Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-444/13/MD
z 6 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2013 r. (data wpływu 17 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zasadności stosowania zwolnienia do sprzedaży wyrobów węglowych bez sporządzania dokumentów dostawy oraz obowiązku wykazywania tych transakcji w dokumentach przekazywanych do urzędu celnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zasadności stosowania zwolnienia do sprzedaży wyrobów węglowych bez sporządzania dokumentów dostawy oraz obowiązku wykazywania tych transakcji w dokumentach przekazywanych do urzędu celnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – jako zarejestrowany podmiot pośredniczący – prowadzi sprzedaż wyrobów węglowych. Sprzedaż na rzecz osób fizycznych ewidencjonowana jest za pośrednictwem kasy fiskalnej. Do chwili obecnej – w celu zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego wyrobów węglowych dostarczanych do ogrzewania gospodarstw domowych – na każdą ilość sprzedanego i dostarczonego węgla Wnioskodawca sporządzał dokumenty dostawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego, prawidłowe będzie stosowanie zwolnienia od podatku akcyzowego bez sporządzania dokumentów dostawy przy jednoczesnym spełnieniu trzech warunków:




1. sprzedaż prowadzona będzie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej;
   
2. sprzedaż będzie zaewidencjonowana za pomocą kasy fiskalnej;
   
3. ilość jednorazowo sprzedanego wyrobu węglowego nie przekroczy 200 kg?


2. Czy w przypadku, kiedy prawidłowym będzie zastosowanie zwolnienia bez posiadania dokumentów dostawy, o których mowa powyżej, Wnioskodawca jest zobowiązany do wykazywania tych transakcji w dokumentach przekazywanych do urzędu celnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powołanych przepisów prawidłowym będzie stosowanie zwolnienia do przedmiotowych transakcji bez sporządzania dokumentów dostawy. Transakcje te nie muszą być w żaden sposób raportowane do urzędu celnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy (art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy).

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem CN ex 2701 wymieniono: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy: „ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu”.

W myśl ust. 1 pkt 23a ww. artykułu, pośredniczący podmiot węglowy to m.in. podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy, który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Według art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy, finalny nabywca węglowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
   
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich sprzedaż, w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (ust. 2 pkt 1 ww. artykułu).

Zasadą jest zatem, że obrót wyrobami węglowymi jest objęty systemem podatku akcyzowego, niemniej prawodawca przewidział liczne wyłączenia od tej zasady.

W świetle art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe (…).

Na podstawie art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 jest w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 września 2013 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz.U z 2013 r., poz. 1108) – zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie dokumentu dostawy – dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy sprzedający wyroby węglowe zwolnione od akcyzy, o których mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, zwane dalej „wyrobami węglowymi zwolnionymi”, w przypadku sprzedaży na terytorium kraju wyrobów węglowych zwolnionych finalnemu nabywcy węglowemu, gdy nie została wystawiona faktura lub faktura korygująca.

Ww. rozporządzenie poprzedzone było rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz.U. z 2013 r., poz. 196), które straciło moc z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2013 r., poz. 939), tj. 20 września 2013 r.

W myśl § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 września 2013 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2013 r., poz. 1108) – zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie niektórych zwolnień – w przypadku sprzedaży na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy finalnemu nabywcy węglowemu korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, wyrobów węglowych w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo, dla zastosowania zwolnienia od akcyzy nie muszą być spełnione warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 ustawy.

Ww. rozporządzenie poprzedzone było rozporządzeniem (wskazanym przez Wnioskodawcę we wniosku) Ministra Finansów z dnia 8 lutego 2013 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2013 r., poz. 213), które straciło moc z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2013 r., poz. 939), tj. 20 września 2013 r.

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie dokumentu dostawy, podmiot, który wystawił dokument dostawy, sporządza kwartalne zestawienie wystawionych dokumentów dostawy. Jeden egzemplarz tego zestawienia przekazuje właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, którego dotyczy zestawienie.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru, za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Zgodnie z ust. 3 pkt 3 ww. artykułu, przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury (art. 106 ust. 4 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca – jako zarejestrowany podmiot pośredniczący – prowadzi sprzedaż wyrobów węglowych. Sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ewidencjonowana jest za pośrednictwem kasy fiskalnej. Do chwili obecnej w celu zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego wyrobów węglowych dostarczanych do ogrzewania gospodarstw domowych, na każdą ilość sprzedanego i dostarczonego węgla Wnioskodawca sporządzał dokumenty dostawy. Aktualnie ilość jednorazowo sprzedanego wyrobu węglowego nie przekroczy 200 kg.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą zasadności stosowania zwolnienia do sprzedaży wyrobów węglowych bez sporządzania dokumentów dostawy oraz obowiązku wykazywania tych transakcji w dokumentach przekazywanych do urzędu celnego

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że:

1. w przypadku sprzedaży wyrobu węglowego (węgla) w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo na rzecz gospodarstw domowych zużywających ten wyrób do celów zwolnionych od podatku akcyzowego w celu zastosowania zwolnienia od akcyzy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany – w świetle art. 31a ust. 3 ustawy w zw. z § 4 pkt 1 rozporządzenia w sprawie niektórych zwolnień – do wystawiania i dołączania dokumentu dostawy.

Dokumentowanie sprzedaży węgla przez Wnioskodawcę winno odbywać się na zasadach określonych w przepisach z zakresu podatku od towarów i usług.

2. jak słusznie uznał Wnioskodawca – „transakcje te nie muszą być w żaden sposób raportowane do urzędu celnego”. Po pierwsze, skoro Wnioskodawca w związku z ich dokonaniem nie będzie zobowiązany – co przesądzono powyżej – do sporządzania dokumentów dostawy, to tym bardziej nie jest możliwe przekazywanie ich zestawień do właściwego urzędu celnego. Po wtóre, w świetle art. 21 ust. 3 pkt 3 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy, obowiązek składania deklaracji podatkowych nie ma zastosowania do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą m.in. w zakresie wyrobów objętych zwolnieniem od akcyzy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) . Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.