INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2012r. (data wpływu 29 marca 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2012r. (data wpływu 23 maja. 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usług polegających na opracowaniu na zlecenie osoby fizycznej bazy wyjściowej dla napisania pracy np. licencjackiej, magisterskiej, doktorskiej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usług polegających na opracowaniu na zlecenie osoby fizycznej bazy wyjściowej dla napisania pracy np. licencjackiej, magisterskiej, doktorskiej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 maja 2012r. (data wpływu 23 maja 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie nr IBPP3/443-322/12/MN z dnia 7 maja 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z dnia 19 maja 2012r.):

Przedmiotem przyszłej działalności Wnioskodawcy będzie pisanie (w tym również poprawianie/analizowanie) opracowań naukowych, dzieł literackich na zamówienie głównie osób fizycznych. Dzieła literackie będą pisane przez Wnioskodawcę osobiście jak również pod jego ścisłym nadzorem przez osoby trzecie, z którymi będą podpisywane umowy o dzieło autorskie. Prace będą miały charakter naukowy i będą dotyczyć różnych dziedzin nauki np. marketing, zarządzanie, prawo, socjologia itp. Opracowania będą sporządzane zawsze na indywidualne zamówienie – nigdy nie będą towarem wielokrotnie odsprzedawanym. Rolą osób trzecich będzie przeważnie pomoc w skompletowaniu odpowiednich źródeł – bibliografii, opracowania ankiet, poprawki redakcyjne itp.

Usługi będą kierowane głównie do uczniów, studentów oraz doktorantów jako pomoc przy wyborze zakresu tematycznego prac pisemnych, skomponowanie zarysu prac, dobranie odpowiedniej bibliografii, skompletowanie materiałów naukowych i ich interpretacja. Przygotowane opracowanie ma służyć jako baza wyjściowa do własnych dalszych przemyśleń ułatwiając w ten sposób napisanie pracy magisterskiej, licencjackiej czy doktorskiej.

Opracowania będą pisane osobiście przez Wnioskodawcę lub pod jego nadzorem przez osoby trzecie na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych. Kody PKD jakie Wnioskodawca stosuje do tej działalności to: 8559B oraz 85602Z.

Działalność będzie składała się z następujących elementów:

• poszukiwanie klienta,
• sprawdzenie możliwości realizacji zlecenia osobiście przez Wnioskodawcę lub pod jego nadzorem przez osoby trzecie na umowę o dzieło autorskie,
• napisanie działa literackiego,
• przeniesienie praw autorskich na zleceniodawcę (w oparciu o honorarium).
  
  

W kompetencji Wnioskodawcy będzie: pozyskanie klienta, rozliczenie z klientem (honorarium), osobiste napisanie dzieła literackiego bądź merytoryczny nadzór nad powstaniem działa pisanego przez osoby trzecie, przygotowanie umów, sprawdzenie merytoryczne, techniczne i przerobienie materiałów dostarczonych przez osoby trzecie, przekazanie dzieła klientowi i rozliczenie z osobami trzecimi.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, iż w przedmiotowej sprawie będzie twórcą/autorem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wszystkich opracowań naukowych/dzieł literackich do których prawa autorskie będą przenoszone na zleceniodawcę.

Wnioskodawca wskazał, iż opracowania/dzieła do których prawa sprzedaje są przejawem działalności twórczej (tj. stanowią rezultat działalności o charakterze kreacyjnym, cechują się „oryginalnością” czyli stanowią nowy wytwór intelektu), wszelkie tworzone opracowania wnoszą nowe wartości na tle istniejącej literatury. Prace naukowe zawsze opierają się w większym/mniejszym wymiarze na ugruntowanym dorobku intelektualnym (tezach/prawach/faktach ogólnie znanych), którego nie sposób zmienić, jednak ich wartością jest fakt, że muszą wnieść do doktryny nowy subiektywny i twórczy punkt widzenia, innymi słowy „coś nowego”, a nie jedynie w 100% powielać istniejące działa, będące zlepkiem kilku lub kilkunastu książek.

Ponadto wskazano, iż opracowania/dzieła do których prawa sprzedaje Wnioskodawca mają charakter indywidualny, czyli są oryginalne i niepowtarzalne i cechują je doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio już wytworzonymi produktami intelektualnymi (są czymś „nowym”, a nie są odwzorowaniem już istniejących opracowań/dzieł). Opracowania zawsze są wykonywane na indywidualne zlecenie, w oparciu o bardzo specyficzne wymagania zleceniodawcy. Są dziełem oryginalnym, czego dowodem może być fakt obligatoryjnego skanowania prac programami antypalgiatowymi (np. plagiat.pl), są one bardzo wyspecjalizowanymi narzędziami do rozpoznawania powielonych tworów literackich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzona na tych zasadach działalność może podlegać pod załącznik nr 3 do ustawy o VAT, pkt 181 (a zarazem być opodatkowana stawką VAT 8%)... (jest to art. 41 ust. 2 ustawy o VAT).

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 19 maja 2012r.):

W zaistniałych okolicznościach stawka VAT 8% wydaje się być zdaniem Wnioskodawcy jak najbardziej adekwatna do realiów przedstawionej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów i świadczenia usług zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Art. 146a ust. 1 ustawy o VAT (wprowadzony do ustawy o VAT z dniem 1 stycznia 2011r. ustawą z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej - Dz. U. Nr 238, poz. 1578) stanowi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, (art. 146f wprowadzono do ustawy o VAT z dniem 1 stycznia 2011r. ustawą z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. Nr 257, poz. 1726).

Oznacza to, że wymienioną wyżej stawkę należy stosować, jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku.

Jednakże ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami preferencyjnymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do postanowień art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy – stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., wymieniono pod pozycją 181 – „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania” – bez względu na symbol PKWiU usługi.

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotem przyszłej działalności Wnioskodawcy będzie pisanie (w tym również poprawianie/analizowanie) opracowań naukowych, dzieł literackich na zamówienie głównie osób fizycznych. Dzieła literackie będą pisane przez Wnioskodawcę osobiście jak również pod jego ścisłym nadzorem przez osoby trzecie, z którymi będą podpisywane umowy o dzieło autorskie. Prace będą miały charakter naukowy i będą dotyczyć różnych dziedzin nauki np. marketing, zarządzanie, prawo, socjologia itp.

Usługi będą kierowane głównie do uczniów, studentów oraz doktorantów jako pomoc przy wyborze zakresu tematycznego prac pisemnych, skomponowanie zarysu prac, dobranie odpowiedniej bibliografii, skompletowanie materiałów naukowych i ich interpretacja. Przygotowane opracowanie ma służyć jako baza wyjściowa do własnych dalszych przemyśleń ułatwiając w ten sposób napisanie pracy magisterskiej, licencjackiej czy doktorskiej.

Wnioskodawca wyjaśnił, iż w przedmiotowej sprawie będzie twórcą/autorem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wszystkich opracowań naukowych/dzieł literackich do których prawa autorskie będą przenoszone na zleceniodawcę.

Wnioskodawca wskazał, iż opracowania/dzieła do których prawa sprzedaje są przejawem działalności twórczej, wszelkie tworzone opracowania wnoszą nowe wartości na tle istniejącej literatury. Prace naukowe zawsze opierają się w większym/mniejszym wymiarze na ugruntowanym dorobku intelektualnym (tezach/prawach/faktach ogólnie znanych), którego nie sposób zmienić, jednak ich wartością jest fakt, że musza wnieść do doktryny nowy subiektywny i twórczy punkt widzenia, innymi słowy „coś nowego”, a nie jedynie w 100% powielać istniejące działa, będące zlepkiem kilku lub kilkunastu książek.

Opracowania/dzieła do których prawa sprzedaje Wnioskodawca mają charakter indywidualny, czyli są oryginalne i niepowtarzalne i cechują je doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio już wytworzonymi produktami intelektualnymi (są czymś „nowym”, a nie są odwzorowaniem już istniejących opracowań/dzieł). Opracowania zawsze są wykonywane na indywidualne zlecenie, w oparciu o bardzo specyficzne wymagania zleceniodawcy. Są dziełem oryginalnym.

W tak przedstawionym opisie stanu faktycznego wątpliwości Wnioskodawcy budzi czy prowadzona na powyższych zasadach działalność będzie opodatkowane obniżoną stawką VAT, tj. 8% VAT.

Z analizy poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy wynika, że z dniem 1 stycznia 2011r., na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 146a ustawy o VAT, zostały objęte preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji twórcy, ustawodawca w powyższym zakresie odsyła do przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Należy zatem w pierwszej kolejności rozważyć, czy Wnioskodawca świadcząc usługi w sposób opisany we wniosku może być uznany za twórcę w rozumieniu powyższych przepisów.

Jak stanowi art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Na podstawie art. 1 ust 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi. Zasadą jest, iż z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub – jeżeli z mocy ww. ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca, osoba, która je nabyła lub na rzecz której została ustanowiona licencja.

W myśl art. 8 ust. 1 – ust. 3 ustawy o prawie autorskim, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
• stanowić przejaw działalności twórczej,
• posiadać indywidualny charakter.
  
  

Twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Twórcy, zgodnie z przepisem art. 16 ustawy o prawie autorskim przysługują autorskie prawa osobiste obejmujące przede wszystkim prawo autora do wiązania z dziełem jego nazwiska. Prawo to nigdy nie wygasa i jest, z natury rzeczy, niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę. W ramach ochrony dóbr osobistych autor ma prawo do przedstawienia utworu pod pseudonimem lub anonimowo. Można więc powiedzieć, że autorskie prawa osobiste chronią pewien „intelektualny” związek twórcy z dziełem.

Drugi rodzaj praw autorskich – prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych sytuacjach również osobom innym niż twórca utworu z mocy ustawy lub z mocy stosownej umowy cywilnoprawnej. Dotyczy to np. autorskich praw majątkowych pracodawcy, którego pracownik stworzył utwór.

Jednocześnie wskazać należy, iż w myśl postanowień rozdziału 5 cyt. ustawy, autorskie prawa majątkowe do utworu w odróżnieniu do niezbywalnych autorskich praw osobistych, mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesieniu autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystaniu z utworu, zwanej licencją.

Analizując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie posiada przymiotu „autora pracy”.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż usługi będą kierowane do uczniów, studentów oraz doktorantów jako pomoc przy wyborze zakresu tematycznego prac pisemnych, skomponowanie zarysu prac, dobranie odpowiedniej bibliografii, skompletowanie materiałów naukowych i ich interpretacja. Wnioskodawca wskazał, że swoje usługi zawsze będzie wykonywał na indywidualne zamówienie świadcząc pomoc potencjalnym klientom w określonym zakresie tematycznym (marketing, zarządzanie, prawo, socjologia itp.).

Z powyższego wynika, że zawsze to zamawiający jest autorem pomysłu/tematu pisanej pracy (musi złożyć indywidualne zamówienie jest więc autorem koncepcji pracy), Wnioskodawca wykonuje zaś funkcje o charakterze doradczym (pomoc przy wyborze tematu, skompletowaniu i interpretacji materiałów itp.). Założeniem istnienia instytucji pracy magisterskiej, pracy licencjackiej jak i pracy doktorskiej jest fakt że jej autorem jest student, bądź odpowiednio doktorant.

Jak wykazano wcześniej na gruncie art. 8 ust. 3 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. W przypadku pracy magisterskiej/licencjackiej pod utworem podpisuje się student a w przypadku pracy doktoranckiej doktorant.

Skoro w przedmiotowej sprawie zamawiający jest autorem koncepcji pracy to jemu od samego początku będą przysługiwać autorskie prawa osobiste do powstającego „utworu”. Zgodnie z art. 16 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, autorskie osobiste prawo do utworu jest niezbywalne, nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę (wyjątek stanowią autorskie prawa majątkowe mogą być przenoszone na inne osoby tak fizyczne jak i prawne). Wnioskodawca nie będzie posiadał więc praw do autorstwa utworu na żadnym etapie jego tworzenia. Od początku do końca autorem utworu będzie zamawiający, któremu Wnioskodawca będzie świadczył jedynie pomoc w napisaniu jego własnej pracy. Z treści wniosku jednoznacznie wynika, że przygotowane opracowanie ma służyć jedynie jako baza wyjściowa do własnych dalszych przemyśleń ułatwiając w ten sposób napisanie pracy magisterskiej, licencjackiej czy doktorskiej.

Wnioskodawca nie występuje więc w przedmiotowej sprawie jako twórca w rozumieniu przepisów prawa autorskiego.

Z powyższego zatem wynika, iż wbrew temu co Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego nie jest podmiotem wymienionym w poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu podkreślenia wymaga również, iż nie każde dzieło spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ww. ustawą, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Powołana wyżej ustawa wskazuje, że ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia. Nie są więc objęte ustawą m. in. procedury, metody i zasady działania. Co istotne, powstały utwór musi charakteryzować się prawdopodobieństwem jego statystycznej jednorazowości, a rezultat nie powinien być przewidywalny u wielu osób, będąc głównie wynikiem zastosowania określonej wiedzy.

Zaznaczyć należy również, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym, tzn. powinien być oryginalny. Przesłanka ta kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu i spełniona zostaje, gdy powstaje nowy wytwór intelektu. Sam przejaw działalności twórczej nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter. Zatem cechować go muszą dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z innymi uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

W przypadku pisania (w tym również poprawiania i analizowania) opracowań naukowych dzieł literackich na zamówienie osób fizycznych z różnych dziedzin nauki (marketing, zarządzanie, prawo, socjologia), w tym skomponowanie zarysu prac, dobranie odpowiedniej bibliografii, skompletowanie materiałów naukowych i ich interpretacja, autor ma ograniczone możliwości oryginalnego kształtowania treści dzieła. Dotyczy to także dzieła w postaci opracowania treści merytorycznej bazy wyjściowej przeznaczonej do dalszych przemyśleń ułatwiając w ten sposób osobie która taką bazę zamawia napisanie pracy magisterskiej, licencjackiej czy doktorskiej, a więc dzieła, które nie jest rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze Wnioskodawcy.

Nie można mówić o swobodzie twórczej Wnioskodawcy w zakresie oryginalnego kształtowania treści tworzonego dzieła w postaci pisania osobiście przez Wnioskodawcę lub pod jego nadzorem przez osoby trzecie na podstawie umów cywilnoprawnych, opracowania będącego bazą do napisania pracy licencjackiej, magisterskiej lub doktorskiej przez osobę zamawiająca.

Biorąc pod uwagę powyższe, wbrew przyjętemu przez Wnioskodawcę założeniu, iż wykonując przedmiotowe dzieło (tj. bazę służąca osobie zamawiającej do napisania pracy licencjackiej, magisterskiej czy doktorskiej) Wnioskodawca będzie występował jako twórca a świadczone przez niego usługi będą usługami twórcy w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tut. Organ stwierdza, iż przedmiotowych usług Wnioskodawcy, polegających na pomocy przy wyborze zakresu tematycznego prac pisemnych, skomponowaniu zarysu prac, dobraniu odpowiedniej bibliografii, skompletowaniu materiałów naukowych i ich interpretacji, czyli opracowaniu zawartości merytorycznej bazy wyjściowej pracy np. magisterskiej osoby zamawiającej, nie można uznać za usługi twórcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Powyższego nie zmienia fakt, iż dana autorska praca licencjacka, magisterska czy doktorska powstająca na bazie opracowań Wnioskodawcy, jest dziełem oryginalnym, czego dowodem może być fakt obligatoryjnego skanowania prac programami antyplagiatowymi wyspecjalizowanymi do rozpoznawania powielonych utworów literackich.

Dlatego też, mając na uwadze zapis pozycji 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, który to wyraźnie określa, iż z preferencyjną stawką podatku VAT opodatkowane są usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do stosowania 8% stawki podatku na mocy tego unormowania.

Wobec powyższego odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy należy wskazać, iż w ocenie tut. organu przyszła działalność Wnioskodawcy prowadzona na zasadach opisanych we wniosku nie może korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT na mocy art. 41 ust. 2 w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego stawka 8% wydaje się być jak najbardziej adekwatna do realiów przedstawionej działalności, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.