INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.09.2013 r. (data wpływu 20.09.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych usługi zarządzania płynnością finansową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.09.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych usługi zarządzania płynnością finansową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

F. Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca”) planuje zawrzeć z D. S.A. (dalej jako: „Bank”) umowę dotyczącą kompleksowego zarządzania płynnością finansową w ramach grupy F. (dalej jako: „Grupa F”): „Umowę o świadczenie usługi db” (dalej jako: „Umowa”).

Na dzień złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej do Umowy z Bankiem, oprócz Wnioskodawcy, ma zamiar przystąpić F. (dalej jako: „F.”) należący do Grupy F. (dalej jako: „Uczestnicy”).

Warunkiem przystąpienia do Umowy jest zawarcie przez każdego Uczestnika umowy rachunku bankowego, na podstawie której Bank prowadzi rachunki na rzecz ww. podmiotów (dalej jako: „Rachunki”).

Wnioskodawca oraz F. są zainteresowani efektywnym zarządzaniem swoimi wierzytelnościami wobec Banku z tytułu posiadanych na Rachunkach środków pieniężnych oraz zobowiązaniami wobec Banku z tytułu wykorzystywanych kredytów w Rachunkach.

Zgodnie z Umową, Bank, jako instytucja specjalizująca się w świadczeniu usług z sektora finansowego, zobowiąże się wykonywać na rzecz Wnioskodawcy usługę D (dalej jako: „Usługa”).

Świadczenie Usługi poprzedzone będzie otwarciem należącego do Banku technicznego rachunku konsolidacyjnego (dalej jako: „T”), pełniącego rolę rachunku rozliczeniowego.

Usługa będzie polegała na codziennym:

• Ustaleniu salda na każdym z Rachunków;

• Zsumowaniu wszystkich sald ujemnych oraz wszystkich sald dodatnich na Rachunkach oraz ustalenie, która z tych sum jest niższa, a która wyższa w wartościach bezwzględnych;

• Przeniesieniu całości sald składających się na sumę sald, która okazała się niższa w wartościach bezwzględnych z Rachunków, na których te salda wystąpiły na T.;

• Przeniesieniu części sald składających się na sumę sald, która okazała się wyższa w wartościach bezwzględnych z Rachunków podmiotów przystępujących do Umowy, na których te salda wystąpiły na T. w takiej wysokości, aby przeniesiona na T. suma sald dodatnich równała się sumie przeniesionych sald ujemnych (z każdego z Rachunków zostanie przeniesiona tylko taka kwota, której udział w całości przenoszonych kwot odpowiada udziałowi salda tego Rachunku w sumie sald składających się na wyższą wartość bezwzględną - Kwota Salda Klienta).

• Każdego następnego dnia roboczego po dniu, w którym Bank przeprowadzi opisane powyżej czynności, Bank przeprowadzi operacje odwrotne, tzn. przeniesie z T na Rachunki Uczestników salda przeniesione poprzedniego dnia roboczego na T.
  
  

Wynagrodzenie Banku za wykonywanie Umowy będzie stanowić prowizja pobierana przez Bank pierwszego dnia roboczego każdego miesiąca od Wnioskodawcy i innych podmiotów, które potencjalnie mogłyby przystąpić do Umowy.

Ponadto, pierwszego dnia roboczego każdego miesiąca Bank będzie pobierał od każdego podmiotu będącego stroną Umowy, w stosunku do którego suma sald na Rachunku w poprzednim miesiącu kalendarzowym stanowiła saldo ujemne, prowizję za okresowe powstanie salda ujemnego (dalej jako: „Prowizja”). Z kolei podmiotom, których suma sald na Rachunku w poprzednim miesiącu kalendarzowym stanowiła saldo dodatnie, pierwszego dnia roboczego każdego miesiąca kalendarzowego Bank będzie wypłacał wynagrodzenie za okresowe powstanie salda dodatniego (dalej jako: „Wynagrodzenie”).

Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, iż wystąpił do Urzędu Statystycznego w Łodzi o dokonanie klasyfikacji statystycznej wyżej opisanej Usługi. Zgodnie z uzyskaną opinią z dnia 26 sierpnia 2013 r. , dalej jako: „Klasyfikacja”), powyżej opisaną usługę należy traktować jako usługę kompleksowego zarządzania płynnością finansową, mieszczącą się w grupowaniu 64.99.19 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym, Wnioskodawca nie będzie świadczył jakiejkolwiek usługi i nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tego tytułu...
2. Czy Umowa zawarta pomiędzy Bankiem a Wnioskodawcą nie będzie podlegać w Polsce opodatkowaniu PCC...
3. Czy w związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym do ewentualnej Prowizji należnej od Wnioskodawcy nie będą miały zastosowania w Polsce regulacje o niedostatecznej kapitalizacji w rozumieniu przepisów ustawy o CIT...
4. Czy Prowizja wypłacana na rzecz Banku nie będzie podlegała zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu od osób prawnych (dalej jako: „podatek u źródła”) w Polsce...
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa zawarta pomiędzy Bankiem a Wnioskodawcą nie będzie podlegać PCC.

Ustawodawca stworzył enumeratywny katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu pcc. Zgodnie art. 1 ust. 1 ustawy o pcc opodatkowaniu podlegają:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

• umowy pożyczki,

• umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

• umowy dożywocia,

• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

• ustanowienie hipoteki,

• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

• umowy depozytu nieprawidłowego,

• umowy spółki (akty założycielskie).
  
  

Umowa o zarządzanie płynnością finansową lub inna umowy o podobnym charakterze nie została wymieniona w powyższym katalogu. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, Umowa z Bankiem należy do kategorii umów nienazwanych, które nie zostały zdefiniowane w ustawie - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

W konsekwencji, Umowa, na podstawie której Bank świadczy Usługę na rzecz Grupy F. nie będzie podlegać opodatkowaniu pcc.

Wnioskodawca dodatkowo zauważa, że usługa polegająca na zarządzaniu płynnością finansową świadczona przez Bank będzie mieścić się w katalogu usług wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT podlegających zwolnieniu z VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, również ten fakt potwierdza, iż czynności składające się na Usługę świadczoną przez Bank w ramach Umowy nie mieszczą się w katalogu czynności opodatkowanych pcc, gdyż, jako czynności zwolnione z podatku VAT, zostały bezpośrednio z niego wyłączone na mocy art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o pcc.

Analogiczne stanowisko do zaprezentowanego powyżej przedstawiają również ograny podatkowe w interpretacjach indywidualnych, w tym m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 8 lipca 2013 r., nr IPTPB2/436-49/13-2/KK oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 maja 2013 r., nr IPPB2/436-160/13-4/LS.

Biorąc pod uwagę powyższe, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, Umowa, na podstawie której Bank świadczy kompleksową usługę zarządzania płynnością finansową nie podlega pcc. W konsekwencji, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne ( art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Należy podkreślić, iż umowa cash pooling pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy. Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash pooling, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. „Cash pooling” polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków netto.

W przypadku „cash poolingu” mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.

Uczestnik „cash poolingu” posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników „cash poolingu”. Należy stwierdzić, że zawarcie umowy dotyczącej kompleksowego zarządzania płynnością finansową „cash pooling” nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można również zakwalifikować jako umowy pożyczki. Tym samym wszelkie czynności dokonywane w ramach umowy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Należy stwierdzić, że czynności dokonywane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową nie zostały wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu ww. podatkiem zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.