Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-237/13-4/PG
z 4 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2013 r. (data wpływu 7 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku w związku z poszerzeniem działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku w związku z poszerzeniem działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Jego firma zajmuje się projektowaniem budynków. Zainteresowany rozlicza się na zasadach ogólnych i nie jest płatnikiem VAT. Od 1 stycznia 2014 r., w związku z uwolnieniem zawodów, Wnioskodawca chce poszerzyć działalność i otworzyć biuro nieruchomości (zajmować się pośrednictwem w sprzedaży mieszkań, domów, działek itd. dla klientów indywidualnych).

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że w ramach poszerzonej działalności gospodarczej będzie on:

• pośredniczyć w sprzedaży mieszkań, domów, działek;
• pośredniczyć w wynajmie mieszkań, domów i działek;
• przyjmować oferty nieruchomości w celu ich przedstawienia klientom;
• przedstawiać (pokazywać) nieruchomości klientom zainteresowanym kupnem/wynajmem;
• pomagać w skompletowaniu dokumentów niezbędnych do podpisania aktu notarialnego (wypis księgi wieczystej, zaświadczenie ze spółdzielni mieszkaniowej o niezaleganiu z czynszem).
  
  

Wnioskodawca nie będzie świadczył usług w zakresie prawniczym oraz nie będzie świadczył usług w zakresie doradztwa (w jego opinii wyżej wymienione czynności, które będzie wykonywał nie są doradztwem).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze zmianą przepisów podatkowych od 1 stycznia 2014 r., poszerzając prowadzoną działalność o pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, Zainteresowany od razu stanie się płatnikiem podatku VAT, czy dopiero po przekroczeniu kwoty dochodu 150 tys. zł?

Zdaniem Wnioskodawcy według zdobytych (nieoficjalnych) informacji nie musi stać się podatnikiem VAT od początku prowadzenia działalności związanej z biurem nieruchomości. Dopiero po przekroczeniu 150 tys. zł. Jednak Zainteresowany nie jest pewny czy dobrze rozumie przepisy i dlatego prosi o interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest bowiem to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przy czym przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   
   

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 – art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
      
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
        
      • wyrobów tytoniowych,
        
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
      
   4. terenów budowlanych,
      
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   
   1. prawnicze,
      
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
      
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   
   

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 – „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakieś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania budynków. Zainteresowany rozlicza się na zasadach ogólnych i nie jestem płatnikiem VAT. Od 1 stycznia 2014 r., w związku z uwolnieniem zawodów, Wnioskodawca chce poszerzyć działalność i otworzyć biuro nieruchomości (zajmować się pośrednictwem w sprzedaży mieszkań, domów, działek itd. dla klientów indywidualnych). W ramach poszerzonej działalności gospodarczej będzie on:

• pośredniczyć w sprzedaży mieszkań, domów, działek;
• pośredniczyć w wynajmie mieszkań, domów i działek;
• przyjmować oferty nieruchomości w celu ich przedstawienia klientom;
• przedstawiać (pokazywać) nieruchomości klientom zainteresowanym kupnem/wynajmem;
• pomagać w skompletowaniu dokumentów niezbędnych do podpisania aktu notarialnego (wypis księgi wieczystej, zaświadczenie ze spółdzielni mieszkaniowej o niezaleganiu z czynszem).
  
  

Ponadto, Wnioskodawca podkreślił, że nie będzie świadczył usług w zakresie prawniczym oraz nie będzie świadczył usług w zakresie doradztwa.

Odnosząc treść przytoczonych powyżej przepisów do opisu sprawy należy stwierdzić, że o ile faktycznie Zainteresowany nie będzie świadczył usług prawniczych oraz usług w zakresie doradztwa i nie będzie dokonywał dostaw budynków, budowli i ich części, w przypadkach wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b oraz terenów budowlanych, a jedynie będzie wykonywał czynności przez niego wymienione (tj. usługi pośrednictwa w sprzedaży oraz wynajmie mieszkań, domów, działek, przyjmować oferty nieruchomości w celu ich przedstawienia klientom, pokazywać nieruchomości klientom zainteresowanym ich kupnem/wynajmem oraz pomagać w skompletowaniu dokumentów niezbędnych do podpisania aktu notarialnego) w przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowanie wyłączenie ze zwolnienia podmiotowego, określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy.

Zatem Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Reasumując, poszerzając prowadzoną działalność gospodarczą o pośrednictwo w obrocie nieruchomościami Zainteresowany nie stanie się od razu podatnikiem podatku VAT, lecz dopiero po przekroczeniu kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, tj. 150 tys. zł.

Należy jednakże zauważyć, że art. 113 ust. 1 ustawy i wskazany w tym przepisie limit odnosi się do wartości sprzedaży (w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy), ustalonej zgodnie z ust. 1 i 2 tego przepisu a nie do kwoty osiągniętego dochodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.