2014.01.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1120/13-5/AO
z 14 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 15 października 2013 r. (data wpływu 15 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z 23 października 2013 r. (data wpływu 25 października 2013 r.) oraz pismem z dnia 7 stycznia 2014 r. (data wpływu 9 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu nabycia Nieruchomości i terminu skorzystania z tego prawa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2013 r. wpłynął do Organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z 23 października 2013 r. (data wpływu 25 października 2013 r.) oraz pismem z dnia 7 stycznia 2014 r. (data wpływu 9 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu nabycia Nieruchomości i terminu skorzystania z tego prawa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej: „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zamierza nabyć nieruchomość (dalej: „Nieruchomość”) w postaci prawa użytkowania wieczystego wyodrębnionej geodezyjnie działki gruntu, wraz z prawem własności posadowionych na działce budynków i budowli (dalej: łącznie zwane „Budynkami”) jak również innych naniesień, jak np. ogrodzenie, drogi, place, przyłącza (np. wodociągowe, kanalizacyjne, i in.), linia kablowa oświetleniowa, linia magistralna (system połączeń pomiędzy budynkami), instalacje (argonu, acetylenu, tleny, i in.), które służą do prawidłowego korzystania z kilku lub wszystkich budynków znajdujących się na Nieruchomości (dalej: „Naniesienia”). Powyższe naniesienia nie były przedmiotem samodzielnego najmu sprzedawcy (zwanego dalej: „Sprzedawcą”) i poprzednika prawnego Sprzedawcy, natomiast część z nich była udostępniona do korzystania najemcom Budynków.

Na Nieruchomości znajdują się następujące Budynki, które były przedmiotem najmu bądź ulepszenia przez poprzednich właścicieli:

Budynek 1 budynek administracyjny (dalej „Budynek A”), został wybudowany przed 1993 r. bez prawa do odliczenia VAT. W latach 1994-2001 były ponoszone wydatki na ulepszenie, które przyczyniły się do zwiększenia wartości początkowej Budynku A prawie 6-krotnie (ponad 500%). W roku 2010 zostały poniesione wydatki ulepszające, które przyczyniły się do zwiększenia wartości początkowej Budynku A o ok. 11% w stosunku do wartości początkowej sprzed tego ulepszenia. W związku z poniesieniem tych wydatków właścicielowi Budynku A przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Ostatnie ulepszenia zostały oddane do użytkowania w roku 2010.

Od roku 2003 części powierzchni Budynku A były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. były przedmiotem najmu.

Budynek 2 budynek produkcyjny (dalej „Budynek B”), został wybudowany przed 1993 r. bez prawa do odliczenia VAT. W latach 1994-2001 były ponoszone wydatki na ulepszenie budynku, które przyczyniły się do zwiększenia jego wartości początkowej prawie 9-krotnie (ponad 800%). W związku z poniesieniem tych wydatków właścicielowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

Od roku 2003 części powierzchni Budynku B były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. były przedmiotem najmu.

Budynek 5 budynek oczyszczalni ścieków przemysłowych (dalej „Budynek E”) został wybudowany przed 1993 r. bez prawa do odliczenia VAT. W roku 2006 zostały poniesione wydatki na ulepszenie budynku, których wartość zwiększyła wartość początkową Budynku E o mniej niż 1%. W związku z poniesieniem tych wydatków właścicielowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

Budynek 6 budynek kontenerowy (dalej „Budynek F”) został wybudowany przed 1993 r. bez prawa do odliczenia VAT.

Od roku 2010 części powierzchni Budynku były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. były przedmiotem najmu.

Ponadto na Nieruchomości znajdują się inne budynki, przy których nabyciu nie odliczano podatku VAT, a nie były one przedmiotem najmu lub ulepszenia.

Sprzedawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług nabędzie Nieruchomość w drodze aportu wniesionego przez wspólnika na pokrycie akcji nowej emisji Sprzedawcy. Dostawa, w wyniku której Sprzedawca stanie się użytkownikiem wieczystym Nieruchomości, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług. W konsekwencji, w ramach nabycia Nieruchomości, Sprzedawca nie będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego. Otrzymana aportem Nieruchomość będzie głównym składnikiem majątku Sprzedawcy ale nie będzie stanowiła w jej majątku jednostki wyodrębnionej, czy to w postaci oddziału, zakładu, czy w żaden inny sposób, w szczególności organizacyjny lub finansowy.

Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jednak jest objęta decyzjami o warunkach zabudowy z dnia 8 lipca 2011 r. oraz nr XX/W/12 z dnia 17 grudnia 2012 roku, które dopuszczają możliwość zabudowy Nieruchomości.

Spółka zamierza nabyć Nieruchomość w celu zrealizowania na Nieruchomości przedsięwzięcia deweloperskiego. W tym celu, Budynki oraz Naniesienia zlokalizowane na Nieruchomości zostaną rozebrane.

Prace rozbiórkowe na Nieruchomości zostaną rozpoczęte przez Sprzedawcę przed dniem dostawy, na podstawie uzyskanych pozwoleń o rozbiórce (bądź zgłoszeń zamiaru rozbiórki w przypadku gdy rozbiórka dotyczy Naniesień niewymagających uzyskania pozwolenia na rozbiórkę) i będą kontynuowane przez Sprzedawcę już po nabyciu Nieruchomości przez Spółkę.

Stan rozbiórki na moment składania wniosku obejmuje demontaż wyposażenia niektórych Budynków i rozbiórkę elementów konstrukcyjnych niektórych Budynków, co znajduje potwierdzenie w Dzienniku budowy (rozbiórki). W odniesieniu do niektórych Budynków i Naniesień jeszcze nie rozpoczęto fizycznej rozbiórki. Stan rozbiórki na dzień dokonania sprzedaży Nieruchomości będzie bardziej zaawansowany, niż obecnie opisany. W przypadku, gdy z uwagi na planowany przez Spółkę proces budowlany okaże się, że rozbiórka niektórych Budynków lub Naniesień lub ich elementów jest zasadna dopiero w momencie rozpoczęcia prac ziemnych, ich rozbiórki dokona Spółka w trakcie prac budowlanych związanych z budową nowych budynków (dotyczyć to będzie np. rozbiórki instalacji podziemnych, która będzie wykonana na dalszym etapie prac).

Zarówno dla Spółki jak i Sprzedawcy, Budynki i Naniesienia w momencie dokonywania ich dostawy nie będą przedstawiały żadnej wartości ekonomicznej, gdyż z założenia – już w chwili dokonania transakcji – przeznaczone będą do rozbiórki. W związku z tym, cena za dostawę Nieruchomości zostanie skalkulowana z uwzględnieniem jedynie wartości prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, zaś dla Budynków i Naniesień zostanie określona w umowie ich wartość równa 0 zł. Takie ustalenie ceny wynika z faktu, że z perspektywy Spółki Budynki i Naniesienia nie mają wartości ekonomicznej, a wręcz fakt istnienia tych Budynków i Naniesień jest dla Spółki niekorzystny z uwagi na konieczność ich rozbiórki.

W ramach planowanej transakcji nabycia Nieruchomości dojdzie do przeniesienia na rzecz Spółki m.in. wydanych dla Nieruchomości i pozostających w mocy decyzji o warunkach zabudowy i decyzji środowiskowych, pozwoleń na budowę i praw autorskich do projektów budowlanych stanowiących podstawę do wydania tych pozwoleń, dotyczących budynków, które mają powstać na Nieruchomości, co także potwierdza wolę stron zbycia Nieruchomości jako nieruchomości niezabudowanej, przeznaczonej na cele budowlane.

Dodatkowo, w związku z planowaną transakcją nabycia Nieruchomości przez Spółkę, dojdzie do przeniesienia pozwolenia na rozbiórkę w trybie art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane, w ten sposób, iż Sprzedawca wyrazi zgodę na przeniesienie decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę na Spółkę, natomiast Spółka złoży oświadczenie o przyjęciu wszystkich warunków decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę oraz oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Po otrzymaniu powyższych oświadczeń/zgód, właściwy organ wyda decyzję o przeniesieniu pozwolenia na rozbiórkę. Wniosek o wydanie decyzji o przeniesieniu pozwolenia na rozbiórkę wraz z wyżej wskazanymi oświadczeniami/zgodami zostanie złożony przez Spółkę po zawarciu umowy nabycia Nieruchomości, do czego umowa nabycia Nieruchomości będzie Spółkę zobowiązywać.

W ramach planowanej transakcji nabycia Nieruchomości, Spółka nie nabędzie jakichkolwiek innych składników majątku przedsiębiorstwa Sprzedawcy poza opisanymi powyżej.

W wyniku zawarcia umowy nabycia Nieruchomości nie dojdzie również do przeniesienia na Spółkę zakładu pracy w rozumieniu prawa pracy.

Biorąc pod uwagę powyższy stan faktyczny, a w szczególności rozbiórkę Budynków i Naniesień, Sprzedawca zamierza potraktować dostawę Nieruchomości jako dostawę gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę. W konsekwencji, z tytułu dostawy Nieruchomości na rzecz Spółki, na podstawie art. 41 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Sprzedawca zamierza naliczyć podatek od towarów i usług w wysokości 23% co zostanie udokumentowane odpowiednią fakturą.

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca wnosi o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, poprzez potwierdzenie prawidłowości odpowiedzi Wnioskodawcy na poniższe pytania:

Czy Spółka będzie uprawniona do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę dokumentującej dostawę Nieruchomości jako gruntu niezabudowanego?
Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 będzie pozytywna (tj. w przypadku uznania, iż przedmiotem dostawy będzie grunt niezabudowany), to czy należy uznać, że prawo Spółki do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu nabycia Nieruchomości powstaje w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzymała fakturę dokumentującą dostawę Nieruchomości i doszło do wydania Nieruchomości zgodnie z umową, a nie w momencie zakończenia prac rozbiórkowych przez Sprzedawcę?

Spółka zwraca uwagę, że takie same pytania (jak pytania nr 1 i 2 powyżej) są przedmiotem analogicznego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, złożonego przez sprzedawcę (Polska spółka akcyjna spółka komandytowo-akcyjna) w dniu 28 sierpnia 2013 r.

W przypadku gdyby w odpowiedzi na pytanie nr 1, Organ uznał, iż przedmiotem dostawy nie będzie grunt niezabudowany, prosimy o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania:

Czy dla uznania, że dochodzi do dostawy terenów niezabudowanych w rozumieniu ustawy o VAT wystarczające jest, aby przed dniem dostawy rozpoczęto rozbiórkę budynków, budowli lub ich części znajdujących się na gruncie: (a) poprzez demontaż wyposażenia lub instalacji danego budynku lub budowli, czy też (b) poprzez rozbiórkę elementów konstrukcyjnych danego budynku lub budowli?
Czy zbycie ww. Nieruchomości będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, czy też będzie opodatkowane na zasadach ogólnych, a w zakresie, w jakim sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, Spółka oraz sprzedawca będą mieli prawo wyboru opodatkowania transakcji zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT?
Czy – jeżeli Spółka i Sprzedawca wybiorą opodatkowanie VAT transakcji zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, w zakresie w jakim sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i sprzedawca naliczy podatek VAT należny na sprzedaży części Nieruchomości podlegającej opodatkowaniu VAT na podstawie wyboru stron zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT - Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT oraz zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym, zgodnie z regulacjami art. 87 ustawy o VAT?
Czy w przypadku budynków, których część była wynajmowana w przeszłości, powierzchnie wspólne budynków, drogi dojazdowe do budynków, place, parkingi i instalacje udostępnione najemcom budynków do korzystania, a jednocześnie wykorzystywane na własne cele przez właściciela budynków, należy uznać za zasiedlone po raz pierwszy (w rozumieniu ustawy o VAT) z chwilą udostępnienia ich do korzystania najemcom wraz z powierzchnią wynajętą budynków, niezależnie od tego, czy wskazano ten fakt w umowie najmu? (we wniosku pytanie oznaczone nr 7)
Czy należy uwzględnić w podstawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy poszczególnych budynków, budowli lub ich części taką część ceny prawa użytkowania wieczystego gruntu (określonej w umowie sprzedaży Nieruchomości między M SKA a nabywcą), która odpowiada proporcji, w jakiej pozostaje wartość księgowa netto danego budynku, budowli lub ich części do łącznej wartości księgowej netto wszystkich budynków, budowli lub ich części (wynikającej z ksiąg rachunkowych M SKA na dzień zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości) znajdujących się na ww. gruncie w użytkowaniu wieczystym? (we wniosku pytanie oznaczone nr 8)

Zdaniem Wnioskodawcy,

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 1:

Spółka stoi na stanowisku, iż Spółka będzie uprawniona do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę dokumentującej dostawę Nieruchomości jako gruntu niezabudowanego.

W szczególności, Spółka stoi na stanowisku, iż na gruncie podatku od towarów i usług, dostawę Nieruchomości przez Sprzedawcę, należy potraktować jak dostawę gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę. Wprawdzie, w dniu dokonania dostawy Nieruchomości, Nieruchomość będzie zabudowana Budynkami i Naniesieniami, jednakże, jak zostało wskazane przez Spółkę w stanie faktycznym, Spółka zamierza zrealizować na Nieruchomości przedsięwzięcie deweloperskie (zabudowa na cele biurowe i usługowe) wymagające rozbiórki Budynków i Naniesień znajdujących się na Nieruchomości. W konsekwencji, istniejące w dniu dostawy Budynki i Naniesienia nie będą posiadały dla Spółki żadnej ekonomicznej wartości. Wprost przeciwnie, Spółka będzie zmuszona do poniesienia przynajmniej części kosztów rozbiórki Budynków i Naniesień w celu zrealizowania przedsięwzięcia deweloperskiego. O planowanym przez Spółkę przeznaczeniu Nieruchomości będzie posiadał wiedzę również Sprzedawca, który w dacie dostawy będzie stroną odpowiednich decyzji administracyjnych w przedmiocie pozwolenia na rozbiórkę Budynków i Naniesień i który rozpocznie prace nad rozbiórką Budynków i Naniesień przed dostawą Nieruchomości. Planowane przeznaczenie Nieruchomości oraz wartość ekonomiczna Budynków i Naniesień dla obu stron transakcji, znajdzie również odzwierciedlenie w uzgodnionej przez strony cenie za Nieruchomość, która będzie wynosiła 0 w zakresie istniejących w dniu dostawy na Nieruchomości Budynków i Naniesień. Tym samym, należy uznać, iż wobec braku jakiegokolwiek ekonomicznego znaczenia Budynków i Naniesień dla stron transakcji, przedmiotem planowanej transakcji nie jest dostawa Nieruchomości zabudowanej Budynkami i Naniesieniami lecz dostawa Nieruchomości jako gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę.

Orzecznictwo organów podatkowych i sądów administracyjnych

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie zarówno w stanowisku organów podatkowych jak również orzecznictwie polskich sądów administracyjnych i orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyroku z dnia 17 maja 2013 r. (sygn. III SA/Wa 3407/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odwołał się do tzw. kryterium ekonomicznego dostawy potwierdzając, iż dostawę gruntu zabudowanego stadionem żużlowym przeznaczonym do rozbiórki w celu wybudowania centrum handlowego, należy uznać za dostawę gruntu niezabudowanego. W szczególności, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie „We wniosku wskazano, że na podstawie przygotowanego projektu rozbiórki obiektów znajdujących się na przedmiotowych nieruchomościach Spółka zmuszona była do poniesienia istotnych kosztów związanych z rozbiórką wskazanych obiektów. Ww. okoliczności bezsprzecznie wskazują na powiązanie zawartej transakcji z zamiarem budowy przez Skarżącą centrum handlowego. To powiązanie obrazuje zaś cel tejże umowy, wskazując na ekonomiczny sens transakcji. Uwzględniając więc, że Strony już na etapie umowy przedwstępnej wyraziły wolę dostawy kilku działek stanowiących jeden obszar terenu nadający się bez ograniczeń pod budowę obiektu usługowego, jak również to, że przedmiotowe budynki nie miały znaczenia ekonomicznego ani gospodarczego dla Skarżącej, gdyż nie określono ich wartości zawierając ww. umowę, oraz mając na względzie obiektywny fakt konieczności uprzedniego dokonania rozbiórki istniejących budynków na przedmiotowej nieruchomości, aby umożliwić w miejscu ich istnienia usytuowanie centrum handlowego, wreszcie dokonanie tejże rozbiórki na przedmiotowej nieruchomości (wprawdzie po jej dostawie) za zasadne należy uznać stanowisko, iż Spółka podpisując umowę sprzedaży przeprowadziła dla celów VAT transakcję mającą na celu nie dostawę istniejących budynków, a dostawę niezabudowanego gruntu w celu wzniesienia nowej konstrukcji, tj. centrum handlowego. […] Nie budzi bowiem zastrzeżeń w okolicznościach wniosku stanowisko Skarżącej, że w jej sytuacji działka była elementem głównym dostawy, a istniejące budynki i budowle były wyłącznie dodatkowym jej elementem. Od początku bowiem przewidziana była ich rozbiórka. Dostawa działki miała więc na celu wybudowanie na niej nowego budynku. Należy zaznaczyć, iż przyjęcie odmiennej kwalifikacji prowadziłoby do niemożliwych do zaakceptowania, bo nieracjonalnych, skutków sprzecznych z założeniami wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. I tu celnie Spółka wskazała przykład, w którym położona na działce budowlanej o dużej wartości wiata o wartości znikomej (wybudowana przed wejściem w Polsce przepisów o VAT) decydowałby o kwalifikacji podatkowej sprzedaży takiej nieruchomości. Uwzględnienie takiej okoliczności powodowałoby, iż o kwalifikacji dla celów VAT i stosowaniu zwolnienia z opodatkowania zamiast stawki podstawowej decydowałyby okoliczności nie mające z ekonomicznego punktu widzenia jakiegokolwiek znaczenia.”

W konsekwencji, w przypadku transakcji dotyczącej Nieruchomości należy, zdaniem Spółki, uznać, iż na gruncie podatku od towarów i usług przedmiotem tej transakcji będzie grunt przeznaczony pod zabudowę, a nie zabudowania znajdujące się na przedmiotowych działkach.

Orzecznictwo ETS

Jak zostało wskazane przez Spółkę powyżej, stanowisko prezentowane przez Spółkę w niniejszym wniosku oraz przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w powyżej cytowanym wyroku, znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W szczególności, w orzeczeniu wydanym w dniu 19 listopada 2009 r., w sprawie o sygnaturze C-461/08, Europejski Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, iż „Artykuł 13 część B lit. g) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku w związku z art. 4 ust. 3 lit. a) tej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidzianym w pierwszym z tych przepisów zwolnieniem z podatku VAT nie jest objęta dostawa działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany w celu wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający, rozpoczęła się przed tą dostawą. Takie transakcje dostawy i rozbiórki stanowią w świetle podatku VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku i gruntu, na którym stoi, co niezabudowanej działki, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki”. W uzasadnieniu do powyższego wyroku Europejski Trybunał Sprawiedliwości wskazał, iż „W konsekwencji dostawę działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany celem wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i w przypadku którego rozbiórkę rozpoczęto przed tą dostawą oraz rozbiórkę tego budynku, w okolicznościach takich jak te opisane przez sąd krajowy, uważać należy, w świetle podatku VAT, za stanowiące transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku, co niezabudowanej działki.” (..) „Należy stwierdzić, że dla celów podatku VAT czynności, jakich dokonał sprzedawca są ściśle powiązane. Prace rozbiórkowe i dostawa działki jako takie wręcz pokrywały się. Celem gospodarczym tych czynności była dostawa działki gotowej pod budowę. Z tego względu nie można bez popadania w sztuczność uznać, że Don Bosco nabyła od tej samej osoby, najpierw grunt ze stojącymi na nim starymi budynkami, bezużyteczny w tym stanie dla jej działalności gospodarczej, a następnie jedynie świadczenia obejmujące rozbiórkę budynków, które jako jedyne były odpowiednie by nadać działce użyteczność (zob. analogicznie ww. wyrok w sprawie Aktiebolaget NN, pkt 25)" (punkt 39 uzasadnienia).

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-449/12-7/KOM dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych transakcji sprzedaży działek potwierdził argumentację przedstawioną przez Spółkę, podkreślając, iż szczególną okolicznością wynikającą z cytowanego orzeczenia w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV (C-461/08) jest fakt rozpoczęcia rozbiórki przed dostawą nieruchomości, który ma miejsce również w niniejszej sprawie. W cytowanej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził: Jednakże wyrok, któremu Strona poświęca najwięcej uwagi, tj. w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV (C-461/08), dotyczy kwestii dostawy działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany celem wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji jednakże (co podkreśla Organ), którego rozbiórkę rozpoczęto przed tą dostawą. Zatem, fakt rozpoczęcia rozbiórki przed dokonaniem dostawy zupełnie zmienia postać rzeczy i odmiennie kwalifikuje dostawę gruntu, (…). Powyższa interpretacja była również przedmiotem rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego prezentowanego powyżej (wyrok wydany w sprawie o sygn. III SA/Wa 3407/12). Nawet więc mając na uwadze nieprawomocny charakter rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w świetle stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Biorąc pod uwagę powyżej wskazaną argumentację, Spółka stoi na stanowisku, iż Spółka będzie uprawniona do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług według stawki podstawowej zgodnie z art. 41, wynikającego z faktury dokumentującej dostawę Nieruchomości jako gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy (w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy w związku z art. 43 ust. 1 pkt 9).

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 2

Spółka stoi na stanowisku, iż Spółka uzyska prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z tytułu dostawy Nieruchomości w okresie rozliczeniowym w którym Nieruchomość zostanie wydana Spółce zgodnie z postanowieniami umowy nabycia, o ile w tym okresie rozliczeniowym Spółka otrzyma fakturę dokumentującą dostawę Nieruchomości.

Zgodnie z art. 86 ust. 12 ustawy o VAT, w przypadku otrzymania faktury przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Zdaniem Spółki, Spółka uzyska prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel już w momencie wydania Nieruchomości Spółce zgodnie z postanowieniami umowy nabycia. Fakt prowadzenia przez Sprzedawcę prac rozbiórkowych na Nieruchomości, nie będzie ograniczał Spółki w rozporządzaniu Nieruchomością jak właściciel. W szczególności, Spółka będzie miała ciągły dostęp do Nieruchomości, będzie uprawniona do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane, będzie mogła prowadzić prace budowlane na terenie nieobjętym pracami rozbiórkowymi czy też będzie mogła nakazać Sprzedawcy zaprzestanie prowadzenia prac rozbiórkowych i opuszczenie terenu Nieruchomości (Sprzedawca będzie działał w tym zakresie jako zleceniobiorca Spółki). Tym samym, już od momentu wydania Nieruchomości Spółce zgodnie z postanowieniami umowy nabycia, Spółka będzie uprawniona do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel, niezależnie od prac rozbiórkowych prowadzonych przez Sprzedawcę na Nieruchomości.

W konsekwencji, Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z tytułu dostawy Nieruchomości w okresie rozliczeniowym, w którym Nieruchomość zostanie wydana Spółce zgodnie z postanowieniami umowy o ile w tym okresie rozliczeniowym Spółka otrzyma fakturę dokumentującą dostawę Nieruchomości, do czego Sprzedawca jest zobowiązany zgodnie z art. 106 ust. 1 Ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 3

Zdaniem Spółki dla uznania, że dochodzi do dostawy terenów niezabudowanych w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, wystarczające jest, aby przed dniem dostawy rozpoczęto rozbiórkę budynków, budowli lub ich części znajdujących się na gruncie poprzez demontaż wyposażenia lub instalacji danego budynku lub budowli.

W szczególności, zdaniem Spółki, na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, decydujące dla uznania dostawy gruntu zabudowanego budynkami i budowlami przeznaczonymi do rozbiórki za dostawę gruntu niezabudowanego jest ekonomiczne znaczenie budynków i budowli dla stron. Jak zostało bowiem szczegółowo wskazane przez Spółkę z uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 1, gdy celem transakcji jest dostawa gruntu niezabudowanego a istniejące na gruncie budynki i budowle nie mają dla stron gospodarczego znaczenia, na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług taką dostawę należy potraktować jako dostawę niezabudowanego gruntu. Jednocześnie, zdaniem Spółki do uznania, iż intencją stron transakcji dostawy gruntu zabudowanego budynkami/budowlami przeznaczonymi do rozbiórki jest dostawa gruntu niezabudowanego, wystarczające jest wyrażenie takiej intencji w umowie nabycia nieruchomości oraz rozpoczęcie procesu rozbiórki budynków/budowli przed zawarciem umowy nabycia Nieruchomości.

Jednocześnie, w opinii Spółki dla uznania, iż proces rozbiórki budynków/budowli uległ rozpoczęciu i tym samym na podstawie przepisów ustawy o VAT dostawa nieruchomości powinna być potraktowana jako dostawa gruntu niezabudowanego, wystarczające jest rozpoczęcie prac rozbiórkowych w zakresie demontażu wyposażenia lub instalacji danego budynku lub budowli. Przyjęcie stanowiska, wskazującego, iż dostawę nieruchomości zabudowanej budynkami/budowlami przeznaczonymi do rozbiórki można traktować jako dostawę gruntu niezabudowanego dopiero od momentu rozbiórki elementów konstrukcyjnych budynków lub budowli, każdorazowo oznaczałoby uzależnienie skutków podatkowych dostawy nieruchomości od zaawansowania procesu rozbiórki a nie od ekonomicznego znaczenia budynków/budowli dla stron wyrażonego zarówno w umowie nabycia nieruchomości (popartego uzyskaniem pozwoleń na rozbiórkę istniejących zabudowań oraz wydaniem decyzji o warunkach zabudowy dla nowej inwestycji) jak również poprzez rozpoczęcie procesu rozbiórki budynków/budowli. Zdaniem Spółki takie stanowisko stałoby w sprzeczności z zasadą pewności opodatkowania i nie znajduje uzasadnienia w przepisach ustawy o VAT.

W konsekwencji, w opinii Spółki, należy przyjąć, iż dla uznania, że dochodzi do dostawy terenów niezabudowanych w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, wystarczające jest, aby przed dniem dostawy rozpoczęto rozbiórkę budynków, budowli lub ich części znajdujących się na gruncie poprzez demontaż wyposażenia lub instalacji danego budynku lub budowli.

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 4

Zdaniem Spółki dostawa Budynku A będzie (i) zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT odnośnie części Budynku A niebędącej przedmiotem najmu (ii) zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT odnośnie części Budynku A będącej przedmiotem najmu. Dostawa Budynku B będzie (i) zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT odnośnie części Budynku B nie będącej przedmiotem najmu (ii) zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT odnośnie części Budynku B będącej przedmiotem najmu. Dostawa Budynku E będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Dostawa Budynku F będzie (i) zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT odnośnie części Budynku F nie będącej przedmiotem najmu (ii) zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z prawem wyboru opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT odnośnie części Budynku F będącej przedmiotem najmu. Dostawa znajdujących się na Nieruchomości innych budynków, przy których nabyciu nie odliczano podatku VAT, a które nie były przedmiotem najmu lub ulepszenia będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolnieniu z VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować z zwolnienia z VAT o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wybrać opodatkowanie VAT o ile dokonujący dostawy i nabywca są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, (ii) złożą przed dniem dokonania dostawy właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się z VAT dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Na gruncie powyżej zacytowanych przepisów należy stwierdzić, iż dostawa Budynku A, Budynku B i Budynku F na rzecz Spółki w części w jakiej te budynki nie były wydane innemu podmiotowi na podstawie umowy najmu, nastąpi w okresie krótszym niż 2 lata od dnia pierwszego zasiedlenia. Tym samym, należy stwierdzić, iż (i) do dostawy części Budynku A, Budynku B oraz Budynku F nie będących przedmiotem najmu, nie znajdzie zastosowania zwolnienie z VAT wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, (ii) Sprzedawca nie będzie uprawniony do odliczenia VAT przy nabyciu Nieruchomości, (iii) Budynek A, Budynek B i Budynek F były wykorzystywane w stanie ulepszonym do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres ponad 5 lat. Powyższe oznacza, że dostawa Budynku A, Budynku B i Budynku F w części nie będącej przedmiotem najmu, będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Jednocześnie, w części w jakiej Budynek A, Budynek B i Budynek F były przedmiotem najmu, nastąpiło pierwsze zasiedlenie tych budynków. Tym samym, należy stwierdzić, iż do dostawy Budynku A, Budynku B oraz Budynku F w części w jakiej te budynki były przedmiotem najmu, znajdzie zastosowanie zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W konsekwencji na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, strony transakcji będą uprawnione do rezygnacji ze zwolnienia z VAT dostawy Budynku A, Budynku B oraz Budynku F, w części w jakiej te budynki były przedmiotem najmu. Na gruncie powyżej zacytowanych przepisów, należy również stwierdzić, iż Budynek E oraz pozostałe budynki znajdujące się na Nieruchomości, nie były przedmiotem pierwszego zasiedlenia. W konsekwencji, do dostawy Budynku E oraz pozostałych budynków znajdujących się na Nieruchomości nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Tym samym, wobec faktu, iż Sprzedawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT z tytułu nabycia Budynku E oraz pozostałych budynków znajdujących się na Nieruchomości, dostawa tych budynków będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 5

Zdaniem Spółki jeżeli Spółka i Sprzedawca wybiorą opodatkowanie VAT transakcji zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, w zakresie w jakim sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i Sprzedawca naliczy podatek VAT należny na sprzedaży części Nieruchomości podlegającej opodatkowaniu VAT na podstawie wyboru stron zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT oraz prawo zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym, zgodnie z regulacjami art. 87 ustawy o VAT.

W szczególności, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i spełnia ustawową definicję podatnika zawartą w art. 15 ustawy o VAT. Po nabyciu Nieruchomości i zrealizowaniu inwestycji polegającej na wybudowaniu kompleksu biurowego, Spółka będzie prowadziła działalność polegającą na wynajmie powierzchni biurowej w wybudowanych budynkach biurowych. Wynajem powierzchni biurowej, jako odpłatne świadczenie usług, podlega opodatkowaniu VAT według stawki VAT podstawowej. W konsekwencji, nabycie przez Spółkę Nieruchomości jest warunkiem realizacji inwestycji biurowej i świadczenia przez Spółkę usług najmu powierzchni biurowej tj. wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Spółki, po wydaniu Nieruchomości Spółce i otrzymaniu przez Spółkę faktury VAT dokumentującej dostawę, Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości oraz prawo żądania zwrotu nadwyżki VAT, gdyż nabyta Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Prawo nabywcy gruntu zabudowanego budynkami przeznaczonymi do rozbiórki do odliczenia lub uzyskania zwrotu podatku VAT naliczonego przy zakupie takiego gruntu, zostało potwierdzone m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2013 r. (sygn. IPPP1/443-712/13-2/MP).

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 6

W opinii Spółki, w przypadku budynków, których część była wynajmowana w przeszłości, powierzchnie wspólne budynków, drogi dojazdowe do budynków, place, parkingi i instalacje udostępnione najemcom budynków do korzystania, a jednocześnie wykorzystywane na własne cele przez właściciela budynków, należy uznać za zasiedlone po raz pierwszy (w rozumieniu ustawy o VAT) z chwilą udostępnienia ich do korzystania najemcom wraz z powierzchnią wynajętą budynków, niezależnie od tego, czy wskazano ten fakt w umowie najmu.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT poprzez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: (i) a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. W konsekwencji, pierwszym zasiedleniem powierzchni wspólnych budynków, dróg dojazdowych do budynków, placów, parkingów i instalacji udostępnionych najemcom budynków do korzystania i jednocześnie wykorzystywanych na własne cele przez właściciela budynków będzie moment oddania tych budynków/budowli do użytkowania najemcom w wykonaniu umowy najmu tj. moment umożliwienia najemcom korzystania z wspólnej infrastruktury.

Jednocześnie, zdaniem Spółki dla istnienia pierwszego zasiedlenia ww. budynków i budowli, nie jest konieczne wskazanie w umowie regulującej oddanie budynku, budowli lub ich części do używania w wykonaniu czynności opodatkowanej VAT, iż ww. budynki i budowle zostały udostępnione najemcom. Jest bowiem oczywiste, że najemcy w celu korzystania z przedmiotu najmu korzystają również ze wspólnej infrastruktury takiej jak powierzchnie wspólne budynków, drogi dojazdowe do budynków, placów, parkingów i instalacje co skutkuje pierwszym zasiedleniem takich obiektów.

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, iż obowiązek regulowania w umowie najmu kwestii wydania do używania budynków i budowli tworzących infrastrukturę wspólną (powierzchnie wspólne budynków, drogi dojazdowe do budynków, placów, parkingów i instalacje) nie wynika również z treści przepisów ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 7

Zdaniem Spółki, w podstawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy poszczególnych budynków, budowli lub ich części należy uwzględnić taką część ceny prawa użytkowania wieczystego gruntu (określonej w umowie sprzedaży Nieruchomości między Sprzedawcą i Spółką), która odpowiada proporcji, w jakiej pozostaje wartość księgowa netto danego budynku, budowli lub ich części do łącznej wartości księgowej netto wszystkich budynków, budowli lub ich części (wynikającej z ksiąg rachunkowych Sprzedawcy na dzień zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości) znajdujących się na ww. gruncie w użytkowaniu wieczystym.

Spółka pragnie wskazać, iż na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, iż wartość gruntu powinna zostać alokowana przez podatników do podstawy opodatkowania budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem dostawy.

Jednocześnie, przepisy ustawy o VAT nie regulują kwestii sposobu alokacji wartości gruntów do podstawy opodatkowania budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem dostawy. Na podstawie istniejącej praktyki potwierdzonej interpretacjami organów podatkowych, alokacja wartości gruntu do podstawy opodatkowania budynków, budowli lub ich części może nastąpić wg (i) klucza powierzchniowego tj. przypisania wartości gruntu do ceny poszczególnych budynków i/lub budowli proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne budynki lub (ii) klucza wartościowego tj. przypisania wartości gruntu do ceny poszczególnych budynków i/lub budowli proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków i/lub budowli.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w podstawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy poszczególnych budynków, budowli lub ich części należy uwzględnić taką część ceny prawa użytkowania wieczystego gruntu (określonej w umowie sprzedaży Nieruchomości między Sprzedawcą i Spółką), która odpowiada proporcji, w jakiej pozostaje wartość księgowa netto danego budynku, budowli lub ich części do łącznej wartości księgowej netto wszystkich budynków, budowli lub ich części (wynikającej z ksiąg rachunkowych Sprzedawcy na dzień zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości) znajdujących się na ww. gruncie w użytkowaniu wieczystym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste i zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. W świetle powołanego przepisu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta w art. 2 pkt 33 ww. ustawy stanowi, że tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć nieruchomość w postaci prawa użytkowania wieczystego wyodrębnionej geodezyjnie działki gruntu, wraz z prawem własności posadowionych na działce budynków i budowli jak również innych naniesień, które służą do prawidłowego korzystania z kilku lub wszystkich budynków znajdujących się na Nieruchomości. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jednak jest objęta decyzjami o warunkach zabudowy nr XX/W/11 z dnia 8 lipca 2011 r. oraz nr YY/W/12 z dnia 17 grudnia 2012 roku, które dopuszczają możliwość zabudowy Nieruchomości. Spółka zamierza nabyć Nieruchomość w celu zrealizowania na Nieruchomości przedsięwzięcia deweloperskiego. W tym celu, Budynki oraz Naniesienia zlokalizowane na Nieruchomości zostaną rozebrane. Prace rozbiórkowe na Nieruchomości zostaną rozpoczęte przez Sprzedawcę przed dniem dostawy, na podstawie uzyskanych pozwoleń o rozbiórce (bądź zgłoszeń zamiaru rozbiórki w przypadku gdy rozbiórka dotyczy Naniesień niewymagających uzyskania pozwolenia na rozbiórkę) i będą kontynuowane przez Sprzedawcę już po nabyciu Nieruchomości przez Spółkę. W ramach planowanej transakcji nabycia Nieruchomości dojdzie do przeniesienia na rzecz Spółki m.in. wydanych dla Nieruchomości i pozostających w mocy decyzji o warunkach zabudowy i decyzji środowiskowych, pozwoleń na budowę i praw autorskich do projektów budowlanych stanowiących podstawę do wydania tych pozwoleń, dotyczących budynków, które mają powstać na Nieruchomości, co także potwierdza wolę stron zbycia Nieruchomości jako nieruchomości niezabudowanej, przeznaczonej na cele budowlane. Dodatkowo, w związku z planowaną transakcją nabycia Nieruchomości przez Spółkę, dojdzie do przeniesienia pozwolenia na rozbiórkę w trybie art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane, w ten sposób, że Sprzedawca wyrazi zgodę na przeniesienie decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę na Spółkę, natomiast Spółka złoży oświadczenie o przyjęciu wszystkich warunków decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę oraz oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Zarówno dla Spółki jak i Sprzedawcy, Budynki i Naniesienia w momencie dokonywania ich dostawy nie będą przedstawiały żadnej wartości ekonomicznej, gdyż z założenia – już w chwili dokonania transakcji – przeznaczone będą do rozbiórki. W związku z tym, cena za dostawę Nieruchomości zostanie skalkulowana z uwzględnieniem jedynie wartości prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, zaś dla Budynków i Naniesień zostanie określona w umowie ich wartość równa 0 zł. Takie ustalenie ceny wynika z tego, że z perspektywy Spółki Budynki i Naniesienia nie mają wartości ekonomicznej, a wręcz istnienie tych Budynków i Naniesień jest dla Spółki niekorzystne z uwagi na konieczność ich rozbiórki. Biorąc pod uwagę powyższy stan faktyczny, a w szczególności rozbiórkę Budynków i Naniesień, Sprzedawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza potraktować dostawę Nieruchomości jako dostawę gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę. W konsekwencji, z tytułu dostawy Nieruchomości na rzecz Spółki, na podstawie art. 41 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Sprzedawca zamierza naliczyć podatek od towarów i usług w wysokości 23% co zostanie udokumentowane odpowiednią fakturą.

W celu rozstrzygnięcia czy przedmiotem dostawy jest nieruchomość zabudowana, czy jedynie prawo użytkowania wieczystego gruntu należy wskazać na powołany również przez Wnioskodawcę wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08, który stanowi: „W świetle powyższych rozważań na zadane pytania odpowiedzieć należy, że art. 13 część B lit. 6) szóstej dyrektywy w związku z art. 4 ust. 3 lit. a) tej dyrektywy powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidzianym w pierwszym z tych przepisów zwolnieniem z podatku VAT nie jest objęta dostawa działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany w celu wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający, rozpoczęła się przed tą dostawą. Takie transakcje dostawy i rozbiórki stanowią w świetle podatku VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku i gruntu, na którym stoi, co niezabudowanej działki, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki: (pkt 44).

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku z dnia 9 kwietnia 2013 r. sygn. III SA/Wa 3297/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził: „Nie budzi bowiem zastrzeżeń w okolicznościach wniosku stanowisko Skarżącej, że w jej sytuacji działka była elementem głównym dostawy, a istniejące budynki i budowle były wyłącznie dodatkowym jej elementem. Od początku bowiem przewidziana była ich rozbiórka. Dostawa działki miała więc na celu wybudowanie na niej nowego budynku”. Podobnie, w wyroku z dnia 31 maja 2013 r. sygn. I FSK 1375/11 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał: „W sytuacji, gdy weźmie się pod uwagę, że 1) dla stron umowy budynki nie przedstawiały żadnej wartości, wartość tych budynków strony w umowie przedwstępnej określiły bowiem na 0 zł, 2) strony umowy miały świadomość tego, że istnieje decyzja wprawdzie nieostateczna, ale natychmiast wykonalna nakazująca rozbiórkę tych budynków, 3) rozebranie tych budynków przed zawarciem umowy ostatecznej dla stron nie miało wpływu na obowiązek zawarcia umowy przyrzeczonej, ani też nie powodowało zmiany cen, 4) w Planie Ogólnym Zagospodarowania Przestrzennego [...] grunty te zostały przeznaczone pod budowę budynku administracyjno-usługowego wraz z garażem podziemnym,(…), to nie można zgodzić się ze Skarżącą, by dla oceny jaki był cel umowy zawartej przez Skarżącą miało znaczenie, to kiedy i czy prace rozbiórkowe budynków zostaną rozpoczęte. (…) Ekonomiczny aspekt transakcji, jak to już wyżej wskazano ma bowiem decydujący wpływ na ocenę danej transakcji pod względem skutków podatkowych w podatku VAT.”

Odniesienie treści powyższych orzeczeń do przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że przedmiotem planowanej dostawy będzie wyłącznie prawo użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę. W niniejszych okolicznościach, jak wskazał Wnioskodawca, zarówno dla Spółki jak i Sprzedawcy naniesienia znajdujące się na nieruchomości nie będą przedstawiały żadnej wartości ekonomicznej, wręcz ich istnienie jest dla Spółki niekorzystne z uwagi na konieczność ich rozbiórki. Ponadto w związku z rozbiórką Budynków i Naniesień znajdujących się na Nieruchomości cena za dostawę Nieruchomości zostanie skalkulowana z uwzględnieniem jedynie wartości prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, zaś dla Budynków i Naniesień zostanie określona w umowie ich wartość równa 0 zł. W ramach planowej transakcji dojdzie również do przeniesienia na Wnioskodawcę pozwolenia na rozbiórkę. Prace rozbiórkowe na Nieruchomości zostaną rozpoczęte jeszcze przed dniem dokonania sprzedaży i kontynuowane będą po zbyciu. Wnioskodawca bowiem zamierza zrealizować na Nieruchomości przedsięwzięcie deweloperskie. Powyższe jasno wskazuje, że celem transakcji jest nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę.

Nieruchomość, jak wskazał Wnioskodawca, nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, objęta jest jednak decyzją o warunkach zabudowy, która dopuszcza możliwość zabudowy Nieruchomości. Tym samym, grunt ten wypełnia definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe rozważania na tle przedstawionej treści wniosku pozwalają uznać, że przedmiotem dostawy będzie prawo użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego. Skoro Nieruchomość objęta jest decyzjami o warunkach zabudowy dopuszczającymi możliwość zabudowy Nieruchomości zatem przedmiotowa sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, transakcja dostawy przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę winna zostać opodatkowana, stosownie do art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23% .

W odniesieniu natomiast do prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej dostawę przedmiotowej Nieruchomości należy wskazać, że stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Wyłączenia stosowania obniżenia podatku należnego zostały zawarte w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie zaś z art. 88 ust. 4 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zamierza nabyć Nieruchomość w celu zrealizowania na Nieruchomości przedsięwzięcia deweloperskiego. Sprzedawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, mając na uwadze w szczególności rozbiórkę Budynków i Naniesień, zamierza potraktować dostawę Nieruchomości jako dostawę gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę. W konsekwencji, z tytułu dostawy Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy Sprzedawca zamierza naliczyć podatek od towarów i usług w wysokości 23% co zostanie udokumentowane odpowiednią fakturą.

Z uwagi na przywołane uregulowania w świetle przedstawionej treści wniosku należy stwierdzić, że skoro dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem nie znajdzie w niniejszych okolicznościach zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. Zatem na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawcy - czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług - wykorzystującemu przedmiotową Nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę dokumentującej dostawę gruntu jako terenu niezabudowanego.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Na wstępie należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2014 r. zmieniły się przepisy odnoszące się do określenia terminów, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług zmienionego przez art. 1 pkt 38 lit. c) ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do dodanego przez art. 1 pkt 38 lit. e) ww. ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

W myśl dodanego przez art. 1 pkt 38 lit. e) ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. art. 86 ust. 10c ustawy o VAT przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (obowiązujący od 1 stycznia 2014 r. art. 86 ust. 11 ustawy o VAT).

W obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. art. 86 ust. 13 ustawy o VAT przewidziano, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Powyższe przepisy wskazują, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ww. ustawy) kształtuje się w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. W przypadku kiedy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego –co wprost wynika z art. 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy – jest otrzymanie faktury lub dokumentu celnego. Ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na mocy art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zatem faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży dokonanej przez podatnika. Przez sprzedaż – mocą art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT posługuje się pojęciem „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” ustalając zakres znaczenia pojęcia dostawy towarów na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem analiza art. 7 ust. 1 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, iż z punktu widzenia opodatkowania czynności podatkiem VAT, istotne jest nie tyle przeniesienie prawa własności, lecz przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Użycie określenia „jak właściciel” oznacza, że moment powstania obowiązku podatkowego nie jest uzależniony od przeniesienia prawa własności rzeczy, ale uzyskania możliwości ekonomicznego dysponowania rzeczą przez nabywcę. Definicję „dysponowania rzeczą jak właściciel”, należy rozumieć szeroko. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel. Konstruując definicję dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług ustawodawca w art. 7 cyt. ustawy posłużył się zwrotem „rozporządzania towarem jak właściciel”, wskazując, że dostawa towarów nie jest tożsama z przeniesieniem własności w rozumieniu prawa cywilnego. Tym samym, przy klasyfikacji zdarzenia gospodarczego należy przeanalizować czy doszło do przekazania kontroli ekonomicznej nad towarem w taki sposób, że nabywca może nią rozporządzać jak właściciel.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że Spółka uzyska prawo do rozporządzania Nieruchomością jak właściciel w momencie wydania Nieruchomości Spółce zgodnie z postanowieniami umowy nabycia. Fakt prowadzenia przez Sprzedawcę prac rozbiórkowych na Nieruchomości, nie będzie ograniczał Spółki w rozporządzaniu Nieruchomością jak właściciel. W szczególności, Spółka będzie miała ciągły dostęp do Nieruchomości, będzie uprawniona do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane, będzie mogła prowadzić prace budowlane na terenie nie objętym pracami rozbiórkowymi czy też będzie mogła nakazać Sprzedawcy zaprzestanie prowadzenia prac rozbiórkowych i opuszczenie terenu Nieruchomości (Sprzedawca będzie działał w tym zakresie jako zleceniobiorca Spółki).

Zatem Wnioskodawca w momencie wydania Nieruchomości uzyska prawną i faktyczną możliwość dysponowania Nieruchomością. Natomiast prace rozbiórkowe będą jedynie wynikiem ustaleń biznesowych między stronami transakcji.

Z uwagi na przywołane uregulowania i przedstawione okoliczności sprawy zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z tytułu nabycia Nieruchomości powstanie w rozliczeniu za okres, w którym Nieruchomość zostanie wydana Spółce zgodnie z postanowieniami umowy i w tym okresie rozliczeniowym Spółka otrzyma fakturę dokumentującą dostawę Nieruchomości. Obowiązek podatkowy z tytułu tej transakcji powstanie z chwilą dokonania dostawy. Natomiast dla dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT istotne jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Kontynuowane przez Sprzedawcę prace rozbiórkowe do momentu ich zakończenia, po nabyciu Nieruchomości przez Wnioskodawcę, wynikają z ustaleń umownych pomiędzy stronami i w świetle przedstawionych okoliczności nie mają wpływu na rozporządzanie przez Wnioskodawcę Nieruchomością jak właściciel.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać również za prawidłowe.

Końcowo Organ wskazuje, że ze względu na przyjęte w sprawie rozstrzygnięcie dotyczące pytania nr 1 i warunkową formułę pytań nr 3, 4, 5, 7, 8 odpowiedzi na te pytania uznać należało za bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin