INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2012 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty przychodów podatkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty przychodów podatkowych. Wniosek został uzupełniony pismami z 29 października 2013 r. (data wpływu 31 października 2013) oraz z 5 listopada 2013 r. (data wpływu 8 listopada 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca Sp. z o.o. (zwanym Operatorem) na podstawie zawartej z Miastem X (zwanym Organizatorem publicznego transportu zbiorowego) umowy świadczy usługi m.in. w zakresie publicznego transportu zbiorowego organizowanego przez Miasto X na sieci komunikacyjnej Miasta X oraz na terenie gmin sąsiadujących, na mocy zawartego z nimi Porozumienia Komunalnego.

Wynagrodzenie Spółki za świadczone usługi przewozowe jest sumą miesięcznych wynagrodzeń ujmowanych w rachunku należnej rekompensaty.

Rekompensata jest wyliczana na zasadach określonych w załączniku do Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającym Rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 2207/70.

Zgodnie z zawartą umową wysokość rekompensaty przyznanej Spółce nie może przekroczyć kwoty niezbędnej do pokrycia całości kosztów związanych z wykonywaniem usług użyteczności publicznej określonych w zawartej z Organizatorem umowy przy uwzględnieniu związanych z tym przychodów i rozsądnego zysku.

Kwotę należnej rekompensaty Operatora za realizacje zadań nałożonych umową, ustala się jako iloczyn wozokilometrów/pociągokilometrów rozkładowych określonych w umowie oraz planowanej ceny netto za jeden wozokilometr/pociągokilometr odpowiednio według rodzaju trakcji. Przekazywanie miesięcznych kwot rekompensaty wynikających z miesięcznego planu pracy przewozowej następuje dwa razy w miesiącu na pisemny wniosek Operatora:

1. do 10-go dnia każdego miesiąca kalendarzowego,
2. do 20-go dnia każdego miesiąca kalendarzowego

w równych kwotach.

Ustaloną według określonych zasad rekompensatę zwiększa się o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług (rekompensata, którą Spółka otrzymuje od Miasta X za świadczenie usług określonych w umowie w sytuacji, gdy sprzedaż biletów jest po stronie Gminy i przychody ze sprzedaży biletów są przychodami Gminy, stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust, 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT według takiej stawki jak czynności których dotyczy). Po otrzymaniu każdej z zaliczek, Spółka w ciągu 7-dniu wystawia fakturę zaliczkową na kwotę wynikającą z otrzymanej kwoty (w miesiącu są wystawiane dwie faktury zaliczkowe). Każda z faktur zaliczkowych zawiera elementy wymienione w § 10 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Między innymi dane dotyczące zamówienia, tzn. w przypadku Spółki każda z faktur 1/2 planowanej miesięcznej ilości wozokilometrów/pociągokilometrów oraz cenę jednostkową za wozokilometr/pociągokilometr (załącznik nr 1).

Kwoty netto wystawionych faktur zaliczkowych są ujmowane na kontach przychodu ze sprzedaży usług odpowiednio tramwajowych i autobusowych.

Kwota należnej zaliczki rekompensaty ulega zmianie w wyniku wykonania przez Operatora innej ilości wozokilometrów rozkładowych niż określona w planie pracy przewozowej.

W okresach miesięcznych do 5-go dnia następującego po miesiącu kalendarzowym, w którym Operator otrzymał rekompensatę w formie dwóch zaliczek, następuje jej rozliczenie uwzględniające zmiany kwoty należnej.

Zapłata zbyt niskich zaliczek rekompensaty w stosunku do wyliczonej kwoty wynikającej z wykonanej pracy przewozowej za dany miesiąc, stanowi niedobór rekompensaty, który jest udokumentowany fakturą (załącznik nr 2), uwzględniającą dwie wcześniej wystawione faktury zaliczkowe. Zapłata zbyt wysokich zaliczek rekompensaty w stosunku do wyliczonej kwoty wynikającej z wykonanej pracy przewozowej za dany miesiąc, stanowi nadwyżkę rekompensaty, która jest udokumentowana fakturą korygującą (załącznik nr 3), uwzględniającą dwie wcześniej wystawione faktury zaliczkowe. Kwota wynikająca z faktury korygującej jest przekazywana na rachunek Organizatora, tj. Miasta X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy wystawienie faktury korygującej po rozliczeniu miesiąca, w sytuacji pobrania zbyt wysokiej rekompensaty zmniejszającej przychody, powoduje zmniejszenie przychodów stanowiących podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych miesiąca, którego dotyczy rozliczenie, pomimo wystawienia i otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej w miesiącu następnym...

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawienie faktury korygującej zmniejszającej przychody, stanowiące podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, powinno powodować zmniejszenie przychodów miesiąca, którego rozliczenie dotyczy, pomimo wystawienia faktury korygującej i otrzymania jej potwierdzenia w miesiącu następnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1 (…).

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 cyt. ustawy).

W myśl natomiast art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2 (…).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie zawartej z Miastem X umowy świadczy usługi m.in. w zakresie publicznego transportu zbiorowego organizowanego przez Miasto X na sieci komunikacyjnej Miasta X oraz na terenie gmin sąsiadujących, na mocy zawartego z nimi Porozumienia Komunalnego. Wynagrodzenie Spółki za świadczone usługi przewozowe jest sumą miesięcznych wynagrodzeń ujmowanych w rachunku należnej rekompensaty. Zapłata zbyt niskich zaliczek rekompensaty w stosunku do wyliczonej kwoty wynikającej z wykonanej pracy przewozowej za dany miesiąc, stanowi niedobór rekompensaty, który jest udokumentowany fakturą, uwzględniającą dwie wcześniej wystawione faktury zaliczkowe. Zapłata zbyt wysokich zaliczek rekompensaty w stosunku do wyliczonej kwoty wynikającej z wykonanej pracy przewozowej za dany miesiąc, stanowi nadwyżkę rekompensaty, która jest udokumentowana fakturą korygującą, uwzględniającą dwie wcześniej wystawione faktury zaliczkowe. Kwota wynikająca z faktury korygującej jest przekazywana na rachunek Organizatora, tj. Miasta X.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu zwiększenia (zmniejszenia) przychodów, tj. czy przychód powiększa się (pomniejsza) w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przepisów określających zasady dokonywania korekt przychodów, stąd należy posłużyć się literalną wykładnią art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się m.in. otrzymane pieniądze, czyli takie przychody, które w danym momencie są niewątpliwe i bezwarunkowe.

Podkreślenia przy tym wymaga fakt, że dokonanie korekty kwoty rekompensaty w miesiącu następnym po miesiącu, w którym ta rekompensata została przez Spółkę otrzymana nie powoduje zmiany daty powstania przychodu podatkowego.

W konsekwencji stwierdzić należy, że korekta przychodu związana z korektą kwoty rekompensaty w miesiącu następnym po miesiącu, w którym ta rekompensata została Spółce przekazana powinna być dokonana w stosunku do tego przychodu, który był wykazany w ewidencji księgowej w wyniku otrzymania rekompensaty.

Podsumowując, za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, że wystawienie faktury korygującej zmniejszającej przychody, stanowiące podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, powinno powodować zmniejszenie przychodów miesiąca, którego rozliczenie dotyczy, pomimo wystawienia faktury korygującej i otrzymania jej potwierdzenia w miesiącu następnym.

Ponadto, tut. Organ pragnie wskazać, że dokumenty dołączone przez Spółkę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej.

Jednocześnie informuje się, że w pozostałym zakresie wniosku dotyczącym podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.