Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1231/13-2/IF
z 22 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm. ) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2013 r. (data wpływu 4 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 5.10.2001 r. Wnioskodawczyni na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej zawarła przed notariuszem umowę zakupu udziału o wymiarze 38/6020 części we współużytkowaniu wieczystym nieruchomości oraz we współwłasności budynku, a także we współużytkowaniu wieczystym gruntu przy ul. Domaniewskiej X w Warszawie.

Sprzedaży dokonała firma A Sp. z o. o. (deweloper) wpisana do rejestru KRS pod numerem posługująca się numerem NIP X.

Tym samym mocą aktu notarialnego na zasadzie wspólności ustawowej (małżeńskiej) Wnioskodawczyni nabyła prawo użytkowania na wyłączność lokalu mieszkalnego o powierzchni ok. 38,36 m² zlokalizowanego pod wyżej wskazanym adresem.

Również na podstawie powyższego aktu notarialnego wniesiono o dokonanie w dziale II Księgi wieczystej Kw nr 98343 wpisu współużytkowania wieczystego gruntu w 38/6020 części na rzecz obojga małżonków.

W dniu 18.12.2008 roku Sąd Rejonowy Wydział Cywilny na podstawie prawomocnego postanowienia zniósł współwłasność, które to postanowienie zostało złożone do akt Księgi wieczystej pod nr X/2.

Celem postępowania sądowego o zniesienie współwłasności było nowe ukształtowanie prawa własności poprzez odebranie cech wspólności w tej nieruchomości.

Postępowanie odbyło się bez spłat i dopłat, w czasie postępowania sądowego ustalono identyfikator dla lokalu o nr X_LOK i ostatecznie orzeczono powierzchnię użytkową lokalu 62 w wymiarze 37,1 m² przypisując do kondygnacji VI. .

W wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości udział Wnioskodawcy w tej nieruchomości nie powiększył się od momentu pierwotnego nabycia.

Dnia 25.10.2013 Wnioskodawczyni dokonała na zasadach wspólności ustawowej (małżeńskiej) zbycia lokalu 62 o powierzchni 37,1 m² wraz z udziałem wynoszącym 3710/473062 części w nieruchomości wspólnej, która stanowi prawo użytkowania wieczystego oraz części budynku i urządzeń nie służących wyłącznie do użytku właścicieli lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Kiedy upłynął pięcioletni okres dla celów podatku dochodowego w przypadku sytuacji odnoszącej się do wyżej wskazanej nieruchomości mieszkaniowej (lok. 62) nabytej na zasadach udziału we współwłasności w 2001 roku na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej oraz czy w związku z odpłatnym zbyciem tej nieruchomości przychód ze zbycia stanowi źródło naszego (Współmałżonków) przychodu i nakłada obowiązek podatkowy w rozliczeniu podatkowym za rok 2013 zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy od osób fizycznych nie będzie konieczny do zapłaty w rozliczeniu dochodów za rok 2013 (podatek nienależny) ani nigdy potem.

Od momentu pierwotnego nabycia nieruchomości w dniu 5.10.2001 roku minęło więcej niż 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie.

Zaistniałe później zdarzenia, zniesienie współwłasności, miały jedynie na celu uporządkowanie stanu prawnego i możliwość indywidualnego efektywnego zarządzania nieruchomością, choćby zindywidualizowanych naliczeń opłat od każdego lokalu i podatku od użytkowania wieczystego gruntu.

Podstawą interpretacji własnej są także Art. 196 oraz 210 i nast. Kodeksu Cywilnego.

Nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału jaki przypadał małżonkom-współwłaścicielom w rzeczy wspólnej. Nie było konieczności spłat i dopłat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów
   
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
   
   
   

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przestawionego przez Wnioskodawczynię zdarzenia wynika, że w dniu 5.10.2001 roku został sporządzony akt notarialny, w którym Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem udział wynoszący 38/6020 części we współużytkowaniu wieczystym nieruchomości oraz we współwłasności budynku, a także we współużytkowaniu wieczystym gruntu. Następnie dnia 18.12.2008 r. na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego została zniesiona współwłasność ww. nieruchomości bez żadnych dopłat i spłat.

Wnioskodawczyni na zasadach wspólności małżeńskiej dokonała odpłatnego zbycia nieruchomości w dniu 25.10.2013 r. Zbycie to nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Wartość nieruchomości nabytej w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w udziale, jak Wnioskodawczyni przysługiwał we współwłasności.

Z tej racji, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”, a tym bardziej nie określa szczególnych sposobów nabycia należy – mając przy tym na uwadze jego znaczenie językowe – odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, iż umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. W tym miejscu, wskazać należy, iż współwłasność jest instytucją prawa cywilnego, polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika.

Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z nimi każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W przypadku, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zniesienie współwłasności nieruchomości odbyło się bez spłat i dopłat, a udział w nieruchomości nabytej w wyniku zniesienia współwłasności mieścił się w udziale, jaki Wnioskodawczyni przysługiwał we współwłasności.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że za datę nabycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowej nieruchomości należy uznać 2001 rok. Zatem, sprzedaż tej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu do opodatkowania, z uwagi na upływ 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Końcowo wskazać należy, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej – niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla małżonka Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.