Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-361/13-4/KB
z 30 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25.04.2013 r. (data wpływu 29.04.2013 r.) uzupełnionym w dniu 22.05.2013 r. (data wpływu 24.05.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 10.05.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 16.05.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków podatkowych związanych z rozwiązaniem spółki cywilnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.04.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków podatkowych związanych z rozwiązaniem spółki cywilnej .

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 22.05.2013 r., złożonym w dniu 22.05.2013 r. (data wpływu 24.05.2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 10.05.2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnicy spółki cywilnej dokonali likwidacji prowadzonej przez nich spółki cywilnej. W trakcie likwidacji nastąpił podział majątku na rzecz wspólników. Obydwaj wspólnicy prowadzą dodatkowo działalność gospodarczą w ramach której są zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT i prowadzą dla celów ewidencyjnych: jeden podatkową księgę przychodów i rozchodów, a drugi księgi handlowe. W momencie podziału majątku spółki środki trwałe zostały przekazane proporcjonalnie do posiadanych udziałów na rzecz wspólników, którzy następnie środki te przekażą do prowadzonych przez siebie działalności gospodarczych. W ramach tych działalności wykonują wyłącznie czynności dające prawo do całkowitego odliczenia podatku od towarów i usług. Po likwidacji spółki cywilnej Wnioskodawca prowadzi dalej swoją działalność gospodarczą będąc aktywnym podatnikiem podatku VAT a otrzymane środki trwałe będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest jednym z byłych wspólników zlikwidowanej 14 lutego 2013 r. spółki P. s.c. (udział Wnioskodawcy w spółce wynosił 50%).

W odniesieniu do towarów stanowiących majątek spółki cywilnej w momencie zakupu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy właściwym jest pobieranie podatku od towarów i usług na podstawie podatku od towarów i usług na podstawie art. 14 ustawy o podatku VAT w sytuacji gdy w momencie likwidacji spółki cywilnej wspólnicy likwidowanej spółki, prowadzący własną działalność gospodarczą otrzymane środki trwałe przekażą na rzecz prowadzonych przez siebie działalności?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Z uwagi na fakt, iż wspólnicy likwidowanej spółki prowadzą dodatkowo (obok sp. cywilnej) oddzielnie działalności gospodarcze nie powinni oni płacić w momencie likwidacji spółki tzw. VAT-u likwidacyjnego gdyż byłoby to sprzeczne z konstrukcją zasady systemu podatku VAT –zasadą neutralności. Zasada neutralności wyraża się tym, że poprzez realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego, podatnik nie ponosi faktycznie ciężaru tego podatku. Oznacza to, że podatek VAT nie powinien obciążać podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami gdyż ciężarem tego podatku powinien być obciążony ostateczny ich beneficjent będący ostatnim ogniwem tego obrotu. W wielu wyrokach Trybunał wyrażał pogląd następujący: „system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, niezależnie od jej celu i rezultatu jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi”. Podobnie Trybunał wypowiedział się w innych wyrokach m.in. w sprawach 50/87 pomiędzy Komisją Europejską a Republika Francji i C-317/94 (Elida Gibas) i C-37/95 (Ghent Coal Terminal). Trybunał w swoim orzecznictwie podkreśla przy tym, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, będące wyrazem zasady neutralności, powinno być realizowane natychmiast, z czego wynika, że jakiekolwiek ograniczenia w tym zakresie przewidziane przez ustawodawstwo państwa członkowskiego, jako naruszające zasadę neutralności, są sprzeczne z ogólnymi wymogami wspólnego systemu VAT wynikającymi z VI Dyrektywy. Przesuniecie bowiem w czasie możliwości odliczenia podatku skutkowałoby przerzuceniem na podatnika finansowania podatku przez pewien czas, a to z kolei oznaczałoby, że podatek ten nie jest do końca neutralny. W przedstawionym stanie faktycznym wspólnicy w żadnym wypadku nie będą ostatecznymi odbiorcami gdyż otrzymane w momencie likwidacji środki trwałe będą nadal wykorzystywane w obrocie gospodarczym w ramach prowadzonych przez wspólników działalności gospodarczych. Zgodnie z tą zasadą wspólnicy nie mogą być w żadnym wypadku obciążeni podatkiem VAT (przez tzw. remanent likwidacyjny) gdyż byłoby to sprzeczne z naczelną zasadą VAT – zasadą neutralności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 14 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
   
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.
   
   
   

Zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do postanowień art. 14 ust. 5 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 6 ww. ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Jednakże stosownie do art. 14 ust. 7 ustawy o VAT, dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wspólnicy spółki cywilnej dokonali likwidacji prowadzonej przez nich spółki cywilnej. W trakcie likwidacji nastąpił podział majątku na rzecz wspólników. W odniesieniu do towarów stanowiących majątek spółki cywilnej w momencie zakupu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Obydwaj wspólnicy prowadzą dodatkowo działalność gospodarczą w ramach której są zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT. W momencie podziału majątku spółki środki trwałe zostały przekazane proporcjonalnie do posiadanych udziałów na rzecz wspólników, którzy następnie środki te przekażą do prowadzonych przez siebie działalności gospodarczych. W ramach tych działalności wykonują wyłącznie czynności dające prawo do całkowitego odliczenia podatku od towarów i usług. Po likwidacji spółki cywilnej Wnioskodawca prowadzi dalej swoją działalność gospodarczą będąc aktywnym podatnikiem podatku VAT a otrzymane środki trwałe będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołany powyżej stan prawny należy stwierdzić, iż w sytuacji likwidacji spółki cywilnej, na dzień tej likwidacji należy sporządzić spis z natury tych towarów (środków trwałych i obrotowych), w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, należy załączyć do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki.

Trzeba w tym miejscu wskazać, iż ustawodawca nie przewidział wyłączenia z obowiązku opodatkowania towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dalszej dostawy a w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w przypadku gdy po likwidacji spółki towary wykorzystywane będą przez wspólników w ich działalności.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku zaprzestania działalności spółki cywilnej, towary pozostałe po spółce i wykorzystywane przez jej wspólników nie podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, należy wskazać, że, wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, poprzez ww. rozstrzygnięcie nie dojdzie do naruszenia zasad neutralności i w konsekwencji nie będą miały zastosowania powołane przez Wnioskodawcę wyroki TSUE, w których to Trybunał rozstrzygał właśnie kwestie podwójnego opodatkowania i naruszenia zasad neutralności. Bowiem uwzględniając specyfikę takich sytuacji oraz zasadę neutralności ustawodawca wprowadził art. 14 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury. Przy czym, przepis ten nie zwalnia z prawidłowego rozpoznania obowiązku podatkowego w likwidowanej spółce cywilnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.