Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-977/13-2/MN
z 8 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 8 października 2013 r. (data wpływu 10 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1991 r. jako biuro rachunkowe w zakresie usług rachunkowo-księgowych, sklasyfikowaną według PKD 2008 pod symbolem 69.20.Z – usługi rachunkowo-księgowe i w zakresie audytu; usługi doradztwa podatkowego, polegającej na kompleksowej obsłudze firm. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1993 r. Posiada certyfikat Ministerstwa Finansów do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Czynności jakie Wnioskodawca wykonuje dla swoich klientów ograniczają się do prowadzenia ksiąg rachunkowych, podatkowej księgi przychodów i rozchodów, prowadzenia rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywania na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług, prowadzenia ewidencji środków trwałych, sporządzania deklaracji podatkowych, sporządzania i naliczania list płac, sporządzania stosownych deklaracji do ZUS, prowadzenia akt pracowniczych, wypełniania i podpisywania również w imieniu podatników na podstawie udzielonego, szerokiego pełnomocnictwa – wszelkich deklaracji podatkowych związanych z prowadzoną przez klientów działalnością.

Czynności te Wnioskodawca świadczy na podstawie umowy zawartej z klientem jako element kompleksowej usługi w zakresie rachunkowości oraz udzielonych pełnomocnictw wraz z podpisywaniem deklaracji składanych w imieniu klientów do urzędu na podstawie stosownego pełnomocnictwa. Umowa zawierana z klientem obejmuje całość spraw księgowo -płacowych i ustalana jest stała cena za podstawową usługę rachunkową od prowadzenia KPiR, lub ksiąg rachunkowych, lub ryczałtu ewidencjonowanego obowiązująca na dzień podpisania umowy i zróżnicowana ze względu na specyfikę podmiotu. Natomiast reszta czynności realizowanych na bieżąco przez biuro w ramach kompleksowej obsługi księgowej, jest wyceniana na bieżąco na podstawie cennika usług rachunkowych dodatkowych obowiązującego w biurze rachunkowym.

Wnioskodawca nie zamierza wykonywać żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Nie będzie wykonywał usług o charakterze doradczym, nie udziela żadnych opinii i porad czy zaleceń podatkowych, zarówno ustnych, jak i pisemnych. Wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT w okresie od stycznia 2013 r. do października 2013 r. nie przekroczyła 150.000 zł – wyniosła 107.026 zł. Wnioskodawca szacuje, że do końca 2013 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł. Obroty z prowadzonej działalności gospodarczej, ani w 2012 r., ani w latach poprzednich nie przekroczyły nigdy kwoty 150.000 zł, uprawniającej do skorzystania z prawa do zwolnienia podmiotowego z podatku VAT z tytułu nieprzekroczenia ww. obrotu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z uwagi na niewielkie obroty osiągnięte w poprzednich latach, nieprzekraczające w żadnym roku od rozpoczęcia działalności gospodarczej 150.000 zł, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do czasu nie przekroczenia limitu zwolnienia, na dzień dzisiejszy limit ten wynosi 150.000 zł, z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji świadczenia usług rachunkowo-księgowych podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, od początku 2014 r. z uwagi na nieprzekroczenie w 2013 r. ani w 2012 r. obrotu w wysokości 150.000 zł z prowadzonej działalności gospodarczej.

Usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 tej ustawy, tj. m.in. prowadzenie na podstawie dowodów księgowych ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym, okresowego ustalania lub sprawdzania drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów, wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego, sporządzania sprawozdań finansowych, gromadzenia i przechowywania dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej ustawą. Tak stanowi art. 76a ust. 1 ustawy o rachunkowości.

Ustawa o rachunkowości przewiduje także możliwość sporządzania przez osoby usługowo prowadzące księgi rachunkowe, w imieniu i na rzecz podatników zeznań i deklaracji podatkowych (art. 76a ust. 2 pkt 2). Regulacja ta rozszerza katalog osób, które deklaracje mogą sporządzać nie działając jako doradca podatkowy, na gruncie regulacji ustawy o doradztwie podatkowym. Nie można więc czynności wynikających z regulacji zawartych w ustawie o rachunkowości, a dotyczących usługowego prowadzenia ksiąg, traktować jako usług w zakresie doradztwa. Zawodowe wykonywanie czynności doradztwa podatkowego zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych, wpisanych na listę doradców podatkowych.

Wnioskodawca uważa, że nie wykonując usług o charakterze doradczym, nie udzielając porad prawnych, a świadcząc kompleksową obsługę księgową firm, w skład których będzie wchodzić przygotowanie deklaracji podatkowych, wraz z podpisywaniem deklaracji składanych w imieniu klientów do urzędu na podstawie stosownego pełnomocnictwa, przy nieprzekroczeniu kwoty obrotu określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT od 1 stycznia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Według art. 113 ust. 9 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast, na podstawie art. 1 pkt 55 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35 ze zm.), od 1 stycznia 2014 r. przepisy art. 113 otrzymały następujące brzmienie:

Według art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. – zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Należy zauważyć, że w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, obowiązujący do 31 grudnia 2013 r. – minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), obowiązującego do 31 grudnia 2013 r., określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W załączniku tym, zatytułowanym „Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy”, wymieniono pod pozycją 12 „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego” oraz pod pozycją 13 „Usługi prawnicze”.

Natomiast, zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie.
   
   

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, że termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1991 r. jako biuro rachunkowe w zakresie usług rachunkowo-księgowych, sklasyfikowaną według PKD 2008 pod symbolem 69.20.Z – usługi rachunkowo-księgowe i w zakresie audytu; usługi doradztwa podatkowego, polegającej na kompleksowej obsłudze firm. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1993 r. Posiada certyfikat Ministerstwa Finansów do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Czynności jakie Wnioskodawca wykonuje dla swoich klientów ograniczają się do prowadzenia ksiąg rachunkowych, podatkowej księgi przychodów i rozchodów, prowadzenia rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywania na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług, prowadzenia ewidencji środków trwałych, sporządzania deklaracji podatkowych, sporządzania i naliczania list płac, sporządzania stosownych deklaracji do ZUS, prowadzenia akt pracowniczych, wypełniania i podpisywania również w imieniu podatników na podstawie udzielonego, szerokiego pełnomocnictwa – wszelkich deklaracji podatkowych związanych z prowadzoną przez klientów działalnością.

Czynności te Wnioskodawca świadczy na podstawie umowy zawartej z klientem jako element kompleksowej usługi w zakresie rachunkowości oraz udzielonych pełnomocnictw wraz z podpisywaniem deklaracji składanych w imieniu klientów do urzędu na podstawie stosownego pełnomocnictwa. Umowa zawierana z klientem obejmuje całość spraw księgowo-płacowych i ustalana jest stała cena za podstawową usługę rachunkową od prowadzenia KPiR, lub ksiąg rachunkowych, lub ryczałtu ewidencjonowanego obowiązująca na dzień podpisania umowy i zróżnicowana ze względu na specyfikę podmiotu. Natomiast reszta czynności realizowanych na bieżąco przez biuro w ramach kompleksowej obsługi księgowej, jest wyceniana na bieżąco na podstawie cennika usług rachunkowych dodatkowych obowiązującego w biurze rachunkowym.

Wnioskodawca nie zamierza wykonywać żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Nie będzie wykonywał usług o charakterze doradczym, nie udziela żadnych opinii i porad czy zaleceń podatkowych, zarówno ustnych, jak i pisemnych. Wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT w okresie od stycznia 2013 r. do października 2013 r. nie przekroczyła 150.000 zł – wyniosła 107.026 zł. Wnioskodawca szacuje, że do końca 2013 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł. Obroty z prowadzonej działalności gospodarczej, ani w 2012 r., ani w latach poprzednich nie przekroczyły nigdy kwoty 150.000 zł.

Mając na uwadze opis świadczonych usług oraz analizę pojęcia usług doradczych należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawcę usługi, które świadczy prowadząc działalność gospodarczą – nie będą stanowiły usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte zwolnieniem podmiotowym.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie świadczył usług o charakterze doradczym, a podpisanie deklaracji podatkowych stanowić będzie element kompleksowej usługi obsługi księgowo-kadrowej – zastosowania nie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Tym samym stwierdzić należy, że jeżeli wartość sprzedaży w 2013 r. nie przekroczy kwoty 150.000,00 zł, Wnioskodawca, prowadząc biuro rachunkowe świadczące kompleksową obsługę księgowo-kadrową i nie wykonując czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 – od dnia 1 stycznia 2014 r. może skorzystać z prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, do czasu przekroczenia kwoty limitu wartości sprzedaży opodatkowanej, o którym mowa w tym przepisie – w wysokości 150.000,00 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.