Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1384/13/KT
z 10 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 20 lutego 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją operacji dotyczącej remontu dachu, wieży oraz odnowienia elewacji zewnętrznej kościoła parafialnego w K. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 lutego 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją operacji dotyczącej remontu dachu, wieży oraz odnowienia elewacji zewnętrznej kościoła parafialnego w K.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 12 września 2013 r. Parafia podpisała umowę z Samorządem Województwa o przyznanie pomocy ze środków unijnych, w ramach działania „Wdrażanie Lokalnych Strategii Rozwoju”, w zakresie operacji odpowiadających warunkom przyznania pomocy w ramach działania „Odnowa i Rozwój Wsi”, objętego PROW na lata 2007–2013, na remont dachu, wieży oraz odnowienie elewacji zewnętrznej kościoła parafialnego w miejscowości K. Całkowity koszt całego przedsięwzięcia to kwota 477.118,29 zł, w tym podatek od towarów i usług w wysokości 86.412,36 zł. Kwota dofinansowania – zgodnie z zawartą umową – to kwota 381.600 zł, łącznie z podatkiem. Wysokość dofinansowania uzależniona jest od faktu, czy podatek – w przypadku Parafii – stanowi tzw. koszt kwalifikowany. Parafia, jak każdy inny podmiot gospodarczy ubiegający się o takie środki, winna do wniosku o płatność dołączyć dokument potwierdzający, czy w ramach realizowanego zadania będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku od towarów i usług, poniesionego w związku z realizacją zadania.

Parafia nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl przepisów obowiązującej ustawy, a tym samym nie występuje podatek należny. Brak jest jakiejkolwiek możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z prowadzoną inwestycją.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji Parafia ma prawo do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją operacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, nie jest możliwe zarówno obniżenie, jak również zwrot podatku od towarów i usług, gdyż nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem tego podatku. Parafia stwierdziła, że nie ma prawa do obniżenia podatku należnego, gdyż po prostu on nie występuje, jak również nie ma prawa do wystąpienia o jego zwrot z uwagi na brak związku dokonywanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. W uzasadnieniu wyrażonego stanowiska wskazała, że zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi podatku od towarów i usług, odzyskanie podatku naliczonego może nastąpić bądź przez obniżenie podatku należnego lub ewentualny zwrot według zasad określonych w ustawie z uwzględnieniem dyrektywy unijnej. Przepisy tzw. prawa wspólnotowego dotyczącego funduszy o dofinansowanie różnych przedsięwzięć stanowią, że możliwy do odzyskania podatek od wartości dodanej nie jest kosztem kwalifikowanym, nie jest kwalifikowany do wsparcia z danego funduszu, z kolei przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług nie operują pojęciem „odzyskanie podatku VAT”. Mowa jest w nich o prawie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – art. 86 ustawy. W ocenie Parafii, w przedstawionej sytuacji, ponoszony w związku z realizacją inwestycji podatek od towarów i usług, jest tzw. kosztem kwalifikowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W związku z tym, że wniosek złożony przez Parafię w 2013 r. dotyczy stanu faktycznego, niniejszą interpretację wydaje się na podstawie stanu prawnego obowiązującego w 2013 r.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro Parafia – jak wskazała we wniosku – nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, a w ramach realizacji przedmiotowej operacji nie jest prowadzona sprzedaż opodatkowana, nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług wykorzystanych do remontu dachu, wieży oraz odnowienia elewacji zewnętrznej kościoła parafialnego, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.