Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1099/13-3/DG
z 31 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2013r. (data wpływu 9 października 2013r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży własnej i zleconej przez Współpracowników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2013r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży własnej i zleconej przez Współpracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorca prowadzi galerię internetową przez którą sprzedaje zarówno swoje wyroby jak i wyroby osób trzecich na zasadzie pośrednictwa. Zawiera umowę pośrednictwa z osobą, która chce aby jego produkty wystawiane były w Galerii Q. (umowa pośrednictwa dołączona do wniosku).

Przedsiębiorca nie kupuje tych towarów, udostępnia je tylko na swojej stronie internetowej, umożliwia kupno klientom wyrobów od wielu projektantów, z którymi przedsiębiorca ma podpisane umowy. Zgodnie z umowami za sprzedaż wyrobów projektantów za pośrednictwem jego portalu, przedsiębiorca pobiera prowizję w wysokości określonego procentu od ceny danego wyrobu.

Zasady sprzedaży wyrobów projektantów są następujące:

1. część projektantów przesyła swoje wyroby do Galerii Q. i w momencie sprzedaży takiego towaru na portalu internetowym, przedsiębiorca wysyła dany produkt do klienta, który opłacił dany przedmiot na konto Galerii Q.. Przelew za dany produkt, po potrąceniu prowizji sprzedaży w wysokości ustalonej w umowie, jest przesyłany do projektanta.
   
2. część projektantów, ze względu na wartość, wielkość lub z innych powodów nie przesyła do Galerii Q. swoich towarów. Projektant wysyła zdjęcia takiego towaru wraz z opisem a przedsiębiorca zamieszcza dane o towarze w swojej galerii. W momencie, kiedy klient galerii kupi taki produkt, Przedsiębiorca informuje projektanta o sprzedaży danego wyrobu. Projektant wysyła towar od siebie. Zapłata za dany towar następuje przelewem na konto przedsiębiorcy. Przedsiębiorca potrąca z przelewu za dany towar prowizję i resztę przelewa na konto projektanta.
   
   
   

Projektanci wystawiający swoje wyroby w galerii Q. to zarówno osoby fizyczne jak i osoby prowadzące działalność gospodarczą.

Przedsiębiorca:

1. wystawia paragony fiskalne za sprzedaż towarów, które są jego własnością zakupione od osób fizycznych,
   
2. wystawia paragony dla projektantów, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej na kwotę prowizji, która mu się od nich należy zgodnie z umową,
   
3. wystawia faktury sprzedaży dla projektantów prowadzących własną działalność gospodarczą lub innych firm na kwotę prowizji, która mu się należy zgodnie z umową.
   Przedsiębiorca nie wystawia paragonów fiskalnych na towary, które nie są jego własnością, a są udostępniane w galerii.
   
   

Przedsiębiorca nie wystawia paragonów fiskalnych na towary, które nie są jego własnością, a są udostępniane w galerii.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że zawierając umowę z projektantem ma możliwość wystawiania jego towarów na stronie www. Przed zamieszczeniem towarów na stronie internetowej sklepu spisuje umowę ramową, w której to wyjaśnione jest, że towary oferowane w sklepie internetowym Galerii Q., nie są własnością Galerii, co zawiera się w słowach umowy: „Wyroby oferowane przez Współpracownika do sprzedaży za pośrednictwem Sklepu są oddawane w komis Galerii Q. do momentu ich sprzedaży na okres nie dłuższy niż 4 miesiące. Po upływie 4 miesięcy od momentu wystawienia produktów do sprzedaży w Sklepie, niesprzedane produkty zostaną odesłane do Współpracownika w niezmienionym stanie na koszt Galerii Q., chyba że obie strony zadecydują inaczej”

Większość towarów jednak jest tylko umieszczanych na stronie internetowej i fizycznie nigdy nie dociera do siedziby firmy. Dlatego też w umowie zawarta jest wzmianka, że „Współpracownicy, którzy na podstawie indywidualnych uzgodnień pomiędzy stronami wystawiają swoje produkty do sprzedaży za pośrednictwem Sklepu nie przekazując ich fizycznie w komis (produkty pozostają do czasu ich sprzedaży na stanie Współpracownika), przejmują na siebie obowiązki związane z wysłaniem sprzedanych produktów do klienta.”

Galeria Q. w większości przypadków podpisuje dodatkowo aneksy z projektantami z których wynika jasno, że „Współpracownik zobowiązuje się do samodzielnego wysyłania produktów do Klienta, które zostały sprzedane za pośrednictwem sklepu internetowego Galeria Q..” Oznacza to, że projektant sam wysyła towary, które zostały sprzedane za pośrednictwem sklepu internetowego Galeria Q. Wiąże się to z tym, że to na nim spoczywają wszelkie obowiązki związane z wysyłką, włącznie z wysłaniem paragonu lub innego potwierdzenia sprzedaży.

Rozliczenie sprzedanych produktów za pośrednictwem sklepu internetowego Galeria Q. również doprecyzowane jest w umowie: „Na początku każdego miesiąca Galeria Q. przekazuje Współpracownikowi zestawienie produktów Współpracownika, sprzedanych w miesiącu poprzednim wraz z informacją o kwocie należności wobec Współpracownika. Galeria Q. przekazuje na konto Współpracownika należność za sprzedane w poprzednim miesiącu przedmioty oraz wystawia fakturę VAT/paragon z tytułu pośrednictwa w sprzedaży w sklepie internetowym Galeria Q. na podstawie sporządzanych comiesięcznie zestawień sprzedaży Współpracownika”.

Wynika z niej jasno, że Galeria nie wystawia paragonów czy faktur na towary, które nie są jej własnością. Wystawia tylko faktury/paragony za pośrednictwo w sprzedaży.

Na podstawie tych informacji i umów zawieranych z projektantami Strona nie ma obowiązku wystawiać paragonów na nie swoje produkty, ponieważ umowa wyraźnie definiuje obowiązki zarówno projektanta jak i właściciela sklepu internetowego.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 14.03.2013r., gdyby projektanci mieli obowiązek wystawiania paragonów a Galeria miałaby wystawiać paragony w ich imieniu (na towary wysyłane przez Galerię i za które na konto Strony wpływałyby za nie środki pieniężne) to zasady te należy określić na piśmie lub projektant powinien zapewnić Galerii kasę fiskalną, na której ewidencjonowany byłby jego obrót.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedsiębiorca dobrze ewidencjonuje sprzedaż dla osób fizycznych? tzn.:

1. Ewidencjonuje sprzedaż dla osób fizycznych na kasie fiskalnej wyrobów zakupionych w jego galerii internetowej, które są jego własnością?
   
2. Ewidencjonuje sprzedaż prowizji za sprzedaż poszczególnych towarów projektantów nieprowadzących działalności gospodarczej, które nie są jego własnością a przedsiębiorca umożliwia tylko wystawienie w swojej galerii tych produktów?
   
3. Czy przedsiębiorca postępuje prawidłowo nie wystawiając paragonów fiskalnych dla osób fizycznych za sprzedaż w swojej galerii towarów, które nie są jego własnością a są sprzedawane tylko za jego pośrednictwem przez internet (nieważne czy przedsiębiorca wysłał dany towar czy też zrobił to projektant)?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Przedsiębiorca powinien ewidencjonować własną sprzedaż dla osób fizycznych za pomocą posiadanej kasy fiskalnej, zgodnie z art. 111 ustawy o VAT.
   
2. Przedsiębiorca powinien ewidencjonować prowizję uzyskaną ze sprzedaży towarów wystawianych przez projektantów nieprowadzących działalności gospodarczej na kasie fiskalnej, gdyż to jest jego faktycznym przychodem.
   
3. Przedsiębiorca nie musi wystawiać paragonów fiskalnych za sprzedaż towarów wystawianych przez projektantów w jego galerii ponieważ jest on tylko pośrednikiem a produkty nie są jego własnością, w większości przypadków towar zostaje wysłany bezpośrednio od projektanta.
   

Przedsiębiorca za pomocą galerii internetowej umożliwia sprzedaż projektantom swoich wyrobów, co byłoby utrudnione, gdyby projektant chciał założyć własną stronę internetową i ją pozycjonować.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej.

Należy zatem stwierdzić, że umowa komisu w ustawie o podatku od towarów i usług, traktowana jest jak dostawa towarów. Przy czym opodatkowaniu ma podlegać zarówno czynność wydania towarów pomiędzy komitentem a komisantem, jak i wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej. Czynnością podlegającą opodatkowaniu będzie więc „wstawienie” rzeczy do komisu, a także sprzedaż komisowa dokonywana przez komisanta.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 cyt. ustawy przez pojęcie sprzedaży należy rozumieć zarówno odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższych przepisów zatem wynika, że warunkiem powstania obowiązku ewidencjonowania danego zdarzenia (sprzedaży) przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest powstanie obrotu.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a pkt 1 i 7 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

• dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,
  
• stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.
  
  
  

Z kolei jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższy przepis (tj. art. 111 ust. 3b ustawy) ustanawia wyjątek od zasady, że podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników w sytuacji, gdy poza sprzedażą towarów/usług zleceniodawcy podmiot (zleceniobiorca) dokonuje sprzedaży własnych towarów bądź usług.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 111 ust. 7a pkt 1 cyt. ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Stosownie do zapisów obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r., poz. 363) przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży (§ 2 pkt 12).

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności (zapłaty) podlega ewidencjonowaniu z chwilą jej otrzymania (§ 3 ust. 2 rozporządzenia).

Jak wynika z zapisów § 5 ust. 1-3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących:

1. Podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.
   
2. W przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.
   
3. Przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.
   
   
   

Z powołanego wyżej przepisu § 5 rozporządzenia wynika, że podatnik, który dokonuje sprzedaży na rzecz innego podmiotu, może ewidencjonować tę sprzedaż na kasie rejestrującej powierzonej przez podmiot zlecający taką sprzedaż bądź na kasie własnej, przy czym powyższe kwestie powinny być uregulowane w stosownej umowie zawartej między tymi podmiotami. Zatem przepis ten dotyczy podatników wykonujących czynności w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi galerię internetową, przez którą sprzedaje zarówno swoje wyroby jak i wyroby osób trzecich na zasadzie pośrednictwa. Wnioskodawca nie kupuje tych towarów, tylko udostępnia je na swojej stronie internetowej, umożliwiając kupno klientom wyrobów od wielu projektantów, z którymi przedsiębiorca ma podpisane umowy pośrednictwa. Strona zgodnie z umowami, za sprzedaż za pośrednictwem portalu wyrobów projektantów, pobiera prowizję w wysokości określonego procentu od ceny danego wyrobu. Strona zawiera z projektantami, którzy przesyłają swoje produkty Wnioskodawcy, umowę komisu na okres nie dłuższy niż 4 miesiące.

Wnioskodawca sprzedaje wyroby projektantów wg następujących zasad:

1. część projektantów przesyła swoje wyroby do Galerii Q. i w momencie sprzedaży takiego towaru na portalu internetowym, przedsiębiorca wysyła dany produkt do klienta, który opłacił dany przedmiot na konto Galerii Q.. Przelew za dany produkt, po potrąceniu prowizji sprzedaży w wysokości ustalonej w umowie, jest przesyłany do projektanta.
   
2. część projektantów, ze względu na wartość, wielkość lub z innych powodów nie przesyła do Galerii Q. swoich towarów. Projektant wysyła zdjęcia takiego towaru wraz z opisem a przedsiębiorca zamieszcza dane o towarze w swojej galerii. W momencie, kiedy klient galerii kupi taki produkt, Wnioskodawca informuje projektanta o sprzedaży danego wyrobu. Projektant wysyła towar klientowi od siebie. Zapłata za dany towar następuje przelewem na konto Wnioskodawcy, który potrąca prowizję z przelewu za dany towar i resztę przesyła na konto projektanta.
   
   
   

Projektanci wystawiający swoje wyroby w galerii Q. to zarówno osoby fizyczne jak i osoby prowadzące działalność gospodarczą.

Przedsiębiorca:

1. wystawia paragony fiskalne za sprzedaż towarów, które są jego własnością i zostały zakupione od osób fizycznych;
   
2. wystawia paragony dla projektantów, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej na kwotę prowizji, która jest od nich należna zgodnie z umową;
   
3. wystawia faktury sprzedaży dla projektantów prowadzących własną działalność gospodarczą lub innych firm na kwotę prowizji, która mu się należy zgodnie z umową.
   
   

Przedsiębiorca nie wystawia paragonów fiskalnych na towary, które nie są jego własnością, a są udostępniane w galerii. Większość towarów jest tylko umieszczanych na stronie internetowej i fizycznie nigdy nie dociera do siedziby firmy.

Galeria Q. przekazuje na konto Współpracownika należność za sprzedane w poprzednim miesiącu przedmioty oraz wystawia fakturę VAT/paragon z tytułu pośrednictwa w sprzedaży w sklepie internetowym na podstawie sporządzanych comiesięcznie zestawień sprzedaży Współpracownika.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy Strona powinna na własnej kasie rejestrującej ewidencjonować łącznie sprzedaż własną i sprzedaż produktów będących własnością Współpracowników.

Umowa komisu jest umową nazwaną, uregulowaną w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Umowa komisu jest, zgodnie z przepisami ustawy Kodeks cywilny, szczególnym rodzajem pośrednictwa handlowego. Przez umowę komisu, w świetle art. 765 ww. ustawy, przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizją) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.

Istotą umowy komisu jest to, że pomiędzy kupującym i sprzedającym pośredniczy komisant, który przyjmuje od zleceniodawcy towar w celu jego sprzedaży finalnemu nabywcy. Sprzedaż następuje za ustalonym w umowie wynagrodzeniem w formie prowizji. Towar przyjęty przez komisanta pozostaje własnością komitenta aż do momentu sprzedaży osobie trzeciej. Komis dotyczyć może nie tylko sprzedaży, ale również kupna określonej rzeczy w imieniu własnym, na rachunek komitenta.

Komisant jest obowiązany po przeprowadzeniu transakcji przenieść na komitenta korzyści majątkowe uzyskane od osoby trzeciej. Komisantowi należy się jedynie wynagrodzenie w formie prowizji za pełnione usługi. Roszczenie w tym zakresie komisant nabywa z chwilą, gdy komitent otrzymał rzecz lub cenę (art. 772 Kodeksu cywilnego).

Komisantem może być jedynie taka osoba fizyczna lub prawna, która prowadzi przedsiębiorstwo w zakresie świadczenia usług polegających na kupnie lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek komitenta, ale we własnym imieniu, natomiast komitentem, a więc osobą korzystającą z usług komisanta, może być każda osoba fizyczna lub prawna. Działanie we własnym imieniu oznacza, że stroną tych umów oraz podmiotem praw i obowiązków z nich wynikających jest komisant. Natomiast jednoczesne występowanie na rachunek komitenta wyraża się w tym, że komisant ma obowiązek przenieść na komitenta wszelkie prawa, których podmiotem stał się na podstawie tych umów, zaś komitent ma obowiązek zwolnić go z zaciągniętych w ten sposób zobowiązań.

Na podstawie przytoczonych wyżej regulacji należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako świadczący usługi komisu sprzedaje towary powierzone przez inne podmioty, jak również osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Wynagrodzeniem Wnioskodawcy z tytułu takich transakcji jest prowizja potrącana z wynagrodzenia uzyskanego za sprzedany towar. Z charakteru zawieranej umowy komisu wynika, że Strona jako komisant dokonuje sprzedaży towarów we własnym imieniu, ale na rachunek Współpracownika (komitenta). Zatem to Wnioskodawca faktycznie sprzedaje powierzony towar (Strona zawiera w tym celu stosowne umowy – umowy komisu), gdyż to na Jego stronie internetowej wystawione są do sprzedaży powierzone produkty/towary. Również należność za dany towar wpłacana jest na konto należące do Wnioskodawcy. Zatem niezależnie od tego, czy wystawione na stronie internetowej towary zostały do Wnioskodawcy fizycznie przesłane, czy też ich wysyłkę realizuje ich właściciel (projektant) obowiązek ewidencji na kasie rejestrującej sprzedaży tych towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych leży po stronie Wnioskodawcy. Inaczej mówiąc, w sytuacji sprzedaży towarów dla nabywców wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy, Strona jest zobowiązana ewidencjonować na kasie rejestrującej całą wartość sprzedanego towaru, a nie tylko należną z tego tytułu prowizję; także jeśli sprzedawany będzie towar powierzony przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

W przypadku sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę nie będą miały zastosowania regulacje zawarte w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących, gdyż Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży towarów w imieniu i na rzecz zleceniodawców.

Zatem za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że na własnej kasie rejestrującej jest zobowiązany rejestrować wyłącznie sprzedaż własnych zakupionych towarów oraz prowizje otrzymywane od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej marży (prowizji) uzyskiwanej od kontrahentów – zarówno podmiotów prowadzących działalność gospodarczą jak i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Marża (prowizja) uzyskiwana z tytułu sprzedaży powierzonych towarów jest zawarta w ich wartości, a Wnioskodawca jest zobowiązany rejestrować na kasie fiskalnej całą wartość sprzedawanych towarów; tym samym, więc zaewidencjonowana zostanie również kwota prowizji.

Tut. Organ nadmienia, że kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2012r. poz. 1382). Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu – do określonej przepisami wysokości obrotów.

Stosownie do § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W części II załącznika do ww. rozporządzenia „sprzedaż dotycząca szczególnych czynności”, w pozycji 36 wskazano, że zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących podlega dostawa towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi) pod warunkiem, że zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Zgodnie z powyższym dla skorzystania ze zwolnienia konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

1. dostawa towarów dotyczy czynności, która następuje w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi),
   
2. zapłaty za towar w całości dokonano za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,
   
3. z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres),
   
4. nie dokonuje dostawy towarów określonych w § 4 rozporządzenia.
   
   
   

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że zapłata za sprzedane wysyłkowo produkty odbywa się przelewem na konto Strony. Zatem Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej tej sprzedaży, w sytuacji, gdy z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczy i na czyją rzecz została dokonana.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.