INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2011r. (data wpływu 29 listopada 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2012r. (data wpływu 29 lutego 2012r.) oraz pismem z dnia 20 marca 2012r. (data wpływu 20 marca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności rejestracji jako podatnik VAT w polskim urzędzie skarbowym, a tym samym konieczność rozliczenia podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2011r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności rejestracji jako podatnik VAT w polskim urzędzie skarbowym, a tym samym do rozliczenia podatku od towarów i usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lutego 2012r. (data wpływu 29 lutego 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 lutego 2012r. znak: IBPP2/443-1262/11/WN, IBPBI/1/415-1214/11/BK oraz pismem z dnia 20 marca 2012r. (data wpływu 20 marca 2012r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca od 2003 roku, mieszka w Wielkiej Brytanii (z kilkumiesięczną przerwą w 2010 roku). Od początku pobytu w UK był zatrudniony na pełen etat w jednej z londyńskich firm, płacił podatki i był rezydentem podatkowym w UK. Dodatkowo Wnioskodawca w styczniu 2007 roku zarejestrował się jako samozatrudniony w UK (i ma taki status nadal), jednak nigdy nie składał rozliczenia podatkowego jako samozatrudniony w UK.

Wnioskodawca na początku 2007 roku zaczął sprzedawać towary (zegarki) na A przy czym cała obsługa klienta odbywała się oczywiście z Anglii (Wnioskodawca dzielił czas na pracę zawodowa i sprzedaż na A). Towary sprzedawał na koncie „A” ale w październiku 2007 roku otworzył konto „B”, z którego zaczął od razu sprzedawać te same towary (zaprzestając jednocześnie sprzedaży na koncie „A"). Konto „B” było otworzone jako konto firmowe swojej działalności angielskiej, ale w styczniu 2008 roku otworzył działalność gospodarczą w Polsce oraz przerejestrował konto A „B” na dane firmy polskiej (Wnioskodawca sprzedawał nadal te same towary na A, ponadto nosił się z zamiarem powrotu do Polski i było to niejako przygotowanie gruntu pod powrót).

W czasie prowadzenia działalności gospodarczej polskiej, od stycznia 2008 roku Wnioskodawca nie rozliczał wszystkich transakcji przez co zaniżał kwotę należnego do Polskiego Skarbu Państwa VATu oraz podatku PIT.

W grudniu 2009 roku Wnioskodawca otrzymał zawiadomienie, że w ciągu 2 tygodni rozpocznie się kontrola UKS w jego firmie obejmująca niezgłoszone transakcje w roku 2007 (niezgłoszona sprzedaż) oraz kontrola firmy za lata 2008-2009. Informacje z zawiadomienia o zamiarze kontroli niezgłoszonej sprzedaży w 2007 roku Wnioskodawca potraktował jako sygnał, że UKS wie o całym 2007 roku (a więc i o koncie „A" na którym sprzedawał od początku 2007 roku) podczas gdy UKS chodziło o okres od X 2007 roku, o którym wiedział od A na podstawie konta „B”.

Oczywiście pod presją czasu Wnioskodawca sam zgłosił ukrywane dochody za 2007 rok (kiedy był w Anglii i nie prowadził jeszcze działalności w Polsce, będąc angielskim rezydentem podatkowym) za sprzedaż z obu kont „A" (do X 2007 roku) i „B”(od X 2007 roku do XII 2007 roku), co poskutkowało pewną kwotą należnego podatku dochodowego (który opłacił) oraz około 25 tys. VAT (który spłaca) od całkowitej kwoty ok. 100 000 PLN, na którą sprzedał towary w całym 2007 z obu kont. Wnioskodawca zrobił to za poradą doradcy podatkowego. Ponadto wykryto, że Wnioskodawca zaniżał kwoty VAT, które były należne Skarbowi Państwa poprzez nieujawnianie wszystkich przychodów w latach 2008-2009 prowadząc już firmę. Ta kwota to około 45 tys. ale jest to osobna sprawa.

Na podstawie Konwencji miedzy Rzeczypospolitą a Zjednoczonym Królestwem w sprawie unikania podwójnego opodatkowania przez cały 2007 rok był rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii.

Wnioskodawca zaznacza, że pracował wtedy w Anglii, nie miał działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce, a na dodatek miał zarejestrowaną DG (nierozliczoną za 2007 rok) w UK.

UKS nie podważył faktu zgłoszenia przez Wnioskodawcę deklaracji VAT za 2007 rok tuż przed rozpoczęciem kontroli, jednak w Wyroku Nakazowym z 16 września tego roku (Sąd Rejonowy w S. Wydział II Karny; w opisywanym czasie Wnioskodawca był jeszcze zameldowany w S.) sąd wymierzył karę w wysokości 60 stawek dziennych (76 PLN każda) za to, że prowadząc nie zgłoszoną do opodatkowania DG wbrew obowiązującym przepisom nie prowadził w okresie od 1 stycznia 2007 roku do 31 grudnia 2007 roku rejestrów zakupu i sprzedaży dla potrzeb podatku VAT, a wartość nie zewidencjonowanego obrotu wyniosła 98 544.24 PLN. Czyli Wnioskodawca wyrokiem sądu został ukarany za nierzetelność a nie za to, że rozliczył się w terminie, nie została też podważona suma z deklaracji VAT za 2007 rok ani wysokość podatku dochodowego. Wnioskodawca jest teraz w trakcie spłacania zaległego za 2007 rok VAT (j.w. około 25 000 PLN).

Dodatkowo w piśmie z dnia 21 lutego 2012r. będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca oświadczył, iż sprawa będąca przedmiotem wniosku nie była nigdy objęta jakimkolwiek postępowaniem podatkowym, kontrolnym, nie była w tej sprawie wydawana nigdy żadna decyzja ani postanowienie organów podatkowych ani postanowienie organów podatkowych ani organu kontroli skarbowej.

W 2007 roku miejscem zamieszkania Wnioskodawcy (ośrodkiem interesów życiowych) była Wielka Brytania gdzie pracował na pełen wymiar godzin (na potwierdzenie Wnioskodawca ma wyciągi z banku/odcinki wypłat).

Zegarki były wysyłane do odbiorców z Londynu w Wielkiej Brytanii i w momencie rozpoczęcia wysyłki znajdowały się w UK.

Ponadto w piśmie z dnia 20 marca 2012r. Wnioskodawca wyjaśnił, że zegarki które sprzedawał poprzez A były wysyłane do osób mniemających zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie były płatnikami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 21 lutego 2012r.):

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w roku 2007 Wnioskodawca był zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT w polskim urzędzie skarbowym, a tym samym do rozliczania podatku od towarów i usług na terytorium RP...

Zdaniem Wnioskodawcy (sformułowanym ostatecznie w piśmie z dnia 21 lutego 2012r.), w roku 2007 nie był on zobowiązany do rejestracji podatku VAT w polskim urzędzie skarbowym jak również do rozliczania podatku VAT w polskim urzędzie skarbowym.

Sprzedaży przedmiotowych zegarków dokonywał z terytorium Wielkiej Brytanii. Nabywcami byli mieszkańcy zarówno Wielkiej Brytanii jak i Polski. Towar znajdował się w Wielkiej Brytanii i po zakupie przez mieszkańców Polski i zapłacie był wysyłany do odbiorcy w Polsce. Towary w momencie zakupu i wysyłki znajdowały się na terytorium Wielkiej Brytanii.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz to, że w roku 2007 jego miejscem zamieszkania oraz jego ośrodkiem życia prywatnego oraz gospodarczego była Wielka Brytania, uważa, że:

1. nie był zobowiązany do rejestracji jako podatnik podatku VAT,
2. nie był również zobowiązany do rozliczania podatku VAT w Polsce, ponieważ w roku 2007 nie był podatnikiem podatku VAT (art. 15 ustawy o VAT), nie dokonywał czynności wymienionych w art. 5 ustawy o VAT, szczególnie nie zachodzą też przesłanki wymienione w art. 23 i art. 24 ustawy o podatku od towarów i usług,
3. może ubiegać się o zwrot nadpłaconego za rok 2007 podatku VAT.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca od 2003 roku, mieszka w Wielkiej Brytanii (z kilkumiesięczną przerwą w 2010 roku). Od początku pobytu w UK był zatrudniony na pełen etat w jednej z londyńskich firm, płacił podatki i był rezydentem podatkowym w UK. Dodatkowo Wnioskodawca w styczniu 2007 roku zarejestrował się jako samozatrudniony w UK (i ma taki status nadal), jednak nigdy nie składał rozliczenia podatkowego jako samozatrudniony w UK.

Wnioskodawca na początku 2007 roku zaczął sprzedawać towary (zegarki) na A przy czym cała obsługa klienta odbywała się z Anglii (Wnioskodawca dzielił czas na pracę zawodowa i sprzedaż na A). Towary sprzedawał na koncie A „A”, ale w październiku 2007 roku otworzył konto „B”, z którego zaczął od razu sprzedawać te same towary (zaprzestając jednocześnie sprzedaży na koncie „A"). Konto "B" było otworzone jako konto firmowe swojej działalności angielskiej, ale w styczniu 2008 roku otworzył działalność gospodarczą w Polsce oraz przerejestrował konto A „B" na dane firmy polskiej (Wnioskodawca sprzedawał nadal te same towary na A, ponadto nosił się z zamiarem powrotu do Polski i było to niejako przygotowanie gruntu pod powrót).

W 2007 roku miejscem zamieszkania Wnioskodawcy (ośrodkiem interesów życiowych) była Wielka Brytania gdzie pracował na pełen wymiar godzin. Zegarki były wysyłane do odbiorców z Londynu w Wielkiej Brytanii i w momencie rozpoczęcia wysyłki znajdowały się w UK. Wnioskodawca dokonał rejestracji dla potrzeb podatku VAT oraz dokonał rozliczenia należnego podatku za 2007r.

W związku z rejestracją i rozliczeniem podatku VAT Wnioskodawca powziął wątpliwość czy słusznie dokonał rejestracji i rozliczenia podatku za 2007r.

Zatem w przedmiotowej sprawie należy ustalić, czy Wnioskodawca w 2007r. dokonywał czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy działał w charakterze podatnika. Niewątpliwie dokonując sprzedaży towarów na A Wnioskodawca wypełnił definicję podatnika.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od 26 sierpnia 2011r. t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 (…).

Definicja sprzedaży zawarta jest w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zgodnie z którą przez sprzedaż towarów rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Definicja sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju zawarta jest natomiast w art. 2 pkt 24, zgodnie z którą przez sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, na terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem, że dostawa jest dokonywana na rzecz:

1. podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem w rozumieniu art. 15, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
2. innego niż wymieniony w lit. a podmiotu, niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 15 i niemającego obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9
   
   

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju z zastrzeżeniem ust. 2.

I tak, w przypadku sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną poza terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych z tego samego państwa członkowskiego na terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w roku podatkowym kwoty 160.000 zł.

Należy zauważyć, iż limit tej dostawy wyrażony w złotych obowiązuje od dnia 1 stycznia 2008r., natomiast w roku 2007 przepis ten regulował, iż dostawę towarów uznaje się za dokonaną poza terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe zharmonizowane, wysyłanych lub transportowanych z tego samego państwa członkowskiego na terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku od wartości dodanej, jest mniejsza lub równa w roku podatkowym od kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 35 000 euro (tj. kwota 139.000 zł, wg kursu z dnia 2 października – 3,9745 zł – Tabela kursów średnich NBP nr 191/A/NBP/2006).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca sprzedawał zegarki poprzez A, które wysyłał do osób nie mających zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie były płatnikami VAT. Sprzedaż była dokonywana na rzecz odbiorców z Polski i z Wielkiej Brytanii.

W odniesieniu zatem do sprzedaży na rzecz odbiorców z Polski wykluczyć należy zastosowanie art. 24 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem jak wskazał Wnioskodawca wartość sprzedaży w 2007r. wyniosła 98.544 zł (ogółem na rzecz odbiorców z Polski i Wielkiej Brytanii), natomiast limit dla sprzedaży wysyłkowej w 2007r. wynosił 139.000 zł. Sprzedaży tej nie można więc uznać za dostawę na terytorium kraju. Zatem miejscem dokonania dostawy towarów na rzecz odbiorców z Polski będzie terytorium Wielkiej Brytanii.

Z wniosku wynika, że towary były sprzedawane również odbiorcom z Wielkiej Brytanii w systemie wysyłkowym. Z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy wynika, że w przypadku towarów niewysyłanych i nietransportowanych miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. Sprzedaż towarów następuje na rzecz konsumentów z Wielkiej Brytanii. Fakt, iż dostawa jest realizowana w systemie wysyłkowym nie ma tutaj znaczenia. Zatem miejscem dostawy towarów będzie miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy, czyli terytorium Wielkiej Brytanii.

Natomiast w stosunku do sprzedaży na rzecz odbiorców z Polski nie prowadzących działalności gospodarczej, miejscem dokonania dostawy towarów jest również Wielka Brytania.

Z powyższego wynika więc, że w obu przypadkach miejsce dostawy towarów pozostaje poza terytorium kraju.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Do dokonania rejestracji zobowiązane, a jednocześnie uprawnione są pewne podmioty. W przypadku większości podatników jest to zarazem uprawnienie i obowiązek, zaś pozostałym podmiotom służy prawo dokonania rejestracji. Pamiętać należy, że tak jak obowiązek podatkowy w podatku powstaje niezależnie od dokonania rejestracji, tak samo podmiot nie nabywa statusu podatnika VAT przez sam tylko fakt zarejestrowania się na potrzeby VAT. Sama rejestracja nie kreuje jego statusu podatkowego. Podatnik, który dokonał rejestracji, musi być uważany za zarejestrowanego podatnika VAT. Natomiast podmiot, który zarejestrował się, a następnie nie rozpoczął działalności gospodarczej (w rozumieniu ustawy VAT), nie może być uważany za podatnika VAT (a tym bardziej za zarejestrowanego podatnika VAT). Uznać natomiast należy, że status podatnika dany podmiot nabywa, niezależnie od faktu wykonania po raz pierwszy czynności opodatkowanej, o ile tylko w tym czasie prowadzi już działalność gospodarczą.

Do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego obowiązane są podmioty, o których mowa w art. 15 ustawy. Są to podmioty będące osobami prawnymi, jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej lub osobami fizycznymi wykonującymi samodzielnie działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy) bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego powstaje przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu. W czasie kiedy powstaje ten obowiązek, można mówić zazwyczaj jedynie o zamiarze podjęcia działalności gospodarczej.

Na podstawie powyższego można stwierdzić, że złożyć zgłoszenie rejestracyjne obowiązany jest ten podmiot, który prowadzi działalność gospodarczą i zamierza wykonać czynność opodatkowaną. Uprawnienie do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego bez obowiązku w tym zakresie mają podatnicy zwolnieni podmiotowo z podatku albo wykonujący wyłączenie czynności zwolnione z podatku.

Przenosząc zatem powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy przyjąć, że Wnioskodawca prowadząc już działalność gospodarczą w Wielkiej Brytanii związaną ze sprzedażą na A towarów zamierzał od 2008r. prowadzić działalność gospodarczą w tym samym zakresie również na terenie kraju. Zamiar ten przejawił się poprzez otwarcie konta na A „B”, które następnie posłużyło do sprzedaży towarów po powrocie do kraju. Zatem należy uznać Wnioskodawcę za podmiot działający w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą. Z przepisu art. 96 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że do zarejestrowania się dla potrzeb podatku od towarów i usług obowiązane są podmioty, które prowadzą działalność gospodarczą i zamierzają wykonać czynność opodatkowaną. Wnioskodawca niewątpliwie prowadził działalność gospodarczą i zamierzał dokonywać również sprzedaży towarów z konta A „B”. Jednakże należy mieć na uwadze, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem miejscem dokonania dostawy nie było terytorium kraju lecz Wielkiej Brytanii. Zatem Wnioskodawca nie był obowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, bowiem wykonywane czynności nie stanowiły w 2007r. czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W konsekwencji Wnioskodawca ma prawo ubiegać się o zwrot podatku.

Reasumując, okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa wskazują, iż prowadzona przez Wnioskodawcę sprzedaż internetowa na terytorium Wielkiej Brytanii, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, a zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż nie był on zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT w polskim urzędzie skarbowym, a tym samym do rozliczania podatku od towarów i usług na terytorium RP, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedstawionego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.