INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 listopada 2013 r. (data wpływu 2 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku wliczenia do podstawy opodatkowania otrzymanej dotacji oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2013 r. wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczenia do podstawy opodatkowania otrzymanej dotacji oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Fundacja (dalej: Fundacja) jest organizacją działającą w sferze pożytku publicznego. Fundacja m.in. prowadzi: badania naukowe z zakresu stosowania mediacji w instytucjach państwowych, samorządowych i organizacjach gospodarczych, postępowania mediacyjne na zlecenie sądów, kampanie społeczne promujące wiedzę z zakresu mediacji, jej przebiegu i efektów. Fundacja przygotowuje ponadto pod względem teoretycznym i praktycznym osoby, chcące prowadzić mediacje lub działać na rzecz rozpowszechniania znajomości mediacji wśród różnych środowisk i grup zawodowych. Celami Fundacji są m.in.:

1. działania na rzecz rozwoju mediacji oraz alternatywnych metod rozwiązywania sporów,
2. rozpowszechnianie mediacji jako metody rozwiązywania sporów sądowych i pozasądowych,
3. upowszechnianie wiedzy dotyczącej mediacji oraz form jej wykorzystania,
4. wspieranie poprzez edukację – rozwoju osób indywidualnych, instytucji, organizacji pozarządowych i podmiotów gospodarczych.
   
   

Fundacja realizuje ww. cele poprzez:

1. Udzielanie pomocy organizacyjnej, technicznej i merytorycznej osobom i jednostkom organizacyjnym, pragnącym zdobyć wiedzę o mediacji oraz alternatywnych metodach rozwiązywania sporów,
2. Organizowanie i wspieranie działań mających na celu rozpowszechnianie mediacji jako metody rozwiązywania sporów sądowych i pozasądowych,
3. Udzielanie pomocy w organizowaniu wymiany doświadczeń zawodowych i naukowych wśród mediatorów, sędziów, adwokatów, radców prawnych i przedstawicieli innych środowisk zainteresowanych rozwiązywaniem konfliktów i rozwojem mediacji,
4. Podejmowanie działań w zakresie nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty, kultury i sztuki,
5. Organizowanie, finansowanie i uczestniczenie w seminariach, sympozjach, konferencjach, wykładach, konkursach i spotkaniach,
6. Współpracę z osobami i instytucjami krajowymi i zagranicznymi prowadzącymi działalność w zakresie objętym celami Fundacji.
   
   

Fundacja prowadzi zarówno nieodpłatną działalność statutową w zakresie realizacji przedmiotowych celów, jak i działalność gospodarczą – głównie w obszarze prowadzenia postępowań mediacyjnych: cywilnych, rodzinnych i gospodarczych. W roku 2012 Fundacja zaangażowała się jako narodowa organizacja partnerska w projekt koordynowany przez Europejskie Forum Sprawiedliwości Naprawczej (European Forum for Restorative Justice – dalej EFRJ) pn. „K”. W celu realizacji ww. projektu EFRJ zawarła z Komisją Europejską (dalej: KE) umowę o grant nr w dniu 31 października 2012 r. Przedmiotowa umowa reguluje wszelkie stosunki pomiędzy KE, EFRJ oraz pozostałymi partnerami projektu (w tym Fundacją), w tym kwestie dotyczące przedmiotu, sposobu realizacji, finansowania projektu, kwalifikowalności kosztów itp. Dodatkowo Fundacja zawarła z EFRJ jako koordynatorem projektu umowę partnerską (konsorcjalną), która jest uzupełnieniem umowy o grant. Pozostali partnerzy projektu, to m.in. Uniwersytet w Ulsterze, Uniwersytet Karola III w Madrycie, Istanbul Bilgi University. Projekt realizowany jest w ramach nieodpłatnej działalności statutowej Fundacji. Projekt składa się z czterech faz:

1. badań teoretycznych (analiza uregulowań prawnych w zakresie roli prokuratorów i sędziów w systemach prawnych państw UE),
2. identyfikacji praktyk i polityk dotyczących pracowników sądownictwa w poszczególnych krajach,
3. opracowania innowacyjnych modułów szkoleniowych / seminaryjnych, ich przeprowadzenia i oceny efektów,
4. tworzenia sieci kontaktów między sędziami w obrębie każdego kraju zaangażowanego w projekt.
   
   

W ramach przedmiotowej umowy Fundacja zobowiązała się do:

• przeprowadzenia badań nad uregulowaniami prawnymi w zakresie roli prokuratorów i sędziów w polskim systemie prawnym i sądowniczym oraz wykorzystywanych sposobów ich szkolenia,

• stworzenia modelu szkolenia z zakresu sprawiedliwości naprawczej i mediacji właściwego dla naszego kraju,

• organizacji seminarium szkoleniowego w celu zastosowania wypracowanego modelu szkoleniowego wraz z ewaluacją (udział w seminarium będzie odpłatny dla uczestniczących w nim sędziów i prokuratorów; uczestnicy szkolenia będą opłacać udział w seminarium poprzez bezpośrednią wpłatę środków na konto koordynatora projektu, czyli EFRJ, Europejskie Forum Sprawiedliwości Naprawczej; koszt organizacji seminarium, będzie stanowić koszt refundowany przez KE),

• stworzenia raportu opisującego uregulowania prawne w zakresie roli prokuratorów i sędziów w polskim systemie prawnym oraz raportu z przeprowadzonego seminarium szkoleniowego i badań oceniających to seminarium.
  
  

Omawiany projekt finansowany jest w 79,78% ze środków przyznanych jako grant (dotacja) przez KE, a w 20,22% ze środków własnych partnerów. Granty takie definiowane są jako dotacje na rzecz osób trzecich, które są zaangażowane w obszarach aktywności Unii Europejskiej. Środki na realizację omawianego projektu będą pochodzić z budżetu Komisji Europejskiej – Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości. Przyznany grant jest dotacją celową. Realizacja projektu będzie następowała w oparciu o budżet projektu stanowiący integralną część umowy, a refundacja kosztów kwalifikowalnych będzie następowała na zasadzie refundacji faktycznie poniesionych kosztów kwalifikowalnych w oparciu o przedkładane rozliczenia. Uruchamianie kolejnych transz płatności przez KE będzie następowało po zrealizowaniu 70% wydatków pochodzących z transzy poprzedniej; końcowe rozliczenie nastąpi w ostatniej transzy.

Fundacja (Wnioskodawca) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca ma obowiązek naliczyć podatek VAT od środków otrzymanych w ramach omawianego projektu jako grantu z Komisji Europejskiej...
2. Czy Wnioskodawca ma prawo odliczyć podatek VAT od zakupów towarów i usług realizowanych na potrzeby przedmiotowego projektu...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1 Zdaniem Wnioskodawcy środki otrzymane z Komisji Europejskiej w ramach realizowanego projektu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT na mocy art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisów ustawy. Obrót zwiększa się bowiem o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, ale wyłącznie te, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika pomniejszone o kwotę należnego podatku. W omawianym zaś przypadku nie dochodzi zaś ani do sprzedaży towarów, ani do świadczenia usług, za które pobierana byłaby jakakolwiek opłata (cena).

Ad. 2 Zdaniem Wnioskodawcy nie ma on prawa odliczenia podatku VAT od zakupów realizowanych na potrzeby projektu, ani nie ma możliwości odzyskania lub zwrotu tego podatku wobec uwarunkowań przedstawionych w części opisującej stan faktyczny oraz w punkcie powyżej. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest zatem tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianym przypadku warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ zakupy dokonywane w związku z realizacją projektu nie będą w jakikolwiek sposób wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Stosownie do art. 29 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Analiza powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z ceną dostarczanych towarów lub świadczonych usług. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności – nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest organizacją działającą w sferze pożytku publicznego. Fundacja m.in. prowadzi: badania naukowe z zakresu stosowania mediacji w instytucjach państwowych, samorządowych i organizacjach gospodarczych, postępowania mediacyjne na zlecenie sądów, kampanie społeczne promujące wiedzę z zakresu mediacji, jej przebiegu i efektów. Fundacja przygotowuje ponadto pod względem teoretycznym i praktycznym osoby, chcące prowadzić mediacje lub działać na rzecz rozpowszechniania znajomości mediacji wśród różnych środowisk i grup zawodowych. W roku 2012 Fundacja zaangażowała się w realizację projektu w ramach nieodpłatnej działalności statutowej Fundacji koordynowany przez Europejskie Forum Sprawiedliwości Naprawczej (European Forum for Restorative Justice – dalej EFRJ) pn. „K”. Projekt finansowany jest w 79,78% ze środków przyznanych jako grant (dotacja) przez KE, a w 20,22% ze środków własnych partnerów. Granty takie definiowane są jako dotacje na rzecz osób trzecich, które są zaangażowane w obszarach aktywności Unii Europejskiej. Środki na realizację omawianego projektu będą pochodzić z budżetu Komisji Europejskiej – Dyrekcji Generalnej ds. Sprawiedliwości. Przyznany grant jest dotacją celową. Realizacja projektu będzie następowała na podstawie budżetu projektu stanowiącego integralną część umowy, a refundacja kosztów kwalifikowalnych będzie następowała na zasadzie refundacji faktycznie poniesionych kosztów kwalifikowalnych zgodnie z przedkładanymi rozliczeniami. Uruchamianie kolejnych transz płatności przez KE będzie następowało po zrealizowaniu 70% wydatków pochodzących z transzy poprzedniej; końcowe rozliczenie nastąpi w ostatniej transzy.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie na realizację projektu ze środków przyznanych jako grant przez KE. Dofinansowanie pokrywa koszty organizowania projektu. Zatem otrzymane dofinansowanie stanowi zwrot kosztów poniesionych w związku z zarządzaniem projektem i realizacją celów statutowych Fundacji, do której należą m.in. działania na rzecz rozwoju mediacji oraz alternatywnych metod rozwiązywania sporów . Wobec tego przyznana na taki cel dotacja nie spełnia przesłanki dotacji wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie stanowi obrotu opodatkowanego podatkiem VAT.

Z uwagi na powyższe okoliczności należy stwierdzić, że skoro – jak wskazano – pozyskana dotacja przeznaczona jest na pokrycie poniesionych kosztów w ramach realizowanego projektu to oznacza, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. W konsekwencji, w związku z realizacją projektu w części dofinansowania Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów. Tym samym otrzymana dotacja ze środków unijnych, czyli otrzymany zwrot poniesionych kosztów nie stanowi czynności opodatkowanej VAT, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja ze środków Komisji Europejskiej przeznaczona na pokrycie kosztów realizacji wskazanego projektu nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie stanowi czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. „K”. Projekt (jak wskazał Zainteresowany) nie służy wykonywaniu czynności opodatkowanych. W zakresie realizacji projektu nabywane towary i usługi nie są związane z działalnością opodatkowaną.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT. Z uwagi na opisany we wniosku stan sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że we wskazanej sprawie nie został spełniony jeden z podstawowych warunków uprawniających do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących dokonane zakupy – dokonane zakupy nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Zatem Wnioskodawca, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego we wniosku projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.