Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-776/13-2/MC
z 20 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty przychodów w latach 2008, oraz 2010-2013 w związku z udzielonym upustem udokumentowanym fakturą korygującą – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty przychodów w latach 2008, oraz 2010-2013 w związku z udzielonym upustem udokumentowanym fakturą korygującą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży produktów leczniczych oraz suplementów diet. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. W latach 2008 oraz 2010—2013 Spółka udzielała upustów posprzedażnych nabywcom hurtowym (dalej: Nabywcy). W umowach o współpracy zawieranych przez Spółkę z Nabywcami były one określane jako rabaty lub premie (dalej w niniejszym wniosku są nazywane łącznie: „Upustami”). Upusty dotyczyły towarów sprzedanych przez Spółkę do Nabywców w latach podatkowych poprzedzających dany rok, w którym udzielono Upustu. Upusty były udzielane m.in. w celu ułatwienia Nabywcom dalszej odprzedaży towarów zakupionych od Spółki. W szczególności przyznanie Upustów było uzależnione od realizacji przez Nabywców określonych celów, polegających m.in. na.:

1. zakupieniu od Spółki towarów w danym okresie, o określonej wartości, lub
   
2. dokonaniu w danym okresie odprzedaży towarów (zakupionych uprzednio od Spółki) do dalszych odbiorców o określonej wartości.
   
   
   

Jednocześnie Spółka wyjaśnia, iż proces weryfikacji omawianych danych zakupowych (pkt a) oraz sprzedażowych (pkt b) pod kątem spełnienia przez Nabywców wymogów uprawniających do przyznania Upustu, w tym ustalenia jego wartości, jest relatywnie długotrwały. Dotyczy to zwłaszcza Upustów uzależnionych od realizacji celu określonego w pkt b powyżej, bowiem w takim przypadku Spółka sama nie dysponuje danymi koniecznymi do weryfikacji i musi je uzyskać od Nabywców. Jednak również w przypadku Upustów uzależnionych od realizacji planów zakupów, o których mowa w pkt a powyżej, weryfikacja taka dokonuje się w toku uzgodnień z Nabywcami, również po wystawieniu faktur sprzedażowych za dany okres, za który przewidziano Upust. Wartość zakupów może bowiem podlegać modyfikacji w związku np. z brakami ilościowymi, zgłoszonymi przez Nabywców reklamacjami, itp. Do czasu zakończenia takich uzgodnień i weryfikacji nie jest możliwe przyznanie Upustu i ustalenie jego wysokości. W następstwie przyznawania Nabywcom Upustów w latach 2008 oraz 2010—2013 Spółka wystawiała faktury korygujące (zmniejszające) sprzedaż. W wyniku długotrwałości procesu weryfikacji zdarzało się, że faktura korygująca wynikająca z przyznania Upustu była wystawiana przez Spółkę wciągu kilku miesięcy po zakończeniu okresu, za który naliczano Upust. W niektórych przypadkach przekraczano w wyniku tego uzgodniony z Nabywcami termin przewidziany na wystawienie faktury korygującej, przy czym taka praktyka nie była nigdy kwestionowana przez Nabywców, ponieważ także ich działania (wewnętrzne procesy weryfikacyjne) przyczyniały się do wydłużenia procesu ustalenia danych stanowiących podstawę kalkulacji Upustu.

Należy podkreślić iż ww. umowy o współpracy zawarte z Nabywcami nie precyzują, za który okres Spółka powinna skorygować sprzedaż w następstwie przyznania Upustu. Z tego powodu w latach 2008 oraz 2010—2013 Spółka co do zasady dokonywała korekty ostatniej faktury sprzedażowej wystawionej bezpośrednio przed datą uzgodnienia kwoty Upustu. Zdarzały się także sytuacje, w których Spółka korygowała kilka faktur sprzedażowych poprzedzających datę uzgodnienia kwoty Upustu (taka sytuacja miała miejsce w szczególności, gdy wartość ostatniej faktury sprzedażowej była niższa niż kwota przyznanego Upustu).

W szczególności zdarzały się sytuacje, w których wynikająca z przyznania Upustu korekta odnosiła się do faktur sprzedażowych wystawionych roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym miało miejsce uzgodnienie Upustu (czyli do faktur wystawionych w roku, którego dane posłużyły do wyliczenia wartości Upustu).

Przykład:

w lutym 2012 roku uzgodniono Upust wyliczony na podstawie wartości zakupów dokonanych przez Nabywców w trzecim kwartale 2011 roku. Na podstawie kwoty uzgodnionego Upustu wystawiono faktury korygujące do faktur sprzedażowych wystawionych za grudzień 2011. W takich przypadkach Spółka pomniejszała przychody podatkowe roku, w którym uzgodniono Upust, a nie roku poprzedniego (którego dane posłużyły do wyliczenia wartości upustu) Na marginesie Spółka zaznacza, iż zdarzały się także sytuacje, w których wskutek przyznania Upustu Spółka wystawiała faktury korygujące do faktur sprzedażowych wystawianych także w tym samym roku podatkowym co rok uzgodnienia Upustu. Jednakże omawiane sytuacje zostały opisane w osobnym wniosku o uzyskanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego (składanym w tej samej dacie co niniejszy wniosek) i nie należy ich uwzględniać przy wydawaniu interpretacji indywidualnej na skutek złożenia niniejszego wniosku.

Jednocześnie, uzupełniając oświadczenie przedstawione w części J. niniejszego wniosku, osoba podpisująca niemniejszy wniosek w Imieniu Spółki dodatkowo wyjaśnia, iż stan faktyczny opisany w niniejszym wniosku dotyczy jedynie lat 2008, 2010-2013. Stan faktyczny nie obejmuje lat 2007 oraz 2009, gdyż za te lata wobec Spółki zostały wszczęte postępowania kontrolne na podstawie ustawy z dnia 18 września 1991 r. o kontroli skarbowej (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. Nr 41, poz. 214 ze zm.)w zakresie kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych za lata 2007 oraz 2009. W dniu składania niniejszego wniosku postępowania kontrolne za ww. okresy są w toku, a ich przedmiotem jest także sposób rozliczania przez Spółkę upustów udzielanych w tych latach (tj. 2007 i 2009). Mimo to, z uwagi na to, iż stan faktyczny opisany w niniejszym wniosku dotyczy innych okresów rozliczeniowych niż objętych postępowaniami kontrolnymi, Spółka uznała, iż elementy stanu faktycznego opisanego w niniejszym wniosku nie pokrywają się z zakresem tych postępowań. Takie podejście reprezentuje również Minister Finansów w wydawanych interpretacjach indywidualnych, np. w interpretacji indywidualnej wydanej z imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 15 marca 2010 r., nr ITPB3/423-808b/09/MT, oraz w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 19 września 2009 r nr IPPB5/423-353/09-2/PS. Podobnie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w prawomocnym wyroku z dnia 18 lutego 2009 r, sygn akt I SA/Lu 666/08.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, w lalach 2008 oraz 2010—2013 Spółka prawidłowo pomniejszała przychody podatkowe roku podatkowego w którym udzielono Upustu i udokumentowano go fakturą korygującą (a nie roku poprzedniego, którego dane sprzedażowe lub zakupowe posłużyły do wyliczenia wartości Upustu, i w którym Spółka wystawiła fakturę sprzedażową podlegającą korekcie wskutek udzielenia Upustu)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, prawidłowo pomniejszała ona (o wartość Upustu wykazanego na fakturze korygującej) przychody podatkowe w latach 2008 oraz 2010—2013 z tytułu udzielonych w tych latach Upustów za poprzedni rok, na bieżąco, tj. w roku podatkowym, w którym udzielono Upustu i udokumentowano go fakturą korygującą (a nie w roku, którego dane posłużyły do wyliczenia wartości Upustu, w którym Spółka wystawiła fakturę sprzedażową podlegającą korekcie wskutek udzielenia Upustu).

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Ustawy CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Z kolei na mocy ust. 3a, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
   
2. uregulowania należności.
   
   
   

Zgodnie z ust. 3c, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Natomiast zgodnie z ust. 3e, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Ustawa CIT nie określa, w jaki sposób należy dokonać pomniejszenia przychodów, w szczególności który okres ma być korygowany o wartość udzielonych upustów. Jednak organy podatkowe oraz sądy administracyjne akceptują zróżnicowane podejście do tej kwestii w zależności od tego, co jest przyczyną korekty. I tak, przyjmują, że:

1. w przypadku gdy korekta jest wynikiem błędu, który powstał już w momencie wystawiania faktury wówczas korekta powinna być przyporządkowana do roku, w którym pierwotnie wysławiono fakturę (wykazano przychód),
   
2. w przypadku, gdy faktura pierwotna została wystawiona poprawnie, natomiast po dokonaniu sprzedaży np. został udzielony upust, wówczas korekta powinna być rozpoznana na bieżąco.
   
   
   

Powyższe stanowiska zostały wyrażone przykładowo w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów: przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 listopada 2012 r., nr IPTPB1/415-483/124IKO oraz z dnia 4 stycznia 2013 r., nr IPTPB3/423-357/12-3/PM; przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 stycznia 2009 r., nr IBPBI/2/423-1034/08/MO; przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 września 2009 r., nr IPPB3/423-461/09-2/JG.

Stanowisko to znajduje także potwierdzenie w wyrokach sądów administracyjnych. Przykładowo, w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 28 kwietnia 2010 r., sygn. akt I SA/Op 46/10, Sąd stwierdził, że w przypadku gdy korekta pierwotnie ustalonej ceny wynika z aneksu do umowy zawartego w związku z wynegocjowaniem przez nabywcę zmniejszenia ceny, podatnik nie powinien korygować przychodów roku podatkowego, w którym została dokonana pierwotna sprzedaż, ale przychody roku, w którym została wystawiona faktura korygująca.

Niewątpliwie w przedstawionym stanie faktycznym okoliczność udzielenia Upustu udokumentowanego fakturą korygującą jest odrębnym zdarzeniem i powinno być rozpatrywane w oderwaniu od okresu, za który Upust został przyznany. Tym samym zmniejszenie przychodów powinno następować w roku podatkowym, w którym przyznano Upust i udokumentowano go fakturą korygującą, a nie w roku, którego dane o sprzedaży posłużyły do wyliczenia kwoty Upustu i w którym wystawiono faktury sprzedażowe korygowane wskutek udzielenia tego Upustu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: updop), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, co do zasady do tej kategorii należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Przykładowe przysporzenia majątkowe zaliczane do przychodów podatkowych zostały wymienione w art. 12 ust. 1 omawianej ustawy. Należą do nich w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne.

Stosownie do art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przychodem należnym jest zatem przychód, który w następstwie działalności gospodarczej stał się należnością (wierzytelnością) ustaloną pomiędzy stronami.

Zasady rozpoznawania momentu uzyskania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 updop, uregulowane są w art. 12 ust. 3a-3e. Zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
   
2. uregulowania należności.
   
   
   

Jak stanowi art. 12 ust. 3c ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Natomiast art. 12 ust. 3e stanowi, że w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań kwestii dotyczących momentu zmniejszania lub zwiększania przychodów, tj. czy przychód pomniejsza się lub powiększa w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu. Faktura korygująca powinna mieć wpływ na przychody należne, określone w fakturze podstawowej, bowiem dotyczy uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Podkreślić należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Przyczyny jej wystawienia mogą być zróżnicowane. Niezależnie jednak od przyczyny korekty wskazać należy, że punktem odniesienia dla faktury korygującej jest zawsze faktura pierwotna. Faktura korygująca nie generuje bowiem nowego (innego) momentu powstania przychodu lecz modyfikuje jedynie „pierwotną” wysokość przychodu.

Jak wynika z treści wniosku Spółka prowadzi sprzedaż produktów leczniczych oraz suplementów diet. W latach 2008 oraz 2010-2013 udzielała Upustów posprzedażnych nabywcom hurtowym. Upusty dotyczyły towarów sprzedanych przez Spółkę do Nabywców w latach podatkowych poprzedzających rok, w którym udzielono Upustu. W następstwie przyznania upustów w latach 2008 oraz 2010 – 2013 Spółka wystawiła faktury korygujące (zmniejszające) sprzedaż. W ten sposób Spółka pomniejszała przychody podatkowe roku, w którym uzgodniono Upust, a nie roku poprzedniego (którego dane posłużyły do wyliczenia wartości Upustu), do którego odnosiła się też korekta faktury.

Mając na względzie powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny należy podkreślić, iż wystawiana faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Ponadto wystawiane dokumenty służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości przychodu należnego, już osiągniętego za dany okres rozliczeniowy, a nie przychodu, który dopiero zostanie osiągnięty. Jeśli więc faktura korygująca dotyczy przychodu ze sprzedaży towaru w okresie, bądź w roku podatkowym wcześniejszym niż data wystawienia faktury korygującej to dokument ten powinien być uwzględniony w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania sprzedaży poprzez złożenie odpowiedniej korekty zeznania podatkowego. Faktura korygująca wskazuje bowiem właściwy, (obniżony) przychód ze sprzedaży.

W związku z powyższym korekta przychodu wynikająca z faktury korygującej, powinna być odnoszona do uprzednio wykazanego przychodu należnego, ponieważ późniejsze wystawienie dokumentu nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu (daty dokonania transakcji). Niezależnie od przyczyny korekty, będzie ona odnosić się w każdej sytuacji do przychodu pierwotnego. Moment ujęcia dokumentów korygujących przychody zależny jest od daty powstania danego przychodu, a nie od przyczyny dokonywanej korekty.

Udzielenie Upustu udokumentowane fakturą korygującą nie jest odrębnym zdarzeniem i nie może być rozpatrywane w oderwaniu od okresu za który Upust został przyznany. Zatem zmniejszenie przychodów powinno nastąpić w roku podatkowym, za który wystawiono faktury korygujące.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Spółkę wyroków sądowych i interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego podkreślić należy, że interpretacje indywidualne oraz orzeczenia sądów administracyjnych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Jednocześnie organ zauważa, iż w obiegu prawnym pozostają wyroki potwierdzające prawidłowość stanowiska zaprezentowanego powyżej: m.in. wyrok NSA z dnia 26.06.2012 r. sygn. II FSK 2422/10, wyrok NSA z dnia 16.05.2012 r. sygn. II FSK 2005/10, wyrok NSA z dnia 1.06.2011 r. sygn. II FSK 156/10 , wyrok WSA w Krakowie sygn. I SA/Kr 359/10 z dnia 10.05.2010r, WSA w Warszawie III SA/Wa 3218/12 z dnia 25.06.2013 r. oraz wyrok WSA w Warszawie sygn. III SA/Wa 3361/12 z dnia 26.06.2013 r. w którym Sąd wskazał „Wystawienie faktury korygującej sprzedaż usług lub towarów ma przede wszystkim swoje odzwierciedlenie w rozliczeniu przychodów z tej sprzedaży. Korekta faktury powoduje zatem zmniejszenie lub zwiększenie przychodów ze sprzedaży o konkretną kwotę (wartość) zawartą w fakturze korygującej. Skoro w fakturach korygujących korygowany jest (na plus lub na minus) o konkretną kwotę przychód netto, który de facto jest inny aniżeli wykazany w fakturze pierwotnej, uznać należy, że przychód należny został zaniżony bądź zawyżony w momencie sprzedaży energii elektrycznej.

Wartość sprzedaży (przychód netto) wykazana w fakturze może być zatem korygowana przez wystawienie faktury korygującej do konkretnej faktury sprzedaży, co w konsekwencji prowadzi do wniosku, że faktura korygująca winna być rozliczona w okresie rozliczeniowym, którego dotyczy faktura pierwotna, ponieważ późniejsze wystawienie faktury korygującej skutkuje jedynie zmianą wysokości przychodu, nie zaś datą jego powstania. Rację ma Minister Finansów podkreślając tę okoliczność”.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.