INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2013 r. (data wpływu 2 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży nieruchomości, a także w przedmiocie podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

1. Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem VAT z tytułu prowadzonej przez siebie działalności medycznej na terenie Miasta. W okresie od dnia 30 września 2010 r. do dnia 15 kwietnia 2013 r. Wnioskodawczyni najmowała od Sp. z o.o. (…)lokal użytkowy na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności lekarskiej. Wnioskodawczyni była pierwszym użytkownikiem przedmiotowego lokalu, zaś oddanie ww. lokalu w odpłatny najem zostało dokonane w wykonaniu czynności opodatkowanych. Działalność Wnioskodawczyni prowadzona była przez nią w przedmiotowym lokalu przez cały ww. okres jego najmu. Wpis odrębnej własności przedmiotowego lokalu na rzecz ww. Spółki do księgi wieczystej nastąpił dnia 9 lutego 2013 roku, na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych i niemieszkalnych. W poprzedzającym okresie lokal nie stanowił odrębnej nieruchomości, lecz wraz z innymi częściami budynku, w którym jest usytuowany wchodził w skład mienia tejże Spółki. Z własnością ww. lokalu związany jest udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym usytuowany jest budynek, w skład którego wchodzi lokal.
2. W dniu 16 kwietnia 2013 r. Wnioskodawczyni zawarła z ww. Spółką (uprzednim wynajmującym lokal) w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży przedmiotowego lokalu jako odrębnej nieruchomości lokalowej w celu związanym z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. W treści aktu notarialnego osoba reprezentująca Spółkę jako Sprzedającego oświadczyła przed notariuszem, że Spółka jest podatnikiem podatku VAT, w myśl ustawy o podatku od towarów i usług, oraz że umowę sprzedaży lokalu zawiera ona jako podatnik podatku VAT, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zapewniając jednocześnie, że objęta tym aktem sprzedaż podlega w całości temu podatkowi i nie jest z niego zwolniona. Cena przedmiotu umowy ustalona została na kwotę 947.100,00 zł z wyraźnym wskazaniem, że jest to cena brutto (a zatem po uwzględnieniu kwoty podatku VAT, któremu sprzedaż miała zgodnie z oświadczeniem sprzedającej Spółki podlegać). Rozdział kwot poszczególnych wpłat na poczet ceny lokalu na wartość netto, wysokość podatku VAT w stawce 23% oraz wartość brutto uwidoczniony był również wyraźnie w fakturach VAT wystawianych przez sprzedającą Spółkę. Faktury te datowane były odpowiednio na: 18 lutego 2013 r. (wpłata w dniu 13 lutego 2013 r.), 28 lutego 2013 r. (wpłata w dniu 28 lutego 2013 r.), 15 kwietnia 2013 r. (wpłata w dniu 15 kwietnia 2013 r.) oraz 19 kwietnia 2013 r. (wpłata w dniu 19 kwietnia 2013 r.). W toku wcześniejszych negocjacji oraz w treści umowy przedwstępnej Strony zgodnie ustaliły, że przedmiotowy lokal sprzedany zostanie Wnioskodawczyni za łączną cenę w kwocie 770.000,00 zł powiększoną o należny podatek VAT, co daje kwotę 947.100,00 zł brutto, uwidocznioną również w treści umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego. W treści aktu notarialnego uczyniono wzmiankę, że podatku od czynności cywilnoprawnej nie pobrano na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie wskazując jednakże czy chodzi o pkt a) czy pkt b) wskazanego przepisu.
3. Już po zawarciu przedmiotowej przyrzeczonej umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego, sprzedająca Spółka poinformowała Wnioskodawczynię, że przy sprzedaży lokalu zastosowano niewłaściwą stawkę VAT. W ocenie sprzedającej Spółki transakcja zawarta w dniu 16 kwietnia 2013 r. zwolniona była z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. W związku z powyższym, sprzedająca Spółka dokonała jednostronnie korekty faktur VAT opiewających na poszczególne raty ceny (z wyjątkiem jednej z tych faktur z dnia 19 kwietnia 2013 r.) i w treści faktur korekt uczyniła w rubryce „% VAT” wzmiankę „ZW” (zwolnione), wskazując jednocześnie, że podstawą faktury korekty jest „niewłaściwe zastosowanie stawki VAT. Zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004 r.”
4. Pomimo zastosowania zasadnego w ocenie sprzedającej Spółki zwolnienia z VAT, Spółka ta w rubryce „Wartość netto” poszczególnych faktur korekt wpisała kwoty określone w pierwotnie wystawionych fakturach jako „Wartość brutto”, a zatem po powiększeniu ustalonych przez strony poszczególnych kwot wpłat o podatek VAT w stawce 23%. W efekcie, pomimo wskazania w treści faktur korekt zwolnienia z podatku VAT, z kwot uwidocznionych w treści faktur korekt wynikało, że Wnioskodawczyni zobowiązana była i tak do zapłaty dotychczasowych kwot brutto, uwzględniających podatek VAT, oznaczonych w treści faktur korekt zarówno jako kwota netto jak i kwota brutto.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przypadku potwierdzenia, że sprzedaż nieruchomości w opisanym powyżej stanie faktycznym była zwolniona z obowiązku uiszczenia od niej podatku VAT - czy Wnioskodawczyni zobowiązana będzie uiścić podatek od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabytej przez nią nieruchomości - i od jakiej ewentualnie kwoty podatek ten powinien zostać obliczony. Wnioskodawczyni rozważała, czy będzie to kwota brutto uwzględniająca 23% stawkę podatku VAT, czy też kwota netto, tj. podana w treści aktu notarialnego kwota brutto pomniejszona o 23% naliczonego niesłusznie VAT (pkt 2 opisu stanu faktycznego)...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku zasadności zwolnienia nabycia przez nią nieruchomości od podatku VAT, powinna ona uiścić tytułem tejże transakcji podatek od czynności cywilnoprawnych. Podatek ten obliczony powinien zostać od należnej sprzedającej Spółce ceny ustalonej przy zastosowaniu zwolnienia z VAT - a zatem od kwoty netto - 770.000,00 zł. Zgodnie bowiem z treścią art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z tego podatku. Wyłączenie obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w odniesieniu do zwolnienia przynajmniej jednej ze stron czynności z podatku od towarów i usług nie odnosi się jednak do umów sprzedaży nieruchomości, o czym mowa w art. 2 pkt 4 ppkt b ww. ustaw, i która to umowa stanowi przedmiot rozważań Wnioskodawczyni. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, sprzecznością byłoby uiszczanie podatku od czynności cywilnoprawnych od kwoty brutto, wynikającej z dodania do ustalonej ceny netto podatku VAT. W takim przypadku doszłoby do faktycznego naliczenia VAT i podatku od czynności cywilnoprawnych. Podczas, gdy tego typu czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych. Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i ciąży na kupującym.

Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują czynności prawnych objętych opodatkowaniem, a więc w tej materii należy odwołać się do znaczenia nadanego im w przepisach prawa cywilnego, tj. do Kodeksu cywilnego. Zatem, zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę, przy czym stosownie do art. 555 ww. ustawy, przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio między innymi do sprzedaży praw majątkowych. W świetle powyższego należy stwierdzić, że cena obok oznaczenia przedmiotu sprzedaży stanowi element przedmiotowo istotny umowy sprzedaży. Zapłata ceny jest podstawowym obowiązkiem kupującego. Cena jest ekwiwalentem rzeczy lub praw, nabytych w drodze umowy sprzedaży. Zawiera ona w sobie trzy elementy: wartość rzeczy, zysk sprzedawcy oraz koszty po jego stronie.

Jak powszechnie przyjmuje się w orzecznictwie (wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 10 października 2012 r. sygn. akt I ACa 704/12) „umowa sprzedaży ma charakter umowy konsensualnej. O tym, czy doszło do jej zawarcia decyduje wyłącznie złożenie zgodnych oświadczeń woli stron. Wydanie rzeczy czy też zapłata ceny są zdarzeniami będącymi jedynie przejawami wykonania umowy i nie mają wpływu na ocenę jej ważności, ani też nie decydują o kwalifikacji umowy jako wzajemnej.”

Powyższe oznacza więc, że już samo zawarcie umowy sprzedaży powoduje powstanie po stronie nabywcy (kupującego) obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 analizowanej ustawy, podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Rozwinięcie powyższego przepisu stanowi art. 6 ust. 2 ww. ustawy, zgodnie z którym wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Na tle powyższego stwierdzić należy, że w odniesieniu do umowy sprzedaży - jako zasadę przyjęto ustalanie podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową rzeczy lub prawa majątkowego. Decydujące znaczenie ma zatem rynkowa wartość rzeczy (prawa majątkowego) w chwili zawarcia umowy, bez względu na to, kiedy rzecz została kupującemu wydana. Na wysokość obliczonego na tej podstawie podatku nie mają też wpływu późniejsze zdarzenia powodujące wzrost lub obniżenie wartości rynkowej przedmiotu sprzedaży. Również bez znaczenia jest przewidywana w chwili zawarcia umowy zmiana wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego. Ustawodawca określił szczegółowe zasady oraz tryb postępowania w odniesieniu do ustalania wartości rynkowej rzeczy oraz prawa majątkowego. Obwiązują one nie tylko w wypadku sprzedaży, lecz także innych umów dotyczących przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych.

Konsekwencje zaniechania bądź wadliwego wykonania obowiązku wynikającego z art. 6 ust. 2 ww. ustawy, zawiera art. 6 ust. 3 i 4 ww. ustawy, w myśl których jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Z kolei jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa wyżej, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.

W konsekwencji, wartość przedmiotu transakcji (sprzedaży nieruchomości) jest ustalana przez strony umowy sprzedaży i jest ona wyrażona w cenie. Jednakże, w przypadku, gdy cena odbiega od wartości rynkowej, organ wezwie podatnika do jej zmiany. Nadmienia się, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych uznaje uprawnienie stron umowy sprzedaży do kreowania jej warunków, w tym ustalenia ceny. Jednakże w przypadku jej oszacowania w sposób odbiegający od wartości rynkowej nabywanych rzeczy (praw majątkowych), ustawa dopuszcza ingerencję organu podatkowego, przy czym organ ten może się posiłkować wskazanymi w art. 6 ust. 4 ustawy: opinią biegłego lub przedłożoną przez podatnika wyceną rzeczoznawcy. Przepisy podatkowe regulując, co jest podstawą opodatkowania z tytułu sprzedaży praw majątkowych, nie nakazują za jaką konkretnie cenę należy je nabyć bądź zbyć. Niezależnie od faktu na jak długo ważna jest ich wycena i niezależnie od zasad urynkowienia ich wartości (organy podatkowe nie mają kompetencji w tym zakresie), podstawą opodatkowania będzie wartość wyrażona w cenie, ale jeśli będzie ona odbiegała od wartości rynkowej - w rozumieniu przepisów podatkowych - wartość ustalona w postępowaniu podatkowym. Należy przy tym uwzględnić zasadę autonomii prawa podatkowego przejawiającą się w tym przypadku odrębną definicją wartości rynkowej.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2 %,
2. innych praw majątkowych 1 %.
   
   

Z powyższego wynika, że stawka podatku od umowy sprzedaży nieruchomości wynosi 2%. Podstawą opodatkowania - co należy podkreślić - jest w każdym przypadku wartość rynkowa nieruchomości ustalona w oparciu ww. kryteria.

Jednak dokonując oceny opisanej we wniosku czynności cywilnoprawnej z punktu widzenia jej opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych rozstrzygnąć należy również kwestię opodatkowania takiej czynności podatkiem od towarów i usług.

W złożonym wniosku Wnioskodawczyni podała, że 16 kwietnia 2013 r. zawarła ze Spółką (uprzednim wynajmującym lokal) w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży lokalu jako odrębnej nieruchomości lokalowej w celu związanym z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. W treści aktu notarialnego osoba reprezentująca Spółkę jako Sprzedającego oświadczyła przed notariuszem, że Spółka jest podatnikiem podatku VAT oraz, że umowę sprzedaży lokalu zawiera ona jako podatnik podatku VAT, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zapewniając jednocześnie, że objęta tym aktem sprzedaż podlega w całości temu podatkowi i nie jest z niego zwolniona. Cena przedmiotu umowy ustalona została na kwotę 770.000,00 zł powiększoną o należny podatek VAT, co daje kwotę 947.100,00 zł. W treści aktu notarialnego uczyniono wzmiankę, że podatku od czynności cywilnoprawnej nie pobrano na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie wskazując jednakże czy chodzi o pkt a) czy pkt b) wskazanego przepisu. Po zawarciu ww. umowy w formie aktu notarialnego, sprzedająca poinformowała Wnioskodawczynię, że przy sprzedaży lokalu zastosowano niewłaściwą stawkę VAT. W ocenie sprzedającej Spółki transakcja zawarta w dniu 16 kwietnia 2013 r. zwolniona była z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. W związku z powyższym, sprzedająca Spółka dokonała jednostronnie korekty faktur VAT opiewających na poszczególne raty ceny (z wyjątkiem jednej z tych faktur z dnia 19 kwietnia 2013 r.) i w treści faktur korekt uczyniła w rubryce „% VAT” wzmiankę „ZW” (zwolnione), wskazując jednocześnie, że podstawą faktury korekty jest „niewłaściwe zastosowanie stawki VAT. Pomimo zastosowania zasadnego, w ocenie sprzedającej Spółki, zwolnienia z VAT, Spółka ta w rubryce „Wartość netto” poszczególnych faktur korekt wpisała kwoty określone w pierwotnie wystawionych fakturach jako „Wartość brutto”, a zatem po powiększeniu ustalonych przez strony poszczególnych kwot wpłat o podatek VAT w stawce 23%.

Na tle powyższego zauważyć należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się zakresie przedmiotowym ustawy, np. umowa sprzedaży nieruchomości jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, że podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • (uchylone),
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   

Z kolei według definicji zawartej w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez „podatek od towarów i usług” rozumie się podatek nakładany ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Przepis ten - art. 2 pkt 4 - ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Z jego treści wynika zasada rozgraniczenia obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych od obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, jak również zasada wzajemnego wykluczenia tych obowiązków. Powyższe oznacza, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zauważyć jednak należy, że w przypadku umowy sprzedaży nieruchomości przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy konkretna czynność cywilnoprawna objęta jest zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i jednocześnie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawczyni dotyczy opodatkowania opisanej we wniosku umowy sprzedaży nieruchomości podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa transakcja podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, tutejszy organ - zgodnie ze złożonym wnioskiem - nie rozstrzyga w niniejszej interpretacji, czy zawarta umowa sprzedaży nieruchomości, w świetle przedstawionych we wniosku okoliczności faktycznych i prawnych, zasadnie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W konsekwencji, jeżeli rzeczona czynność cywilnoprawna została objęta zakresem przedmiotowym ustawy i korzystała ze zwolnienia od tego podatku, to podlegała ona opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na zasadach ogólnych. Jednocześnie zaznaczyć należy, że podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa przedmiotu umowy. W świetle powyższego, w niniejszej sprawie podstawę opodatkowania może stanowić - określona przez Strony umowy - cena netto jednakże pod warunkiem, że odpowiada ona wartości rynkowej przedmiotu transakcji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.