UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 grudnia 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą jako projektant wzornictwa przemysłowego. Jest czynnym „płatnikiem” podatku od towarów i usług. Użytkuje Pani (stan na dzień 28 sierpnia 2013 r.) wpisany do ewidencji środków trwałych samochód ciężarowy, nieprzekraczający masy całkowitej 3,5 tony, wyprodukowany w 2004 r. i całkowicie zamortyzowany. Samochód ten służy Pani do przewożenia materiałów i towarów. W sierpniu 2013 r. najbliższy członek rodziny (matka), przekazał Pani darowiznę, która została przeznaczona na nabycie samochodu osobowego o wartości 43.252,03 zł netto (53.200 zł brutto). Z tego samochodu – na skutek wcześniej zawartego porozumienia – Pani wraz matką postanowiły korzystać wspólnie: matka – przeznaczając go na cele prywatne, a Pani – wyłącznie przy wykonywaniu czynności opodatkowanych w celach związanych z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Taki stan rzeczy został sfinalizowany dwojako:

1. stosownym aktem darowizny (przekazała Pani matce 40% udziałów w nabytym samochodzie),
2. rejestracją pojazdu na dwoje właścicieli.

Ze względu na specyfikę wykonywanej przez Panią działalności, w której kluczowe znaczenie ma pozyskiwanie i obsługa zleceniodawców, a także (możliwe do udokumentowania) uczestnictwo w wystawach oraz targach w kraju i za granicą (a co za tym idzie liczne podróże służbowe), potrzebuje Pani drugiego, bardziej reprezentacyjnego, samochodu. Nabyty w dniu 29 sierpnia 2013 r. samochód osobowy został przez Panią wprowadzony do ewidencji środków trwałych o wartości odpowiadającej Pani udziałom (tj. 60% wartości) na podstawie faktury VAT dokumentującej transakcję, w której figuruje Pani jako odbiorca. Posiada Pani oryginał tejże faktury.

Przed dokonaniem transakcji kupna, upewniła się Pani, korzystając z infolinii Krajowej Informacji Podatkowej, czy podejmowane przez nią działania są zgodne z obowiązującym prawodawstwem i zwyczajami. W szczególności, naświetlając w pełni sytuację, zapytała m.in. jak w takiej sytuacji należy poprawnie odliczyć kwotę podatku naliczonego od nabycia wspomnianego samochodu. Otrzymała Pani odpowiedź, na podstawie której wysokość podatku naliczonego podlegająca przez Panią odliczeniu z tytułu nabycia środka trwałego to 60% z kwoty podatku naliczonego przysługującego do odliczenia przy zachowaniu limitów obowiązujących dla samochodów osobowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jak w przedstawionej sytuacji należy poprawnie odliczyć kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodu osobowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, posiadając 60% udziałów w samochodzie osobowym, którego używa do czynności opodatkowanych w ramach działalności gospodarczej, ma prawo skorzystać z możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w kwocie stosownej do posiadanych udziałów, nieprzekraczającej jednocześnie limitu odliczeń tego podatku dla samochodów osobowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W związku z tym, że Pani wniosek dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w 2013 r., niniejszą interpretację wydaje się na podstawie stanu prawnego obowiązującego w tym okresie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu).

Z powyższego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu (z wyjątkiem czynności niepodlegających opodatkowaniu na terytorium kraju, o których mowa w art. 86 ust. 8 i 9 ustawy o podatku od towarów o i usług).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652, z późn. zm.), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Na podstawie art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r., poz. 1456), w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 585), użyte w art. 3 ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz w art. 7 wyrazy „31 grudnia 2012 r.” zastępuje się wyrazami „31 grudnia 2013 r.”.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą jako projektant wzornictwa przemysłowego. Jest podatnikiem VAT czynnym. W sierpniu 2013 r. najbliższy członek rodziny (matka), przekazał Pani darowiznę, która została przeznaczona na nabycie samochodu osobowego, z którego – na skutek wcześniej zawartego porozumienia – Pani wraz matką postanowiły korzystać wspólnie: matka – przeznaczając go na cele prywatne, a Pani – wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych w celach związanych z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Taki stan rzeczy został sfinalizowany stosownym aktem darowizny (przekazała Pani matce 40% udziałów w nabytym samochodzie) oraz rejestracją pojazdu na dwoje właścicieli. Nabyty w dniu 29 sierpnia 2013 r. samochód osobowy został przez Panią wprowadzony do ewidencji środków trwałych w wartości odpowiadającej Pani udziałom (tj. 60% wartości) na podstawie faktury VAT dokumentującej transakcję, w której figuruje Pani jako odbiorca. Posiada Pani oryginał tejże faktury.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wynika z wniosku – przedmiotowy samochód jest samochodem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym i jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to przysługuje Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze VAT w wysokości 60%, nie więcej niż 6.000 zł, w części odpowiadającej prawu do korzystania z ww. samochodu (jak wskazano we wniosku w 60%). Prawo powyższe przysługuje Pani pod warunkiem, że nie wystąpiły ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toru

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.