Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-987/13/AW
z 24 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lipca 2013 r. (data wpływu 18 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z 8 października 2013 r. (data wpływu 10 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia proporcji stosowanej dla potrzeb odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia proporcji stosowanej dla potrzeb odliczenia podatku naliczonego.

Wniosek został uzupełniony pismem z 8 października 2013 r. (data wpływu 10 października 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 2 października 2013 r. nr IBPP1/443-633/13/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Szkoła) dokonuje zakupu: energii elektrycznej, energii cieplnej, wody, odprowadzenia ścieków, usług utrzymania czystości w budynku, usług przeglądów instalacji gazowej, elektrycznej, usług przeglądów budowlanych. Ze względów technicznych nie ma możliwości rozdzielenia dokonywanych zakupów na potrzeby działalności usługowej i działalności edukacyjnej. W związku z powyższym faktury za zakup ww. towarów i usług rejestrowane są w rejestrze zakupu dla działalności opodatkowanej i zwolnionej (tzw. mieszanej). Podatek naliczony zawarty w fakturach zakupu dla działalności mieszanej odliczony jest od podatku należnego przy użyciu współczynnika ustalonego na podstawie udziału sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem.

Podatnik ma wątpliwość, czy ten sposób rozliczania jest prawidłowy, gdyż sprzedaż towarów i usług prowadzona jest głównie w warsztatach szkolnych (tj. tej części Szkoły, która prowadzi działalność usługową), natomiast z części edukacyjnej, która jest zwolniona z podatku od towarów i usług wystawiane są tylko refaktury za media zużyte w związku z wynajmem pomieszczeń. Pomieszczenia edukacyjne wynajmowane są tylko okazjonalnie i przychód uzyskiwany z tej działalności nie jest znaczący. Kwota podatku VAT naliczonego, zawartego w fakturach na zakup towarów i usług, których nie można wprost przypisać do działalności opodatkowanej i do działalności zwolnionej jest wysoki – wobec powyższego zastosowanie rozliczenia podatku naliczonego za pomocą współczynnika udziału sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem powoduje, że kwoty odliczenia podatku naliczonego znacznie przekraczają kwoty podatku należnego.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że:

1. Wnioskodawca jest jednostką budżetową.
2. Dokonywane zakupy wymienione we wniosku są dokumentowane wystawionymi na Wnioskodawcę fakturami VAT.
3. Dokonywane zakupy są związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną z tego podatku.
4. Sprzedaż ogółem to wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT i zwolnione z tego podatku.
5. Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi edukacyjne są usługami zwolnionymi od podatku VAT. Użyte w pytaniu jak i w stanowisku Wnioskodawcy określenie „niepodlegające opodatkowaniu” zostało użyte omyłkowo, Wnioskodawca miał na myśli działalność zwolnioną od podatku VAT.
6. Wnioskodawca nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania podatku naliczonego wynikającego z niektórych dokonanych zakupów (dotyczy to faktur za media, utrzymania czystości, przeglądów technicznych) do jednej z tych kategorii.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (z uwzględnieniem informacji wynikających z uzupełnienia wniosku):

Czy prawidłowe jest zaksięgowanie faktur zakupu za media i usługi przeznaczone na potrzeby zarówno działalności edukacyjnej (działalność zwolniona) jak i działalności warsztatów szkolnych (działalność opodatkowana) w rejestrze zakupów dla działalności mieszanej i rozliczenie podatku naliczonego procentem struktury sprzedaży opodatkowanej do ogółu sprzedaży. Jeżeli ten sposób rozliczenia nie jest prawidłowy – to Wnioskodawca prosi o wykładnię, w jaki sposób należy rozliczać zakupy dla obydwu rodzajów działalności tj. zarówno dla działalności opodatkowanej i działalności zwolnionej.

Zdaniem Wnioskodawcy (z uwzględnieniem informacji wynikających z uzupełnienia wniosku), zakup towarów i usług przeznaczonych zarówno na rzecz działalności opodatkowanej jak i działalności zwolnionej powinien być ewidencjonowany jak zakupy mieszane dla działalności opodatkowanej i zwolnionej. Podatek VAT naliczony w fakturach zakupu powinien być odliczany przy zastosowaniu współczynnika określającego strukturę sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem w ramach działalności usługowej prowadzonej przez warsztaty szkolne i sprzedaży mediów na potrzeby wynajmowanych pomieszczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego – na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością. Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast, ze związkiem pośrednim nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo obrotów. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Należy ponadto zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

W sytuacji gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności, od których przysługuje odliczenie podatku naliczonego oraz czynności, od których takie odliczenie nie przysługuje, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy, który stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Jak stanowi art. art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%,
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma praw uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Z powołanych wyżej przepisów dotyczących odliczenia podatku naliczonego wynika, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Oznacza to, że podatnik powinien przyporządkować dany zakup jako związany ze sprzedażą opodatkowaną lub zwolnioną, albo w odpowiednich częściach jako związany ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie w całości lub w części przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.

W przypadku bowiem mieszanego charakteru prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, jednoznaczne przyporządkowanie niektórych zakupów (np. kosztów ogólnych działalności) do poszczególnych rodzajów działalności może być utrudnione lub wręcz niemożliwe. Tylko w sytuacji, gdy przyporządkowanie to będzie niemożliwe, podatnik dla potrzeb odliczenia podatku w uprawnionej wysokości, zobowiązany jest obliczyć procentowy stosunek, w jakim pozostają ww. kategorie czynności, w oparciu o zapisy art. 90 ust. 2 i następne ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy ponadto podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

Z cytowanych powyżej regulacji art. 90 wynika, że proporcja ustalana jest w oparciu o obrót. Natomiast obrotem – w myśl art. 29 ust. 1 ustawy – jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (niestanowiące obrotu, tj. czynności niepodlegające opodatkowaniu) – wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje zakupu: energii elektrycznej, energii cieplnej, wody, odprowadzenia ścieków, usług utrzymania czystości w budynku, usług przeglądów instalacji gazowej, elektrycznej, usług przeglądów budowlanych. Ze względów technicznych nie ma możliwości rozdzielenia dokonywanych zakupów na potrzeby działalności usługowej i działalności edukacyjnej. W związku z powyższym faktury za zakup ww. towarów i usług rejestrowane są w rejestrze zakupu dla działalności opodatkowanej i zwolnionej (tzw. mieszanej). Podatek naliczony zawarty w fakturach zakupu dla działalności mieszanej odliczony jest od podatku należnego przy użyciu współczynnika ustalonego na podstawie udziału sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem.

Podatnik ma wątpliwość, czy ten sposób rozliczania jest prawidłowy, gdyż sprzedaż towarów i usług prowadzona jest głównie w warsztatach szkolnych (tj. tej części Szkoły, która prowadzi działalność usługową), natomiast z części edukacyjnej, która jest zwolniona z podatku od towarów i usług wystawiane są tylko refaktury za media zużyte w związku z wynajmem pomieszczeń. Pomieszczenia edukacyjne wynajmowane są tylko okazjonalnie i przychód uzyskiwany z tej działalności nie jest znaczący.

Ponadto z wniosku wynika, że dokonywane zakupy wymienione we wniosku są dokumentowane wystawionymi na Wnioskodawcę fakturami VAT i są związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną z tego podatku. Sprzedaż ogółem to wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT i zwolnione z tego podatku. Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi edukacyjne są usługami zwolnionymi od podatku VAT. Wnioskodawca nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania podatku naliczonego wynikającego z niektórych dokonanych zakupów (dotyczy to faktur za media, utrzymania czystości, przeglądów technicznych) do jednej z tych kategorii.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy ponoszone wydatki dokumentowane fakturami za media, utrzymanie czystości, przeglądy techniczne służą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT oraz zwolnionym od tego podatku, a Wnioskodawca nie ma możliwości faktycznego wyodrębnienia kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności, to ma prawo do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z ww. faktur w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

W celu wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, Wnioskodawca winien wziąć pod uwagę stosunek sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT do sprzedaży ogółem rozumianej jako sprzedaż opodatkowana i zwolniona.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia prawidłowości zakwalifikowania ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków (za media, utrzymanie czystości i przeglądy techniczne) do działalności opodatkowanej i zwolnionej od podatku VAT. Informacja ta została potraktowana przez tut. Organ jako element przedstawionego stanu faktycznego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była również kwestia prawidłowości refakturowania przez Wnioskodawcę mediów w związku z wynajmem pomieszczeń, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności gdyby zakupy dokonywane przez Wnioskodawcę, których nie jest w stanie przyporządkować do poszczególnych rodzajów wykonywanej działalności gospodarczej, dotyczyły również wykonywanych czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT) lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.