Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1126/13/ESZ
z 20 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 28 października 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 4 listopada 2013 r.), uzupełnionym 7 lutego 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• braku obowiązku dokonania powtórnej oceny w związku ze zmianą strony umowy leasingu – jest nieprawidłowe
• możliwości uznania zawartej umowy za umowę leasingu – jest nieprawidłowe,
• braku obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu – jest nieprawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, wynikających z zawartej umowy:
• opłat czynszowych– jest prawidłowe,
• opłat serwisowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych zawarcia cesji umowy leasingu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 17 stycznia 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-1126/13/ESZ, IBPP2/443-1041/13/BW, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 7 lutego 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Umowa leasingu, która została zawarta 1 października 2011 r., w świetle przepisów prawa podatkowego spełnia kryteria leasingu operacyjnego. Od dnia 1 czerwca 2013 r. Wnioskodawca przejął prawa i obowiązki określone w umowie, o której mowa powyżej, na mocy umowy cesji praw oraz o przejęcie długu. Jako cesjonariusz Wnioskodawca stał się nowym korzystającym z przedmiotu leasingu, jakim jest samochód osobowy. Do spłaty przedmiotu leasingu pozostało: 28 rat leasingowych (razem 31.595 zł) i 28 opłat serwisowych (razem 3.976 zł) wynikających z umowy, na które leasingodawca wystawia na Wnioskodawcę (cesjonariusza) comiesiączne odrębne faktury VAT. Kwota rat leasingowych, kwota opłat serwisowych pozostała na niezmienionym poziomie. Wartość początkowa przedmiotu leasingu nie jest określona w umowie cesji praw oraz o przejęcie długu. Jest określona w ww. umowie z 1 października 2011 r. i wynosi 49.513 zł, a zatem jest na niezmienionym poziomie. Wartość wykupu samochodu osobowego nie uległa zmianie i jest określona w ww. umowie leasingu zawartej 1 października 2011 r. i wynosi 16.735,12 zł. Cena wykupu pojazdu odpowiada cenie rynkowej. Pierwszy Korzystający (cedent) z ww. umowy leasingu zawartej 1 października 2011 r. dokonywał odliczenia podatku VAT. Samochód osobowy jest niezbędny i wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania sprzedaży opodatkowanej.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 5 lutego 2014 r., wskazano m.in. że:

1.Raty i opłaty serwisowe wynikające z umowy leasingu operacyjnego są płatne miesięcznie.

2.Opłaty serwisowe, o których mowa we wniosku są to opłaty w zamian za które Finansujący zobowiązuje się do świadczenia na rzecz Korzystającego następujących dodatkowych usług serwisowych:

• zapewnienia serwisu w stacjach obsługi oraz do dokonywania na swój koszt wszelkich czynności obsługi serwisowej i napraw samochodu, a także zapewnienia i ponoszenia kosztów obowiązkowych przeglądów technicznych samochodu zgodnie z instrukcją obsługi,
• zapewnienia koordynacji przeprowadzenia likwidacji szkód.
  
  

Te same postanowienia (wskazane powyżej) dotyczące ww. opłat wynikają zarówno z umowy leasingu operacyjnego zawartej przez cedenta, jak i z umowy cesji zawartej przez Wnioskodawcę (w zakresie wysokości opłat, częstotliwości płatności i zakresu świadczenia objętego opłatami).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy raty leasingowe, opłaty serwisowe za okres od 1 czerwca 2013 r., stanowią koszt uzyskania przychodów, bez konieczności prowadzenia ewidencji przejazdów samochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, raty leasingowe, opłaty serwisowe dokumentowane odrębnymi fakturami VAT, a wynikające z umowy leasingu operacyjnego, umowy cesji praw i obowiązków, stanowią u nowego korzystającego (cesjonariusza) koszt uzyskania przychodu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przejazdów samochodu. Z żadnego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wynika bowiem, że przejęcie umowy leasingu przez osobę trzecią, należy traktować z podatkowego punktu widzenia, jako nową umowę i ponownie oceniać, czy spełnia ona warunki art. 23b ust. 1 lub art. 23f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy, zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca nie uzależnia kwalifikacji danej umowy jako umowy leasingu od warunku zachowania niezmienności stron tej umowy w czasie jej trwania.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał wyrok NSA z 18 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 1755/10.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych stron umowy leasingu reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, że ustawą z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz.U. z 2012 r., poz. 1342), stosownie do treści art. 29 tej ustawy, z dniem 1 stycznia 2013 r. znowelizowano między innymi przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania stron umowy leasingu.

Zmiana dotyczyła m.in. definicji podstawowego okresu umowy leasingu, określonej w art. 23a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie art. 3 pkt 1 lit. a ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, przepis art. 23a pkt 2 otrzymał nowe brzmienie, zgodnie z którym przez podstawowy okres umowy leasingu rozumie się czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona; w przypadku zmiany strony lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nie uległy zmianie. Powyższe oznacza, że w przypadku zmiany strony lub stron umowy leasingu, podstawowy okres umowy liczy się od początku jej obowiązywania, a nie od momentu dokonania cesji. Jednakże powyższe zmiany dotyczą wyłącznie umów leasingu zawartych od 1 stycznia 2013 r., tj. od dnia wejścia w życie nowych uregulowań.

Natomiast zgodnie z przepisem przejściowym - na podstawie art. 18 ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce - do umów leasingu zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 23a, art. 23b, art. 23f i art. 23i ustawy zmienianej w art. 3 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) (…) w brzmieniu dotychczasowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca 1 czerwca 2013 r. na mocy umowy cesji praw oraz o przejęcie długu, przejął prawa i obowiązki określone w umowie leasingu operacyjnego. Pierwotna umowa leasingu operacyjnego zawarta została 1 października 2011 r. i w świetle przepisów prawa podatkowego, spełniała kryteria leasingu operacyjnego. Do spłaty przedmiotu leasingu pozostało: 28 rat leasingowych i 28 opłat serwisowych wynikających z umowy, na które leasingodawca wystawia na Wnioskodawcę (cesjonariusza) comiesiączne odrębne faktury VAT. Cena wykupu pojazdu odpowiada cenie rynkowej wynikającej z uprzednio zawartej umowy leasingu i wynosi 16.735,12 zł. Raty i opłaty serwisowe wynikające z umowy leasingu operacyjnego są płatne miesięcznie. Opłaty serwisowe, o których mowa we wniosku są to opłaty w zamian za które Finansujący zobowiązuje się do świadczenia na rzecz Korzystającego dodatkowych usług serwisowych.

Oznacza to, że z uwagi na fakt, że zawarcie umowy leasingu nastąpiło przed 1 stycznia 2013 r., w niniejszej sprawie, zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w zakresie m.in. art. 23a i 23b ww. ustawy) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z treścią art. 23a pkt 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., ilekroć w rozdziale 4a ustawy jest mowa o umowie leasingu, rozumie się przez to umowę nazwaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Jak wynika z art. 23b ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2011 r. do 31 grudnia 2012 r., opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3. suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

Zgodnie z art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

-do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Z przepisów powyższych wynika zatem co do zasady, że jeżeli umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 2 ww. ustawy warunki, to wówczas ponoszone w podstawowym okresie przez leasingobiorcę (korzystającego – prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą) w związku z tą umową wydatki, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Przepisy ww. ustawy nie regulują wprost skutków podatkowych zmiany stron umowy leasingu. Unormowania zawarte w art. 23a-23l cyt. aktu prawnego określają jedynie skutki podatkowe rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie podstawowego okresu umowy oraz skutki podatkowe występujące w trakcie trwania umowy.

W myśl art. 23l ww. ustawy, do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 23b ust. 1 pkt 3 lub art. 23f ust. 1, lub art. 23i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 11, art. 22 i art. 23, dla umów najmu i dzierżawy.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, zauważyć należy, że w następstwie cesji umowy leasingu (zawartej pierwotnie z innym podmiotem gospodarczym), Wnioskodawca przejął wyłącznie prawa i obowiązki cywilnoprawne dotychczasowego leasingobiorcy (korzystającego). Nie przejął natomiast praw i obowiązków o charakterze podatkowym.

Umową cywilnoprawną nie można bowiem przenieść uprawnień podatkowych. Przepisy kodeksu cywilnego dopuszczają możliwość przejęcia przez nowego korzystającego wszystkich praw i obowiązków poprzedniego leasingobiorcy, bez rozwiązywania umowy leasingowej: nie oznacza to jednak, że dokonane cesje umów będą miały analogiczne skutki na gruncie prawa podatkowego. Prawo podatkowe nie przewiduje przeniesienia uprawnień podatkowych z jednego leasingobiorcy na drugiego w wyniku umowy cesji, gdyż sytuacja taka nie została przewidziana w rozdziale 14 Działu III Ordynacji podatkowej, normującego prawa i obowiązki następców prawnych. Zatem nie można mówić o kontynuacji podatkowej umowy leasingowej w sytuacji, gdy korzystającym został nowy podatnik (przedsiębiorca) i przystępuje on do umowy, której, co najmniej, okres obowiązywania jest już krótszy, niż w momencie podpisywania jej przez pierwszego korzystającego.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., nie regulowały wprost podatkowych skutków zmiany stron umowy leasingu. W związku z powyższym skutki podatkowe zmiany podmiotu umowy leasingu po stronie korzystającego należy wywodzić z ogólnych przepisów prawa podatkowego. Przystąpienie do umowy leasingu nowego korzystającego oznacza, że w pełni uzasadniona jest konieczność zbadania, czy na dzień zmiany podmiotowej, umowa ta stanowi podatkową umowę leasingu. Zatem warunki określone w art. 23b oraz art. 23f ww. ustawy, muszą być na dzień zmiany korzystającego spełnione. Nie dochodzi tutaj (jak w przypadku uregulowań w przepisach kodeksu cywilnego) do kontynuacji umowy po stronie korzystającego, dlatego też w przypadku, gdy w trakcie trwania umowy leasingu dochodzi do zmian warunków umowy polegających na dokonaniu skrócenia lub przedłużenia umowy leasingu lub zmian podmiotowych po stronie korzystającego, wpływ tych zmian w zakresie skutków podatkowych, będących przedmiotem umowy leasingu zależy od tego, czy nowe warunki spełniają przesłanki uznania umowy za podatkową umowę leasingu operacyjnego lub finansowego. Wstąpienie do umowy leasingu nowego korzystającego na gruncie przepisów podatkowych należy traktować jako zawarcie nowej umowy pomiędzy dotychczasowym finansującym a nowym korzystającym; umowa ta na dzień wstąpienia nowego podmiotu winna zatem spełniać warunki umowy leasingu operacyjnego (lub finansowego).

W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy zastosowanie będą miały przepisy ustawy obowiązujące przed wprowadzonymi zmianami. Konsekwencją powyższego jest to, że przejęcie praw i obowiązków wynikających z umów leasingu przez Wnioskodawcę nie będzie podlegało szczególnym, nowo wprowadzonym regulacjom, zawartym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż takich regulacji przed 1 stycznia 2013 r. nie było, a ustawodawca w sposób wyraźny rozróżnił sytuację prawnopodatkową podmiotów przejmujących umowy leasingu, wprowadzając określone ramy czasowe (art. 18 ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce).

Mając powyższe na uwadze, w przypadku przejęcia przez Wnioskodawcę umowy leasingu (zawartej wcześniej przez inny podmiot gospodarczy), następuje zmiana po stronie podmiotowej (zmiana osoby korzystającej) co powoduje konieczność ponownego badania umowy leasingu pod kątem spełnienia warunków wynikających z art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie przepisów podatkowych zmiana umowy polegająca na zmianie podmiotu korzystającego przedmiotu leasingu, nie pozwala uznać, że umowa po dokonaniu tej zmiany jest nadal tą samą umową leasingu, a nowy korzystający powinien być traktowany jak pierwotna strona umowy leasingu operacyjnego. Na dzień zmiany korzystającego muszą być spełnione warunki określone w art. 23b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że w przypadku cesji umowy leasingu nie zachodzi konieczność ponownego badania warunków umowy na moment jej przejęcia.

Gdyby zatem, będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu na dzień cesji tej umowy spełniała wszystkie warunki określone w art. 23b ww. ustawy, to poniesione przez korzystającego, opłaty ustalone w umowie leasingu w podstawowym (nowym) okresie umowy, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogłyby stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. W przeciwnym wypadku, gdy na dzień zawarcia umowy cesji ww. warunki nie zostałyby spełnione, wydatki związane z umową mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, jako wydatki związane z dzierżawą (najmem) przedmiotu umowy (art. 23l ww. ustawy), po spełnieniu warunków określonych w art. 22 ust. 1 tejże ustawy.

Jak wskazano w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, na dzień zawarcia cesji umowy leasingu, do spłaty pozostało 28 rat leasingowych. Mając na względzie, że normatywny okres amortyzacji samochodu osobowego wynosi 5 lat (60 miesięcy), stwierdzić należy, że zawarta umowa cesji spełnia wymóg dotyczący okresu jej trwania, wynikający w cyt. powyżej art. 23b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 23j ust. 1 i 2 ww. ustawy, jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1 pkt 3 i art. 23f ust. 1 pkt 2.

Do sumy opłat, o której mowa w ust. 1, nie zalicza się:

1. płatności na rzecz finansującego za świadczenia dodatkowe, o ile są one wyodrębnione z opłat leasingowych;
2. podatków, w których obowiązek podatkowy ciąży na finansującym z tytułu własności lub posiadania środków trwałych, będących przedmiotem umowy leasingu, oraz składek na ubezpieczenie tych środków trwałych, jeżeli w umowie leasingu zastrzeżono, że korzystający będzie ponosił ciężar tych podatków i składek niezależnie od opłat za używanie;
3. kaucji określonej w umowie leasingu wpłaconej finansującemu przez korzystającego.
   
   

Jak wynika z powyższego, jednym z warunków niezbędnych, by określoną umowę uznać za umowę leasingu operacyjnego jest to, aby suma opłat leasingowych, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiadała co najmniej wartości początkowej przedmiotu leasingu. Przepis art. 23j ust. 1 ww. ustawy zezwala przy tym na włączenie do tej wartości ceny wykupu przedmiotu leasingu przez korzystającego, o ile tylko cena taka została określona w umowie leasingu. Jednakże jak wynika, z art. 23j ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, do wartości tej nie wlicza się płatności na rzecz finansującego za świadczenia dodatkowe, o ile są one wyodrębnione z opłat leasingowych.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełniania stanu faktycznego wynika, że do spłaty przedmiotu leasingu pozostało 28 rat leasingowych i 28 opłat serwisowych wynikających z umowy, na które leasingodawca wystawia na Wnioskodawcę (cesjonariusza) comiesięczne odrębne faktury VAT. Opłaty serwisowe, są to opłaty w zamian za które Finansujący zobowiązuje się do świadczenia na rzecz korzystającego dodatkowych usług serwisowych i związanych z zapewnieniem koordynacji przeprowadzenia likwidacji szkód.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro opłaty serwisowe nie mogą zostać zaliczone do wartości początkowej przedmiotu leasingu, bowiem są to płatności za świadczenia dodatkowe (o których mowa w art. 23j ust. 2 pkt 1 ww. ustawy), wyodrębnione z opłat leasingowych, to wskazana we wniosku umowa leasingu po jej cesji nie spełniała warunku określonego w art. 23 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, gdyż suma ustalonych opłat w umowie leasingu, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, nie odpowiada wartości początkowej przedmiotu leasingu.

W konsekwencji, skoro umowa leasingu na dzień jej cesji, nie spełniała wszystkich warunków, o których mowa w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca nie może uznać należności wynikających z wystawionych przez finansującego faktur za opłaty leasingowe, a tym samym zaliczyć ich do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, jako należności wynikających z „przejętej” umowy leasingu.

Nie oznacza to jednak, że ww. należności (a także opłat serwisowych) nie można w ogóle zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Zauważyć bowiem należy, że pozostałe do zapłaty czynsze i opłaty, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełniają warunki określone w art. 22 ust. 1 tejże ustawy, jako wydatki związane z dzierżawą (najmem) przedmiotu umowy (art. 23l ww. ustawy).

Z uwagi na fakt, że przedmiotowa umowa nie może być traktowana dla celów podatkowych jako umowa leasingu, Wnioskodawca obowiązany jest prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu i stosować ograniczenie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl bowiem tego przepisu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Koszty związane z używaniem samochodu osobowego to koszty posługiwania się tym samochodem (wykorzystywania go). Koszty te nie obejmują kosztów związanych z uzyskaniem możliwości używania takiego samochodu. Oznacza to, że do kosztów z tytułu używania wynajętego samochodu osobowego dla potrzeb działalności gospodarczej zaliczane są wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne. Wydatkami o charakterze eksploatacyjnym nie są wydatki z tytułu czynszu najmu samochodu osobowego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Są to wydatki na uzyskanie samego tytułu prawnego umożliwiającego używanie samochodu, a zatem są kategorią odrębną od kosztów eksploatacji samochodu. Biorąc powyższe pod uwagę, wydatki z tytułu czynszu najmu samochodu osobowego używanego dla potrzeb działalności gospodarczej (a więc pozostałe do spłaty raty leasingowe) mogą w dacie ich poniesienia stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Natomiast opłaty serwisowe związane z zawartą umową jako wydatki związane z używaniem (eksploatacją) samochodu osobowego, stanowią koszt uzyskania przychodów do wysokości limitu określonego przepisami art. 23 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• braku obowiązku dokonania powtórnej oceny w związku ze zmianą strony umowy leasingu – jest nieprawidłowe
• możliwości uznania zawartej umowy za umowę leasingu – jest nieprawidłowe,
• braku obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu – jest nieprawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, wynikających z zawartej umowy:
• opłat czynszowych– jest prawidłowe,
  
• opłat serwisowych – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku NSA z 18 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 1755/10, wskazać należy, że nie stanowi on sam w sobie ugruntowanej linii orzeczniczej w omawianej materii, a poza tym zapadł on w indywidualnej sprawie, rozpatrywanej w określonym stanie faktycznym i tylko do niej się odnosi. W związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa i nie jest wiążący dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Nadmienić przy tym należy, iż w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2180/10, który jest prawomocny, Sąd oddalając skargę wskazał, iż Chociaż na mocy Kodeksu cywilnego dokonanie cesji umowy leasingu oznacza wstąpienie we wszelkie prawa i obowiązki pierwotnej strony umowy leasingu w ramach tej samej umowy, to nie w każdym przypadku oznacza to, iż umowa ta w dalszym ciągu będzie spełniała warunki przewidziane w u.p.d.p. dla podatkowej umowy leasingu zdefiniowanej w art. 17 a) ust. 1 tej ustawy.” oraz „Uprawnienie przewidziane w przepisach prawa podatkowego, które nabył pierwszy korzystający nie może jednak w drodze cesji przejść na nowego korzystającego. Prawo podatkowe nie dopuszcza bowiem przeniesienia uprawnień podatkowych z jednego leasingobiorcy na drugiego leasingobiorcę w wyniku umowy cesji. Sytuacja taka nie została przewidziana w przepisach - Ordynacji podatkowej ani też w u.p.d.p. W konsekwencji w przypadku cesji umowy leasingu niezbędne staje się ustalenie, czy umowa ta stanowi dla nowego leasingobiorcy nadal podatkową umowę leasingu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.