2014.03.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-723/13-4/AKr
z 5 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lutego 2014 r. (data wpływu 20 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nienależnie pobranych świadczeń emerytalnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nienależnie pobranych świadczeń emerytalnych.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 5 lutego 2014 r., Nr IPTPB2/415-723/13-2/AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 6 lutego 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 lutego 2014 r.). W dniu 20 lutego 2014 r. (data nadania 18 lutego 2014 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2010 r. Wnioskodawczyni odeszła na emeryturę i przy wypłacie pierwszej emerytury zostały Jej naliczone i wypłacone dodatkowe dwie emerytury w łącznej kwocie brutto 7 364 zł 90 gr, z uwagi na fakt, że dokumenty o przejściu na emeryturę złożyła wcześniej – w listopadzie 2009 r. Z kwoty brutto, na Jej konto została przelana kwota netto w wysokości 5 993 zł 6 gr, natomiast naliczony od kwoty brutto podatek w wysokości 662 zł 84 gr odprowadzony został do Urzędu Skarbowego, również naliczona została i odprowadzona składka do NFZ w wysokości 709 zł.

Przyznane Wnioskodawczyni świadczenie brutto w kwocie 7 364 zł 90 gr, zwiększyło Jej dochód za 2010 r i zostało uwzględnione w rozliczeniu PIT-40A, które wystawił Jej płatnik, tj. ZUS.

W połowie 2010 r. okazało się, że wypłacone Wnioskodawczyni dodatkowe dwie emerytury, stanowią tzw. świadczenia nienależne i zażądano od Wnioskodawczyni ich zwrotu. Na podstawie uzgodnień z ZUS, pełną kwotę brutto w wysokości 7 364 zł 90 gr Wnioskodawczyni zwróciła do ZUS-u w postaci 14 miesięcznych rat po 500 zł brutto oraz jednej 15 raty w wysokości 364 zł 90 gr brutto, rozpoczynając spłatę należności począwszy od miesiąca września 2010 r., a kończąc w listopadzie 2011 r.

Od tego momentu emerytura brutto Wnioskodawczyni pomniejszana była o kwotę zwrotu brutto, tj. o 500 zł, a ostatnia o 364 zł 90 gr. Tak więc w 2010 r. Wnioskodawczyni zwróciła do ZUS kwotę brutto 2 000 zł, natomiast w 2011 r. pozostałą kwotę brutto w wysokości 5 664 zł 90 gr.

Zwrócone przez Wnioskodawczynię do ZUS kwoty brutto, nie zostały uwzględnione w rocznych rozliczeniach PIT-40A/11A ani w 2010 r. ani też w 2011 r., a które to rozliczenia wystawia płatnik Wnioskodawczyni, tj. ZUS, chociaż takie pozycje znajdują się w formularzach PIT-40A/11A - w pozycji 37 i 39, co wynika z obowiązku nałożonego na płatnika wynikającego z art. 34 ust. 10-10b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie nastąpiło tzw. podwójne opodatkowanie - raz w 2010 r. gdy naliczono Wnioskodawczyni emeryturę w kwocie uwzględniającej podatek i składkę na ubezpieczenie zdrowotne (w kwocie brutto) i wypłacono dodatkowe dwie emerytury (w kwocie netto), które następnie Wnioskodawczyni zwróciła w kwocie brutto - uwzględniającej podatek i składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Wnioskodawczyni nadmienia dodatkowo, że w dniu 9 października 2012 r. Urząd Skarbowy wezwał Ją do okazania dokumentów źródłowych będących podstawą do wypełnienia PIT-37 za 2011 r, w postaci:

informacji podatkowej o dochodach otrzymanych od płatnika

dokumentów uprawniających do skorzystania z ulgi podatkowej

innych dokumentów źródłowych wykorzystanych do sporządzenia deklaracji.

Wnioskodawczyni stwierdza, że wszystkie dokumenty zostały przez Nią dostarczone do Urzędu Skarbowego w wyznaczonym terminie i od tego momentu do chwili obecnej Wnioskodawczyni nie dostała żadnego rozstrzygnięcia - decyzji co do istoty sprawy, ani też nie toczy się żadne postępowanie ze strony Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 Wnioskodawczyni przysługuje prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia - dokonanego w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy i składkę na ubezpieczenie zdrowotne ?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze zwrotem płatnikowi przez Wnioskodawczynię nienależnie pobranego świadczenia - dokonanego w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy, które uprzednio zwiększało dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni przysługuje odzyskanie kwoty tych zaliczek.

W myśl art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) świadczenie jest nienależne, jeśli ten, kto je spełnił, nie był do tego zobowiązany, gdy podstawa świadczenia odpadła lub jego zamierzony cel nie został osiągnięty, albo gdy czynność prawna do niego zobowiązująca była nieważna.

W sytuacji dokonania w roku podatkowym zwrotu nienależnie pobieranych świadczeń, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, rozliczenie tego zwrotu następuje poprzez zastosowanie jednego z dwóch rozwiązań.

Zgodnie z art. 34 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych emerytur i rent lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, otrzymanych bezpośrednio z tego organu, a obowiązek poboru zaliczek przez ten organ trwa - organ rentowy odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.

Według Wnioskodawczyni, wyżej powołany przepis znajduje zastosowanie jedynie w sytuacji, gdy trwa obowiązek poboru zaliczek przez organ emerytalny, na rzecz którego został dokonany zwrot nienależnie pobranych świadczeń zwiększających uprzednio dochód podlegający opodatkowaniu.

W sytuacji natomiast, gdy zwrócone nienależnie pobrane świadczenia nie zostały uwzględnione przez płatnika i odliczone od dochodu przy poborze zaliczek, w roku w którym zwrócono świadczenie, wówczas w informacji o dochodach uzyskanych od organu rentowego lub w rocznym obliczeniu podatku płatnik zamieszcza odpowiednie informacje o kwocie dokonanego zwrotu.

Wówczas, zdaniem Wnioskodawczyni, znajdzie zastosowanie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Stosownie zaś do art. 26 ust.7h ww. ustawy kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu, o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Według Wnioskodawczyni, w sytuacji, gdy płatnik nie dokonał - na podstawie art. 34 ust. 10 ustawy - potrącenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia, a podatnik dokonał takiego zwrotu poprzez wpłatę dla płatnika z własnych środków - wówczas podatnikowi będzie przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 tejże ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego na rzecz płatnika zwrotu nienależnie pobranego świadczenia na podstawie wystawionego przez płatnika potwierdzenia dokonania owego zwrotu.

Jeżeli zatem zwrot nienależnie pobranych świadczeń nie został dokonany w roku podatkowym, w którym te świadczenia otrzymano, to kwota dokonanych zwrotów tych świadczeń podlega odliczeniu w zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, w którym dokonano zwrotu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, należy podkreślić, że zarówno art. 34 ust. 10 jak i art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy - gwarantuje odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy Wnioskodawczyni wskazuje, że w związku ze zwrotem płatnikowi przez Nią nienależnie pobranego świadczenia - dokonanego w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy, które uprzednio zwiększało dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych – art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gwarantuje Jej odzyskanie kwoty tych zaliczek.

Wnioskodawczyni wskazuje ponadto, że przedstawiona we wniosku ocena prawna stanu faktycznego była już przedmiotem indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt ITPB2/415-734a/09/ENB. Interpretacja ta, według Wnioskodawczyni, w całości potwierdza Jej argumentację i stanowisko wskazując, że: „należy podkreślić, że zarówno art. 34 ust. 10, jak i art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy- gwarantuje odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 410 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

Zgodnie z art. 34 ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych emerytur i rent lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych otrzymanych bezpośrednio z tego organu, a obowiązek poboru zaliczek przez ten organ trwa – organ rentowy odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.

Wyżej powołany przepis znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy trwa obowiązek poboru zaliczek przez organ emerytalny, któremu podatnik zwrócił nienależnie pobrane świadczenia zwiększające uprzednio dochód podlegający opodatkowaniu.

W sytuacji natomiast, gdy zwrócone nienależnie pobrane świadczenia nie zostały uwzględnione przez płatnika i odliczone od dochodu przy poborze zaliczek, w roku w którym zwrócono świadczenie, wówczas znajdzie zastosowanie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Zatem w sytuacji, gdy płatnik nie dokonał – na podstawie art. 34 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – potrącenia kwoty nienależnie pobranych świadczeń, a podatnik zwrócił je poprzez wpłatę płatnikowi z własnych środków – wówczas podatnikowi będzie przysługiwało, wynikające z art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy prawo do pomniejszenia dochodu przed opodatkowaniem o kwotę dokonanego płatnikowi zwrotu nienależnie pobranych świadczeń na podstawie wystawionego przez płatnika potwierdzenia dokonania owego zwrotu.

Należy podkreślić, że zarówno art. 34 ust. 10, jak i art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy sytuacji, w której zwracane przez podatnika nienależnie pobrane świadczenia uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, dlatego też zwrot ten dokonywany w kwocie brutto, tj. łącznie z pobranymi zaliczkami na podatek dochodowy – gwarantuje odzyskanie przez podatnika kwoty tych zaliczek.

Jak wskazano we wniosku, w 2010 r. Wnioskodawczyni odeszła na emeryturę i przy wypłacie pierwszej emerytury zostały Jej naliczone i wypłacone dodatkowe dwie emerytury w łącznej kwocie brutto 7 364 zł 90 gr. Z kwoty brutto, na Jej konto została przelana kwota netto w wysokości 5 993 zł 6 gr, natomiast naliczony od kwoty brutto podatek w wysokości 662 zł 84 gr odprowadzony został do Urzędu Skarbowego, również naliczona została i odprowadzona składka do NFZ w wysokości 709 zł. Przyznane Jej świadczenie brutto w kwocie 7 364 zł 90 gr, zwiększyło Jej dochód za 2010 r i zostało uwzględnione w rozliczeniu PIT-40A, które wystawił Jej płatnik, tj. ZUS. W połowie 2010 r. okazało się, że wypłacone Wnioskodawczyni dodatkowe dwie emerytury, stanowią tzw. świadczenia nienależne i zażądano od Wnioskodawczyni ich zwrotu. Na podstawie uzgodnień z ZUS, pełną kwotę brutto w wysokości 7 364 zł 90 gr Wnioskodawczyni zwróciła do ZUS-u w postaci 14 miesięcznych rat po 500 zł brutto oraz jednej 15 raty w wysokości 364 zł 90 gr brutto, rozpoczynając spłatę należności począwszy od miesiąca września 2010 r., a kończąc w listopadzie 2011 r. Od tego momentu emerytura brutto Wnioskodawczyni pomniejszana była o kwotę zwrotu brutto, tj. o 500 zł, a ostatnia o 364 zł 90 gr.

Tym samym zwrócone przez Wnioskodawczynię nienależnie pobrane świadczenia emerytalne zostały uwzględnione przez płatnika i odliczone od dochodu przy poborze zaliczek, w roku w którym zwrócono świadczenie. W związku z tym, że zwrot nastąpił w sytuacji, gdy trwał obowiązek poboru zaliczek przez organ emerytalny zastosowany został przez płatnika art. 34 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawczynię nie znajdzie zastosowania art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy.

Reasumując stwierdzić należy, że w związku z dokonanym zwrotem płatnikowi nienależnie pobranych świadczeń emerytalnych w kwocie brutto, w sytuacji gdy trwał obowiązek poboru zaliczek przez płatnika, Wnioskodawczyni w odniesieniu do tego zwrotu nie będzie mogła skorzystać z odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zwrot ten został już potrącony przez płatnika. Ww. przepis ma zastosowanie, jeżeli zwroty nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, nie zostały potrącone przez płatnika.

Stanowisko Wnioskodawczyni, że zwrot nienależnie pobranych świadczeń w kwocie brutto powoduje podwójne opodatkowanie jest bezpodstawny, ponieważ płatnik przy ustalaniu wysokości zaliczek odejmuje od dochodu podatnika przed opodatkowaniem kwotę dokonanych zwrotów łącznie z pobranym podatkiem.

Ponadto podkreśla się, że powołana przez Wnioskodawczynię interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 30 listopada 2009 r. Nr ITPB2/415-734a/09/ENB wydana została nie dla podatnika lecz płatnika i odnosi się do innego stanu faktycznego. Dotyczy zwrotu przez emeryta nienależnie pobranego, według Sądu, świadczenia emerytalnego, które następnie, wyrokiem Sądu Apelacyjnego, uznane zostało za należne i w związku z tym zwrócone emerytowi przez płatnika.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin