INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2013 r. (data wpływu 21 listopada 2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 2 lutego 2014 r. (data nadania 3 lutego 2014 r., data doręczenia 6 lutego 2014 r.) na wezwanie z dnia 24 stycznia 2014 r. Nr IPPB2/436-622/13-2/MZ (data nadania 24 stycznia 2014 r., data doręczenia 28 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą posiadająca spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, której jest członkiem. W budynku przez nią zamieszkałym właśnie wyremontowano dach z nakazu P. W celu sfinansowania tego remontu zarząd E. usiłuje zmusić Wnioskodawczynię i innych mieszkańców ich budynku do wzięcia pożyczki z zasobów Spółdzielni, czyli ich wszystkich.

Egzekwując od Wnioskodawczyni i innych pisemne zobowiązanie spłaty pożyczki wraz z odsetkami. W niektórych przypadkach, jak wynika z wewnętrznych uchwał E. decyzja o udzieleniu pożyczki może być dodatkowo zabezpieczona np. w postaci oświadczenia notarialnego o zgodzie na spłatę lub wpisem hipotecznym na lokalu.

Wnioskodawczyni zaznacza, że E. nie ma wpisu w KRS o tym, że prowadzi jakąkolwiek działalność związaną z udzielaniem pożyczek, zwłaszcza ze zgromadzonych przez własnych spółdzielców środków. Mimo, że tego rodzaju praktyki są stosowane w E. od 2007 r. W stosunku mieszkańców innych budynków, nikt do tej pory nie wyjaśnił jak wygląda tego rodzaju działalność w świetle prawa podatkowego.

Pismem z dnia 24.01.2014 r. Nr IPPB2/436-622/13-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• Ponowne sprecyzowanie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (pyt. nr 1 przedstawione we wniosku) jako pytanie w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, które winno być powiązane z przedstawionym zdarzeniem przyszłym i zadanym pytaniem.
• Wskazanie, czy z tytułu zawarcia umowy pożyczki którakolwiek ze stron czynności będzie objęta zakresem podatku od towarów i usług...
  
  

Ponadto, z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni w części E.3 wniosku ORD-IN wskazała także przepis art. 9 pkt 10 lit. d ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wzywa się o uzupełnienie zdarzenia przyszłego, poprzez:

• Określenie, czy Wnioskodawczyni powyższą pożyczkę otrzyma do łącznej wysokości nieprzekraczajacej kwoty 5.000 zł od jednego podmiotu i 25.000 zł od wielu podmiotów – w okresach 3 kolejnych lat kalendarzowych.
  
  

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie informując, że:

• Wnioskodawczyni jest osobą posiadającą spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w budynku znajdującym się w zasobach E., którego dach z nakazu P. został wyremontowany 2013 r. W celu sfinansowania tego remontu zarząd .E. usiłuje wymóc na Wnioskodawczyni (i innych mieszkańców budynku) zaciągnięcie pożyczki z funduszów Spółdzielni, egzekwując od niej zobowiązanie spłaty pożyczki wraz z odsetkami. W przypadku Wnioskodawczyni kwota tej pożyczki wynosiłaby 9.300 ,- zł, jest jedyna pożyczką jaką na przestrzeni ostatnich trzech lat ewentualnie miałaby spłacać.
• Z tytułu zawarcia umowy pożyczki żadna ze stron nie będzie objęta zakresem podatku od towarów i usług.
• Ponownie sprecyzowano pytanie nr 1 w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz przedstawiono stanowisko w sprawie.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle przepisów podatkowych wystąpi obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych...
2. Czy odsetki od tej pożyczki podlegają podatkowi od towarów i usług... (E. jest płatnikiem VAT)
3. Czy od odsetek, które są niewątpliwie dochodem obowiązuje podatek dochodowy od osób prawnych...
4. Czy takie pożyczki w świetle prawa podatkowego są w ogóle legalne...
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, tak, wg Wnioskodawczyni powinna taki podatek zapłacić.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponieważ przepisy ww. ustawy nie definiują czynności prawnych objętych opodatkowaniem to w tej materii należy odwołać się do znaczenia nadanego im w przepisach prawa cywilnego.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy, obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • (uchylone),
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
     
     

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa czynność podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie umowy pożyczki podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

A zatem, przyjmując za Wnioskodawcą, iż umowa pożyczki nie będzie objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższa czynność będzie podlegała opodatkowaniu zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.