Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-902/13-4/JW
z 31 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 23.08.2013 r. (data wpływu 26.08.2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14.10.2013 r. (data wpływu 15.10.2013 r.) na wezwanie tutejszego Organu z dnia 10.10.2013 r. doręczone Stronie w dniu 11.10.2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo-księgowych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14.10.2013 r. (data wpływu 15.10.2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu nr IPPP2/443-902/13-2/JW z dnia 10.10.2013 r. (data doręczenia 11.10.2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 3.07.2013 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w postaci biura rachunkowego. Posiada certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczpospolitej Polskiej, na podstawie, którego uprawniony jest do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca nie posiada uprawnień doradcy podatkowego. W ramach wykonawczej działalności świadczy usługi rachunkowo-księgowe sklasyfikowane według PKD (2007) pod kodem 69.20.7. „Działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe”, według PKWiU (2008) pod symbolem 69.20.7. „Usługi rachunkowo-księgowe”. Usługi, które świadczy Wnioskodawca obejmują przede wszystkim prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ksiąg rachunkowych na rzecz klientów osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą oraz osób prawnych.

Do zakresu świadczonych przez Wnioskodawcę usług wchodzą w szczególności:

• prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
  
• prowadzenie ksiąg rachunkowych,
  
• sporządzanie sprawozdań finansowych,
  
• prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług,
  
• obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców (klientów) i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji, deklaracji podatkowych,
  
• podpisywanie oraz składanie deklaracji/informacji w imieniu przedsiębiorców (klientów) do Urzędów Skarbowych,
  
• obliczanie/rozliczanie składek ZUS dot. przedsiębiorców i ich pracowników, przygotowywanie stosowny deklaracji/raportów do ZUS,
  
• prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia,
  
• sporządzanie listy płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników,
  
• prowadzenie akt osobowych pracowników.
  
  
  

W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzoną działalnością, Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie doradztwa. W zawieranych umowach znajduje się zapis następującej treści „wykonawca nie świadczy na rzecz zamawiającego usług doradztwa podatkowego”.

W swojej działalności Wnioskodawca prowadzi usługi rachunkowo-księgowe i na podstawie dokumentów księgowych otrzymanych od kontrahentów sporządza wszystkie niezbędne wydruki, deklaracje, zeznania podatkowe. Nie udziela przy tym żadnych porad, zaleceń czy opinii podatkowych zarówno ustnych czy pisemnych.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca informuje, że przewidywana wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2013 kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług tj. kwoty 150.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego prawidłowe jest skorzystanie przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podmiotowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) sprzedaży usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, skorzystanie ze zwolnienia podmiotowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Stosownie do § 27 rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - stanowiącą załącznik do powołanego rozporządzenia. W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca od 03.07.2013 r. prowadzi działalność gospodarczą w postaci biura rachunkowego. Posiada certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów Rzeczpospolitej Polskiej, na podstawie którego uprawniony jest do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca nie posiada uprawnień doradcy podatkowego, W ramach wykonawczej działalności świadczy usługi rachunkowo-księgowe sklasyfikowane według PKD (2007) pod kodem 69.20.7. „Działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe”, według PKWiU (2008) pod symbolem 69.20.7. „Usługi rachunkowo-księgowe”. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi, obejmują przede wszystkim prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ksiąg rachunkowych na rzecz klientów osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą oraz osób prawnych. W ramach wykonywanych czynności związanych z prowadzoną działalnością, Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie doradztwa. W zawieranych umowach znajduje się zapis następującej treści „wykonawca nie świadczy na rzecz zamawiającego usług doradztwa podatkowego”. Wnioskodawca świadczy usługi rachunkowo-księgowe i na podstawie dokumentów księgowych otrzymanych od kontrahentów sporządza wszystkie niezbędne wydruki, deklaracje, zeznania podatkowe. Nie udziela przy tym żadnych porad, zaleceń czy opinii podatkowych zarówno ustnych czy pisemnych. Wnioskodawca wskazał że, przewidywana wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2013 kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług tj. kwoty 150.000 zł.

Wątpliwość Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii czy prawidłowe jest skorzystanie przez Stronę ze zwolnienia podmiotowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy - sprzedaży usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów prawa podatkowego dla uznania, że podatnik będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w związku z rozpoczęciem w trakcie roku podatkowego działalności gospodarczej, wymagane jest spełnienie następujących warunków - korzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług tj. 150.000 zł, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, a także podatnik nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z powyższym w świetle powołanych przepisów prawa podatkowego oraz mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie usług rachunkowo-księgowych, z uwagi na to, iż przewidywana wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2013, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy oraz Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności o charakterze doradczym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.