, że ewentualne dostawy towarów niezbędnych do prawidłowego wykonania ww. usług, tj. szeroko pojmowanego sprzętu komputerowego, obejmującego zarówno zespoły komputerowe, jak i ich części, mają charakter dodatkowy i pozostają w związku z ww. usługami.

Cena usługi informatycznej może być ustalona w podziale na poszczególne świadczenia składowe albo łącznie (ewentualna wycena części składowych ma jedynie charakter elementu kalkulacyjnego łącznej ceny za usługę informatyczną).

Wnioskodawcę usługi informatycznej, na fakturach wystawionych przez Wnioskodawcę na Klientów z tytułu wykonania danej usługi wszystkie świadczenia składowe wykonane w ramach usługi informatycznej mogą być ujęte w jednej pozycji nazwanej "Usługi Informatyczne" lub mogą zostać wyszczególnione.

Każdorazowo w skład usługi informatycznej wchodzić będą, co najmniej dwa świadczenia składowe:

usługi informatyczne obejmujące:
- serwis oprogramowania,
- doradztwo informatyczne (opiekę informatyczną).
usługi informatyczne obejmujące:
- pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji),

asystę techniczną,
serwis i konserwację oprogramowania.

usługi informatyczne obejmujące:
- usługi udzielania licencji,
- pośredniczenie w sprzedaży prawa autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji),
- szkolenia i konsultacje,
- usługi wdrożeniowe i integracyjne.
usługi informatyczne obejmujące:
- pośredniczenie w sprzedaży prawa autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji),
- usługi wsparcia,
- usługi subskrypcji oprogramowania.
usługi informatyczne obejmujące:
- pośredniczenie w sprzedaży prawa autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji),
- usługi wdrożeniowe,
- serwis oprogramowania.
usługi informatyczne obejmujące:
- dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego,
- asystę techniczną,
- serwis i konserwację oprogramowania.
usługi informatyczne obejmujące:
- usługi udzielania licencji,
- dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego,
- szkolenia i konsultacje,
- usługi wdrożeniowe i integracyjne.
usługi informatyczne obejmujące:
- dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego,
- usługi wsparcia,
- usługi subskrypcji oprogramowania.
usługi informatyczne obejmujące:
- dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego,
- usługi wdrożeniowe,
- serwis oprogramowania.
usługi informatyczne obejmujące:
- usługi udzielania licencji,
- usługi wdrożeniowe,
- serwis oprogramowania,
- usługi nadzoru autorskiego.
usługi informatyczne obejmujące:
- serwis oprogramowania,
- nadzór eksploatacyjny.
usługi informatyczne obejmujące:
- usługi wprowadzania zmian w oprogramowaniu,
- usługi bieżących modyfikacji oprogramowania,
- usługi wsparcia.
usługi informatyczne obejmujące:
- serwis oprogramowania,
- usługi wsparcia.
usługi informatyczne obejmujące:
- usługi udzielania licencji,
- dostawy sprzętu komputerowego.

Ponadto Wnioskodawca pragnie dodatkowo wyjaśnić, iż:

1. Wyjaśnienia ogólne.

Usługi opisane w niniejszym wniosku dotyczą zarówno oprogramowania obcego jak i własnego. W przypadkach wskazanych we wniosku może mieć miejsce projektowanie systemów informatycznych. W przypadku gdy na podstawie umowy zawartej z klientem Wnioskodawca projektuje system informatyczny, usługi dotyczą głównie oprogramowania własnego, ale w ramach projektowanego systemu mogą być wykorzystywane dodatkowe elementy w postaci oprogramowania obcego. Wnioskodawca wytwarza własne oprogramowanie, które co do zasady nie jest dedykowane dla konkretnych klientów i może być wykorzystywane jako element różnych systemów informatycznych tworzonych przez Wnioskodawcę na zamówienie różnych klientów.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że usługi udzielania licencji oraz usługi pośrednictwa w sprzedaży praw autorskich i udzielania licencji (dystrybucje licencji), to czynności niezależne od dostarczania (sprzedaży) oprogramowania. Jednakże w przypadku projektowania systemu informatycznego oba rodzaje oprogramowania mogą, być objęte tą samą umową z klientem, ponieważ są wykorzystane i integrowane w jednym systemie informatycznym, tworzonym przez Wnioskodawcę na zlecenie tego klienta.

Co do zasady, wynagrodzenie za usługi, których charakter wskazuje na ich wykonywanie w dłuższym okresie czasu (np. serwis i konserwacja oprogramowania, doradztwo informatyczne, usługi wprowadzania zmian w oprogramowaniu), nie jest ustalane z góry. Płatności są co do zasady okresowe. Jednakże mogą zdarzyć się przypadki, w których umowa będzie przewidywała płatność z góry za określony czas świadczenia tych usług w przyszłości.

Co do zasady Wnioskodawca nie zawiera stałych umów na świadczenie usług udzielania licencji i sprzedaży praw autorskich. Sporadycznie Wnioskodawca zawiera umowy licencyjne (w przypadku udzielania licencji), które ulegają automatycznemu przedłużeniu na kolejne okresy licencyjne, jeżeli klient opłaci przedłużenie licencji.

Co do zasady Wnioskodawca nie poszukuje na życzenie klienta dostawcy (wykonawcy) określonego oprogramowania. Wnioskodawca w sposób kompleksowy odpowiada za całość zlecenia, czyli za "produkt" (np. system informatyczny) zamówiony przez klienta.

W przedstawionych we wniosku zakresach usług może, ale nie musi występować usługa o dominującej wartości w stosunku do pozostałych usług wskazanych w danym zakresie.

2. Wyjaśnienia dotyczące usług przedstawionych w zakresach oznaczonych punktem 2, 4 i 5.

Przez pośrednictwo w sprzedaży oprogramowania Wnioskodawca rozumie dystrybucję tego oprogramowania, tj. sytuację, w której Wnioskodawcę nabywa od dostawcy egzemplarz oprogramowania, a dostawca nie udziela Wnioskodawcy jakiejkolwiek licencji związanej z nabywanym oprogramowaniem. Rola Wnioskodawcy sprowadza się wyłącznie do wyszukania ostatecznego nabywcy oprogramowania oraz przekazania mu w niektórych sytuacjach nośnika zawierającego oprogramowanie. Dopiero dostawca oraz ostateczny nabywca określony w umowach jako "użytkownik końcowy" zawierają, między sobą umowę licencyjną, bez udziału Wnioskodawcy. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenia o charakterze prowizyjnym z tytułu pośrednictwa za wyszukanie ostatecznego nabywcy.

Wnioskodawca nie działa w imieniu i na rzecz dostawcy, lecz zawsze we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie dostawcy za nabyte oprogramowanie wg cennika dostawcy, następnie będzie obciążąć odpowiednio powiększonym wynagrodzeniem ostatecznego nabywcę. Innymi słowy ostateczny nabywca będzie wypłacać wynagrodzenie Wnioskodawcy, za określoną liczbę programów. Dochód Wnioskodawcy stanowić będzie różnica pomiędzy wynagrodzeniem zapłaconym dostawcy a wynagrodzeniem, jakie zapłacił Wnioskodawcy jego klient jako ostateczny nabywca i użytkownik oprogramowania.

Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał wynagrodzenia od autora praw autorskich oraz podmiotu udzielającego licencje. Wnioskodawca będzie ponosił wydatek na nabycie egzemplarza oprogramowania od podmiotu posiadającego prawa autorskie, tj. od dostawcy oprogramowania.

Asysta techniczna jest rodzajem usługi świadczonej przez podmioty trzecie (dostawców sprzętu komputerowego, oprogramowania narzędziowego, oprogramowania systemowego), którą Wnioskodawca "odsprzedaje" do klienta końcowego. Obejmuje ona, w zależności od dostawcy, co do zasady podobne elementy jak nadzór autorski: uaktualnienie licencji (nowe wersje), dostęp do bazy wiedzy, opiekę telefoniczną (udzielanie odpowiedzi na zapytania), dostęp do systemu, w którym można zgłaszać nieprawidłowości.

Wynagrodzenie za serwis i konserwację oprogramowania Wnioskodawca otrzymuje od klienta nabywającego oprogramowanie. Co do zasady są to opłaty okresowe, a nie jednorazowa opłata uzyskana w momencie sprzedaży praw autorskich (udzielania licencji).

Umowy pośrednictwa w sprzedaży praw autorskich i udzielania licencji, które Wnioskodawca zawiera z dostawcami oprogramowania, nie nakładają na Wnioskodawcę obowiązku serwisu i konserwacji oprogramowania. Dodatkowo należy w tym miejscu wyjaśnić, że przez pośrednictwo w sprzedaży oprogramowania Wnioskodawca rozumie dystrybucję tego oprogramowania, tj. sytuację, w której Wnioskodawca nabywa od dostawcy egzemplarz oprogramowania, a dostawca nie udziela Wnioskodawcy jakiejkolwiek licencji związanej z nabywanym oprogramowaniem. Rola Wnioskodawcy sprowadza się wyłącznie do wyszukania ostatecznego nabywcy oprogramowania oraz przekazania mu w niektórych sytuacjach nośnika zawierającego oprogramowanie. Dopiero dostawca oraz ostateczny nabywca określony w umowach jako "użytkownik końcowy" zawierają między sobą umowę licencyjną bez udziału Wnioskodawcy. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenia o charakterze prowizyjnym z tytułu pośrednictwa za wyszukanie ostatecznego nabywcy. Wnioskodawca nie działa w imieniu i na rzecz dostawcy, lecz zawsze we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie dostawcy za nabyte oprogramowanie wg cennika dostawcy, następnie będzie obciążać odpowiednio powiększonym wynagrodzeniem ostatecznego nabywcę. Innymi słowy ostateczny nabywca będzie wypłacać wynagrodzenie Wnioskodawcy, za określoną liczbę programów.

Co do zasady, wartość serwisu i konserwacji oprogramowania jest wyceniana przez Wnioskodawcę niezależnie od wartości sprzedaży praw autorskich i udzielania licencji. Taka wycena jest dokonywana na etapie kalkulacji ekonomicznej całego zlecenia. W zależności od umowy zawieranej z klientem, wynagrodzenie z tytułu serwisu i konserwacji oprogramowania może, ale nie musi być ustalane w łącznej kwocie z wynagrodzeniem z tytułu sprzedaży praw autorskich / udzielania licencji.

3. Wyjaśnienia dotyczące usług przedstawionych w zakresie oznaczonym punktem 3.

W przypadku usługi udzielania licencji, Wnioskodawca udziela co do zasady własnej licencji. Przypadki udzielania obcej licencji są rzadkością w działalności Wnioskodawcy.

Przez pośrednictwo w sprzedaży oprogramowania Wnioskodawca rozumie dystrybucję tego oprogramowania, tj. sytuację, w której Wnioskodawca nabywa od dostawcy egzemplarz oprogramowania, a dostawca nie udziela Wnioskodawcy jakiejkolwiek licencji związanej z nabywanym oprogramowaniem.

Rola Wnioskodawcy sprowadza się wyłącznie do wyszukania ostatecznego nabywcy oprogramowania oraz przekazania mu w niektórych sytuacjach nośnika zawierającego oprogramowanie. Dopiero dostawca oraz ostateczny nabywca określony w umowach jako "użytkownik końcowy" zawierają między sobą umowę licencyjną bez udziału Wnioskodawcy. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenia o charakterze prowizyjnym z tytułu pośrednictwa za wyszukanie ostatecznego nabywcy.

Wnioskodawca nie działa w imieniu i na rzecz dostawcy, lecz zawsze we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie dostawcy za nabyte oprogramowanie wg cennika dostawcy, następnie będzie obciążać odpowiednio powiększonym wynagrodzeniem ostatecznego nabywcę, innymi słowy ostateczny nabywca będzie wypłacać wynagrodzenie Wnioskodawcy, za określoną liczbę programów. Dochód Wnioskodawcy stanowić będzie różnica pomiędzy wynagrodzeniem zapłaconym dostawcy a wynagrodzeniem, jakie zapłacił Wnioskodawcy jego klient jako ostateczny nabywca i użytkownik oprogramowania.

4. Wyjaśnienia dotyczące usług przedstawionych w zakresach oznaczonych punktem 6, 8 i 9.

Pomimo tego, że Wnioskodawca preferuje rozwiązanie, zgodnie z którym umowy dotyczące sprzedaży licencji (własnej) lub umowy pośrednictwa przewidują świadczenie usługi wdrożeniowej i integracyjnej, nie zawsze stosowane, klient Wnioskodawcy zamawia taką usługę w związku nabyciem licencji/oprogramowania.

Asysta, serwis, konserwacja to usługi o charakterze ciągłym, obejmujące czynności wykonywane w dłuższym okresie czasu. Wynagrodzenie za takie usługi co do zasady nie ma charakteru jednorazowego; wyjątkowo klient może zgodzić się w umowie na jednorazową płatność z góry.

5. Wyjaśnienia dotyczące usług przedstawionych w zakresach oznaczonych punktem 7.

Pomiędzy usługami udzielenia licencji i dystrybucją oprogramowania istnieje ścisły związek funkcjonalny. Każda z tych usług jest niezbędna, aby w ich efekcie powstał kompleksowy produkt, tj. system informatyczny, integrujący oprogramowanie własne Wnioskodawcy (licencja) i oprogramowanie obce (sprzedaż oprogramowania, tzw. dystrybucja).

Jak wcześniej wyjaśniono, Wnioskodawca - co do zasady - udziela licencji tylkona własne oprogramowanie. Co do zasady, wartość pozostałych usług jestwyceniana przez Wnioskodawcę niezależnie od wartości licencji, ale ma tozazwyczaj miejsce na etapie kalkulacji ekonomicznej. W zależności od umowyzawieranej z klientem, wynagrodzenie z tytułu pozostałych usług nie jest co dozasady określone niezależnie od wynagrodzenia z tytułu sprzedaży prawautorskich i udzielania licencji.

W przypadku sprzedaży (tzw. dystrybucji) obcego oprogramowania, cena tego oprogramowania co do zasady nie obejmuje ceny pozostałych usług, chyba że klient Wnioskodawcy zamówił wsparcie techniczne dla tego konkretnego oprogramowania u Wnioskodawcy. W tym ostatnim przypadku cena może być ustalona łącznie za licencję i pozostałe usługi.

6. Wyjaśnienia dotyczące usług przedstawionych w zakresach oznaczonych punktem 10.

Cena licencji ustalona przez autora oprogramowania nie obejmuje wartość pozostałych usług.

Co do zasady Wnioskodawca świadczy usługi udzielania własnych licencji. W przypadku, gdy na podstawie umowy zawartej z klientem Wnioskodawca projektuje system informatyczny, usługi dotyczą głównie oprogramowania własnego, ale w ramach projektowanego systemu zazwyczaj wykorzystywane są elementy w postaci oprogramowania obcego. Dodatkowo należy wyjaśnić, że Wnioskodawca wytwarza własne oprogramowanie, które co do zasady nie jest dedykowane dla konkretnych klientów i może być wykorzystywane jako element wielu różnych systemów informatycznych tworzonych przez Wnioskodawcę na zamówienie różnych klientów.

Wartość usługi nadzoru inwestorskiego i pozostałych usług jest określana przez Wnioskodawcę.

7. Wyjaśnienia dotyczące usług przedstawionych w zakresach oznaczonych punktem 11, 12 i 13.

Sposób ustalenia i poboru wynagrodzenia za usługi wprowadzania zmian do oprogramowania; usługi wsparcia oraz usługi gwarancyjne (usuwanie nieprawidłowości) zależy od umowy z klientem. Co do zasady są to świadczenia okresowe, ale są umowy w których klienci dokonują jednorazowych płatności.

8. Wyjaśnienia dotyczące usług przedstawionych w zakresach oznaczonych punktem 14.

Co do zasady, na podstawie umów o udzielenie licencji (własnej lub obcej) Wnioskodawca ma obowiązek dostarczyć sprzęt o umownie określonych parametrach, rozumianych jako minimalne wymogi techniczne, które sprzęt powinien spełniać, aby oprogramowanie licencjonowane przez Wnioskodawcę działało prawidłowo. W granicach tych parametrów Wnioskodawca ma swobodę w wyborze sprzętu. Na kliencie Wnioskodawcy ciąży umowny obowiązek nabycia sprzętu wybranego przez Wnioskodawcę, o ile ten sprzęt spełnia umowne parametry.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnia, że jest podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w dniu 16 czerwca 1993r. Jednocześnie, Wnioskodawca wyjaśnia, że jest podatnikiem z tytułu prowadzenia działalności obejmującej czynności opodatkowane podatkiem VAT, tj., w szczególności:

62 01: (PKD 2007) Działalność związana z oprogramowaniem;
62 02: (PKD 2007) Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki;
62 03: (PKD 2007) Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi;
62 09: (PKD 2007) Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych;
63 11: (PKD 2007) Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność;
63 12: (PKD 2007) Działalność portali internetowych.

Dodatkowo, już na wstępie Wnioskodawca pragnie odnieść się do wątpliwości organu wyrażonych w wezwaniu w postaci pytania: „dostawy jakich towarów mają miejsce w przypadku każdej z wymienionych przez Wnioskodawcę grup czynności, należy bowiem zauważyć, że ewentualne towary wymieniono tylko w grupach 6-9 i 14, a w pozostałych wyłącznie usługi, sformułowane pytanie dotyczy natomiast tylko usług informatycznych i związanych z nimi towarów".

Zdaniem Wnioskodawcy, we wniosku zostało wyraźnie wykazane, że Wnioskodawca zamierza zawierać ze swoimi klientami umowy, na podstawie których będzie świadczyć na rzecz klientów kompleksowe usługi informatyczne, na które składać się będzie wiele świadczeń składowych. Jednocześnie, Wnioskodawca wyjaśnił, że: „(...) ewentualne dostawy towarów niezbędnych do prawidłowego wykonania ww. usług, tj. szeroko pojmowanego sprzętu komputerowego, obejmującego zarówno zespoły komputerowe, jak i ich części, mają charakter dodatkowy i pozostają w związku z ww. usługami".

Zdaniem Wnioskodawcy, z powyższego wynika jasno, że dostawy towarów mają mieć charakter ewentualny (a zatem mogą występować, jeżeli pojawi się zapotrzebowanie na taką dostawę po stronie klientów). Ponadto takie dostawy sprzętu komputerowego mają mieć charakter dodatkowy w stosunku do usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

1. Usługi informatyczne obejmujące:

serwis oprogramowania;
doradztwo informatyczne (opiekę informatyczną).

1.1. Charakter czynności.

Serwis oprogramowania polega generalnie na obsłudze, naprawie oprogramowania.
Doradztwo informatyczne (opieka informatyczna) polega generalnie na udzielaniu klientom konsultacji informatycznych.

1.2. Związek funkcjonalny.

Jak zostało wskazane we Wniosku, w przypadku wskazanej grupy czynności, chodzi o wyświadczenie przez Wnioskodawcę jednej usługi o kompleksowym charakterze w postaci usługi informatycznej, w skład którego wchodzą wskazane wyżej świadczenia składowe.

Istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że bez możliwości zrealizowania przez Wnioskodawcę choćby jednego ze świadczeń składowych klient nie zdecydowałby się na nabycie danej kompleksowej usługi informatycznej.

Powyższa sytuacja jest całkowicie zrozumiała ze względu na charakter świadczeń nabywanych przez klienta w ramach kompleksowej usługi informatycznej, które są ze sobą ściśle powiązane i stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, wobec czego przedstawiają wartość ekonomiczną dla klienta wyłącznie w razie ich łącznego wyświadczenia przez Wnioskodawcę.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, serwis oprogramowania jest ściśle związany z doradztwem informatycznym (opieką informatyczną).

Wszystkie świadczenia prowadzą z punktu widzenia klienta do realizacji jednego celu - ich istotą jest umożliwienie klientowi otrzymania kompleksowej usługi informatycznej - co zgodnie ze standardami obowiązującymi na rynku, na którym działa Wnioskodawca nie jest możliwe bez świadczenia klientom wszystkich świadczeń składowych objętych kompleksową usługą informatyczną; konsekwentnie, rozdzielanie tych świadczeń miałoby charakter sztuczny.

Z powyższych względów wedle racjonalnej oceny Wnioskodawcy, klient nabywający kompleksową usługę informatyczną nie jest zainteresowany ceną poszczególnych świadczeń składowych, lecz ceną uzgodnioną z Wnioskodawcą za całość usługi informatycznej.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

1.3. Cena.

W trakcie negocjacji warunków umowy, strony takiej umowy mogą ustalić, że cena za świadczenia mieszczące się w analizowanej grupie będzie ceną łączną. Strony mogą również uzgodnić, że poszczególne czynności (świadczenia) objęte będą odrębnymi cenami. Możliwe jest również, że strony ustalą cenę łączną za wybrane świadczenia, zaś pozostałe świadczenia będą objęte odrębnymi cenami.

1.4. Potwierdzenie wykonania.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w trakcie negocjacji warunków umowy, strony takiej umowy mogą ustalić, że wykonanie danego świadczenia (grupy świadczeń) zostanie potwierdzone przy pomocy protokołu zdawczo-odbiorczego. Strony mogą również uzgodnić inny sposób potwierdzenia wykonania danego świadczenia (grupy świadczeń).

1.5. Ewentualna dostawa towarów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w przypadku wskazanej grupy czynności, świadczenie Wnioskodawcy nie będzie obejmowało dostawy towarów.

2. Usługi informatyczne obejmujące:

pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji);
asystę techniczną;
serwis i konserwację oprogramowania.

2.1. Charakter czynności.

Pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielania licencji (dystrybucja licencji):
Pośredniczenie w udzielenia licencji, polega na dystrybucji oprogramowania, tj. sytuacji, w której Wnioskodawca nabywa od dostawcy egzemplarz oprogramowania, a dostawca nie udziela Wnioskodawcy jakiejkolwiek licencji związanej z nabywanym oprogramowaniem. Rola Wnioskodawcy sprowadza się wyłącznie do wyszukania ostatecznego nabywcy oprogramowania oraz przekazania mu w niektórych sytuacjach nośnika zawierającego oprogramowanie. Dopiero dostawca oraz ostateczny nabywca określony w umowach jako „użytkownik końcowy” zawierają między sobą umowę licencyjną bez udziału Wnioskodawcy. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenia o charakterze prowizyjnym z tytułu pośrednictwa za wyszukanie ostatecznego nabywcy. Wnioskodawca nie działa w imieniu i na rzecz dostawcy, lecz zawsze we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie dostawcy za nabyte oprogramowanie wg cennika dostawcy, następnie będzie obciążać odpowiednio powiększonym wynagrodzeniem ostatecznego nabywcę. Innymi słowy ostateczny nabywca będzie wypłacać wynagrodzenie Wnioskodawcy, za określoną liczbę programów.
Pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich polega na dystrybucji oprogramowania, tj. sytuacji, w której Wnioskodawca nabywa od dostawcy egzemplarz oprogramowania, ale Wnioskodawca nie nabywa takiego oprogramowania. Rola Wnioskodawcy sprowadza się wyłącznie do wyszukania ostatecznego nabywcy oprogramowania oraz przekazania mu w niektórych sytuacjach nośnika zawierającego oprogramowanie. Dopiero dostawca oraz ostateczny nabywca określony w umowach jako „użytkownik końcowy” zawierają miedzy sobą umowę sprzedaży oprogramowania. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenia o charakterze prowizyjnym z tytułu pośrednictwa za wyszukanie ostatecznego nabywcy. Wnioskodawca nie działa w imieniu i na rzecz dostawcy, lecz zawsze we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie dostawcy za nabyte oprogramowanie wg cennika dostawcy, następnie będzie obciążać odpowiednio powiększonym wynagrodzeniem ostatecznego nabywcę. Innymi słowy ostateczny nabywca będzie wypłacać wynagrodzenie Wnioskodawcy, za określoną liczbę programów.

Asysta techniczna jak wskazano we wniosku, jest rodzajem usługi świadczonej przez podmioty trzecie (dostawców sprzętu komputerowego, oprogramowania narzędziowego, oprogramowania systemowego), którą Wnioskodawca „odsprzedaje” do klienta końcowego. Obejmuje ona, w zależności od dostawcy, co do zasady podobne elementy jak nadzór autorski: uaktualnienie licencji (nowe wersje), dostęp do bazy wiedzy, opiekę telefoniczną (udzielanie odpowiedzi na zapytania), dostęp do systemu, w którym można zgłaszać nieprawidłowości.
Serwis i konserwacja oprogramowania polega na obsłudze, naprawie, konserwowaniu oprogramowania.

2.2 Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji), jest ściśle związane z asystą techniczną oraz serwisem i konserwacją oprogramowania.

Co do zasady, Wnioskodawca nie poszukuje na życzenie klienta dostawcy (wykonawcy) określonego oprogramowania. Wnioskodawca w sposób kompleksowy odpowiada za całość zlecenia, czyli za „produkt” (np. system informatyczny) zamówiony przez klienta.

Klient oczekuje by oprogramowanie, które otrzymuje było następnie serwisowane i konserwowane.

Wszystkie świadczenia prowadzą z punktu widzenia klienta do realizacji jednego celu – ich istotą jest umożliwienie klientowi otrzymania kompleksowej usługi informatycznej – co zgodnie ze standardami obowiązującymi na rynku, na którym działa Wnioskodawca nie jest możliwe bez świadczenia klientom wszystkich świadczeń składowych objętych kompleksową usługą informatyczną; konsekwentnie, rozdzielanie tych świadczeń miałoby charakter sztuczny.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

2.3. Cena

2.4. Potwierdzenie wykonania.

2.5. Ewentualna dostawa towarów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w przypadku wskazanej grupy czynności, świadczenie Wnioskodawcy nie będzie obejmowało dostawy towarów.

3.Usługi informatyczne obejmujące:

usługi udzielania licencji;
pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji);
szkolenia i konsultacje;
usługi wdrożeniowe i integracyjne.

3.1. Charakter czynności.

Usługi udzielania licencji polegają na udzieleniu przez Wnioskodawcę licencji na oprogramowanie dostarczane przez Wnioskodawcę.
Pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielania licencji (dystrybucja licencji) – por. opis przedstawiony w punkcie 2.1 powyżej.
szkolenia i konsultacje polegają na udzielaniu klientom konsultacji oraz przeprowadzaniu szkoleń.
usługi wdrożeniowe i integracyjne polegają na wdrożeniu danego oprogramowania do systemu informatycznego klienta i zintegrowaniu danego oprogramowania z systemem informatycznym klienta.

3.2. Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, usługi udzielania licencji są ściśle powiązane z usługami pośredniczenia w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji) oraz ze szkoleniami i konsultacjami, a także usługami wdrożeniowymi i integracyjnymi.

Co do zasady, Wnioskodawca nie poszukuje na życzenie klienta dostawcy (wykonawcy) określonego oprogramowania. Wnioskodawca w sposób kompleksowy odpowiada za całość zlecenia, czyli za "produkt" (np. system informatyczny) zamówiony przez klienta.

Klient oczekuje by oprogramowanie, które otrzymuje było następnie serwisowane i konserwowane.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

3.3. Cena.

3.4. Potwierdzenie wykonania.

3.5. Ewentualna dostawa towarów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w przypadku wskazanej grupy czynności, świadczenie Wnioskodawcy nie będzie obejmowało dostawy towarów.

4. Usługi informatyczne obejmujące:

pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji);
usługi wsparcia;
usługi subskrypcji oprogramowania.

4.1. Charakter czynności

Pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji) - por. opis przedstawiony w punkcie 2.1. powyżej.
Usługi wsparcia polegają na technicznym wsparciu oferowanym klientom w odniesieniu do danego oprogramowania.
Usługi subskrypcji oprogramowania są to usługi pozwalające klientom na pobieranie aktualizacji danego oprogramowania.

4.2. Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, usługi pośredniczenia w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji) są ściśle powiązane z usługami wsparcia oraz usługami subskrypcji oprogramowania.

Co do zasady, Wnioskodawca nie poszukuje na życzenie klienta dostawcy (wykonawcy) określonego oprogramowania. Wnioskodawca w sposób kompleksowy odpowiada za całość zlecenia, czyli za "produkt" (np. system informatyczny) zamówiony przez klienta.

Klient oczekuje by oprogramowanie, które otrzymuje było następnie serwisowane i konserwowane.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

4.3. Cena.

4.4. Potwierdzenie wykonania.

4.5. Ewentualna dostawa towarów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w przypadku wskazanej grupy czynności, świadczenie Wnioskodawcy nie będzie obejmowało dostawy towarów.

5. Usługi informatyczne obejmujące:

pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji);
usługi wdrożeniowe;
serwis oprogramowania.

5.1. Charakter czynności.

Pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji) - por. opis przedstawiony w punkcie 2.1. powyżej.
Usługi wdrożeniowe polegają na wdrożeniu danego oprogramowania do systemu informatycznego klienta.
Serwis oprogramowania - por. opis przedstawiony w punkcie 1.1 powyżej.

5.2. Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, usługi pośredniczenia w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji) są ściśle powiązane z usługami wdrożeniowymi oraz serwisem oprogramowania.

Co do zasady, Wnioskodawca nie poszukuje na życzenie klienta dostawcy (wykonawcy) określonego oprogramowania. Wnioskodawca w sposób kompleksowy odpowiada za całość zlecenia, czyli za "produkt" (np. system informatyczny) zamówiony przez klienta.

Klient oczekuje by oprogramowanie, które otrzymuje było następnie serwisowane i konserwowane.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

5.3. Cena.

5.4. Potwierdzenie wykonania.

5.5. Ewentualna dostawa towarów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w przypadku wskazanej grupy czynności, świadczenie Wnioskodawcy nie będzie obejmowało dostawy towarów.

6.Usługi informatyczne obejmujące:

dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego;
asystę techniczną;
serwis i konserwację oprogramowania.

6.1.Charakter świadczenia.

Dystrybucja (sprzedaż) oprogramowania obcego polega na dystrybucji oprogramowania, tj. sytuacji, w której Wnioskodawca nabywa od dostawcy egzemplarz oprogramowania z jednostkową licencją w celu dalszej odsprzedaży. Jednakże Wnioskodawca nie nabywa licencji do oprogramowania. Rola Wnioskodawcy sprowadza się wyłącznie do wyszukania ostatecznego nabywcy oprogramowania oraz przekazania mu w niektórych sytuacjach nośnika zawierającego oprogramowanie. Dopiero dostawca oraz ostateczny nabywca określony w umowach jako „użytkownik końcowy" zawierają miedzy sobą umowę sprzedaży oprogramowania. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenia o charakterze prowizyjnym z tytułu pośrednictwa za wyszukanie ostatecznego nabywcy. Wnioskodawca nie działa w imieniu i na rzecz dostawcy, lecz zawsze we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie dostawcy za nabyte oprogramowanie wg cennika dostawcy, następnie będzie obciążać odpowiednio powiększonym wynagrodzeniem ostatecznego nabywcę. Innymi słowy ostateczny nabywca będzie wypłacać wynagrodzenie Wnioskodawcy, za określoną liczbę programów.

Asysta Techniczna jest rodzajem usługi świadczonej przez podmioty trzecie (dostawców sprzętu komputerowego, oprogramowania narzędziowego, oprogramowania systemowego), którą Wnioskodawca "odsprzedaje" do klienta końcowego. Obejmuje ona, w zależności od dostawcy, co do zasady podobne elementy jak nadzór autorski: dostęp do bazy wiedzy, opiekę telefoniczną (udzielanie odpowiedzi na zapytania), dostęp do systemu, w którym można zgłaszać nieprawidłowości.
Serwis i konserwacja oprogramowania - por. opis przedstawiony w punkcie 2.1. powyżej.

6.2.Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, dystrybucja (sprzedaż) oprogramowania obcego jest ściśle powiązana z asystą techniczną oraz serwisem i konserwacją oprogramowania.

Co do zasady, Wnioskodawca nie poszukuje na życzenie klienta dostawcy (wykonawcy) określonego oprogramowania. Wnioskodawca w sposób kompleksowy odpowiada za całość zlecenia, czyli za "produkt" (np. system informatyczny) zamówiony przez klienta.

Klient oczekuje by oprogramowanie, które otrzymuje było następnie serwisowane i konserwowane.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

6.3.Cena.

6.4.Potwierdzenie wykonania.

6.5.Ewentualna dostawa towarów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w przypadku wskazanej grupy czynności, świadczenie Wnioskodawcy może obejmować dostawę towarów, w szczególności w postaci przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (egzemplarzami oprogramowania).

7.Usługi informatyczne obejmujące:

usługi udzielania licencji;
dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego;
szkolenia i konsultacje;
usługi wdrożeniowe i integracyjne.

7.1.Charakter świadczenia.

Usługi udzielania licencji - por. opis przedstawiony w punkcie 3.1. powyżej.
Dystrybucja (sprzedaż) oprogramowania obcego - por. opis przedstawiony w punkcie 6.1. powyżej.
Szkolenia i konsultacje - por. opis przedstawiony w punkcie 3.1. powyżej.
Usługi wdrożeniowe i integracyjne - por. opis przedstawiony w punkcie 3.1. powyżej.

7.2.Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, usługi udzielania licencji są ściśle związane z dystrybucją (sprzedażą) oprogramowania obcego, szkoleniami i konsultacjami oraz usługami wdrożeniowymi i integracyjnymi.

Co do zasady, Wnioskodawca nie poszukuje na życzenie klienta dostawcy (wykonawcy) określonego oprogramowania. Wnioskodawca w sposób kompleksowy odpowiada za całość zlecenia, czyli za "produkt" (np. system informatyczny) zamówiony przez klienta.

Klient oczekuje by oprogramowanie, które otrzymuje było następnie serwisowane i konserwowane.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

7.3. Cena.

7.4. Potwierdzenie wykonania.

7.5. Ewentualna dostawa towarów.

8.Usługi informatyczne obejmujące:

dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego;
usługi wsparcia;
usługi subskrypcji oprogramowania.

8.1 Charakter świadczenia.

Dystrybucja (sprzedaż) oprogramowania obcego - por. opis przedstawiony w punkcie 6.1. powyżej.
Usługi wsparcia - por. opis przedstawiony w punkcie 4.1. powyżej.
Usługi subskrypcji oprogramowania są to usługi pozwalające klientom na pobieranie aktualizacji danego oprogramowania.

8.2. Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, dystrybucja (sprzedaż) oprogramowania obcego jest ściśle powiązana z usługami wsparcia, oraz usługami subskrypcji oprogramowania.

Co do zasady, Wnioskodawca nie poszukuje na życzenie klienta dostawcy (wykonawcy) określonego oprogramowania. Wnioskodawca w sposób kompleksowy odpowiada za całość zlecenia, czyli za "produkt" (np. system informatyczny) zamówiony przez klienta.

Klient oczekuje by oprogramowanie, które otrzymuje było następnie serwisowane i konserwowane.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

8.3. Cena.

8.4. Potwierdzenie wykonania.

8.5. Ewentualna dostawa towarów.

9.Usługi informatyczne obejmujące:

dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego;
usługi wdrożeniowe;
serwis oprogramowania.

9.1. Charakter świadczenia.

Dystrybucja (sprzedaż) oprogramowania obcego - por. opis przedstawiony w punkcie 6.1. powyżej.
Usługi wdrożeniowe - por. opis przedstawiony w punkcie 5.1. powyżej.
Serwis oprogramowania - por. opis przedstawiony w punkcie 1.1 powyżej.

9.2. Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, dystrybucja (sprzedaż) oprogramowania obcego jest ściśle powiązana z usługami wdrożeniowymi oraz serwisem oprogramowania.

Co do zasady, Wnioskodawca nie poszukuje na życzenie klienta dostawcy (wykonawcy) określonego oprogramowania. Wnioskodawca w sposób kompleksowy odpowiada za całość zlecenia, czyli za "produkt" (np. system informatyczny) zamówiony przez klienta.

Klient oczekuje by oprogramowanie, które otrzymuje było następnie serwisowane i konserwowane.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

9.3.Cena.

9.4.Potwierdzenie wykonania.

9.5.Ewentualna dostawa towarów.

10.Usługi informatyczne obejmujące:

usługi udzielania licencji,
usługi wdrożeniowe;
serwis oprogramowania;
usługi nadzoru autorskiego.

10.1. Charakter świadczenia.

Usługi udzielania licencji - por. opis przedstawiony w punkcie 3.1 powyżej.
Usługi wdrożeniowe - por. opis przedstawiony w punkcie 5.1. powyżej.
Serwis oprogramowania - por. opis przedstawiony w punkcie 1.1. powyżej.
Usługi nadzoru technicznego obejmują one, co do zasady podobne elementy jak nadzór autorski: uaktualnienie licencji (nowe wersje), dostęp do bazy wiedzy, opiekę telefoniczną (udzielanie odpowiedzi na zapytania), dostęp do systemu, w którym można zgłaszać nieprawidłowości.

10.2.Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, usługi udzielania licencji są ściśle powiązane z usługami wdrożeniowymi, serwisem oprogramowania oraz usługami nadzoru autorskiego.

Co do zasady, Wnioskodawca nie poszukuje na życzenie klienta dostawcy (wykonawcy) określonego oprogramowania. Wnioskodawca w sposób kompleksowy odpowiada za całość zlecenia, czyli za "produkt" (np. system informatyczny) zamówiony przez klienta.

Klient oczekuje by oprogramowanie, które otrzymuje było następnie serwisowane i konserwowane.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

10.3.Cena.

10.4.Potwierdzenie wykonania.

10.5. Ewentualna dostawa towarów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w przypadku wskazanej grupy czynności, świadczenie Wnioskodawcy nie będzie obejmowało dostawy towarów.

11.Usługi informatyczne obejmujące:

serwis oprogramowania;
nadzór eksploatacyjny.

11.1.Charakter świadczenia.

Serwis oprogramowania - por. opis przedstawiony w punkcie 1.1. powyżej.
Nadzór eksploatacyjny polega na nadzorze w trakcie eksploatacji oprogramowania.

11.2.Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, serwis oprogramowania jest ściśle powiązany z nadzorem eksploatacyjnym.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

11.3.Cena.

11.4.Potwierdzenie wykonania.

11.5.Ewentualna dostawa towarów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w przypadku wskazanej grupy czynności, świadczenie Wnioskodawcy nie będzie obejmowało dostawy towarów.

12.Usługi informatyczne obejmujące:

usługi wprowadzania zmian w oprogramowaniu;
usługi bieżących modyfikacji oprogramowania;
usługi wsparcia.

12.1.Charakter świadczenia.

Usługi wprowadzania zmian w oprogramowaniu polegają na modyfikowaniu, poprawianiu oprogramowania.
Usługi bieżących modyfikacji oprogramowania polegają na bieżącym modyfikowaniu, poprawianiu oprogramowania.
Usługi wsparcia - por. opis przedstawiony w punkcie 4.1. powyżej.

12.2.Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, usługi wprowadzania zmian w oprogramowaniu są ściśle powiązane z usługami bieżących modyfikacji oprogramowania oraz usługami wsparcia.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

12.3. Cena.

12.4. Potwierdzenie wykonania.

12.5. Ewentualna dostawa towarów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w przypadku wskazanej grupy czynności, świadczenie Wnioskodawcy nie będzie obejmowało dostawy towarów.

13.Usługi informatyczne obejmujące:

serwis oprogramowania;
usługi wsparcia.

13.1.Charakter świadczenia.

Serwis oprogramowania - por. opis przedstawiony w punkcie 1.1. powyżej.
Usługi wsparcia - por. opis przedstawiony w punkcie 4.1. powyżej.

13.2.Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, serwis oprogramowania jest ściśle powiązany z usługami wsparcia.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

13.3.Cena.

13.4.Potwierdzenie wykonania.

13.5.Ewentualna dostawa towarów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w przypadku wskazanej grupy czynności, świadczenie Wnioskodawcy nie będzie obejmowało dostawy towarów.

14.Usługi informatyczne obejmujące:

usługi udzielania licencji;
dostawy sprzętu komputerowego.

14.1.Charakter świadczenia.

Usługi udzielania licencji - por. opis przedstawiony w punkcie 3.1. powyżej.
Dostawy sprzętu komputerowego - dostawy towarów niezbędnych do prawidłowego wykonania usług, tj. szeroko pojmowanego sprzętu komputerowego, obejmującego zarówno zespoły komputerowe, jak i ich części.

14.2.Związek funkcjonalny.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

W analizowanym przypadku, usługi udzielania licencji są ściśle powiązane z dostawami sprzętu komputerowego.

Co do zasady, Wnioskodawca nie poszukuje na życzenie klienta dostawcy (wykonawcy) określonego oprogramowania. Wnioskodawca w sposób kompleksowy odpowiada za całość zlecenia, czyli za "produkt" (np. system informatyczny) zamówiony przez klienta.

Klient oczekuje by oprogramowanie, które otrzymuje było następnie serwisowane i konserwowane.

Ewentualne dostawy towarów (sprzętu komputerowego) są nierozerwalnie związane z innymi świadczeniami wykonywanymi w ramach usługi informatycznej, w szczególności, dostarczanym oprogramowaniem w ramach licencji.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższej grupie.

14.3. Cena.

W trakcie negocjacji warunków umowy, strony takiej umowy mogą ustalić, że cena za świadczenia mieszczące się w analizowanej grupie będzie ceną łączną. Strony mogą również uzgodnić, że poszczególne czynności (świadczenia) objęte bedą odrębnymi cenami. Możliwe jest również, że strony ustalą cenę łączną za wybrane świadczenia, zaś pozostałe świadczenia będą objęte odrębnymi cenami.

14.4. Potwierdzenie wykonania.

14.5. Ewentualna dostawa towarów.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w przypadku wskazanej grupy czynności, świadczenie Wnioskodawcy będzie obejmowało dostawę towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wszystkie usługi informatyczne oraz związane z nimi dostawy towarów, wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartych umów, należy traktować każdorazowo jako jedną kompleksową usługę informatyczną, w przypadku której obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy, na tle tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, wszystkie usługi oraz związane z nimi dostawy towarów, wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartych umów, należy traktować każdorazowo jako jedną kompleksową usługę informatyczną w przypadku której obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu licząc od dnia wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi.

1.Stan prawny.

Zgodnie z ustawą, o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Przez dostawę towarów, rozumie się, w szczególności, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemajacej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

W przypadku dostaw towarów i usług dokonywanych na rzecz podatników VAT (tzn. w przypadku, gdy dostawy powinny być potwierdzone fakturą VAT), zasadą jest, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT). Powyższą zasadę stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5 ustawy o VAT).

Wyjątkowo, przepis art. 19 ust. 13 pkt 9) ustawy o VAT stanowi, że w przypadku świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 28 pkt 1 ustawy o VAT, tj. sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.

Zgodnie z § 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia fakturowego, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12. Jednocześnie, w przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

§ 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia fakturowego stanowi, że w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a i 16b oraz ust. 19a ustawy o VAT (a więc między innymi w przypadku sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich) fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Jednocześnie faktury takie nie mogą być wystawione wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Powyższe oznacza, że obowiązek podatkowy w VAT w przypadku sprzedaży praw autorskich lub udzielania licencji i sublicencji powstaje najpóźniej z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze, chyba że wcześniej otrzymano całość lub część zapłaty. Jednakże faktura nie może być wystawiona wcześniej niż 30 dni przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Otrzymanie części zapłaty, również w odniesieniu do sprzedaży praw, co do których obowiązek podatkowy powstaje w terminie płatności, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części (art. 19 ust. 15 ustawy o VAT).

Szczególny moment powstawania obowiązku podatkowego w VAT i szczególny termin wystawienia faktury dotyczy tylko przypadków, w których dochodzi do sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji albo do przeniesienia lub cesji praw autorskich.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż w przypadku usługi pośredniczenia w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucji oprogramowania), obowiązek podatkowy w VAT powstaje na zasadach ogólnych. W szczególności nie mają w tym zakresie zastosowania przepisy o VAT dotycząca szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku udzielania licencji i sprzedaży praw autorskich.

2.Zasady opodatkowania usług złożonych (kompleksowych).

Ani ustawa o VAT, ani przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „usługi złożonej (kompleksowej)". Jednocześnie, nie ulega wątpliwości, że w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się świadczenia natury kompleksowej, czyli takie, które nie dają się w prosty sposób zaklasyfikować do danej kategorii, bowiem składają się z kilku pojedynczych świadczeń.

W sytuacji, w której świadczenie usługodawcy ma złożony charakter (składa się z zespołu świadczeń), dla prawidłowego zastosowania zasad opodatkowania wynikających z ustawy o VAT należy w pierwszej kolejności określić, czy mamy do czynienia z:

Jedną kompleksową usługą składającą się z kilku świadczeń składowych (w szczególności kompozycją świadczenia głównego uzupełnionego o świadczenia pomocnicze) - w takiej sytuacji, całość świadczenia będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach przewidzianych dla danej kompleksowej usługi (ewentualnie na zasadach przewidzianych dla świadczenia głównego) czy też,
szeregiem odrębnych usług - w takiej sytuacji, każda z odrębnych usług będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach dla niej przewidzianych.

Rozstrzygniecie, która z opisanych powyżej sytuacji występuje w określonej sprawie, wymaga przede wszystkim ustalenia charakteru oraz celu ekonomicznego danej transakcji. Zdaniem Wnioskodawcy, cel ten należy analizować w szczególności z perspektywy nabywcy usługi - celem ekonomicznym usługodawcy będzie bowiem z reguły przede wszystkim zrealizowanie zysku. Natomiast z perspektywy nabywcy da się rozróżnić sytuacje, w których celem ekonomicznym (powodem) zawarcia danej transakcji jest nabycie jednej kompleksowej usługi składającej się z szeregu świadczeń składowych od sytuacji, gdy nabycie każdego z tych świadczeń ma dla nabywcy sens ekonomiczny samo w sobie.

W szczególności:

Jeżeli nabywca nastawiony jest na nabycie pewnego zespołu świadczeń, które są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą z perspektywy nabywcy jedno nierozerwalne pod względem gospodarczym świadczenie (w szczególności - jeżeli będą przydatne dla nabywcy tylko i wyłącznie w przypadku ich łącznego wyświadczenia) to należy uznać, że nabywa on jedną kompleksową usługę (przy czym, jeżeli nabywca nastawiony jest na nabycie usługi głównej, natomiast świadczenia pomocnicze przedstawiają dla niego wartość tylko o tyle, o ile może on korzystać ze świadczenia głównego, to należy uznać, że nabywa on nadal jedną kompleksową usługę, w skład której wchodzą usługa główna wraz z usługami pomocniczymi),
Jeżeli nabywca nastawiony jest na nabycie poszczególnych świadczeń, które przedstawiają dla niego wartość samą w sobie, niezależnie od ich łącznego nabywania (w szczególności - jeżeli istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż nabywca zdecydowałby się na ich nabycie także w przypadku ich odrębnego wyświadczenia, czy też wyświadczenia jedynie części z nich), należy uznać, że nabywa on kilka odrębnych usług.

Przedstawione powyżej rozróżnienie znajduje potwierdzenie zarówno w stanowiskach polskich organów podatkowych jak i w bogatym orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości ("ETS") i sądów administracyjnych dotyczącym zasad opodatkowania podatkiem VAT usług kompleksowych (zestawienie ważniejszych orzeczeń znajduje się w szczególności w punktach 4 i 5 poniżej).

3. Usługa informatyczna jako usługa kompleksowa (złożona).

Jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, jak ma to miejsce w przypadku opisywanych w niniejszym wniosku zdarzeń przyszłych, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja celem określenia, po pierwsze, czy są to dwa lub więcej niż dwa świadczenia odrębne, czy też jednolite Świadczenie - tak ETS w wyrokach z dnia 27 października 2005r. (C-41/04) oraz z dnia 29 marca 2007r. (C-111/05).

Ze względu na niejednorodność i złożoność świadczenia Wnioskodawcy, a ponadto z uwagi na ścisłą łączność elementów czynności, które będą wykonywane przez Wnioskodawcę w oparciu o umowy zawarte z Klientami, należy przyjąć, że w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu art 8 ust. 1 ustawy o VAT, tj. kompleksową (złożoną usługą, na którą składa się kilka świadczeń cząstkowych, przy czym produktem finalnym jest wyświadczenie przez Wnioskodawcę kompleksowej i funkcjonalnej usługi informatycznej.

Wspomniana usługa informatyczna stanowi tzw. świadczenia złożone, na które składa się szereg czynności mających doprowadzić do określonego efektu gospodarczego (por. J. Jędryszczyk, E. Lis „Świadczenia złożone - problemy praktyczne na gruncie przepisów o podatku VAT”, Monitor Podatkowy nr 6 z 2006r.). Czynności wykonywane przez podatników w takich stanach faktycznych, jak zachodzące w sprawie, mają na celu realizację pewnego efektu gospodarczego, stanowiącego określoną całość. Ów efekt jest jeden i nie podlega - co do zasady - faktycznemu podziałowi. Jeśli zatem usługodawca (w analizowanym przypadku Wnioskodawca) wykonuje dla klientów usługę informatyczną, to wówczas nie powinien traktować niejednolicie poszczególnych świadczeń wchodzących w skład tej usługi. Taka usługa stanowi bowiem całość - jedno świadczenie.

Za przyjęciem wskazanej tezy o zidentyfikowaniu przedmiotowych czynności jako kompleksowej usługi informatycznej, do której stosuje się jednolity moment powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT przemawia ponadto dodatkowy argument. Otóż umowy, których przedmiotem będzie wyświadczenie usługi informatycznej posiadają niewątpliwie causalny charakter. Powodem jej zawarcia przez klientów Wnioskodawcy jest zaspokojenie potrzeby posiadania funkcjonalnego oprogramowania (wytworzonego, wdrożonego, konsultowanego, serwisowanego, objętego nadzorem autorskim i stałym wsparciem Wnioskodawcy - w zależności od okoliczności klienci mogą być zainteresowani węższym lub szerszym zakresem wspomnianej asysty ze strony Wnioskodawcy), a zatem prawna ocena czynności Wnioskodawcy musi uwzględniać praktyczny wymiar tej czynności. Decydującym kryterium dla klientów, którzy ocenialiby wykonanie umowy byłaby zatem możliwość wykorzystania wyświadczonej kompleksowej usługi informatycznej dla celów prowadzonej przez klientów działalności gospodarczej, a nie wyłącznie samo wytworzenie oprogramowania i/lub przeniesienie licencji i/lub usług serwisowych, które samodzielnie (pozbawione innych świadczeń ze strony Wnioskodawcy), nie spełnią kryterium funkcjonalności. Innymi słowy, klienci oczekiwać będą wykonania kompleksowej usługi informatycznej. Same zaś świadczenia składowe tej usługi są czynnościami zmierzającymi do wykonania usługi (nie mają ostatecznego i funkcjonalnego charakteru).

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanej sytuacji, zgodnie z wolą stron, która zostanie potwierdzona zapisami umów, celem ekonomicznym transakcji jest nabycie przez klientów jednej kompleksowej usługi informatycznej składającej się z szeregu świadczeń składowych.

W szczególności, skoro:

zgodnie z planowanymi zapisami umów, jej przedmiotem jest wyświadczenie przez Wnioskodawcę jednej usługi o kompleksowym charakterze w postaci usługi informatycznej, w skład którego wchodzą wskazane w umowach świadczenia składowe,
istnieje wysokie prawdopodobieństwo, te bez możliwości zrealizowaniaprzez Wnioskodawcę choćby jednego ze świadczeń składowych klient niezdecydowałby się na nabycie danej usługi informatycznej,
powyższa sytuacja jest całkowicie zrozumiała ze względu na charakter świadczeń nabywanych przez klienta w ramach usługi informatycznej, które są ze sobą ściśle powiązane i stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, wobec czego przedstawiają wartość ekonomiczną dla klienta wyłącznie w razie ich łącznego wyświadczenia przez Wnioskodawcę,
ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych),
ewentualne dostawy towarów (sprzętu komputerowego) są nierozerwalnie związane z innymi świadczeniami wykonywanymi w ramach usługi informatycznej, w szczególności dostarczanym oprogramowaniem (w ramach licencji lub dokonaniem prac wdrożeniowych, instalacyjnych a następnie serwisem dostarczonego oprogramowania i sprzętu),
wszystkie świadczenia prowadzą z punktu widzenia klienta do realizacji jednego celu - ich istotą jest umożliwienie klientowi otrzymania kompleksowej usługi informatycznej - co zgodnie ze standardami obowiązującymi na rynku, na którym działa Wnioskodawca nie jest możliwe bez dania klientom wszystkich świadczeń składowych objętych usługą informatyczną; konsekwentnie, rozdzielanie tych świadczeń miałoby charakter sztuczny,
z powyższych względów wedle racjonalnej oceny Wnioskodawcy, klient nabywający usługę informatyczną nie jest zainteresowany ceną poszczególnych świadczeń składowych, lecz ceną uzgodnioną z Wnioskodawcą za całość usługi informatycznej,

-to wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartych umów świadczenia powinny być traktowane każdorazowo jako jedna kompleksowa Usługa informatyczna.

Z kolei, jeżeli uznamy, że usługa informatyczna ma charakter kompleksowy (co w świetle powyższej argumentacji nie powinno ulegać wątpliwości), należy przyjąć, że obowiązek podatkowy w podatku VAT dla takiej usługi powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi. Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku świadczonej kompleksowo usługi informatycznej za rozpoznaniem obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych, przemawia okoliczność, że szczególny moment powstawania obowiązku podatkowego w VAT (i w konsekwencji szczególny termin wystawienia faktury) dotyczy jedynie przypadków, w których dochodzi do sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji albo do przeniesienia lub cesji praw autorskich. Jak zostało wskazane w opisie zdarzeń przyszłych, z udzieleniem przez Wnioskodawcę licencji (przeniesieniem/cesją praw autorskich) nierozerwalnie wiążą się inne świadczenia wykonywane w różnych konfiguracjach na rzecz klientów. Usłudze udzielenia licencji mogą bowiem towarzyszyć usługi pośredniczenia w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji), szkolenia i konsultacje (doradztwo informatyczne), usługi wdrożeniowe i integracyjne, serwis i konserwacja oprogramowania, asysta techniczna, usługi nadzoru autorskiego, usługa wprowadzania zmian do oprogramowania, usługi wsparcia, czy w końcu dostawy sprzętu komputerowego.

Dla wszystkich wymienionych świadczeń (z wyjątkiem usługi udzielenia licencji oraz przeniesienia/cesji praw autorskich) obowiązek podatkowy w VAT powstaje na zasadach ogólnych. Ponieważ, ze względu na kompleksowy charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych), należy uznać, że całość świadczeń wchodzących w skład usługi informatycznej, objęta jest ogólnym momentem powstania obowiązku podatkowego (brak jest przesłanek by jako świadczenie dominujące traktować właśnie usługę udzielenia licencji oraz przeniesienia/cesji praw autorskich, dla których obowiązek podatkowy powstaje na szczególnych zasadach.

Wypracowana na gruncie orzecznictwa koncepcja świadczeń kompleksowych (złożonych) i jednolitego ich opodatkowywania, w sensie normatywnym opiera się jedynie na bardzo ogólnych definicjach dostawy i świadczenia usług, a w pozostałym zakresie bazuje na pewnym, wywodzonym ze względów systemowych, podejściu do tego zagadnienia, mającym zapewnić zagwarantowanie funkcjonalności systemu podatku od wartości dodanej oraz zachowanie jego związku z realnymi zjawiskami ekonomicznymi (por. uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 września 2010r. sygn. I FSK 779/10).

Z perspektywy klienta, celem przeprowadzenia całej transakcji jest pozyskanie funkcjonalnej usługi informatycznej - temu też celowi, podporządkowany jest cały przebieg świadczenia usługi informatycznej. Klienci Wnioskodawcy nie są zainteresowani nabyciem poszczególnych elementów usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, lecz dążą do uzyskania całości usługi informatycznej, w ramach której uzyskają wszelkie jej niezbędne elementy.

Należy raz jeszcze wyraźnie podkreślić, że świadczenia oferowane przez Wnioskodawcę klientom na podstawie umów są ze sobą ściśle związane i obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. W rezultacie, w opinii Wnioskodawcy, wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie na gruncie podatku VAT (por. wyrok ETS w sprawie o sygn. C-41/04, którego bardziej szczegółowa analiza została przedstawiona w punkcie 4 poniżej).

Zdaniem Wnioskodawcy, aktualność zachowuje, pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 21 maja 2002r. (a więc jeszcze przed przystąpieniem Polski do Wspólnot Europejskich) sygn. akt III RN 66/01 (Monitor Podatkowy z 2002r. Nr 12, str. 33, LEX nr 55863), w którym stwierdzono, że podział jednorodnej, kompleksowej usługi na dwa odrębne rodzaje jest podziałem sztucznym i nie może stanowić podstawy do podziału kwoty należnej za tę usługę na dwie części, z czego każda jest objęta inną stawką VAT (pogląd ten znajduje również oparcie w orzecznictwie ETS i sądów administracyjnych)

W opinii Wnioskodawcy, argumentując a maiori ad minus (argumentacja od czegoś większego do czegoś mniejszego), powyższa teza o konieczności stosowania jednolitej stawki podatku do wszystkich elementów usługi o charakterze kompleksowym, odnosi się w równej mierze do innych aspektów traktowania takiej usługi na gruncie podatku VAT, w tym zastosowania jednolitego momentu powstania obowiązku podatkowego.

Zważywszy, że wszystkie wykonywane w ramach usługi informatycznej świadczenia opodatkowane są jednolitą, podstawową stawką podatku VAT, jest oczywiste, że celem Wnioskodawcy nie jest w żadnym przypadku zmniejszenie obciążenia podatkowego Wnioskodawcy (ani jej kontrahentów), ani całkowite lub częściowe uchylanie się od opodatkowania. Występując z niniejszym wnioskiem, Wnioskodawca pragnie bowiem potwierdzić, koncepcję jednolitego opodatkowywania usług kompleksowych (w odniesieniu do momentu powstania obowiązku podatkowego wszystkich wchodzących w skład takiej usługi świadczeń), by zapewnić funkcjonalność systemu podatku VAT.

Nie powinno bowiem ulegać wątpliwości, że transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie może być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT (tak ETS w wyrokach w sprawach C-41/04, C-111/05 oraz C-453/05). W analizowanym stanie faktycznym brak jest podstaw dla odmiennego twierdzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe, wszystkie usługi informatyczne oraz związane z nimi dostawy towarów, wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartych umów, należy traktować każdorazowo jako jedną kompleksową usługę informatyczną, niezależnie od tego czy faktura VAT dokumentująca jej wykonanie wskazywać będzie jedną pozycję "usługi informatyczne" czy też specyfikować będzie poszczególne usługi informatyczne oraz związane z nimi dostawy towarów.

3. Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy w orzecznictwie Wojewódzkich Sądów Administracyjnych i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Argumentacja przedstawiona przez Wnioskodawcę znajduje oparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych i ETS.

4.1. Wyrok ETS wydany w sprawie C-349/96 (Card Protection Plan Ltd).

W orzeczeniu wydanym w sprawie C-349/96 (Card Protection Plan Ltd) ETS, odnosząc się do art. 2(1) VI Dyrektywy, uznał, iż z przepisu tego wynika, po pierwsze, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne, po drugie zaś, iż świadczenie składające się z jednolitej usługi (z ekonomicznego punktu widzenia) nie powinno być w sztuczny sposób dzielone, gdyż to mogłoby spowodować naruszenie całego systemu opodatkowania.

Ponadto, Trybunał podkreślił, iż: "(...) świadczenie jednolitej usługi ma miejsce w szczególności w przypadkach, gdy jeden lub więcej elementów może być uznany za tworzący świadczenie (usługę) główne podczas, gdy jeden lub więcej elementów mogą być uznane za świadczenia (usługi) dodatkowe, do których stosuje się te same konsekwencje podatkowe, jak w przypadku świadczenia (usługi) głównego. Usługa musi być uznana za dodatkową w stosunku do usługi głównej, jeżeli nie stanowi dla nabywcy celu samego w sobie, ale środek lepszego wykorzystania dostarczonej usługi głównej ".

4.2. Wyrok ETS wydany w sprawie C-41/04 (Levob Verzekeringen).

Jednym z istotniejszych orzeczeń przytaczanych przez szereg komentatorów, jak i sam ETS w późniejszych orzeczeniach, którym jest sprawa z 27 października 2005r. C-41/04 (Levob Verzekeringen). W wyroku tym ETS analizował problem związany z dostarczeniem nabywcy typowego, standardowego oprogramowania oraz - jednocześnie – usługi jego dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta, przy czym klient otrzymywał od dostawcy od razu oprogramowanie dostosowane do jego potrzeb. Powstała więc wątpliwość co do tego, czy podatnik wykonał, de facto, dwa odrębne świadczenia - dostawę typowego oprogramowania i usługę jego dostosowania do potrzeb klienta, czy też świadczenie podatnika miało charakter jednego świadczenia kompleksowego (złożonego). Trybunał wskazał w tym orzeczeniu, że: „1) Artykuł 2 ust. 1 szóstej Dyrektywy Rady nr 77/388 z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że jeżeli dwa lub więcej świadczeń (lub czynności) dokonano przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej. 2) Jest tak właśnie w przypadku transakcji, w ramach której podatnik dostarcza konsumentowi standardowe oprogramowanie wcześniej opracowane i oferowane do sprzedaży, zarejestrowane na nośniku, jak również zapewnia następnie przystosowanie tego oprogramowania do specyficznych potrzeb tego nabywcy, nawet jeśli następuje to za zapłatą dwóch odrębnych cen. 3) Artykuł 6 ust. 1 Dyrektywy 77/388 należy interpretować w ten sposób, że świadczenie, o którym mowa w pkt 2 sentencji, powinno być kwalifikowane jako "świadczenie usług", jeżeli okaże się, iż przystosowanie oprogramowania nie ma w danym przypadku ani charakteru pobocznego, ani pomocniczego, lecz ma charakter dominujący: dzieje się tak w szczególności jeżeli z uwagi na takie czynniki jak jego zakres, koszt lub czas trwania przystosowanie to ma znaczenie decydujące dla umożliwienia nabywcy użytkowania gotowego oprogramowania."

W wyroku tym ETS zawarł także kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. W szczególności, ETS wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji z punktu widzenia nabywcy. Bo przecież w omawianym przypadku to właśnie perspektywa nabywcy (dla którego wartość nabytego świadczenia jest tworzona przez fakt wejścia w posiadanie oprogramowania przystosowanego do jego indywidualnych potrzeb, a nie oprogramowania standardowego, dostarczonego wcześniej przez tego samego dostawcę), była podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia. Nie można zdaniem sądu sztucznie uznawać, iż konsument taki nabył od tego samego dostawcy najpierw istniejące już oprogramowanie, które w tym stanie nie było dla niego jednak w żaden sposób użyteczne dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, a dopiero później zlecił mu przystosowanie tego oprogramowania, co było jednym właściwym sposobem nadania mu cech użyteczności. W konsekwencji Trybunał doszedł do wniosku, iż w omawianej sprawie miało miejsce jedno świadczenie usług w rozumieniu przepisów unijnych, ponieważ kryteria wskazane powyżej umożliwiają stwierdzenie, że przystosowanie oprogramowania nie ma bynajmniej charakteru pomocniczego czy pobocznego, lecz ma charakter dominujący, ze względu na jego decydujące znaczenie dla umożliwienia nabywcy używania nabywanego oprogramowania zaadoptowanego do jego specyficznych potrzeb.

Trybunał wskazał również, że: „Jak to wynika z orzecznictwa Trybunału, jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja celem określenia, po pierwsze, czy są to dwa lub więcej niż dwa świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako świadczenie usług (zob. podobnie wyrok z dnia 2 maja 1996r. w sprawie C-231/94 Faaborg Gelting Linien, Rec. str. I 2395, pkt 12-14, oraz ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 28 i 29) - por. punkt 19 uzasadnienia.

Ponadto, zdaniem Trybunału, „mamy do czynienia z jednym świadczeniem, zwłaszcza w przypadku, gdy kilka elementów powinno zostać uznanych za konstytutywne dla świadczenia głównego, podczas gdy, przeciwnie, jedno lub więcej świadczeń powinno być postrzegane jako jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los prawny świadczenia głównego (ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 30, oraz wyrok z dnia 15 maja 2001r. w sprawie C 34/99, Primback, Rec. str. i 3833, pkt 45)." - por. punkt 21 uzasadnienia.

4.3. Wyrok w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro vs. Finanćnireditelstvi v Usti nad Labem.

W wyroku ETS z dnia 11 czerwca 2009r. w sprawie RLRE Tellmer Property sro vs. Finanćni reditelstvi v Usti nad Labem C-572/07, Trybunał wyraźnie wskazał, że „za zasadę przyjęte jest odrębne traktowanie VAT każdego ze świadczeń. Dopiero jeżeli kilka świadczeń jest ze sobą funkcjonalnie powiązanych w taki sposób, że wyodrębnianie ich byłoby działaniem sztucznym, a ponadto niektóre ze świadczeń (tzw. świadczenia pomocnicze) nie stanowią dla nabywców celu samego w sobie, wówczas dla celów VAT nie należy wyodrębniać takich pojedynczych świadczeń, a całość usługi powinna być traktowana jednolicie dla celów VAT."

4.4. Wyroki sądów administracyjnych.

Zagadnienie związane z opodatkowaniem tzw. świadczeń złożonych, na które składa się szereg czynności, mogących być przedmiotem odrębnych stosunków prawnych było przedmiotem szeregu orzeczeń sądów administracyjnych.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego dominuje stanowisko, zgodnie z którym, z uwagi na:

kompleksowy charakter takich czynności,
interes stron w uzyskaniu określonego efektu gospodarczego,

przy ocenie skutków podatkowych tego typu świadczeń, należy wziąć pod uwagę charakter świadczenia podstawowego, które stanowi cel działalności wykonywanej przez podatnika.

W szczególności w wyroku z dnia 5 lipca 2006r., sygn. akt I FSK 945/05, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że: „W przypadku takiego rodzaju czynności o kompleksowym charakterze jak te, o których mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 2 i w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), na które składa się czynność podstawowa, której wykonanie było celem umowy zawartej przez podatnika z klientem, a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania czynności podstawowej, ustalając właściwą stawkę podatku od towarów i usług należy przyjmować jednolitą stawkę dla całego kompleksu czynności, biorąc pod uwagę charakter czynności podstawowej."

Ponadto w wyroku z dnia 16 czerwca 2010r., sygn. akt I FSK 1064/09 dotyczącym opodatkowania usług budowlano-montażowych powiązanych z dostawą materiałów budowlanych Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że: "(...) za wyżej przedstawioną wykładnią czynności określonych w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług i za uznaniem ich za czynności o charakterze kompleksowym, które obejmują także dostarczenie przez wykonawcę wyprodukowanych przez niego towarów niezbędnych do ich wykonania, przemawia sposób interpretowania przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości pojęcia "świadczenie usług", zawartego w art. 2 pkt 1 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej, ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG). W wyroku: Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (Pierwsza Izba) Levob Verzekeringen BV i Ov Bank NV przeciwko Staatssecretaris VAN Financien z dnia 27 października 2008r. Sprawa C-41/04 (www.curia.europa.eu) Trybunał uznał, iż wymieniony przepis należy interpretować w taki sposób, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsument przeciętny są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Biorąc pod uwagę, że ustawa o podatku od towarów i usług stanowi wdrożenie na gruncie prawa polskiego unormowań zawartych w VI Dyrektywie Rady, przy dokonywaniu wykładni zawartych w ustawie przepisów należy uwzględniać wskazówki wynikające z orzecznictwa ETS (M. Chomluk /w:/ VI Dyrektywa VAT. Komentarz, praca zbiorowa pod red. K. Sachsa, Warszawa 2003, s. 111-113). "

Analogiczne tezy można znaleźć w licznych wyrokach wojewódzkich sądów administracyjnych. Jedynie tytułem przykładu można odwołać się do następujących orzeczeń:

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 9 czerwca 2009r., sygn. III SA/Gl 1545/08, czy
wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 26 maja 2009r. sygn. I SA/Łd 150/09.

5. Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy w pismach organów podatkowych otrzymanych przez inne podmioty w przypadku zbliżonych opisów stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych).Prawidłowość argumentacji prezentowanej przez Wnioskodawcę została potwierdzona w interpretacjach podatkowych, wydanych dla innych podmiotów na tle zbliżonych opisów stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych), w szczególności:

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 czerwca 2010r. znak IPPP1- 443-423/10-2/MP;
Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lipca 2010r. znak IPPP1/443-422/10-2/AP;
Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 czerwca 2010r. znak IPPP3/443-312/10-2/KC.

Powyższe interpretacje, mimo że różnią się charakterem usług wchodzących w skład usługi kompleksowej, potwierdzają prawidłowość argumentacji i stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011r towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o VAT.

Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 5a powołanej ustawy.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011r.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Wskazać należy, że ani Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, ani poprzedzająca ją Szósta Dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, ani też przepisy prawa krajowego nie zawierają definicji świadczenia złożonego. Pojęcie to wykształciło się w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zasadnym w związku z tym jest odwołanie się do tego orzecznictwa w celu zdefiniowania pojęcia świadczenia złożonego.

W wyrokach z dnia 25 lutego 1999r., C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) i z dnia 2 maja 1996r., C-231/94 Faaborg-Gelting Linien, Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja celem określenia, czy są to dwa lub więcej niż dwa świadczenia odrębne, czy też jednolite świadczenie.

Stanowisko to Trybunał potwierdził w wyroku z dnia 27 października 2005r., C-41/04 w sprawie Levob Verzekeringen BV. W orzeczeniu tym Trybunał podkreślił, że czynność złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT. Należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. Według Trybunału z jednym świadczeniem mamy do czynienia, zwłaszcza w przypadku, gdy kilka elementów powinno zostać uznanych za konstytutywne dla świadczenia głównego, podczas gdy, przeciwnie, jedno lub więcej świadczeń powinno być postrzegane jako jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los prawny świadczenia głównego. Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.

Także w wyroku z dnia 15 maja 2001r., C-34/99 Primback TSUE orzekł, że z jednolitym świadczeniem mamy do czynienia, zwłaszcza w przypadku, gdy kilka elementów powinno zostać uznane za konstytutywne dla świadczenia głównego, podczas gdy odwrotnie, jedno lub więcej świadczeń powinno być postrzegane jako jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los prawny świadczenia głównego.

W świetle wskazanych orzeczeń z transakcją stanowiącą świadczenie złożone mamy do czynienia w sytuacji, gdy:

po pierwsze, transakcja składa się z wielu elementów składowych. Może również być uznana za jedną transakcję, jeżeli wszystkie elementy, które na nią się składają, są konieczne (niezbędne). Zdaniem Trybunału kilka czynności należy traktować jako jedną transakcję wówczas, gdy poszczególne elementy są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny;
po drugie, jeden z elementów transakcji stanowi świadczenie główne, a pozostałe elementy mają wobec niego charakter pomocniczy. Świadczenia są uważane za pomocnicze, jeżeli nie stanowią celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu z świadczenia głównego. Takie stanowisko wyraził Trybunał Sprawiedliwości m.in. w powołanym wcześniej wyroku w sprawie C-349/96, zwracając uwagę, iż w takiej sytuacji należy ustalić, które ze świadczeń ma charakter zasadniczy (wiodący), a które jedynie pomocniczy. By zaś wskazać świadczenie zasadnicze, należy ustalić, jakie są oczekiwania klienta w ramach danej transakcji, a w konsekwencji – tę czynność uznawać za świadczenie główne (por. M Militz, Świadczenia złożone w najnowszym orzecznictwie ETS, Przegląd Podatkowy 2008, nr 9, s.15 i n.).

Ponadto należy wskazać, iż w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wskazuje się na konieczność traktowania, dla celów podatkowych, złożonego działania podatnika, jako jednolitej całości bez sztucznych podziałów. Oznacza to, że jeżeli podatnik dokonuje więcej niż jedno świadczenie na rzecz klienta i są one ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić, to te elementy lub świadczenia – dla celów podatku od towarów i usług - stanowią jedną całość lub jedną usługę.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawiera przede wszystkim art. 19 ustawy o VAT.

Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z ust. 1 tego artykułu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy, stosownie do brzmienia art. 19 ust. 4 ustawy, powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 19 ust. 5 ustawy o VAT przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi.

W myśl art. 19 ust. 11 powołanej ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w części.

W myśl art. 19 ust. 13 pkt 9 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze – z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 28l pkt 1. tj. m.in. usług sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji.

Ponadto wskazać należy na przepis art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność m.in. w zakresie:

58 29: (PKD 2007) Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania.

62 0l: (PKD 2007) Działalność związana z oprogramowaniem.

62 02: (PKD 2007) Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki.

62 03: (PKD 2007) Działalność związana z zarządzaniom urządzeniami informatycznymi.

62 09: (PKD 2007) Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych.

63 11: (PKD 2007) Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność.

Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy na rzecz innych podmiotów, w szczególności, następujące rodzaje usług:

pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji);
sprzedaż praw autorskich i udzielanie licencji;
serwis oprogramowania;
szkolenia i konsultacje (doradztwo informatyczne);
dostawy sprzętu (towary).

Wnioskodawca będzie zawierać ze swoimi klientami umowy, na podstawie których będzie świadczyć na rzecz klientów kompleksowo usługi informatyczne, na które składać się będzie wiele świadczeń składowych.

Częściami składowymi usług informatycznych będą, w szczególności, następujące świadczenia:

usługi udzielania licencji;
usługi pośredniczenia w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji);
dystrybucja (sprzedaż) oprogramowania obcego;
subskrypcja oprogramowania;
szkolenia i konsultacje (doradztwo informatyczne);
usługi wdrożeniowe i integracyjne;
serwis i konserwacja oprogramowania;
asysta techniczna;
usługi nadzoru autorskiego;
usługi nadzoru eksploatacyjnego;
usługa wprowadzania zmian do oprogramowania;
usługi wsparcia;
usługi gwarancyjne (usuwanie nieprawidłowości);
dostawy towarów niezbędnych do prawidłowego wykonania usług, tj. szeroko pojmowanego sprzętu komputerowego, obejmującego zarówno zespoły komputerowe jak i ich części.

Wnioskodawca podkreśla, że ewentualne dostawy towarów niezbędnych do prawidłowego wykonania ww. usług, tj. szeroko pojmowanego sprzętu komputerowego, obejmującego zarówno zespoły komputerowe, jak i ich części, mają charakter dodatkowy i pozostają w związku z ww. usługami.

Każdorazowo w skład usługi informatycznej wchodzić będą, co najmniej dwa świadczenia składowe:

usługi informatyczne obejmujące:
- serwis oprogramowania,
- doradztwo informatyczne (opiekę informatyczną).
usługi informatyczne obejmujące:
- pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji),

asystę techniczną,
serwis i konserwację oprogramowania.

usługi informatyczne obejmujące:
- usługi udzielania licencji,
- pośredniczenie w sprzedaży prawa autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji),
- szkolenia i konsultacje,
- usługi wdrożeniowe i integracyjne.
usługi informatyczne obejmujące:
- pośredniczenie w sprzedaży prawa autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji),
- usługi wsparcia,
- usługi subskrypcji oprogramowania.
usługi informatyczne obejmujące:
- pośredniczenie w sprzedaży prawa autorskich i udzielaniu licencji (dystrybucja licencji),
- usługi wdrożeniowe,
- serwis oprogramowania.
usługi informatyczne obejmujące:
- dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego,
- asystę techniczną,
- serwis i konserwację oprogramowania.
usługi informatyczne obejmujące:
- usługi udzielania licencji,
- dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego,
- szkolenia i konsultacje,
- usługi wdrożeniowe i integracyjne.
usługi informatyczne obejmujące:
- dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego,
- usługi wsparcia,
- usługi subskrypcji oprogramowania.
usługi informatyczne obejmujące:
- dystrybucję (sprzedaż) oprogramowania obcego,
- usługi wdrożeniowe,
- serwis oprogramowania.
usługi informatyczne obejmujące:
- usługi udzielania licencji,
- usługi wdrożeniowe,
- serwis oprogramowania,
- usługi nadzoru autorskiego.
usługi informatyczne obejmujące:
- serwis oprogramowania,
- nadzór eksploatacyjny.
usługi informatyczne obejmujące:
- usługi wprowadzania zmian w oprogramowaniu,
- usługi bieżących modyfikacji oprogramowania,
- usługi wsparcia.
usługi informatyczne obejmujące:
- serwis oprogramowania,
- usługi wsparcia.
usługi informatyczne obejmujące:
- usługi udzielania licencji,
- dostawy sprzętu komputerowego.

Wnioskodawca określił charakter czynności i związek funkcjonalny pomiędzy czynnościami wchodzącymi w skład każdej z grup.

Stwierdził (odnosząc się do każdej z grup oddzielnie), że w przypadku wskazanych grup czynności, chodzi o wyświadczenie przez Wnioskodawcę jednej usługi o kompleksowym charakterze w postaci usługi informatycznej, w skład której wchodzą wskazane wyżej świadczenia składowe. Według Wnioskodawcy istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że bez możliwości zrealizowania przez Wnioskodawcę choćby jednego ze świadczeń składowych klient nie zdecydowałby się na nabycie danej kompleksowej usługi informatycznej.

Ze względu na charakter usługi informatycznej, nie można w jej przypadku wyróżnić w ocenie Wnioskodawcy świadczenia o charakterze głównym (dominującego) oraz świadczeń o charakterze ubocznym (pomocniczych).

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że z zawartych z klientami umów wynikać będzie, że przedmiotem nabycia przez klientów będą kompleksowe czynności wskazane w powyższych grupach.

Odnosząc się do pośredniczenia w sprzedaży praw autorskich i udzielania licencji (dystrybucja licencji) – czynności występującej w grupie 2, 3, 4, 5 Wnioskodawca stwierdził, że:

Pośredniczenie w udzielenia licencji, polega na dystrybucji oprogramowania, tj. sytuacji, w której Wnioskodawca nabywa od dostawcy egzemplarz oprogramowania, a dostawca nie udziela Wnioskodawcy jakiejkolwiek licencji związanej z nabywanym oprogramowaniem. Rola Wnioskodawcy sprowadza się wyłącznie do wyszukania ostatecznego nabywcy oprogramowania oraz przekazania mu w niektórych sytuacjach nośnika zawierającego oprogramowanie. Dopiero dostawca oraz ostateczny nabywca określony w umowach jako „użytkownik końcowy” zawierają między sobą umowę licencyjną bez udziału Wnioskodawcy. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenia o charakterze prowizyjnym z tytułu pośrednictwa za wyszukanie ostatecznego nabywcy. Wnioskodawca nie działa w imieniu i na rzecz dostawcy, lecz zawsze we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie dostawcy za nabyte oprogramowanie wg cennika dostawcy, następnie będzie obciążać odpowiednio powiększonym wynagrodzeniem ostatecznego nabywcę. Innymi słowy ostateczny nabywca będzie wypłacać wynagrodzenie Wnioskodawcy, za określoną liczbę programów.
Pośredniczenie w sprzedaży praw autorskich polega na dystrybucji oprogramowania, tj. sytuacji, w której Wnioskodawca nabywa od dostawcy egzemplarz oprogramowania, ale Wnioskodawca nie nabywa takiego oprogramowania. Rola Wnioskodawcy sprowadza się wyłącznie do wyszukania ostatecznego nabywcy oprogramowania oraz przekazania mu w niektórych sytuacjach nośnika zawierającego oprogramowanie. Dopiero dostawca oraz ostateczny nabywca określony w umowach jako „użytkownik końcowy” zawierają miedzy sobą umowę sprzedaży oprogramowania. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenia o charakterze prowizyjnym z tytułu pośrednictwa za wyszukanie ostatecznego nabywcy. Wnioskodawca nie działa w imieniu i na rzecz dostawcy, lecz zawsze we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie dostawcy za nabyte oprogramowanie wg cennika dostawcy, następnie będzie obciążać odpowiednio powiększonym wynagrodzeniem ostatecznego nabywcę. Innymi słowy ostateczny nabywca będzie wypłacać wynagrodzenie Wnioskodawcy, za określoną liczbę programów.

Z kolei usługi udzielania licencji (występujące w 3, 7, 10 i 14 grupie usług) polegają na udzieleniu przez Wnioskodawcę licencji na oprogramowanie dostarczane przez Wnioskodawcę.

Natomiast usługi dystrybucji (sprzedaży) oprogramowania obcego (występujące w 6, 7, 8 i 9 grupie usług) polegają na dystrybucji oprogramowania, tj. sytuacji, w której Wnioskodawca nabywa od dostawcy egzemplarz oprogramowania z jednostkową licencją w celu dalszej odsprzedaży. Jednakże Wnioskodawca nie nabywa licencji do oprogramowania. Rola Wnioskodawcy sprowadza się wyłącznie do wyszukania ostatecznego nabywcy oprogramowania oraz przekazania mu w niektórych sytuacjach nośnika zawierającego oprogramowanie. Dopiero dostawca oraz ostateczny nabywca określony w umowach jako „użytkownik końcowy" zawierają miedzy sobą umowę sprzedaży oprogramowania. Należy wskazać, że Wnioskodawca nie otrzyma żadnego wynagrodzenia o charakterze prowizyjnym z tytułu pośrednictwa za wyszukanie ostatecznego nabywcy. Wnioskodawca nie działa w imieniu i na rzecz dostawcy, lecz zawsze we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie dostawcy za nabyte oprogramowanie wg cennika dostawcy, następnie będzie obciążać odpowiednio powiększonym wynagrodzeniem ostatecznego nabywcę. Innymi słowy ostateczny nabywca będzie wypłacać wynagrodzenie Wnioskodawcy, za określoną liczbę programów.

Na podstawie powyższych uregulowań oraz biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, iż planowane przez Wnioskodawcę świadczenie usług obejmujących wskazane grupy czynności, o ile jak wskazał Wnioskodawca wszystkie elementy, które na te usługi się składają (w zakresie danej grupy czynności) będą konieczne (niezbędne) z punktu widzenia klienta (będą one ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzyć będą z ekonomicznego punktu widzenia klienta Wnioskodawcy jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić) i wynikać będą z zawartych z klientami umów oraz nie będą stanowić celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu z świadczenia głównego przez klienta Wnioskodawcy, należy zaliczyć do usług złożonych, składających się z kombinacji różnych czynności. Można bowiem w powyższych okolicznościach mówić o jednym świadczeniu głównym – świadczeniu usług informatycznych (grupa 1, 2, 4, 5, 6, 8, 9, 11, 12, 13) oraz świadczeniu usług udzielania licencji (grupa 3, 7, 10, 14, gdzie Wnioskodawca wskazał, że udziela licencji na dostarczane przez siebie oprogramowanie) na które składają się świadczenia pomocnicze wskazane w poszczególnych grupach czynności. Dlatego też świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie usług informatycznych oraz usługi udzielania licencji można uznać za usługi kompleksowe, gdzie usługę zasadniczą stanowi odpowiednio usługa informatyczna lub usługa udzielania licencji, zaś wskazane w danej grupie czynności składające się na usługę główną są traktowane jako usługi pomocnicze.

W ocenie tut. organu zasadnym jest dokonanie podziału świadczonych przez Wnioskodawcę usług na dwie grupy, mianowicie grupę składającą się wyłącznie z szeroko rozumianych usług informatycznych oraz grupę, w której dostarczany jest przez Wnioskodawcę kontrahentowi konkretny produkt w postaci programu czy systemu informatycznego przekładający się na udzielenie licencji oraz wyświadczenie innych usług w związku z udzieleniem tejże licencji. Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie jest możliwe wyróżnienie usługi dominującej, gdyż w przedmiotowej sprawie gdyby nie zamówiony przez klienta konkretny program czy system (którego dostarczenie polega na udzieleniu licencji), nie byłoby potrzeby świadczenia pozostałych usług.

W świetle powyższego w ocenie tut. organu mamy do czynienia z kompleksowymi usługami, jednakże w jednym przypadku są to usługi informatyczne, a w drugim usługi udzielenia licencji.

Uznanie usług wymienionych w grupie 1, 2, 4, 5, 6, 8, 9, 11, 12, 13 za kompleksowe usługi informatyczne, a usług z grup 3, 7, 10, 14 za kompleksowe usługi udzielania przez Wnioskodawcę licencji powoduje, iż momenty powstania obowiązku podatkowe w przypadku świadczenia tych usług są rożne.

W przypadku świadczenia kompleksowych usług informatycznych obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, lecz nie później niż 7 dnia, licząc od dnia wykonania usługi. Przy czym w sytuacji gdy płatność została otrzymana przed zakończeniem usługi, obowiązek podatkowy powstaje w dacie otrzymania płatności. Jednocześnie w sytuacji częściowego wykonania przedmiotowych usług obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, lecz nie później niż 7 dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

Natomiast w przypadku świadczenia kompleksowych usług udzielania licencji obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy o VAT z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że wszystkie usługi oraz związane z nimi dostawy towarów, wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartych umów, należy traktować każdorazowo jako jedną kompleksową usługę informatyczną w przypadku której obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu licząc od dnia wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo odnośnie powołanych we wniosku orzeczeń TS, NSA i WSA należy stwierdzić, że sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Nie kwestionując orzecznictwa jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, powołane wyroki NSA i WSA nie stanowi zatem podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.

Ponadto należy zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku interpretacje przepisów prawa podatkowego niewątpliwie kształtują sytuacje prawne podatników w ich indywidualnych sprawach, lecz nie mają one mocy prawa powszechnie obowiązującego i dotyczą konkretnych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych). Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

W zakresie stwierdzenia czy wszystkie usługi informatyczne oraz związane z nimi dostawy towarów, wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartych umów, należy traktować każdorazowo jako jedną kompleksową usługę informatyczną, niezależnie od tego czy faktura VAT dokumentująca jej wykonanie wskazywać będzie jedną pozycję „Usługi informatyczne” czy też specyfikować będzie poszczególne usługi informatyczne oraz związane z nimi dostawy towarów wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Referencje

IBPP1/443-1238/11/MS, interpretacja indywidualna

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin