Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-526/13/MD
z 23 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2013 r. (data wpływu 30 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do dostaw przemiału i regranulatu (PKWiU 38.32.33.0) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do dostaw przemiału i regranulatu (PKWiU 38.32.33.0).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie decyzji starostwa powiatowego Wnioskodawca (podatnik podatku od towarów i usług) prowadzi działalność w zakresie odzysku, zbierania i transportu odpadów innych niż niebezpieczne. Działalność firmy w zakresie odzysku, przetwórstwa, zbierania i transportu odpadów polega m.in. na przyjmowaniu do przetwarzania odpadów z tworzyw sztucznych – folii. Technologia przerobu oparta jest na:

• myciu i mieleniu odpadów na przemiał,
• produkcji regranulatu.

Proces produkcji regranulatu polega na granulacji przemiału w wysokiej temperaturze, w wyniku tego powstają 3-8 mm granulki. Powstały w wyniku tych procesów przemiał i regranulat został sklasyfikowany przez urząd statystyczny pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”. Regranulat Wnioskodawca sprzedaje dalej. Jest on stosowany do produkcji folii. Do chwili znowelizowania ustawy o VAT Wnioskodawca stosował podstawową stawkę VAT, tj. 23%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy w świetle znowelizowanej ustawy o VAT – zmiana wykazu towarów (załącznik nr 11), które zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 są objęte mechanizmem odwróconego obciążenia (reverse charge) – przemiał i regranulat są wymienione w załączniku nr 11 ustawy (poz. 40) – „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych” symbol PKWiU 38.32.31.0 do sprzedaży ww. surowców ma zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy?
• Czy w świetle znowelizowanej ustawy o VAT na dzień 1 października 2013 r. Wnioskodawca ma obowiązek stosować do sprzedaży regranulatu, którego jest producentem, mechanizm odwróconego obciążenia podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w załączniku nr 11 do ustawy zostały wymienione w poz. 40 „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych” symbol PKWiU 38.32.33.0, dlatego przy sprzedaży jego produktu powinien zastosować mechanizm odwróconego obciążenia podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Załącznik nr 11 do ustawy określający wykaz towarów, o których mowa w wyżej cyt. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, obejmuje m.in.:

(…)

30. 38.11.51.0 – Odpady szklane;

31. 38.11.52.0 – Odpady z papieru i tektury;

32. 38.11.54.0 – Pozostałe odpady gumowe;

33. 38.11.55.0 – Odpady z tworzyw sztucznych;

34. 38.11.58.0 – Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal;

35. 38.12.26.0 – Niebezpieczne odpady zawierające metal;

36. 38.12.27 – Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne;

37. 38.32.2 – Surowce wtórne metalowe;

38. 38.32.31.0 – Surowce wtórne ze szkła;

39. 38.32.32.0 – Surowce wtórne z papieru i tektury;

40. 38.32.33.0 – Surowce wtórne z tworzyw sztucznych;

41. 38.32.34.0 – Surowce wtórne z gumy.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powołane regulacje wprowadzają mechanizm, polegający na przeniesieniu obowiązku rozliczania podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego dokona została dostawa ściśle określonego towaru (wyrobu).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca (podatnik podatku od towarów i usług) prowadzi działalność w zakresie odzysku, zbierania i transportu odpadów innych niż niebezpieczne. Działalność ta obejmuje m.in. przyjmowanie do przetwarzania odpadów z tworzyw sztucznych, tj. folii. Przemiał i regranulat powstałe w wyniku przerobu folii został sklasyfikowany przez urząd statystyczny jako PKWiU 38.32.33.0 „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”. Regranulat Wnioskodawca sprzedaje dalej.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą konieczności stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do dostaw przemiału i regranulatu (PKWiU 38.32.33.0).

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów potwierdzić należy stanowisko Wnioskodawcy, że do sprzedaży jego produktów (tj. przemiału i regranulatu) sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 stosować należy mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, gdyż produkty te zostały wymienione w załączniku (poz. 40) nr 11 do ustawy. Wobec tego od 1 października 2013 r. Wnioskodawca winien stosować mechanizm odwrotnego obciążenia w przypadku sprzedaży tych wyrobów.

Jednocześnie wskazuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji wyrobów w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował sprzedawane przez siebie wyroby do grupowania PKWiU 38.32.33.0. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) . Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.