2013.01.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-834/12-7/JS
z 3 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2012 r. (data wpływu 27 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług poniesionego w związku z realizacją projektu pn. „…” w przypadku poniesionych przez Gminę wydatków:

na montaż instalacji solarnych na domach prywatnych oraz na montaż instalacji solarnych na budynku użyteczności publicznej, tj. budynku Ośrodka Zdrowia – jest nieprawidłowe,

na montaż instalacji solarnych na budynkach użyteczności publicznej, tj. budynku Szkoły Ponadgimnazjalnej, Szkoły Podstawowej i Gimnazjum oraz wydatków o charakterze bieżącym na działania związane z zarządzaniem projektem, promocją projektu oraz szkolenia organizowane w ramach projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług poniesionego w związku z realizacją projektu pn. „…” w przypadku poniesionych przez Gminę wydatków:

na montaż instalacji solarnych na budynku użyteczności publicznej,

na montaż instalacji solarnych na domach prywatnych,

o charakterze bieżącym na działania związane z zarządzaniem projektem, promocją projektu oraz szkolenia organizowane w ramach projektu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowa inwestycja będzie realizowana w ramach Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy. Ochrona powietrza przed zanieczyszczeniami, szczególnie związanymi z tak zwaną niską emisją, stanowi jeden z podstawowych kierunków polityki ekologicznej państwa oraz jedno z podstawowych zadań jednostek samorządu terytorialnego, dlatego też Wnioskodawca wraz z 9 pozostałymi Gminami postanowił przystąpić do współdziałania w zakresie propagowania na swoim terenie odnawialnych źródeł energii. Wnioskodawca przystąpił do projektu pn. „…”. Liderem projektu a zarazem Instytucją Realizującą jest Gmina X. Projekt jest przedsięwzięciem realizowanym przez 10 Gmin.

Projekt jest realizowany w ramach Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy. W ramach SPPW obowiązuje 5-letni okres zaciągania zobowiązań i 10-letni okres wydatkowania, który rozpoczął się 14 czerwca 2007 r., tj. w dniu przyznania pomocy finansowej Polsce przez Parlament Szwajcarski. Projekt będący przedmiotem wniosku jest realizowany w ramach zadań własnych Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: „ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej” ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). W myśl przytoczonego przepisu do zadań własnych gminy należy między innymi ochrona środowiska i przyrody. Realizacja projektu ma na celu dywersyfikację źródeł energii poprzez zwiększenie wykorzystania odnawialnych źródeł, a tym samym ograniczenie emisji szkodliwych substancji pochodzących z wykorzystywania konwencjonalnych źródeł energii. Obowiązki Wnioskodawcy, jak również pozostałych partnerów projektu, określone zostały w treści porozumienia międzygminnego w sprawie wspólnej realizacji projektu, podpisanym w dniu 18.01.2011 r. pomiędzy Gminą jako Instytucją

Realizującą a Gminami. Gminom Partnerskim zostały powierzone następujące obowiązki:

możliwość uczestnictwa w czynnościach związanych z prowadzeniem postępowań przetargowych w charakterze obserwatorów, z możliwością wnoszenia uwag i zastrzeżeń,

zarezerwowanie we własnych budżetach środków finansowych proporcjonalnie do liczby i wartości zadań inwestycyjnych realizowanych na ich terenie,

sporządzanie wniosków o płatność oraz raportów z realizacji projektu dot. własnego zakresu,

realizacja kontraktu zgodnie z podpisaną umową z wykonawcami.

Lider projektu (Instytucja Realizująca) tj. Gmina X wyłoni zgodnie z przepisami prawa dotyczącymi dokonywania zamówień publicznych wykonawców, którzy zrealizują inwestycje dla Instytucji Realizującej i wszystkich Gmin Partnerskich. Umowy z wykonawcami zostaną zawarte przez poszczególne Gminy w zakresie dotyczącym budynków użyteczności publicznej, znajdujących się na terenie danej Gminy oraz domów prywatnych mieszkańców danej Gminy.

W związku z powyższym każda z Gmin realizujących projekt będzie ponosić wydatki samodzielnie, nie będzie zatem konieczności przekazywania środków finansowych na rzecz Gminy. W chwili obecnej Gmina ponosi koszty ogólne projektu związane z przygotowaniem projektu do realizacji, które zostaną w proporcjonalnych częściach zwrócone Gminie przez Gminy Partnerskie w formie dotacji celowej.

Podobnie z obiektami użyteczności publicznej. Przez okres 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu układ solarny na budynku użyteczności publicznej będzie własnością Gminy, na obszarze której instalacja będzie zamontowana.

Gmina zamierza w ramach realizacji projektu zainstalować ok. 200 kolektorów słonecznych na budynkach prywatnych położonych na terenie Gminy, przy czym kolektory te będą wykorzystywane, zgodnie z regulaminem udziału w projekcie, wyłącznie na cele związane z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych mieszkańców tych budynków. Warunkiem udziału w projekcie jest wniesienie przez właściciela domu mieszkalnego wpłaty darowizny na rzecz Gminy, z przeznaczeniem na rzecz ochrony środowiska. Środki pochodzące z tych darowizn, nie obciążone podatkiem VAT, zostaną przeznaczone na pokrycie części wkładu własnego Gminy w projekcie.

Od chwili zamontowania układu do dnia, w którym upłynie 5 lat od daty zakończenia projektu, tj. w okresie, w którym Gmina pozostaje właścicielem układu, część nieruchomości, na której układ został zamontowany, mieszkaniec udostępnia Gminie nieodpłatnie. Po upływie tego okresu, Gmina przekazuje mieszkańcowi układ nieodpłatnie, przy czym mieszkaniec jest zobowiązany do korzystania w budynku, w którym zamontowano układ, z tego układu lub innych urządzeń zapewniających co najmniej takie same parametry, z punktu widzenia ochrony środowiska, przez okres kolejnych 5 lat. Tak więc wykonane w ramach projektu kolektory słoneczne na budynkach prywatnych nie będą przedmiotem prowadzenia przez Wnioskodawcę jakiejkolwiek działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Montażu kolektorów słonecznych dokona firma wyłoniona przez Lidera projektu – Gminę X w przetargu nieograniczonym.

Z mieszkańcami zostaną zawarte umowy na dostawę i montaż wraz z uruchomieniem układu solarnego. Zgodnie z zapisem regulaminu uczestnictwa w projekcie, z którym mieszkańcy zostali zapoznani, warunkiem uczestnictwa w projekcie jest m.in. „dokonanie przez właściciela(i) wpłaty darowizny na rzecz Gminy, z przeznaczeniem na rzecz ochrony środowiska”. Wysokość tej darowizny będzie stanowić 25% wartości instalacji układu solarnego, którego wysokość zostanie określona po rozstrzygnięciu wszystkich postępowań przetargowych związanych z realizacją projektu i jego obsługą. Udział mieszkańca w projekcie to 25% kosztów kwalifikowalnych instalacji solarnej. Pozostałe 75% kosztów kwalifikowalnych to dofinansowanie ze środków Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy.

W przedmiotowym projekcie znajdują się wydatki związane z zarządzaniem projektem, promocją projektu oraz szkoleniami organizowanymi w ramach projektu, które klasyfikowane będą, zgodnie z zaleceniami Władzy Wdrażającej Programy Europejskie określonymi w piśmie jako wydatki o charakterze bieżącym (niemajątkowe). Wydatki powyższe nie będą generowały powstania jakichkolwiek przychodów, w związku z czym ponosząca je Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

W opisanej w pkt 2 sytuacji dotyczącej montażu kolektorów słonecznych na budynkach prywatnych zwrócono uwagę, że kolektory te będą służyć wyłącznie do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ich użytkowników, w zakresie przygotowania ciepłej wody użytkowej. W związku z powyższym, zgodnie z zapisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), usługa polegająca na wykonaniu instalacji kolektorów słonecznych w tym przypadku powinna być obciążona 8% stawką podatku VAT.

Na dzień dzisiejszy zgodnie z umową o dofinansowanie, termin zakończenia rzeczowej realizacji projektu to koniec 2015 roku.

Zakładany montaż finansowy projektu pn. „…”, przewiduje rozliczenie jego kosztów brutto jako kwalifikowalnych.

W piśmie z dnia 28 listopada 2012 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowy projekt jest realizowany w ramach Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy, który jest wdrażany w latach 2007–2017.

Zgodnie z treścią porozumienia międzygminnego w sprawie wspólnej realizacji projektu, podpisanego w dniu 18.01.2011 r. pomiędzy Gminą X (liderem projektu) jako Instytucją Realizującą a Gminami, liderowi projektu zostały powierzone:

obowiązki związane z przygotowaniem i organizacją przetargów na wyłonienie wykonawców inwestycji, którzy zrealizują inwestycje dla Instytucji Realizującej i wszystkich Gmin Partnerskich. Umowy z wykonawcami zostaną zawarte przez poszczególne Gminy, w zakresie dotyczącym budynków użyteczności publicznej oraz domów prywatnych znajdujących się na terenie danej Gminy,

zarządzanie uzyskanymi dotacjami pochodzącymi ze środków Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy, w tym przekazywanie otrzymanych płatności ze środków Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy na rzecz Gmin Partnerskich,

podpisanie umowy o dofinansowanie Projektu ze środków Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy,

zarezerwowanie we własnym budżecie środków finansowych proporcjonalnie do liczby i wartości zadania inwestycyjnego realizowanego na terenie Gminy,

sporządzanie zbiorczych wniosków o płatność oraz raportów z realizacji projektu,

realizacja kontraktu zgodnie z podpisaną umową z wykonawcami.

Gmina X jako Instytucja Realizująca projekt w lutym 2012 r. podpisała z Władzą Wdrażającą Programy Europejskie umowę w sprawie Realizacji Projektu pn. „…”. Umowa ta określa prawa i obowiązki Stron związane z realizacją Projektu. Gmina X zobowiązana jest niniejszą umową do zrealizowania projektu z należytą starannością, w określonym terminie, zgodnie z budżetem oraz tabelą wskaźników stanowiącymi załączniki do umowy. Gmina X jako Instytucja Realizująca projekt jest odpowiedzialna za sfinansowanie wszelkich kosztów niekwalifikowalnych oraz nierefundowanych w ramach Projektu oraz zapewnienia współfinansowania w wysokości 25% kosztów kwalifikowalnych. Zaznaczyć należy, że projekt finansowany jest w proporcjonalnych częściach przez wszystkich partnerów uczestniczących w jego realizacji.

Instytucja Realizująca zobowiązana jest także do sporządzania raportów okresowych z realizacji projektu, sporządzania wniosków o płatność i wszelkich dokumentów i informacji dotyczących realizacji projektu, zapewnienia promocji projektu, utrzymania celów projektu przez okres co najmniej 5 lat od dnia jego zakończenia. Dofinansowanie jest przekazywane na rzecz Instytucji Realizującej w formie płatności okresowych jako refundacja poniesionych wydatków kwalifikowalnych w odniesieniu do całego projektu. Po otrzymaniu refundacji wydatków, Gmina przekaże je w odpowiednich częściach poszczególnym Gminom Partnerskim.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż właścicielem wszystkich czterech budynków użyteczności publicznej, na których zamontowane zostaną układy solarne, jest Wnioskodawca, tak więc po okresie pięcioletnim od dnia zakończenia realizacji projektu również Gmina będzie właścicielem układów solarnych na nich zamontowanych.

W odpowiedzi na pytanie: „Jeżeli po okresie 5-ciu lat od dnia zakończenia realizacji projektu układy solarne zamontowane na budynkach użyteczności publicznej pozostaną własnością Gminy, to czy będą przekazane innemu podmiotowi w ramach, np. umowy użyczenia lub oddania w trwały zarząd? Jeżeli tak, to należy wskazać czy przekazanie będzie miało charakter odpłatny?” Wnioskodawca wskazał, iż budynek Szkoły Ponadgimnazjalnej jest przekazany nieodpłatnie w trwały zarząd Powiatowi. Budynek Ośrodka Zdrowia został wydzierżawiony na podstawie umowy dzierżawy z dnia 01.04.2004 r. spółce cywilnej „…” prowadzącej Zakład Opieki Zdrowotnej „…”. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony. Czynsz dzierżawny został ustalony na kwotę … zł (brutto) miesięcznie. Dwa pozostałe budynki (Szkoła Podstawowa i Gimnazjum) nie będą przekazane innemu podmiotowi.

Wnioskodawca wyjaśnił, iż Instytucja Realizująca tj. Gmina X wyłoni zgodnie z przepisami prawa dotyczącymi dokonywania zamówień publicznych wykonawców, którzy zrealizują inwestycje dla Instytucji Realizującej i wszystkich Gmin Partnerskich. Umowy z wykonawcami zostaną zawarte przez poszczególne Gminy, w zakresie dotyczącym budynków użyteczności publicznej, znajdujących się na terenie danej Gminy oraz domów prywatnych mieszkańców danej Gminy.

W związku z powyższym faktury VAT dokumentujące poniesione przez Gminę wydatki na montaż instalacji solarnych na budynkach użyteczności publicznej oraz na domach prywatnych będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Faktury dokumentujące poniesione przez Gminę wydatki o charakterze bieżącym na działania związane z zarządzaniem projektem, promocją projektu oraz szkolenia organizowane w ramach projektu będą wystawiane na Gminę X. Zwrot części kosztów ogólnych przez partnerów projektu, nastąpi w formie dotacji celowej przekazanej na podstawie uchwał rad gmin.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w związku z realizacją projektu Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT z faktur, które dokumentują poniesione przez Gminę wydatki na montaż instalacji solarnych na budynkach użyteczności publicznej?
Czy w związku z realizacją projektu Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT z faktur, które dokumentują poniesione przez Gminę wydatki na montaż instalacji solarnych na domach prywatnych?
Czy w związku z realizacją projektu Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT z faktur, które dokumentują poniesione przez Gminę wydatki o charakterze bieżącym na działania związane z zarządzaniem projektem, promocją projektu oraz szkolenia organizowane w ramach projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1)

Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT z faktur, które dokumentują poniesione przez Gminę wydatki na montaż instalacji solarnych na budynkach użyteczności publicznej.

Ad 2)

Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT z faktur, które dokumentują poniesione przez Gminę wydatki na montaż instalacji solarnych na domach prywatnych.

Ad 3)

Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT z faktur, które dokumentują poniesione przez Gminę wydatki o charakterze bieżącym na działania związane z zarządzaniem projektem, promocją projektu oraz szkolenia organizowane w ramach projektu.

Żaden z uzyskanych w ramach projektu produktów nie będzie wykorzystany przez Gminę do jakiejkolwiek działalności komercyjnej opodatkowanej podatkiem VAT. Planowany do realizacji projekt mieści się w katalogu zadań własnych Gminy, wymienionych w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. W myśl zapisu tego artykułu do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w zakresie ochrony środowiska oraz zapotrzebowania w energię cieplną. Zasadniczym celem projektu jest poprawa jakości powietrza, zmniejszenie wykorzystania nieodnawialnych źródeł energii, dywersyfikacja źródeł energii oraz poprawa jakości życia mieszkańców Gminy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług poniesionego w związku z realizacją projektu pn. „…” w przypadku poniesionych przez Gminę wydatków:

na montaż instalacji solarnych na domach prywatnych oraz na montaż instalacji solarnych na budynku użyteczności publicznej, tj. budynku Ośrodka Zdrowia – za nieprawidłowe,

na montaż instalacji solarnych na budynkach użyteczności publicznej, tj. budynku Szkoły Ponadgimnazjalnej, Szkoły Podstawowej i Gimnazjum oraz wydatków o charakterze bieżącym na działania związane z zarządzaniem projektem, promocją projektu oraz szkolenia organizowane w ramach projektu – za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) wynika, że zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty między innymi w zakresie ochrony środowiska oraz zaopatrzenia w energię cieplną.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, przystąpił do projektu pn. „…”. Przedmiotowa inwestycja będzie realizowana w ramach Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy w latach 2007–2017. Liderem projektu a zarazem Instytucją Realizującą jest Gmina X. Projekt jest przedsięwzięciem realizowanym przez 10 Gmin.

Przedmiotowy projekt jest realizowany w ramach zadań własnych Gminy zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym. Obowiązki Wnioskodawcy, jak również pozostałych partnerów projektu, określone zostały w treści porozumienia międzygminnego w sprawie wspólnej realizacji projektu, podpisanym w dniu 18.01.2011 r.

Zgodnie z umową o dofinansowanie, termin zakończenia rzeczowej realizacji projektu to koniec 2015 roku.

Lider projektu wyłoni zgodnie z przepisami prawa dotyczącymi dokonywania zamówień publicznych wykonawców, którzy zrealizują inwestycje dla Instytucji Realizującej i wszystkich Gmin Partnerskich. Umowy z wykonawcami zostaną zawarte przez poszczególne Gminy w zakresie dotyczącym budynków użyteczności publicznej, znajdujących się na terenie danej Gminy oraz domów prywatnych mieszkańców danej Gminy.

W związku z powyższym każda z Gmin realizujących projekt będzie ponosić wydatki samodzielnie. Projekt finansowany jest w proporcjonalnych częściach przez wszystkich partnerów uczestniczących w jego realizacji. Po otrzymaniu refundacji wydatków, Gmina X przekaże je w odpowiednich częściach poszczególnym Gminom Partnerskim. W chwili obecnej Gmina X ponosi koszty ogólne projektu związane z przygotowaniem projektu do realizacji, które zostaną w proporcjonalnych częściach zwrócone Gminie X przez Gminy Partnerskie w formie dotacji celowej.

Montażu kolektorów słonecznych dokona firma wyłoniona przez Lidera projektu w przetargu nieograniczonym.

Przez okres 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu układ solarny na budynku użyteczności publicznej będzie własnością Gminy, na obszarze której instalacja będzie zamontowana. Właścicielem wszystkich czterech budynków użyteczności publicznej, na których zamontowane zostaną układy solarne, jest Wnioskodawca, tak więc po okresie pięcioletnim od dnia zakończenia realizacji projektu również Gmina będzie właścicielem układów solarnych na nich zamontowanych.

Budynek Szkoły Ponadgimnazjalnej jest przekazany nieodpłatnie w trwały zarząd Powiatowi. Budynek Ośrodka Zdrowia został wydzierżawiony na podstawie umowy dzierżawy z dnia 01.04.2004 r. spółce cywilnej prowadzącej Zakład Opieki Zdrowotnej. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony. Czynsz dzierżawny został ustalony na kwotę … zł (brutto) miesięcznie. Dwa pozostałe budynki (Szkoła Podstawowa i Gimnazjum) nie będą przekazane innemu podmiotowi.

Faktury VAT dokumentujące poniesione przez Zainteresowanego wydatki na montaż instalacji solarnych na budynkach użyteczności publicznej będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W wyżej powołanym przepisie mowa jest o czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel (prawo do wyzbycia się, obciążania, korzystania z nabytych rzeczy). Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego wynika, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego Skarbu Państwa oddaje się w trwały zarząd państwowej jednostce organizacyjnej, a nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego jednostki samorządu terytorialnego – odpowiedniej samorządowej jednostce organizacyjnej, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej (art. 43 ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 44 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, trwały zarząd ustanawia się na czas nieoznaczony lub czas oznaczony.

Trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej ustanawia właściwy organ, w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3. (art. 45 ust. 1 powołanej ustawy).

Wymienione przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, które regulują oddanie nieruchomości jednostek samorządu terytorialnego w nieodpłatny trwały zarząd jednostce organizacyjnej, wskazują na inny niż cywilnoprawny charakter przekazania nieruchomości w trwały zarząd.

Stosownie do art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) publiczne szkoły, placówki, a także inne formy wychowania przedszkolnego, zakłady kształcenia nauczycieli, placówki doskonalenia nauczycieli i kolegia pracowników służb społecznych oraz prowadzące je organy są zwolnione z opłat z tytułu trwałego zarządu, użytkowania i użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, zajętych na działalność oświatową.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie w trwały zarząd majątku powstałego w ramach realizacji projektu dotyczącego budynku Szkoły Ponadgimnazjalnej, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy – nieodpłatne przekazanie inwestycji do zarządzania, w świetle okoliczności przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, odbędzie się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością wykonywaną we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

Z kolei jak wynika z okoliczności sprawy, efekty realizacji przedmiotowej inwestycji dotyczące budynku Szkoły Podstawowej i Gimnazjum nie będą przekazane innemu podmiotowi. Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca – efekty te nie będą wykorzystane przez Gminę do jakiejkolwiek działalności komercyjnej opodatkowanej podatkiem VAT. Zatem należy wskazać, iż warunek wskazany w art. 86 ustawy nie zostanie spełniony.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odzyskania podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją projektu pn.: „…” w części dotyczącej montażu instalacji solarnych na budynkach użyteczności publicznej, tj. budynku Szkoły Ponadgimnazjalnej, Szkoły Podstawowej i Gimnazjum.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej montażu instalacji solarnych na budynkach użyteczności publicznej, tj. budynku Szkoły Ponadgimnazjalnej, Szkoły Podstawowej i Gimnazjum, należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do wydatków ponoszonych na montaż instalacji solarnych na budynku użyteczności publicznej, tj. budynku Ośrodka Zdrowia, Wnioskodawca wskazał, iż budynek ten został wydzierżawiony na podstawie umowy dzierżawy spółce cywilnej prowadzącej Zakład Opieki Zdrowotnej.

Na mocy art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Wobec powyższego oddanie przez Wnioskodawcę w ramach umowy dzierżawy, tj. czynności cywilnoprawnej, innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy.

W świetle powyższego umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną, a więc zawarcie jej przez jednostkę samorządu terytorialnego (tj. Gminę) podlega wyłączeniu ze zwolnienia od podatku VAT na mocy cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia, a tym samym będzie skutkowało opodatkowaniem tej czynności na zasadach ogólnych.

Zatem stwierdzić należy, iż cywilnoprawna umowa dzierżawy będąca czynnością odpłatną stanowi, stosownie do zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i jest bezsprzecznie czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że po zawarciu umowy dzierżawy Wnioskodawca wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a zatem będzie miał możliwość odzyskania podatku od towarów i usług od wydatków poniesionych z tytułu realizacji przedmiotowego projektu w części dotyczącej montażu instalacji solarnych na budynku użyteczności publicznej, tj. Ośrodka Zdrowia, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej montażu instalacji solarnych na budynku użyteczności publicznej, tj. Ośrodka Zdrowia, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wydatków ponoszonych na montaż instalacji solarnych na domach prywatnych, należy zauważyć, że Gmina zamierza w ramach realizacji projektu zainstalować ok. 200 kolektorów słonecznych na budynkach prywatnych. Z mieszkańcami zostaną zawarte umowy na dostawę i montaż wraz z uruchomieniem układu solarnego. Zgodnie z zapisem regulaminu uczestnictwa w projekcie, z którym mieszkańcy zostali zapoznani, warunkiem uczestnictwa w projekcie jest m.in. „dokonanie przez właściciela(i) wpłaty darowizny na rzecz Gminy, z przeznaczeniem na rzecz ochrony środowiska”. Środki pochodzące z tych darowizn, nie obciążone podatkiem VAT, zostaną przeznaczone na pokrycie części wkładu własnego Gminy w projekcie. Wysokość tej darowizny będzie stanowić 25% wartości instalacji układu solarnego.

Zgodnie z umową z mieszkańcem układ solarny przez okres co najmniej 5 lat od dnia zakończenia realizacji projektu, pozostawać będzie własnością Gminy, na obszarze której instalacja będzie montowana, a więc układ solarny montowany na obszarze Gminy, będzie własnością Gminy. Instalacje montowane na obszarze pozostałych Gmin, będą własnością Gminy, na obszarze której projekt będzie realizowany, ponieważ umowy z mieszkańcami na zakres danej Gminy będą podpisywane w danej Gminie. Od chwili zamontowania układu do dnia, w którym upłynie 5 lat od daty zakończenia projektu, tj. w okresie, w którym Gmina pozostaje właścicielem układu, część nieruchomości, na której układ został zamontowany, mieszkaniec udostępnia Gminie nieodpłatnie. Po upływie tego okresu, Gmina przekazuje mieszkańcowi układ nieodpłatnie, przy czym mieszkaniec jest zobowiązany do korzystania w budynku, w którym zamontowano układ, z tego układu lub innych urządzeń zapewniających co najmniej takie same parametry, z punktu widzenia ochrony środowiska, przez okres kolejnych 5 lat.

Faktury VAT dokumentujące poniesione przez Gminę wydatki na montaż instalacji solarnych na domach prywatnych będą wystawiane na Wnioskodawcę.

W rozpatrywanej sprawie – niezależnie od faktu, iż Wnioskodawca przez okres 5 lat pozostawać będzie właścicielem ww. instalacji solarnej na gruncie prawa cywilnego – nastąpi wydanie przedmiotu transakcji na rzecz innego podmiotu będącego uczestnikiem programu, który od tego momentu dysponować będzie instalacją solarną jak właściciel.

Jak już uprzednio wyjaśniono, nie należy bowiem utożsamiać czynności cywilnoprawnej przenoszącej prawo własności z dostawą towarów w rozumieniu prawa podatkowego (ustawy o podatku od towarów i usług), gdyż z chwilą wydania towaru (instalacji solarnej) uczestnik programu dysponował będzie tym towarem jak właściciel, czyli władał nim w sensie ekonomicznym. Dana osoba fizyczna rozporządzając ww. towarem nie tylko będzie czerpała korzyści w postaci przysporzenia swego majątku, czy też korzyści ekonomiczne wynikające z faktu posiadania ww. instalacji, ale również winna zapewnić niezbędną dbałość o utrzymanie instalacji solarnej w należytym stanie.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż z chwilą faktycznego wydania ww. instalacji solarnej nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel na rzecz uczestnika programu, tym samym uznać należy, iż dojdzie do dostawy towarów w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Kwestią podlegającą ocenie w niniejszej sprawie jest ustalenie czy montaż instalacji solarnych jest czynnością odpłatną bądź nieodpłatną.

Mając na uwadze opis sprawy należy zauważyć, iż w przypadku montażu instalacji solarnych na domach prywatnych, wpłaty („darowizny”) poniosą wyłącznie osoby fizyczne, które następnie korzystać będą – jako uczestnicy programu – z instalacji solarnej. W sprawie będącej przedmiotem rozstrzygnięcia mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym. Tym samym, wnoszone wpłaty będą niczym innym jak zaliczką na poczet przyszłej dostawy towarów dokonywanej przez Wnioskodawcę.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż Wnioskodawca z tytułu czynności, do wykonania których zobowiązał się na podstawie umów cywilnoprawnych z mieszkańcami, jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a czynności te stanowić będą odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług, które – zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT i w świetle § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. nie będą korzystać ze zwolnienia.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego w części dotyczącej montażu instalacji solarnych na budynkach mieszkań prywatnych będą spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją przedmiotowego projektu będą służyły czynnościom opodatkowanym tym podatkiem.

Tym samym Zainteresowany będzie miał możliwość odzyskania podatku od towarów i usług od wydatków poniesionych z tytułu realizacji przedmiotowego projektu w części dotyczącej montażu instalacji solarnych na budynkach mieszkań prywatnych, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej montażu instalacji solarnych na budynkach mieszkań prywatnych, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących kwestii odliczenia podatku związanego z wydatkami o charakterze bieżącym na działania związane z zarządzaniem projektem, promocją projektu oraz szkolenia organizowane w ramach projektu, należy zauważyć, iż – jak wskazał Zainteresowany – faktury dokumentujące poniesione przez Gminę ww. wydatki będą wystawiane na Gminę X. Zwrot części kosztów ogólnych przez partnerów projektu, nastąpi w formie dotacji celowej przekazanej na podstawie uchwał rad gmin.

Jak wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z treścią § 5 ust. 1 pkt 3, 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360 ze zm.), faktura powinna zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b.

Zatem, zgodnie z brzmieniem powołanych przepisów, konieczne jest, aby faktury VAT, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Wobec powyższego należy zaznaczyć, że faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym wykonanie pewnej usługi lub dostawy towaru pomiędzy stronami w niej wskazanymi. Podmiot, będący nabywcą, dla którego została wystawiona faktura ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury. W przedmiotowej sprawie faktury dokumentujące poniesione przez Gminę wydatki o charakterze bieżącym na działania związane z zarządzaniem projektem, promocją projektu oraz szkolenia organizowane w ramach projektu będą wystawiane na Gminą X, zatem na inny podmiot niż Wnioskodawca.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, iż Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego projektu z faktur, które dokumentują poniesione przez Gminę wydatki o charakterze bieżącym na działania związane z zarządzaniem projektem, promocją projektu oraz szkolenia organizowane w ramach projektu, ponieważ nie jest nabywcą towarów i usług związanych z ww. projektem i nie dysponuje fakturami zakupu wystawionymi na Wnioskodawcę.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż nie ma możliwości odliczenia podatku VAT z faktur, które dokumentują poniesione przez Gminę wydatki o charakterze bieżącym na działania związane z zarządzaniem projektem, promocją projektu oraz szkolenia organizowane w ramach projektu, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestie tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin