Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1173/13-4/AM
z 29 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2013 r. (data wpływu 25 października2013 r.) uzupełnionego pismem z dnia 16 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 8 stycznia 2014 r. Nr IPPB1/415-1173/13-2/AM o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku został przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z umową zawartą z deweloperem na zakup lokalu mieszkalnego z udziałem wynoszącymi 889/110925 części w częściach wspólnych budynku, Wnioskodawca dokonał zakupu tegoż lokalu na zasadach współwłasności ułamkowej, podzielonej udziałami jego 634/1889, oraz wspólnika 1255/1889, w części wspólnej mieszkania i wyznaczeniem powierzchni do wyłącznego korzystania przez wspólników. Po zakończeniu budowy współwłaściciele przystąpili do aktu notarialnego w dniu 12.12.2008 r.

Po wydaniu przez PINB pozwolenia na użytkowanie budynku współwłaściciele mieszkania przeprowadzili czynności, zmierzające do jego fizycznego podziału na dwa odrębne lokale. Zgodnie z przepisami budowlanymi i zaleceniami właściwego wydziału architektury wykonana została przepisowa ściana międzylokalowa w linii rozgraniczającej użytkowanie mieszkań, ustalonej w pierwszym akcie notarialnym.

Po uzyskaniu niezbędnych dokumentów, zatwierdzających podział mieszkania, wspólnicy stanęli w dniu 03.08.2009 r. do zawarcia drugiego aktu notarialnego, znoszącego współwłasność przez fizyczny podział rzeczy wspólnej i weszli w posiadanie odrębnych lokali z takimi samymi udziałami w nieruchomości wspólnej budynku. Powierzchnia wyodrębnionych lokali pozostała taka sama jak użytkowana przez strony na zasadach współwłasności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Który z zawartych w latach 2008 i 2009 aktów notarialnych uznany będzie, jako wiążący przy ustalaniu pięcioletniego okresu posiadania nieruchomości uprawniającego Wnioskodawcę do jego odpłatnego zbycia bez obowiązku odprowadzenia podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy nieruchomość współwłasną, jaką nabył w dniu 12.12.2008 r. w rozumieniu artykułu 196 Kodeksu Cywilnego zaliczana jest do współwłasności ułamkowej, to znaczy: nie jest współwłasnością łączną. Samodzielny lokal, wyodrębniony aktem notarialnym z dnia 03.08.2009 r. ze współwłasności dużego mieszkania, nie zmienił parametrów powierzchni, ani udziałów Wnioskodawcy w części wspólnej budynku. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat, nie przyniosło zysku lub przysporzenia majątkowego. Zniesienie takiej współwłasności nie stanowi nabycia nieruchomości.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż datą wejścia w posiadanie przedmiotowego mieszkania na zasadzie współwłasności ułamkowej jest dzień 12.12.2008 r. w którym zawarto umowę notarialną ustanowienia odrębnej własności dla mieszkania wspólnego w budynku wielorodzinnym z potwierdzeniem zakupu jego udziałów. Akt notarialny z dnia 03.08.2009 r. zmienił tylko jego status własnościowy na mieszkanie samodzielne.

W podobnej sprawie wypowiedział się Dyrektor Izby skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z dnia 27.10.2010 r., nr IPPB4/415-625/10-2/JS.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 8 stycznia 2014 r. Nr IPPB1/415-1173/13-2/AM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Wniosek uzupełniono w terminie pismem z dnia 16 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2012 r. poz. 361 z późn.zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że w dniu aktem notarialnym 12.12.2008 r. Wnioskodawca dokonał zakupu lokalu mieszkalnego na zasadach współwłasności ułamkowej, podzielonej udziałami jego 634/1889, oraz wspólnika 1255/1889, w części wspólnej mieszkania i wyznaczeniem powierzchni do wyłącznego korzystania przez wspólników. Natomiast w dniu 03.08.2009 r. został zawarty drugi akt notarialny, znoszący współwłasność między wspólnikami przez fizyczny podział rzeczy wspólnej i weszli w posiadanie odrębnych lokali z takimi samymi udziałami w nieruchomości wspólnej budynku

Należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”, a tym bardziej nie określa szczególnych sposobów nabycia należy – mając przy tym na uwadze jego znaczenie językowe – odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, iż umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. W tym miejscu, wskazać należy, iż współwłasność jest instytucją prawa cywilnego, polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika.

Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z nimi każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W przypadku, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi, więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zniesienie współwłasności nieruchomości odbyło się bez spłat i dopłat, a udział w nieruchomości nabytej w wyniku zniesienia współwłasności mieścił się w udziale, jaki Wnioskodawcy przysługiwał we współwłasności.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że za datę nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości należy uznać 2008 rok. Zatem, sprzedaż tej nieruchomości po dniu 31 grudnia 2013 r. nie stanowi źródła przychodu do opodatkowania, z uwagi na upływ 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.