Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1115/13/HD
z 9 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.), uzupełnionym w dniu 16 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, sfinansowanych otrzymaną dotacją – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, sfinansowanych otrzymaną dotacją.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 7 listopada 2012 r. Wnioskodawca otrzymał środki finansowe związane z rozpoczęciem działalności gospodarczej.

Środki zostały przyznane w ramach projektu „Przedsiębiorczość szansą na rozwój regionu” Działanie 6.2 „Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia” Priorytet VI PO KL „Rynek pracy otwarty dla wszystkich”. Środki zostały przyznane za pośrednictwem Powiatowego Urzędu Pracy. Kwota jaką otrzymał Wnioskodawca wynosi 20.700 zł brutto.

Otrzymane przez Wnioskodawcę środki finansowe za pośrednictwem Powiatowego Urzędu Pracy zostały przyznane na podstawie rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. Nr 239, poz. 1598 ze zm.). Środki finansowe są pomocą de minimis, spełniającą warunki określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz.Urz. UE L 379 z 28 grudnia 2006 str.5).

Dnia 1 grudnia 2012 r. Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej (data rejestracji).

Przyznane z PUP środki finansowe zostały przez Wnioskodawcę w całości przeznaczone na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych na potrzeby prowadzonej firmy.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatkowane przez Wnioskodawcę jednorazowe środki uzyskane w ramach dotacji z PUP stanowią koszty uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, którą prowadzi?

Zdaniem Wnioskodawcy, w umowie zawartej pomiędzy nim a PUP nie ma informacji odnośnie braku możliwości traktowania wydatków poniesionych z przyznanych środków finansowych jako kosztów uzyskania przychodu.

Z informacji dotyczących rozliczeń finansowych względem umowy jest tylko informacja o konieczności zwrotu na konto PUP podatku od towarów i usług. Ta informacja jest Wnioskodawcy znana i rozumiała.

Według Wnioskodawcy w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest artykułów dotyczących dokładnie jego przypadku. W związku z powyższym uważa, że wydatkowane przez niego jednorazowe środki uzyskane w ramach dotacji z PUP stanowią koszty uzyskania przychodu z działalności, którą prowadzi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej – stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują przy tym szereg zwolnień, którymi objęte zostały niektóre dotacje. Z dniem 1 stycznia 2010 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono przepis art. 21 ust. 1 pkt 137, w myśl którego zwalnia się od podatku dochodowego od osób fizycznych środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.).

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 tej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Co do zasady – zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 – co wynika z treści art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zauważyć przy tym należy, że ww. przepis nie uzależnia braku możliwości zaliczania do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego od instytucji przekazującej określoną dotację. Wystarczającą w tym względzie przesłanką jest sam fakt dokonania podatnikowi zwrotu określonej kwoty poniesionego wydatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 7 listopada 2012 r. – za pośrednictwem Powiatowego Urzędu Pracy – Wnioskodawca otrzymał środki finansowe związane z rozpoczęciem działalności gospodarczej. Środki zostały przyznane w ramach projektu „Przedsiębiorczość szansą na rozwój regionu ” Działanie 6.2 „Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia” Priorytet VI PO KL „Rynek pracy otwarty dla wszystkich”. Kwota jaką otrzymał Wnioskodawca wynosi 20.700 zł brutto. Otrzymane przez Wnioskodawcę środki finansowe zostały przyznane na podstawie rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. Nr 239, poz. 1598 ze zm.). Środki finansowe są pomocą de minimis, spełniającą warunki określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz.Urz. UE L 379 z 28 grudnia 2006 str.5). Dnia 1 grudnia 2012 r. Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej (data rejestracji). Przyznane z PUP środki finansowe zostały przez Wnioskodawcę w całości przeznaczone na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych na potrzeby prowadzonej firmy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść analizowanych przepisów stwierdzić należy, że wydatki na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Z kolei, zwrot dokonany w jakiejkolwiek formie – a więc również w formie pomocy finansowej stanowiącej dotację na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – powoduje, że wartość odpisów od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została przekazana lub zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej na mocy cytowanego art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy z otrzymanej z Powiatowego Urzędu Pracy dotacji Wnioskodawca sfinansował zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, i kwota, jaką wydatkował na ten cel była równa wartości początkowej tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych to – zgodnie z zasadą wynikającą z cytowanego art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – brak jest podstaw prawnych do zaliczenia jakichkolwiek odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Ewentualnie do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawca mógłby zaliczyć odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w której ich zakup został sfinansowany z własnych środków (gdyby dokonano zakupu za cenę wyższą niż dotacja).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.