Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-392/13-4/DS
z 23 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podmiotowości podatkowej w Polsce zagranicznej spółki osobowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z 11 grudnia 2013 r. (data wpływu 19 grudnia 2013 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podmiotowości podatkowej w Polsce zagranicznej spółki osobowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza założyć zgodnie z prawem duńskim spółkę w formie Partnerselskab mającą siedzibę na terytorium Danii („Spółka”).

Zgodnie z przepisami duńskiego prawa, Spółka jest spółką osobową, w której występują dwie kategorie wspólników:

• co najmniej jeden wspólnik ponoszący ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki oraz
• co najmniej jeden wspólnik odpowiadający za zobowiązania spółki bez ograniczeń.
  
  

Wnioskodawca występowałby w charakterze wspólnika ponoszącego ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania Spółki.

Jako spółka osobowa, Spółka będzie mogła nabywać prawa i zaciągać zobowiązania we własnym imieniu, pozywać oraz być pozywana.

Na gruncie prawa duńskiego Spółka będzie transparentna podatkowo - wypracowane przez nią dochody będą podlegały opodatkowaniu tylko na poziomie jej wspólników, proporcjonalnie do posiadanego przez nich prawa do udziału w zysku.

Forma prawna, w jakiej zostanie utworzona Spółka nie jest objęta zakresem uregulowań Dyrektywy Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich, ani też Dyrektywy Rady 2003/49/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych Państw Członkowskich.

Spółka przystąpi w charakterze wspólnika do spółki jawnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej „KSH”), która będzie prowadzić działalność gospodarczą na terenie Polski. Głównym przedmiotem działalności spółki jawnej będzie działalność usługowa w branży telekomunikacyjnej. W związku z uzyskaniem statusu wspólnika, Spółka będzie otrzymywać wypłaty z zysku spółki jawnej.

Pismem z 11 grudnia 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego przez wyjaśnienie, że w dniu 30 września 2013 r. (po złożeniu wniosku) podpisana została umowa spółki osobowej w formie Partnerselskab („P/S”) pod nazwą (…) („Spółka”).

Spółka posiada siedzibę w Królestwie Danii, pod adresem: (…).

Spółka została zarejestrowana we właściwym duńskim organie rejestrowym w dniu 30 września 2013 r. pod numerem (…).

Od daty rejestracji Wnioskodawca jest wspólnikiem ponoszącym ograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania Spółki (tzw. „limited partner”).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych są osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji.

Ponadto, ust. 2 tego artykułu stanowi, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mają zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Jak stanowi z kolei ust. 3 tego artykułu, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych ma również zastosowanie do spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Jak stanowi artykuł 4a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ilekroć w ustawie tej jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Zgodnie z Komentarzem do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych autorstwa Aleksandry Obońskiej, Adama Wacławczyka i Agnieszki Walter „pojęcie to (tzn. pojęcie spółki niebędącej osobą prawną - dopisek Wnioskodawcy) będzie obejmowało także spółki mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, o ile zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa nie są one traktowane jak odrębni podatnicy”.

Jak wskazano powyżej w opisie zdarzenia przyszłego, zgodnie z przepisami duńskiego prawa, Spółka nie będzie opodatkowana z tytułu uzyskiwanych przez nią dochodów, a zatem nie będzie podatnikiem podatku dochodowego (nie będzie traktowana jako odrębny podatnik). Podatnikami będą natomiast wspólnicy Spółki, którzy będą płacić podatek dochodowy proporcjonalnie do posiadanego przez nich prawa do udziału w zysku. W związku z tym, należy uznać, że Spółka, jako spółka niebędąca podatnikiem podatku dochodowego w Danii, będzie „spółką niebędącą osobą prawną” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jednocześnie nie będzie spółką, o której mowa w art. 1 ust. 3 tej ustawy. W konsekwencji, Spółka nie będzie mogła być traktowana jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce, ponieważ nie będzie podatnikiem podatku dochodowego w Danii.

Powyższy wniosek potwierdzają również normy kolizyjne zawarte w Konwencji, która zgodnie z jej artykułem 1 dotyczącym zakresu podmiotowego, dotyczy „osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach”.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego tylko w tym Państwie.

Stosownie do art. 3 ust. 1 lit. d) i e) Konwencji określenie „osoba” oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób, a określenie „spółka” oznacza osobę prawną lub inną jednostkę organizacyjną, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną. Ponadto zgodnie z art. 3 ust. 2 Konwencji przy jej stosowaniu przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane ma takie znaczenie, jakie ma ono w danym czasie w przepisach prawnych tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie Konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osobowe spółki zagraniczne traktowane są „jak osoba prawna” wyłącznie wówczas, gdy zgodnie z przepisami prawa podatkowego państwa, w którym mają siedzibę lub zarząd są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Na podstawie powyższych rozważań można skonstatować, że na gruncie Konwencji Spółka nie będzie „osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” (tj. nie będzie rezydentem podatkowym Danii), do której postanowienia Konwencji mogłyby mieć zastosowanie. W efekcie, bazując na normach kolizyjnych zapisanych w Konwencji, Spółka nie będzie mogła być traktowana jako podatnik podatku dochodowego.

Reasumując, zgodnie z uregulowaniami Konwencji oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka nie będzie mogła być uznana za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce, ponieważ ustawodawstwo państwa siedziby Spółki nie przyznaje jej formie prawnej podmiotowości prawno podatkowej.

Do podobnych wniosków prowadzą również prace Komitetu Podatkowego OECD. Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, w 1999 r. po wielu latach pracy Komitet Podatkowy OECD opublikował raport na temat Stosowania Modelowej Konwencji Podatkowej do Spółek Osobowych. Raport ten wyjaśnia wiele kwestii na tle statusu spółek osobowych w kontekście międzynarodowym. Najważniejszym wnioskiem raportu jest stwierdzenie, że państwo, w którym spółka została zorganizowana decyduje o tym, czy spółka jest z podatkowego punktu widzenia przezroczysta. Państwo źródła musi uznać ustalenie państwa, w którym spółka została zorganizowana. Jeżeli spółka osobowa jest podmiotem przejrzystym w świetle ustawodawstwa państwa, w którym jest utworzona, to państwo źródła powinno odwołać się do jego umowy podatkowej z państwem miejsca zamieszkania wspólników (Kazimierz Bany, Stosowanie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania do spółek osobowych, Monitor Podatkowy Nr 7/2006).

Odnosząc powyższe uwagi do analizowanego zdarzenia przyszłego, należy uznać, że Spółka nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (będzie transparentna podatkowo).

Stanowisko, że duńska spółka osobowa w formie Partnerselskab nie jest podatnikiem z polskiej perspektywy podatkowej zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 17 stycznia 2013 r. (IPPB5/423-1069/12-4/PS), w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, iż „spółka P/S (P/S to skrótowe określenie zarejestrowanej według prawa duńskiego spółki w formie Partnerselskab - dopisek Wnioskodawcy) nie może być traktowana jak podatnik z polskiej perspektywy podatkowej, ponieważ nie jest ona uznawana w Danii za osobę prawną dla celów podatkowych i nie podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów. (…) W związku z powyższym należy uznać, że duńska spółka P/S będzie spółką transparentną podatkowo również na gruncie krajowych przepisów. W konsekwencji, jej dochody wynikające z udziału w polskiej spółce komandytowej nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji, należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację. Odwołanie się do publikacji podatkowych, jako że co do zasady nie stanowią one źródła prawa, także nie jest wiążące dla organu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.