Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-580/13/AT
z 28 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z póżn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z póżn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2013 r. (data wpływu 6 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych w związku ze zużywaniem ich do celów wskazanych w art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym oraz uznania prawa do zastosowania zwolnienia w przypadku zużywania takich wyrobów w zakładzie energochłonnym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych w związku ze zużywaniem ich do celów wskazanych w art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym oraz uznania prawa do zastosowania zwolnienia w przypadku zużywania takich wyrobów w zakładzie energochłonnym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży spirytusu surowego rolniczego, produkcji i sprzedaży wywaru gorzelniczego, wytwarzania ciepła do ogrzewania budynków, stawu rybnego. Ponadto prowadzi produkcję zwierzęcą oraz rolniczą. Spółka wykorzystuje do produkcji ciepła węgiel kamienny o kodzie CN 2701. Zainteresowany samodzielnie realizuje swoje zadania gospodarcze.

Ciepło produkowane przez Spółkę (z nabywanego przez Nią węgla kamiennego o kodzie CN 2701) przeznaczone jest na następujące cele:

• sprzedaż na zewnątrz spirytusu surowego rolniczego;
• sprzedaż na zewnątrz wywaru gorzelniczego;
• wytwarzanie wywaru gorzelniczego na potrzeby własne (produkcja rolna, tj. nawożenie pól, produkcja zwierzęca, tj. karmienie bydła);
• ogrzewanie stawu rybnego;
• potrzeby własne (do procesu technologicznego i do ogrzania pomieszczeń).

Spółka prowadzi ewidencję wyrobów węglowych, o której mowa w przepisach ustawy o podatku akcyzowym.

Spółka dokonała obliczenia udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej. Procentowy udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej za poprzedni rok przekroczył 10%. W obecnym roku obliczeniowym Spółka prawdopodobnie nie przekroczy wymaganego procentowego udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, „a tym samym uzyskanie zwolnienia z opłaty podatku akcyzowego dla zużytego węgla, zgodnie z przepisem art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, jako zakład energochłonny.”

W związku z tym powstała wątpliwość czy prowadzona działalność gospodarcza w pozostałym zakresie uprawnia Spółkę do uzyskania zwolnienia od zapłaty podatku akcyzowego, „zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym.” Ewentualnie: czy sumowana wykonywana działalność gospodarcza, w której wykorzystywane jest ciepło produkowane z nabytego węgla, pozwala na korzystanie ze zwolnienia z podatku akcyzowego, zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, jako zakład energochłonny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji opisanej w stanie faktycznym Spółka mieści się w definicji zakładu energochłonnego, zawartej w art. 31 a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym?
2. Czy Spółka może korzystać ze zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 6 i 8 ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowi On samodzielne przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym, i to pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym, i finansowym. Zainteresowany stanowi zakład energochłonny w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym, ponieważ udział zakupu wyrobów węglowych zużywanych przez niego w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% – przy założeniu, że przez „wartość produkcji sprzedanej” należy rozumieć wartość sprzedanych wyrobów, jak i wartość świadczonych usług, z wyłączeniem sprzedanych rzeczy niestanowiących produkcji Wnioskodawcy (np. sprzedany złom) oraz sprzedanych usług (np. świadczone naprawy maszyn).

Wnioskodawca uważa, że spełnia wymagania określone w przepisie art. 31a ust. 2 pkt 8 oraz ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym i jest uprawniona do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego dla wyrobów węglowych dla zakładów energochłonnych oraz wymagania określone w przepisie art. 31 a ust. 2 pkt 6.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że z dniem 20 września 2013 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. poz. 939), które zmieniają dotychczasowe zasady obrotu wyrobami węglowymi.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626, z póżn. zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy, finalny nabywca węglowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

• niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:



1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;



6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie.

Powyższe uregulowanie umożliwia zwolnienie wyrobów węglowych od podatku w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie. Zauważyć należy, że użycie przez prawodawcę takich pojęć wskazuje, że zwolnienie to nie ma charakteru podmiotowego lecz przedmiotowy (przysługuje jedynie w określonych pracach, a nie określonemu podmiotowi, tj. np. rolnikowi).

Ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia „prac rolniczych”. W związku z powyższym należy odwołać się do znaczenia potocznego ww. pojęcia. „Rolniczy” to odnoszący się do rolnictwa, rolnika; zajmujący się rolnictwem, mający zastosowanie w rolnictwie. „Rolnictwo” to dziedzina gospodarki, obejmująca uprawę roślin oraz hodowlę zwierząt gospodarskich (Bogusław Dunaj, Język polski. Współczesny słownik języka polskiego, Langencheidt, Warszawa 2007, T 2, s. 1546). Tym samym uznać należy, że „prace rolnicze” to takie prace, które związane są z działalnością gospodarczą, obejmującą uprawę roślin oraz hodowlę zwierząt gospodarskich. Stosując wykładnię systemową zewnętrzną, w wyjaśnieniu pojęcia „prac rolniczych”, odwołać się można także do definicji działalności rolniczej, zawartej w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb (…). Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym (ust. 3 ww. artykułu).

Na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe.

Stosownie do art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu – wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;
2. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego – udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3. w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego – udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.

Zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Jak stanowi art. 31a ust. 7 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Prawodawca nie zdefiniował pojęcia produkcji sprzedanej w ustawie o podatku akcyzowym, jednakże z definicji zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2012 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2013 (Dz. U. poz. 1391) w załączniku w poz. 1.46. Działalność Przemysłowa wynika, że produkcja sprzedana (przemysłu) to wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszony o podatek akcyzowy, a powiększony o dotacje otrzymane do produktu.

Analogicznie postanowiono w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 sierpnia 2013 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2014 (Dz. U. poz. 1159) w załączniku w poz. 1.46. Działalność Przemysłowa, z którego wynika, że produkcja sprzedana (przemysłu) to wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszony o podatek akcyzowy, a powiększony o dotacje otrzymane do produktu.

W złożonym wniosku poinformowano, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży spirytusu surowego rolniczego, produkcji i sprzedaży wywaru gorzelniczego, wytwarzania ciepła do ogrzewania budynków, stawu rybnego. Ponadto prowadzi produkcję zwierzęcą oraz rolniczą. Spółka wykorzystuje do produkcji ciepła węgiel kamienny o kodzie CN 2701. Zainteresowany samodzielnie realizuje swoje zadania gospodarcze. Ciepło produkowane przez Spółkę (z nabywanego węgla kamiennego o ww. kodzie) przeznaczone jest na następujące cele:

• sprzedaż na zewnątrz spirytusu surowego rolniczego;
• sprzedaż na zewnątrz wywaru gorzelniczego;
• wytwarzanie wywaru gorzelniczego na potrzeby własne (produkcja rolna, tj. nawożenie pól, produkcja zwierzęca, tj. karmienie bydła);
• ogrzewanie stawu rybnego;
• potrzeby własne (do procesu technologicznego i do ogrzania pomieszczeń).

Spółka prowadzi ewidencję wyrobów węglowych, o której mowa w przepisach ustawy o podatku akcyzowym. Spółka dokonała obliczenia udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej. Procentowy udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej poprzedni rok przekroczył 10%. W obecnym roku obliczeniowym Spółka prawdopodobnie nie przekroczy wymaganego procentowego udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej.

Wnioskodawca na tym tle zauważa, że stanowi zakład energochłonny w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym, ponieważ udział zakupu wyrobów węglowych zużywanych przez niego w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% – przy założeniu, że przez „wartość produkcji sprzedanej” należy rozumieć wartość sprzedanych wyrobów, jak i wartość świadczonych usług, z wyłączeniem sprzedanych rzeczy niestanowiących produkcji Wnioskodawcy (np. sprzedany złom) oraz sprzedanych usług (np. świadczone naprawy maszyn).

Twierdzi ponadto, że spełnia wymagania określone w przepisie art. 31a ust. 2 pkt 8 oraz ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym i jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego dla wyrobów węglowych dla zakładów energochłonnych oraz spełnia wymagania określone w przepisie art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy.

Uwzględniając powyższe zaznaczyć należy, że w przypadku przedstawionym w opisie sprawy zakładem energochłonnym jest przedsiębiorstwo jako całość. Wówczas współczynniki konieczne do obliczenia proporcji, o której mowa w art. 31a ust. 7 ustawy należy odnosić do podmiotu jako całości.

Mając na uwadze zdarzenie opisane we wniosku oraz obowiązujące regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, że interpretacja językowa powołanych przepisów wskazuje, że w niniejszej sprawie będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, dla celów zwolnienia od akcyzy, wyroby węglowe muszą być zużywane w celach opałowych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie (art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy), bądź w celach grzewczych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe (art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy). Mając zatem na względzie powyższe stwierdzić należy, że:

• pojęcie użyte przez prawodawcę: „wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie”, dla celów przedmiotowego zwolnienia od podatku, na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym, nie zawiera zużywania wyrobów węglowych w celach ogrzewania pomieszczeń oraz do procesu technologicznego – potrzeby własne; jak również w związku ze sprzedażą na zewnątrz: spirytusu surowego rolniczego, wywaru gorzelniczego. A zatem, zużycie węgla w tych celach – wbrew stanowisku Wnioskodawcy – nie będzie mogło korzystać z ww. zwolnienia od podatku, natomiast zużycie w pozostałych celach, tj. w celu wytworzenia wywaru gorzelniczego na potrzeby własne (produkcja rolna – nawożenie pól, produkcja zwierzęca) objęta będzie tym zwolnieniem;
• w kontekście tak przedstawionych okoliczności sprawy – analizując wielkość zakupu w 2012 r. (Wnioskodawca wskazuje m.in. poprzedni rok) oraz w 2013 r., dla którego Wnioskodawca wskazuje, że prawdopodobnie nie przekroczy wymaganego procentowego udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej – uznać należy, że Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z akcyzy, na podstawie art. 31a ust.2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym od następnego roku, po roku, w którym spełniono ustawowe warunki. W związku z tym zwolnienie będzie przysługiwało Spółce pod warunkiem, że udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, przy czym wielkości wartości produkcji sprzedanej rozumianej jako wartość własnych sprzedanych wyrobów, jak i wartości świadczonych usług własnych.

Tym samym w zakresie, w jakim Spółka nie będzie uprawniona do wskazanych zwolnień, podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.