Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-814/13-4/MN
z 6 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 23 sierpnia 2013 r. (data wpływu 26 sierpnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z 5 listopada 2013 r. (data wpływu 13 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowej nazwy firmy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą umieszczanej w treści faktury VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowej nazwy firmy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą umieszczanej w treści faktury VAT. Wniosek uzupełniono pismem z 5 listopada 2013 r. (data wpływu 13 listopada 2013 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy i własne stanowisko w sprawie oraz potwierdzenie uiszczenia należnej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest związany umową ajencyjną i wykonuje sprzedaż towaru jako przedstawiciel w sklepie firmowym zleceniodawcy. Praca polega na obsłudze sprzedażowej klientów poprzez komputerowy program sieciowy. Działając w imieniu spółki, Wnioskodawca figuruje jako pracownik upoważniony do działań handlowych w jej imieniu. Wnioskodawca – jako firma – nie posiada żadnego stanu magazynowego. Zainteresowany musi spełnić jednak pewne wymogi, które są odgórnie nałożone na oddziały hurtowni. W zakresie Wnioskodawcy jest stałe utrzymanie i wyposażanie lokalu, koszty utrzymania pracowników, koszty obsługi, transportu oraz wszystkie pozostałe i bieżące koszty związane z prowadzoną działalnością. Zainteresowany wystawia przeważnie jedną fakturę sprzedażową miesięcznie za wykonywaną usługę. Natomiast dokumentów kosztowych w miesiącu jest więcej (od kilku do kilkunastu), w zależności od bieżących potrzeb. Ponieważ często zdarzają się błędy i pomyłki podczas zapisu nazwiska Wnioskodawcy na fakturach i innych dokumentach, w związku z czym Zainteresowany musi mieć to pod ciągłą kontrolą, a imię i nazwisko nie jest kojarzone bezpośrednio z nazwą firmy lecz z obsługą w hurtowni i jej nazwą, Wnioskodawca postanowił dla uproszczenia skrócić nazwę swej firmy, mając na uwadze tylko ułatwienie w komunikacji i wprowadził to w życie 18 czerwca br. Z informacji telefonicznej jaką Wnioskodawca uzyskał w Urzędzie Skarbowym wynika, że nie przeszkadza to w rozliczeniach podatku od towarów i usług i nie jest traktowane jako błędne, jeśli pozostałe dane adresowe oraz NIP są pełne. W Urzędzie Miasta i Gminy również poinformowano Wnioskodawcę (ustnie), że dane firmowe lecz w skróconej nazwie firmy bez imienia i nazwiska widniejące na dokumentach i pieczęciach są również prawidłowe, ponieważ podatnicy bardzo różnie interpretują nazwy swej działalności, a rozliczani w Urzędach są imiennie. W swojej pracy Wnioskodawca również spotyka się z nazwami firm jednoosobowych, które w swej nazwie nie posiadają imienia nazwiska. Jednak opinie podatników odnośnie wystawianych dokumentów w tym temacie są bardzo zróżnicowane. Niektórzy twierdzą, że nazwa firmy musi być identyczna z zapisem jaki widnieje w EWDG, a tam nazwisko wpisane jest w rubryce właściciela firmy i dodatkowo widnieje obok nazwy w oznaczeniu przedsiębiorcy. W związku z tym, w ewidencji księgowej Wnioskodawcy, od czerwca br. posiada on dwa rodzaje dokumentów – faktur: z imieniem i nazwiskiem w nabywcy oraz bez nazwiska, czyli samą nazwą firmy. Dla wyjaśnienia sprawy Zainteresowany złożył również wniosek do Burmistrza Miasta i Gminy o interpretację indywidualną, lecz w odpowiedzi uzyskał jedynie propozycję złożenia ponownego wniosku do właściwego organu podatkowego.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, wszystkie operacje gospodarcze udokumentowane są oryginalnymi dokumentami, które posiadają wszystkie niezbędne dane, takie jak: nazwa, pełne adresy, NIP, daty wystawienia i daty dokonania operacji, przedmiot operacji gospodarczej, jego wartość i ilość, nazwiska osób wystawiających i odbierających faktury, podpisy (własnoręcznych podpisów brak na dokumentach odbieranych drogą elektroniczną). Wszystkie dokumenty w księdze przychodów i rozchodów oznaczone są numerem księgowym, chronologicznie według daty wystawienia dokumentów i zawiera ona kosztowe dowody księgowe, takie jak faktury VAT, rachunki, paragony opisane dowodami wewnętrznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca koniecznie musi umieszczać imię i nazwisko na fakturach zakupowych i sprzedażowych w nagłówku: nabywca i sprzedawca? Czy wystarczy jeśli będzie ono widnieć np. w informacji: imię i nazwisko, podpis osoby upoważnionej do wystawiania i odbioru faktur (ewentualnie pieczątka imienna)? Ponieważ jest to ten sam dokument tylko inne miejsce zapisu, a w ustawie jest napisane, że podatnik winien umieszczać je na fakturze.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako sprzedawca wystawia tylko faktury VAT, które zawierają wszystkie potrzebne dane dla odbiorcy z wyjątkiem imienia i nazwiska w nagłówku wystawcy. Wnioskodawca umieszcza je natomiast w dole dokumentu jako osoba upoważniona do wystawiania FV, przybija pieczątkę firmową i osobiście ją podpisuje.

Od kiedy Wnioskodawca dokonał zmiany (również w pieczęci), tj. od 18 czerwca 2013 r. i korzysta tylko z samej nazwy, w jego dokumentacji znajdują się dwa rodzaje dokumentów. Takie, które w nazwie odbiorcy posiadają samą nazwę firmy i takie, które obok nazwy firmy mają dopisane imię i nazwisko Wnioskodawcy. Wszystkie inne dane dotyczące firmy pozostają bez zmian. Dokumenty, w których jest dopisane imię i nazwisko w odbiorcy wystawiają stali dostawcy, z którymi Wnioskodawca ma podpisaną umowę o stałą usługę lub dostawę energii i jak poinformowano Wnioskodawcę – dlatego, że umowa musi zawierać imię i nazwisko, a faktury wypisywane są na jej podstawie. Pozostałe niezależne dokumenty kosztowe mają samą nazwę firmy.

Wnioskodawca uważa, że wszystkie dokumenty firmowe, w których jest posiadaniu są wypisane zgodnie z prawdą. Zawierają nazwę firmy Wnioskodawcy w nagłówku: odbiorca lub wystawca, posiadają nr NIP Wnioskodawcy, niekiedy regon, pełny adres, podpis Wnioskodawcy i pieczęcie w miejscu osoby upoważnionej oraz inne niezbędne dane i są pełnowartościowymi dokumentami księgowymi. Wnioskodawca uważa, że najważniejszy jest niepowtarzalny i inny dla każdej osoby numer NIP, według którego najszybciej i najprościej jest zweryfikować autentyczność danych, również jeśli chodzi o działalność gospodarczą. Natomiast te same imiona i nazwiska często się powtarzają i tutaj łatwiej o błędy. Dlatego Wnioskodawca – jako osoba fizyczna prowadząca działalność – chciałaby umieszczać imię i nazwisko nie w nazwie firmy, tylko w dole dokumentu, tzn. w miejscu dla osoby upoważnionej oraz nadal korzystać z pieczęci imiennej, ponieważ osobiście nie popełnia błędów w pisowni nazwiska, a z powodu częstych przeinaczeń, przez lata stał się uczulony na tym punkcie, co za tym dalej idzie – czujny odnośnie korygowania, często irytuje Wnioskodawcę poprawianie ustne i pisemne, a zależy mu na tym, aby wszystko było bez błędów, tak jak powinno.

Kierując się informacją uzyskaną w Urzędzie Skarbowym oraz Urzędzie Miasta w dziale ewidencji działalności gospodarczej, iż nie jest konieczne stosowanie imienia i nazwiska w nabywcy i wystawcy na dokumentach firmowych jeśli istnieją wszystkie pełnowartościowe, pozostałe zgodne dane, Wnioskodawca chciałaby przypisać się do tego i pozostać przy tym stanowisku. Uważa on, że w związku z charakterem prowadzenia jego działalności, umieszczanie imienia i nazwiska nie jest konieczne w samej nazwie i niczego nie zmieni w dalszych usługach i nie zrodzi to problemów i konsekwencji, ale za to ułatwi i usprawni pracę. Po latach doświadczeń Wnioskodawca jest przekonany – im prościej tym lepiej, ale niestety nie zawsze i nie do końca mamy wpływ na to jakie nosimy nazwisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Według art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ogólne regulacje dotyczące danych jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Jak stanowi § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

Według § 4 ust. 2 rozporządzenia, faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura powinna zawierać:

1. datę jej wystawienia;
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.
    
    

W myśl zatem § 5 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że faktura dokumentująca sprzedaż powinna przede wszystkim zawierać dane określone w art. 106 ust. 1 ustawy, tj. m.in. dane dotyczące podatnika – sprzedawcy i nabywcy. Natomiast w myśl cytowanego powyżej § 5 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, który precyzyjniej określa treść faktury, winna ona zawierać m.in. imię i nazwisko lub nazwę bądź nazwę skróconą podatnika (sprzedawcy) nabywcy oraz ich adresy.

W myśl art. 43¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33¹ § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

Art. 43² § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, że przedsiębiorca działa pod firmą. Firmę ujawnia się we właściwym rejestrze, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Stosownie natomiast do art. 43⁴ Kodeksu cywilnego, firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych.

Ponadto, w myśl art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.), przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 tej ustawy, przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Stosownie do art. 14 ust. 2 cyt. ustawy, wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi.

Stosownie natomiast do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1314 ze zm.), zwanej dalej ustawą o NIP, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o NIP, zgłoszenie identyfikacyjne osób fizycznych zawiera nazwisko, imiona, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia, płeć, nazwisko rodowe, obywatelstwo lub obywatelstwa, adres miejsca zamieszkania, adres miejsca zameldowania na pobyt stały lub czasowy, rodzaj i numer dowodu tożsamości oraz numer PESEL w przypadku osób fizycznych objętych tym rejestrem.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu jednym z tych podatków, z tym że osoby fizyczne są obowiązane dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego tylko w przypadku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.). Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się niezależnie od zgłoszenia rejestracyjnego.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 55, poz. 539 ze zm.), w § 1 określa wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia (VAT-R). W przypadku podatnika będącego osobą fizyczną w części B.1. tego zgłoszenia określającej dane identyfikacyjne należy podać nazwisko, pierwsze imię, drugie imię podatnika, imię ojca i matki, numer ewidencyjny PESEL, datę urodzenia.

Na podstawie ww. przepisów stwierdzić należy, że przez cyt.: „imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy” należy rozumieć w przypadku sprzedawcy będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą – imię i nazwisko, w przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej – nazwę bądź nazwę skróconą. Firma osoby fizycznej może zawierać dodatkowe dane, np. określenie wskazujące na przedmiot działalności przedsiębiorcy, ale dane te mogą być umieszczone jedynie w formie dodatkowego elementu fakultatywnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest związany umową ajencyjną i wykonuje sprzedaż towaru jako przedstawiciel w sklepie firmowym zleceniodawcy. Zainteresowany wystawia przeważnie jedną fakturę sprzedażową miesięcznie za wykonywaną usługę. Natomiast dokumentów kosztowych w miesiącu jest więcej (od kilku do kilkunastu), w zależności od bieżących potrzeb. Ponieważ często zdarzają się błędy i pomyłki podczas zapisu nazwiska Wnioskodawcy na fakturach i innych dokumentach, w związku z czym Zainteresowany musi mieć to pod ciągłą kontrolą, a imię i nazwisko nie jest kojarzone bezpośrednio z nazwą firmy lecz z obsługą w hurtowni i jej nazwą, Wnioskodawca postanowił dla uproszczenia skrócić nazwę swej firmy, mając na uwadze tylko ułatwienie w komunikacji. W związku z tym, w ewidencji księgowej Wnioskodawcy, od czerwca br. posiada on dwa rodzaje dokumentów – faktur: z imieniem i nazwiskiem nabywcy oraz bez nazwiska, czyli samą nazwą firmy.

Biorąc więc pod uwagę powołane na wstępie przepisy art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług – na fakturach VAT dokumentujących sprzedaż oraz nabycie towarów lub usług konieczne jest umieszczanie imienia i nazwiska Wnioskodawcy, będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Tak więc posługiwanie się wyłącznie nazwą skróconą firmy Wnioskodawcy bez podania jego imienia i nazwiska nie jest wystarczające.

Należy jednak zauważyć że § 5 ww. rozporządzenia określa minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura i nie nakłada ograniczeń w sprawie umieszczania dodatkowych danych identyfikujących dostawców, nabywców czy też towarów. Tym samym umieszczenie na fakturze oprócz imienia i nazwiska sprzedawcy będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, również dodatkowej nazwy identyfikującej sprzedawcę – nie będzie błędem, o ile została ona przez Wnioskodawcę zgłoszona do właściwego organu ewidencyjnego.

Reasumując, w nazwie firmy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, umieszczanej na fakturze VAT, muszą widnieć imię i nazwisko tej osoby fizycznej – niezależnie od innych danych identyfikujących Wnioskodawcę, które dodatkowo zostały zawarte w fakturze.

Z uwagi na powyższe, nie jest wystarczającym umieszczenie w danych sprzedawcy/nabywcy jedynie skróconej nazwy działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a wskazanie imienia i nazwiska Wnioskodawcy w części dotyczącej osoby upoważnionej do wystawienia/odbioru faktury. Podpisy osób upoważnionych do wystawienia i odbioru faktury VAT nie są elementem wymaganym przepisami o podatku od towarów i usług. Stanowią jedynie dodatkowy element faktury VAT, fakultatywnie umieszczany na fakturze przez strony danej transakcji. Ponadto, osoba upoważniona do wystawienia/odbioru faktury VAT nie zawsze musi być osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, która dokonuje sprzedaży/nabycia towarów lub usług, a jedynie osobą działającą w imieniu takiego podmiotu na podstawie stosownego umocowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W pozostałej części wniosku wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.