2013.10.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-835/13-2/JW
z 31 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26.07.2013 r. (data wpływu 7.08.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę z tytułu dostawy Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedawcę z tytułu dostawy Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka A. Sp. o.o., („Spółka”), na podstawie umowy zakupu maszyn i oprzyrządowania z dnia 15 kwietnia 2011 r., zmienionej aneksem nr 1 z dnia 12 października 2012 r. oraz aneksem nr 2 z dnia 24 czerwca 2013 r. („Umowa Sprzedaży”), dokonała w dniu 24 czerwca 2013 r. zakupu od Spółki T., Spółka Jawna („Sprzedawca”), maszyny produkującej tuby laminatowe dla potrzeb kosmetyków - w pełni automatyczną linię średniej prędkości typu LTR/HPX/TCX („Maszyna nr 1”) wraz z oprzyrządowaniem dla tub o średnicy 40 mm („Oprzyrządowanie”) oraz maszynę pakującą do automatycznego pakowania tub „schodzących” z maszyny KMK, o wydajności pakowania 150 sztuk na minutę o nazwie „C. System FPS 1” („Maszyna nr 2”). Sprzedaż Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania została udokumentowana fakturą VAT, na której został wykazany 23% podatek VAT.

Maszyna nr 1, Maszyna nr 2 oraz Oprzyrządowanie będące przedmiotem Umowy Sprzedaży były wcześniej przedmiotem dwóch umów najmu zawartych pomiędzy Sprzedawcą a Spółką („Umowy Najmu”). Na podstawie umowy najmu z dnia 29 maja 2008 r., zmienionej aneksem nr 1 z dnia 15 kwietnia 2011 r., Sprzedawca jako wynajmujący oddał Spółce jako najemcy Maszynę nr 1 wraz z Oprzyrządowaniem, w zamian za co Spółka płaciła Sprzedawcy umówiony czynsz najmu. Na podstawie umowy najmu z dnia 25 lipca 2008 r., zmienionej aneksem nr 1 z dnia 12 października 2012 r., Sprzedawca jako wynajmujący oddał Spółce jako najemcy Maszynę nr 2, w zamian za co Spółka płaciła Sprzedawcy umówiony czynsz najmu. Obydwie Umowy Najmu wygasły w dniu 29 maja 2013 r.

Maszyna nr 1 została sprowadzona przez Sprzedawcę z Niemiec w 2008 r. Transakcja ta została rozliczona przez Sprzedawcę jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 4) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („Ustawa o VAT”).

Oprzyrządowanie zostało kupione przez Sprzedawcę w 2009 r. od Spółki mającej siedzibę w Szwajcarii i sprowadzone ze Szwajcarii. Transakcja ta została rozliczona przez Sprzedawcę jako import towarów na terytorium kraju, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 3) Ustawy o VAT, a podatek VAT z tytułu Importu został rozliczony w urzędzie celnym.

Maszyna nr 2 została kupiona przez Sprzedawcę w 2008 r. od Spółki mającej siedzibę w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i sprowadzona z Wielkiej Brytanii. Transakcja ta została rozliczona przez Sprzedawcę jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 4) Ustawy o VAT.

Maszyna nr 1, Maszyna nr 2 oraz Oprzyrządowanie nie były wykorzystywane przez Sprzedawcę bezpośrednio w działalności produkcyjnej, lecz natychmiast po ich nabyciu przez Sprzedawcę zostały wydane Spółce, na podstawie Umów Najmu, w zamian za co Sprzedawca otrzymywał od Spółki umówiony czynsz najmu. Zatem to Spółka jako najemca, a nie Sprzedawca, jako właściciel i wynajmujący, przez cały czas wykorzystywała Maszynę nr 1, Maszynę nr 2 oraz Oprzyrządowanie bezpośrednio w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (produkcja tub laminatowych). Również po nabyciu własności wymienionych wyżej maszyn na podstawie Umowy Sprzedaży, Spółka dalej będzie je wykorzystywać w prowadzeniu działalności gospodarczej w taki sam jak dotychczas, tj. w czasie obowiązywania Umów Najmu, sposób.

Spółka jednocześnie informuje, iż zgodnie z posiadaną wiedzą, Sprzedawca również wystąpił do tutejszego Organu z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w odniesieniu do opisanego wyżej stanu faktycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle opisanego wyżej stanu faktycznego, Spółka prawidłowo przyjęła, że w związku z dokonaną na jej rzecz dostawą Maszyny nr 1 Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania w wykonaniu Umowy Sprzedaży, przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na wystawionej przez Sprzedawcę w wykonaniu tej dostawy fakturze VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy Sprzedawca nie wykorzystywał Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania w prowadzonej przez siebie działalności produkcyjnej, lecz natychmiast po zakupie tych maszyn wydał je do korzystania Spółce, na podstawie Umów Najmu, w zamian za co pobierał od Spółki umówiony czynsz, a następnie, po wygaśnięciu Umów Najmu, 24 czerwca 2013 r. przeniósł odpłatnie własność Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania na Spółkę na podstawie Umowy Sprzedaży, to należy uznać, że odpłatne przeniesienie przez Sprzedawcę na Spółkę własności Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania w wykonaniu Umowy Sprzedaży stanowiło w przedstawionym stanie faktycznym dostawę towarów używanych, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 2) w zw. z art. 43 ust. 2 Ustawy o VAT, która to dostawa nie podlegała jednakże zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2) Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 2 Ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Sprzedawca nabył prawo do rozporządzania towarami (tj. Maszynę nr 1, Maszynę nr 2 oraz Oprzyrządowanie) w latach 2008-2009. Ich dostawa na rzecz Spółki została dokonana w dniu 24 czerwca 2013 r.

Oddanie w najem Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania na podstawie Umów Najmu stanowiło przejaw ich używania przez Sprzedawcę. Chociaż stanowiło to oddanie rzeczy Spółce w posiadanie zależne, to nie zmienia to jednak faktu, że Sprzedawca, jako wynajmujący, nadal był właścicielem rzeczy i ich użytkownikiem, zaś Spółka, której rzeczy oddano, stała się jedynie najemcą, władającym Maszyną nr 1, Maszyną nr 2 oraz Oprzyrządowaniem na podstawie innego tytułu prawnego niż prawo własności. Art. 43 ust. 2 Ustawy o VAT nie odwołuje się do pojęcia „posiadania” a posługuje się pojęciem „używanie”, które ma odmienne znaczenie. Używanie towarów przez podatnika dokonującego ich dostawy nie zostało w art. 43 ust. 2 Ustawy o VAT ograniczone jedynie do faktycznego używania tych towarów. Używaniem jest również wykonywanie władztwa nad rzeczą, dokonywanie wszelkich czynności prawnych i faktycznych, których może w stosunku do niej dokonywać właściciel, a zatem także w postaci dysponowania nią i przekazania jej w drodze umowy najmu innym podmiotom. Pobierający pożytki cywilne z rzeczy (np. wynajmujący niebędący faktycznym posiadaczem rzeczy) również jest więc użytkownikiem rzeczy, skoro rzecz ta przynosi mu pożytki w postaci czynszu.

Ponadto, należy wskazać, że w obecnie obowiązującym stanie prawnym ustawodawca nie określił ani pojęcia użytkownika ani też wymaganego sposobu użytkowania rzeczy. Wobec tego, należy przyjąć tutaj najszerszą definicję, obejmującą różne formy używania jako korzystania z rzeczy, a więc także używanie poprzez pobieranie pożytków cywilnych.

Takie stanowisko w odniesieniu do rozumienia pojęć „towar używany” oraz „używanie przez podatnika” zajął również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 kwietnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3997/06. Wymaga podkreślenia, że stanowisko to zostało wyrażone jeszcze w poprzednim stanie prawnym, tj. przed zmianą art. 43 Ustawy o VAT, która weszła w życie 1 stycznia 2009 r. Zgodnie z wówczas obowiązującym brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 2) Ustawy o VAT, zwolnieniem tym była objęta również dostawa używanych budynków i budowli lub ich części, przy czym ustawodawca zastrzegł, że dotyczy to także sytuacji, gdy były one przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W odniesieniu do dostawy rzeczy ruchomych, takiego dodatkowego zastrzeżenia wówczas nie było, co teoretycznie mogło dawać podstawę do twierdzenia, że rzecz oddana w najem, dzierżawę lub będąca przedmiotem podobnego stosunku prawnego może być uważana za towar używany przez właściciela tylko wtedy, gdy taką rzeczą jest budynek, budowla lub ich część.

W obecnym stanie prawnym brak jest jednak powyższego rozróżnienia. Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2) Ustawy o VAT dotyczy tylko dostawy używanych rzeczy ruchomych, zaś ustawodawca nie wprowadził żadnego ograniczenia co do sposobu ich używania. Zasady zwolnienia dostaw nieruchomości zostały natomiast uregulowane osobno. Brak jest więc obecnie podstaw, aby z zakresu pojęć „towar używany” oraz „używanie przez podatnika”, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2) i art. 43 ust. 2 Ustawy o VAT, wyłączać wykorzystywanie przez podatnika rzeczy ruchomych polegające na oddaniu ich w najem. Tym bardziej więc na aprobatę zasługuje pogląd wyrażony w powołanym wyżej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2007 r. Stanowisko takie podziela również doktryna prawa podatkowego (zob. np. T. Michalik, Komentarz do Ustawy o VAT, wydanie 7, Warszawa 2010 r., s.585; A. Bartosiewicz, teza 15 in fine komentarza do art. 43 Ustawy o VAT, LEX 2013).

Jednocześnie, zdaniem Spółki, pomimo uznania, że w przedstawionym stanie faktycznym odpłatne przeniesienie przez Sprzedawcę na Spółkę własności Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania w wykonaniu Umowy Sprzedaży stanowiło dostawę towarów używanych, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 2) w zw. z art. 43 ust. 2 Ustawy o VAT, to jednak zwolnienie, o którym mowa w tym przepisie, nie znajdzie zastosowania. Nie został bowiem spełniony drugi warunek przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 2) Ustawy o VAT, tj. warunek braku przysługiwania dokonującemu dostawy prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Sprzedawca prawidłowo więc w wystawionej Spółce fakturze VAT wykazał 23% podatek VAT należny.

Uzyskanie przez Sprzedawcę prawa własności Oprzyrządowania nastąpiło w drodze importu towarów na terytorium kraju, a podatek VAT z tytułu importu został rozliczony w urzędzie celnym. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 2) Ustawy o VAT, w przypadku importu towarów, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej.

Uzyskanie przez Sprzedawcę własności Maszyny nr l i Maszyny nr 2 nastąpiło w drodze wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4) lit. c) Ustawy o VAT, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z powyższego tytułu.

Oznacza to, że w każdej z powyższych sytuacji istniała kwota podatku naliczonego, która dawała Sprzedawcy prawo do jej odliczenia od podatku należnego w przypadku dalszego wykorzystywania nabytych towarów (tj. Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania) do wykonywania czynności opodatkowanych, zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT. Konstrukcyjnie nie zachodzi zatem jakakolwiek różnica pomiędzy sytuacją podatnika VAT, u którego kwota podatku naliczonego wynika z sum kwot podatku określonych na fakturach krajowych otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1) lit. a) Ustawy o VAT), a sytuacją podatnika, u którego kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej (import towarów) lub kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Podstawowy element konstrukcyjny podatku VAT, tj. prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od kwoty podatku należnego, w obu tych przypadkach jest taki sam. Także z punktu widzenia zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2) Ustawy o VAT, każdą z tych sytuacji należy traktować tak samo, tj. jako przypadki, w których dokonującemu dostawy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Konstrukcja podatku naliczonego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oparta jest na przyjęciu identyczności kwot podatku naliczonego i podatku należnego. Nie oznacza to jednak, że w obu tych przypadkach dochodzi do automatyzmu obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Także bowiem w tych przypadkach możliwość odliczenia podatku naliczonego jest tylko prawem podatnika, z którego może on, ale nie musi skorzystać (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 3260/05; T. Michalik, Komentarz do Ustawy o VAT, wydanie 7, Warszawa 2010 r., s. 693).

Oznacza to, że w opisanym wyżej stanie faktycznym, mimo uznania dostawy Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania za dostawę towarów używanych, zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2) Ustawy o VAT, nie przysługiwało Sprzedawcy, ponieważ Sprzedawca przy ich zakupie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Sprzedawca był więc zobowiązany do zastosowania 23% podatku VAT przy dostawie Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania na rzecz Spółki w wykonaniu Umowy Sprzedaży.

Jednocześnie, kwota podatku VAT, wykazana na fakturze VAT wystawionej przez Sprzedawcę na rzecz Spółki w wykonaniu Umowy Sprzedaży, stanowi dla Spółki podatek naliczony, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1) lit. a) Ustawy o VAT. Z uwagi na fakt, że Spółka będzie dalej wykorzystywać nabyte od Sprzedającego na podstawie Umowy Sprzedaży Maszynę nr 1, Maszynę nr 2 oraz Oprzyrządowanie w prowadzonej działalności gospodarczej, tj. do dokonywania czynności opodatkowanych, to należy uznać, że Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na wystawionej przez Sprzedawcę w wykonaniu tej dostawy fakturze VAT zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Z powyższego przepisu wynika, że definicja dostawy towarów obejmuje bardzo szeroki zakres czynności, co wskazuje, iż co do zasady podatkiem od towarów i usług opodatkowane są wszelkie transakcje, w wyniku których dochodzi do przeniesienia władztwa nad towarem, wiążące się jednocześnie z odpłatnością. Podmiot zbywający towar przenosi prawo do rozporządzania nim jak właściciel na nabywcę, a w zamian otrzymuje wynagrodzenie.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarami, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z okoliczności przedstawionych w opisie staniu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy zakupu maszyn i oprzyrządowania z dnia 15 kwietnia 2011 r., zmienionej aneksem nr 1 z dnia 12 października 2012 r. oraz aneksem nr 2 z dnia 24 czerwca 2013 r. (Umowa Sprzedaży), dokonał w dniu 24 czerwca 2013 r. zakupu od Spółki T., Spółka Jawna z siedzibą w Konstancinie-Jeziornie (Sprzedawca), maszyny produkującej tuby laminatowe dla potrzeb kosmetyków - w pełni automatyczną linię średniej prędkości (Maszyna nr 1) wraz z oprzyrządowaniem dla tub o średnicy 40 mm (Oprzyrządowanie) oraz maszynę pakującą do automatycznego pakowania tub „schodzących” z maszyny KMK, o wydajności pakowania 150 sztuk na minutę (Maszyna nr 2). Sprzedaż Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania została udokumentowana fakturą VAT, na której został wykazany 23% podatek VAT.

Maszyna nr 1, Maszyna nr 2 oraz Oprzyrządowanie będące przedmiotem Umowy Sprzedaży były wcześniej przedmiotem dwóch umów najmu zawartych pomiędzy Sprzedawcą a Spółką (Umowy Najmu). Na podstawie umowy najmu z dnia 29 maja 2008 r., zmienionej aneksem nr 1 z dnia 15 kwietnia 2011 r., Sprzedawca jako wynajmujący oddał Spółce jako najemcy Maszynę nr 1 wraz z Oprzyrządowaniem, w zamian za co Spółka płaciła Sprzedawcy umówiony czynsz najmu. Na podstawie umowy najmu z dnia 25 lipca 2008 r., zmienionej aneksem nr 1 z dnia 12 października 2012 r., Sprzedawca jako wynajmujący oddał Spółce jako najemcy Maszynę nr 2, w zamian za co Spółka płaciła Sprzedawcy umówiony czynsz najmu. Obydwie Umowy Najmu wygasły w dniu 29 maja 2013 r. Z okoliczności sprawy wynika, że po wygaśnięciu Umów Najmu, Sprzedawca przeniósł odpłatnie własność Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania na Spółkę na podstawie Umowy Sprzedaży.

Maszyna nr 1, Maszyna nr 2 oraz Oprzyrządowanie nie były wykorzystywane przez Sprzedawcę bezpośrednio w działalności produkcyjnej, lecz natychmiast po ich nabyciu przez Sprzedawcę zostały wydane Spółce, na podstawie Umów Najmu, w zamian za co Sprzedawca otrzymywał od Spółki umówiony czynsz najmu. Spółka jako najemca, przez cały czas wykorzystywała Maszynę nr 1, Maszynę nr 2 oraz Oprzyrządowanie bezpośrednio w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (produkcja tub laminatowych). Również po nabyciu własności wymienionych wyżej maszyn na podstawie Umowy Sprzedaży, Spółka dalej będzie je wykorzystywać w prowadzeniu działalności gospodarczej w taki sam jak dotychczas, tj. w czasie obowiązywania Umów Najmu, sposób.

Ponadto z wniosku wynika, że Sprzedawca przy zakupie Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na tle zaprezentowanej sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii czy Spółka prawidłowo przyjęła, że w związku z dokonaną na jej rzecz dostawą Maszyny nr 1 Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania w wykonaniu Umowy Sprzedaży, przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na wystawionej przez Sprzedawcę fakturze VAT.

Przystępując do rozstrzygnięcia w omawianej sprawie w pierwszej kolejności należy ustalić czy Sprzedający przy dostawie Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania miał prawo do zastosowania na fakturze podstawowej stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane stosownie do art. 43 ust. 2 ustawy rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Mając na uwadze treść art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy należy stwierdzić, że prawo do zastosowania zwolnienia będzie miał podatnik, dokonujący dostawy ruchomości, w stosunku do których okres ich używania wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel oraz nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Łączne spełnienie tych warunków skutkuje prawem do korzystania ze zwolnienia od podatku.

Zauważyć należy, że wyrażony w cytowanym wyżej przepisie art. 43 ust. 2 ustawy, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Przez używanie, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru.

Zatem, dokonującym sprzedaży towaru używanego, w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, jest jedynie taki jego właściciel, który korzysta z towaru w ten sposób, że faktycznie go używa, a nie tylko pobiera z tego towaru pożytki cywilne i inne dochody. Rzecz ruchoma może być uznana za towar używany wyłącznie wówczas, gdy przed sprzedażą była używana przez zbywcę co najmniej przez pół roku. Przez „używanie”, o którym mowa w ustawie, należy rozumieć faktyczne posługiwanie się zbywaną rzeczą.

Ustawodawca zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem towarów używanych. Z powyższej definicji wynika, iż towarami używanymi są ruchomości. Z okoliczności wskazanych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonał zakupu maszyny produkującej tuby laminatowe dla potrzeb kosmetyków - w pełni automatyczną linię średniej prędkości (Maszyna nr 1) wraz z oprzyrządowaniem dla tub o średnicy 40 mm (Oprzyrządowanie) oraz maszynę pakującą do automatycznego pakowania tub „schodzących” z maszyny KMK, o wydajności pakowania 150 sztuk na minutę (Maszyna nr 2), które należy uznać za ruchomość. Jednakże z uwagi na fakt, iż Sprzedający Maszynę nr 1, Maszynę nr 2 oraz Oprzyrządowanie faktycznie ich nie używał co najmniej przez pół roku, tylko bezpośrednio po zakupie oddał je w najem i pobierał z tego tytułu pożytki w postaci czynszu, stoi w sprzeczności z tym co zostało określone przez towar używany. Samo ich posiadanie nie powoduje uznania ich za towary używane, w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przedmiotowa dostawa Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania nie jest dostawą towarów używanych, bowiem Sprzedający nie wykorzystywał przedmiotowych Maszyn oraz Oprzyrządowania bezpośrednio w działalności produkcyjnej, lecz natychmiast po ich nabyciu wynajął Wnioskodawcy, na podstawie umowy najmu. Ponadto z wniosku wynika, iż Sprzedający przy zakupie Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, dostawa Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania nie była dostawą towarów używanych, zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie miało zastosowania w tej sprawie, ponieważ Sprzedający Maszyny nr 1 i 2 oraz Oprzyrządowania nie używał ich faktycznie przez co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, ponadto przy ich zakupie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem nie zostały dopełnione warunki przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy do zastosowania zwolnienia.

Wobec tego Sprzedający prawidłowo w wystawionej Wnioskodawcy fakturze z tytułu dostawy Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania zastosował stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Mając na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT z wystawionej przez Sprzedającego faktury. Wnioskodawca będzie dalej wykorzystywać nabyte od Sprzedającego na podstawie Umowy Sprzedaży - Maszynę nr 1, Maszynę nr 2 oraz Oprzyrządowanie w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych (produkcja tub laminatowych).

Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury wystawianej przez Sprzedającego z tytułu dostawy Maszyny nr 1, Maszyny nr 2 oraz Oprzyrządowania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin