Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1256/13-4/MP
z 13 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2013 r. (data wpływu 5 grudnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.) na wezwanie Organu z dnia 15 stycznia 2014 r. (doręczone w dniu 20 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy opłat ponoszonych przez uczestników zajęć z zakresu aerobicu i zumby - jest prawidłowe;
  

• zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy opłat ponoszonych przez uczestników zajęć gimnastyki korekcyjnej oraz opodatkowania usług świadczonych przez instruktorów zatrudnionych w M „A” na rzecz innego Domu Kultury – jest nieprawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Wniosek uzupełniono w dniu 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 15 stycznia 2014 r. (doręczone w dniu 20 stycznia 2014 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miejski Ośrodek Kultury jest samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Gminę Miasta. Jednostka MOK jest płatnikiem podatku VAT. Prowadzi usługi w zakresie wielokierunkowej działalności rozwijającej i zaspokajającej potrzeby kulturalne mieszkańców miasta, poprzez rozbudzanie zainteresowań kulturą i sztuką oraz upowszechnianiem i promowaniem kultury. Usługi te opodatkowane są podatkiem VAT w stawkach 8%, 23%. Wnioskodawca prowadzi też sprzedaż usług zwolnionych z podatku VAT.

Sprzedaż jednostki stanowią:

• sprzedaż biletów
  

• sprzedaż dotycząca wynajmu sal na spotkania, prezentacje, itp.
  

• sprzedaż dotycząca wynajmu obiektu Amfiteatru
  

• sprzedaż usług związanych z prowadzeniem odpłatnych zajęć z zakresu tańca, teatru, rękodzieła artystycznego, itp.
  
  
  

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że w zakresie świadczonych usług kulturalnych osiąga w sposób systematyczny zyski, które są w całości przeznaczone na kontynuację oraz ciągłe doskonalenie świadczonych usług.

Zajęcia z zakresu gimnastyki korekcyjnej służą profilaktyce, zachowaniu, poprawie zdrowia dzieci. Wykonywane są przez osobę legitymująca się kwalifikacjami do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie fizjoterapii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wpłaty dokonywane przez uczestników zajęć z zakresu aerobicu, zumby, gimnastyki korekcyjnej są zwolnione z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust.1 pkt 33 litera a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 171 poz. 1054 z późn. zm.), czy też należą do wpłat, które należy opodatkować podatkiem VAT ?
2. Czy w przypadku świadczenia usług w zakresie prowadzenia przez instruktorów zatrudnionych w MOK „zajęć: plastycznych, muzycznych, tanecznych na rzecz innego Domu Kultury - przy wystawianiu faktury za powyższe usługi należy opodatkować tę usługę podatkiem VAT, czy też usługi te są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy :

Ad 1.

Wg opinii wnioskodawcy wpłaty za zajęcia dokonywane przez uczestników zajęć z: zumby, areobiku czy gimnastyki korekcyjnej są zwolnione z podatku VAT. Zumba to zainspirowana latynoskimi rytmami fuzja tańca i aerobiku. Z tej też definicji wynika, że areobik czy zumba jest pewnym rodzajem tańca, który możemy zakwalifikować do działań w zakresie kultury, podlegającym zwolnieniu z podatku VAT.

Ad 2.

Wg opinii wnioskodawcy usługi świadczone na rzecz innego Domu Kultury w zakresie prowadzenia zajęć przez jego instruktorów winny być opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23 % z uwagi na to, że jest wykonywana przez wnioskodawcę usługa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe - w zakresie zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy opłat ponoszonych przez uczestników zajęć z zakresu aerobicu i zumby;
  
• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy opłat ponoszonych przez uczestników zajęć gimnastyki korekcyjnej oraz opodatkowania usług świadczonych przez instruktorów zatrudnionych w MOK na rzecz innego Domu Kultury.
  
  

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust 7, art. 120 ust 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy nadmienić, iż zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. l i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
   
2. indywidualnych twórców i artystów, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawa pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub prawa do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W myśl art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 19 pkt 2 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do wstępu:

1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
   
3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym.
   
   

Ustawa o VAT nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”, jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zgodnie z jej regułami, pod pojęciem „usług kulturalnych” kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406).

Zgodnie z art. 1 ust.1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy, działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Za usługi kulturalne możemy uznać usługi nie wchodzące w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu innych przepisów, polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

W myśl art. 2 ww. ustawy, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Z analizy powołanych wyżej regulacji wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być:

• podmiotem prawa publicznego,
• podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym,
• podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ponadto, podmioty te nie powinny osiągać w sposób systematyczny zysków z ww. działalności, a w przypadku ich osiągnięcia powinny je przeznaczać w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że wskazane zwolnienie od podatku nie ma zastosowania.
  
  

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada status samorządowej instytucji kultury wpisanej do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Gminę Miasta R. Wnioskodawca prowadzi usługi w zakresie wielokierunkowej działalności rozwijającej i zaspokajającej potrzeby kulturalne mieszkańców miasta, poprzez rozbudzanie zainteresowań kulturą i sztuką oraz upowszechnianiem i promowaniem kultury. W ramach ww. działalności Wnioskodawca prowadzi odpłatne zajęcia aerobicu i zumby (zainspirowana latynoskimi rytmami fuzja tańca i aerobicu). Wnioskodawca wskazał, że w zakresie świadczonych usług kulturalnych osiąga w sposób systematyczny zyski, które są w całości przeznaczone na kontynuację oraz ciągłe doskonalenie świadczonych usług.

W opisanej we wniosku sytuacji, gdy pobierane od uczestników zajęć opłaty stanowią wynagrodzenie za otrzymane świadczenie, zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem istnieje bezpośredni związek pomiędzy wnoszoną opłatą a otrzymanym świadczeniem, które przynosi bezpośrednie korzyści wnoszącemu opłatę (uczestnikowi warsztatów). A zatem w zakresie, w jakim można pobieranym opłatom przypisać cechy wynagrodzenia za uzyskane świadczenie, opisana czynność podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Ponieważ Wnioskodawca jako instytucja o charakterze kulturalnym, wpisana do rejestru instytucji kultury, świadczy usługi o charakterze kulturalnym, za które opłaty wnoszone przez uczestników zajęć stanowią zyski w całości przeznaczone na kontynuację i ciągłe doskonalenie świadczonych usług, należy stwierdzić, że wymienione opłaty korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a w związku z art. 43 ust. 18 ustawy. W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Nieprawidłowe jest natomiast stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, usługi prowadzenia przez instruktorów zatrudnionych w MOK zajęć plastycznych, muzycznych, tanecznych, świadczone na rzecz innego Domu Kultury, winny być opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23 %.

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury. Ponadto – jak wynika z opisu sprawy – osiągnięte przez Wnioskodawcę przychody przeznaczone są w całości na pokrycie kosztów związanych ze świadczeniem i doskonaleniem usług w zakresie kultury. Jednocześnie wskazać należy, że świadczone usługi, polegające na nauce tańca, prowadzeniu zajęć z zakresu muzyki czy plastyki wiążą się niewątpliwie z działalnością kulturalną.

W świetle przedstawionych argumentów stwierdzić należy, że usługi prowadzenia zajęć plastycznych, muzycznych i tanecznych, świadczone na rzecz innego Domu Kultury przez instruktorów zatrudnionych w Miejskim Ośrodku Kultury (Wnioskodawca), korzystać będą ze zwolnienia wynikającego z cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty,
2. pielęgniarki i położnej,
3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),
4. psychologa.
   
   

Z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że ww. zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Określając krąg podmiotów objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, ustawodawca odwołał się do ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, określenie osoba wykonująca zawód medyczny – oznacza osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Świadczeniem zdrowotnym stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o działalności leczniczej są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych, regulujących zasady ich wykonywania.

W myśl art. 10 cyt. ustawy o działalności leczniczej, ambulatoryjne świadczenia zdrowotne obejmują świadczenia podstawowej lub specjalistycznej opieki zdrowotnej oraz świadczenia z zakresu rehabilitacji leczniczej, udzielane w warunkach niewymagających ich udzielania w trybie stacjonarnym i całodobowym w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu. Udzielanie tych świadczeń może odbywać się w pomieszczeniach przedsiębiorstwa, w tym w pojeździe przeznaczonym do udzielania tych świadczeń, lub w miejscu pobytu pacjenta.

Przewidziany w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT warunek, zgodnie z którym, zwolnione od podatku VAT są usługi opieki medycznej wykonywane w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy. o działalności leczniczej tj. osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoby legitymujące się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.

Zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, dentysty, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, że pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U Nr 82 poz. 537) fizjoterapeuci (2283) zostali wymienieni w grupie specjalistów do spraw zdrowia obejmującej również lekarzy, dentystów pielęgniarki i inne. Natomiast w grupie inny średni personel do spraw zdrowia wymieniono techników fizjoterapii i masażystów (3254).

Na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( Dz. U z 2008 r. Nr 164 poz. 1027 z póżn. zm.) świadczenia gwarantowane przysługują m. in. dla świadczeń z zakresu rehabilitacji leczniczej.

MOK świadczy usługi związane z prowadzeniem odpłatnych zajęć z zakresu gimnastyki korekcyjnej. Gimnastyka korekcyjna to ćwiczenia mające na celu skorygowanie wad postawy poprzez stosowanie dobrze dobranych ćwiczeń rozciągających poszczególne partie mięśniowe. Usługi prowadzenia zajęć z gimnastyki korekcyjnej bez wątpienia są więc usługami w zakresie opieki medycznej, służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu oraz poprawie zdrowia.

Jak wskazał Wnioskodawca w treści wniosku, usługi z zakresu gimnastyki korekcyjnej prowadzone są przez osobę legitymującą się posiadaniem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie fizjoterapii. Ponadto ww. zajęcia służą profilaktyce, zachowaniu i poprawie zdrowia dzieci. W związku z powyższym opisem, Wnioskodawca wypełnia przesłanki o charakterze podmiotowym i przedmiotowym do zastosowania zwolnienia. Wpłaty dokonywane przez uczestników zajęć z zakresu gimnastyki korekcyjnej będą więc korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 19c ustawy o VAT.

Ponieważ Wnioskodawca zakwalifikował usługi z zakresu gimnastyki korekcyjnej jako usługi kulturalne zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.