Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1377/13/KT
z 5 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodów przeznaczonych do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodów przeznaczonych do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług najmu pojazdów osobowych (PKD 77.11.Z – wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek). Odpłatnie (zarobkowo) wynajmuje pojazdy dla osób fizycznych oraz firm. Samochody są przeznaczone i wykorzystywane tylko i wyłącznie na cel wynajmu. Samochody te są wynajmowane przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Jedne umowy podpisywane są od razu na sześć miesięcy, inne zaś (kilka umów) zawierane są na okresy krótsze. Dokonuje Pan nabycia paliwa do wynajmowanych samochodów osobowych, które jest zużywane wyłącznie przez klientów wynajmujących samochody. Przy nabyciu paliwa do samochodów osobowych, będących przedmiotem najmu, nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego, wskazanego na fakturach zakupu.

Niniejszy wniosek dotyczy paliwa nabywanego przez Pana do samochodów osobowych przeznaczonych tylko i wyłącznie na wynajem (tj. paliwa nabytego z chwilą odbioru nowego auta z salonu, tak aby móc dojechać do siedziby firmy – nowe auto wyjeżdżające z salonu posiada jedynie taką ilość paliwa, która wystarczy na dojazd do najbliższej stacji, czyli maksymalnie około 4 litry; paliwa nabytego przed pierwszym wynajmem samochodu na okres krótszy niż sześć miesięcy; paliwa nabytego przed oddaniem auta najemcy/najemcom w pierwszy wynajem nie krótszy niż sześć miesięcy; paliwa nabytego/dotankowanego po zwrocie auta przez najemcę/najemców po zakończeniu danej umowy najmu pojazdu w sytuacji dalszego przeznaczenia tego auta nadal tylko i wyłącznie na wynajem).

Najemca otrzymuje samochód zatankowany przez Pana do pełna i, zgodnie z umową jego najmu, taki powinien zwrócić. Jednak, jak pokazuje praktyka, zwracany samochód często nie jest zatankowany do pełna. Koszt zatankowania samochodu, po zakończeniu najmu, ponosi Pan, nie obciążając najemcy oraz nie refakturując poniesionych kosztów. Najemca, podczas okresu najmu samochodu, samodzielnie, wedle potrzeb, dotankowuje paliwo. Nie posiada Pan wiedzy odnośnie ilości, miejsca lub ceny tankowanego paliwa przez najemców, nie jest to przedmiotem Pana zainteresowania. Nie otrzymuje od najemców dowodów nabycia paliwa. Wskazał Pan, że:

• najemca nie jest odrębnie obciążany kosztami poniesionymi w związku z nabyciem paliwa. Koszt paliwa jest wliczany w cenę usługi najmu samochodu oraz nie jest refakturowany na najemcę,
  
• o miejscu nabycia przez Pana paliwa, którego dotyczy wniosek, decyduje Pan,
  
• odnośnie paliwa nabywanego przez Pana, to Pan posiada uprawnienia do otrzymania rabatów przy jego nabyciu,
  
• najemca, otrzymując zatankowany do pełna samochód, samodzielnie decyduje jak, kiedy i w jakim okresie czasu zużyje paliwo,
  
• odnośnie paliwa będącego przedmiotem wniosku, to Pan wnosi o rozpatrzenie ewentualnej reklamacji dotyczącej jego nabycia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Panu, jako prowadzącemu działalność gospodarczą polegającą na wynajmie samochodów osobowych (PKD 77.11.Z), przysługuje prawo do całkowitego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do samochodów osobowych przeznaczonych wyłącznie na wynajem:

• nabytego w dniu odbioru (po sfinalizowaniu transakcji) nowego samochodu w salonie, tak aby móc dojechać z salonu do siedziby Pana firmy,
  
• nabytego przed pierwszym wynajmem samochodu na okres krótszy niż sześć miesięcy,
  
• nabytego przed pierwszym wynajmem samochodu na okres nie krótszy niż sześć miesięcy,
  
• nabytego po zwrocie samochodu przez najemcę/najemców po zakończeniu danej umowy najmu pojazdu, w sytuacji dalszego przeznaczenia tego samochodu tylko i wyłącznie na wynajem?
?

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Po powołaniu treści przepisu art. 3 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652, z późn. zm.) stwierdził Pan, że z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy wynika, że od nabycia paliwa do samochodu osobowego przysługuje stuprocentowe odliczenie podatku naliczonego, pod warunkiem przeznaczenia przez podatnika tego samochodu wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Następnie przytoczył Pan brzmienie przepisu art. 4 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. W konsekwencji stwierdził Pan, że w świetle wskazanych wyżej przepisów prawa oraz interpretacji indywidualnych w podobnym zakresie, od faktur dokumentujących nabycie ww. paliwa do samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, przysługuje prawo do całkowitego odliczenia podatku od towarów i usług, pomimo że dotychczas nie korzystał Pan z tego prawa. Uważa Pan, że bez wątpienia spełnia wszystkie wymagania wskazane w ustawie, aby móc dokonać pełnego odliczenia podatku naliczonego od nabytego paliwa. Jest Pan bowiem czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą, której przedmiotem jest odpłatne wynajmowanie samochodów przeznaczonych wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Wyraził Pan stanowisko, że w związku z tym, że, jako podatnik, ponosi koszty nabycia paliwa do przedmiotowych samochodów, są one towarem wykorzystywanym do wykonywania czynności opodatkowanych i stanowią składnik świadczonej usługi, wobec czego – na podstawie art. 86 ust. 1 – przysługuje Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W związku z tym, że Pana wniosek dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w 2013 r., niniejszą interpretację wydaje się na podstawie stanu prawnego obowiązującego w tym okresie.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług – z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.) (dalej: ustawa nowelizująca), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 pkt 7 lit. b tego artykułu stanowi, że przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Stosownie do art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456), w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 585), użyte w art. 3 ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz w art. 7 wyrazy „31 grudnia 2012 r.” zastępuje się wyrazami „31 grudnia 2013 r.”.

Do samochodów (pojazdów) wykorzystywanych w sposób określony w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, w tym m.in. przeznaczonych wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, nie ma zastosowania zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, o którym mowa w art. 4 ustawy nowelizującej, bowiem dotyczy on tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, wskazanych w art. 3 ust. 1 tej ustawy.

Ponadto ustawodawca wskazuje, obok przeznaczenia samochodów na cele określone w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, również na konieczność ich wykorzystywania, tj. fizycznego używania, przez podmiot trzeci. Samochody przez okres co najmniej sześciu miesięcy muszą być przeznaczone wyłącznie na ten cel. Istotne jest, aby przeznaczenie samochodów do działalności polegającej na ich wynajmie trwało nie krócej niż 6 miesięcy, a nie aby jedna czynność wynajmu trwała minimum pół roku.

Należy także zauważyć, że wskazana w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej działalność, powinna być przez podatnika rzeczywiście prowadzona albo też co najmniej z okoliczności towarzyszących nabyciu samochodów powinno wynikać, że podatnik ma zamiar podjąć tego rodzaju działalność.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „przedmiotem działalności podatnika” w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu „jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy (…)” nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem w odpłatne używanie konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich oddanie w odpłatne używanie na podstawie określonej umowy jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Nie wystarczy w tym przypadku sama deklaracja podatnika, że prowadzi tego rodzaju działalność, jeśli nie towarzyszą temu okoliczności przemawiające za tym, że oddanie w odpłatne używanie samochodów na podstawie określonej umowy, stanowi rzeczywisty przedmiot działalności podatnika.

Z treści wniosku wynika, że jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług najmu pojazdów osobowych na rzecz osób fizycznych oraz firm. Samochody są przeznaczone i wykorzystywane tylko i wyłącznie na cel wynajmu. Samochody te są wynajmowane przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Dokonuje Pan nabycia paliwa do wynajmowanych samochodów osobowych, które jest zużywane wyłącznie przez klientów wynajmujących samochody. Nie dokonuje Pan odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur nabycia paliwa. Niniejszy wniosek dotyczy paliwa nabywanego przez Pana do samochodów osobowych przeznaczonych tylko i wyłącznie na wynajem, przed przekazaniem samochodu najemcy. Paliwo to jest tankowane przez Pana do samochodów przed przekazaniem ich najemcy. Najemca otrzymuje samochód zatankowany przez Pana do pełna oraz, zgodnie z umową, taki powinien zwrócić. Jednak, jak pokazuje praktyka, zwracany samochód często nie jest zatankowany do pełna. Koszt zatankowania samochodu, po zakończeniu najmu, ponosi Pan, nie obciążając najemcy oraz nie refakturując poniesionych kosztów. Nie otrzymuje od najemców dowodów nabycia paliwa. Najemca nie jest odrębnie obciążany kosztami poniesionymi w związku z nabyciem paliwa. Koszt paliwa jest wliczany w cenę usługi najmu samochodu oraz nie jest refakturowany na najemcę. O miejscu nabycia przez Pana paliwa, którego dotyczy wniosek, decyduje Pan, jak również Pan posiada uprawnienia do otrzymywania rabatów przy jego nabyciu i wnoszenia o rozpatrzenie ewentualnej reklamacji. Najemca, otrzymując zatankowany do pełna samochód, samodzielnie decyduje jak, kiedy i w jakim okresie czasu zużyje paliwo.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wynika z treści wniosku – przedmiotowe samochody osobowe są przeznaczone wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umów najmu zawieranych na okres co najmniej sześciu miesięcy, przysługuje Panu – w myśl dyspozycji art. 4 ustawy nowelizującej – prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do dojazdu odebranym przez Pana z salonu nowym samochodem do siedziby firmy, jak również paliwa dotankowanego do baku tego samochodu przed przekazaniem go najemcy oraz dotankowanego do baku po zwrocie samochodu przez najemcę, po zakończeniu danej umowy najmu pojazdu, w sytuacji dalszego przeznaczenia go tylko i wyłącznie na wynajem. Powyższe prawo przysługuje Panu o ile nie zaistniały ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.