Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-853/13-2/BM
z 17 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest właścicielem nieruchomości położonej w .....przy ul. ....o pow. 3,0051 ha, obejmującej działki gruntu oznaczone numerami: 3/11, 4/12, 4/14, 5/3, 5/4, 5/7, 5/8, 5/10, 5/11 i 5/13 (Obr. ....). Nieruchomość ta została przeznaczona do sprzedaży. Obszar, na którym jest ona położona nie jest objęty ustaleniami żadnego obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego miasta i nie ogłoszono o przystąpieniu przez Gminę do sporządzania planu miejscowego w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości. Na podstawie prowadzonych rejestrów wydanych decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz o warunkach zabudowy nie stwierdzono, aby była w obrocie prawnym ostateczna decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dotycząca przedmiotowej nieruchomości.

W Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta działki objęte wnioskiem położone są w obrębie jednostki „B8 – MOSIR” i zgodnie z załącznikiem graficznym do Studium ich funkcja określona jest jako:

• działka nr 3/11 – „tereny urządzeń rekreacyjno-sportowych, tereny ogródków działkowych, tereny funkcji lokowanych w obszarach otwartych, którym towarzyszy znaczna ilość zieleni” oraz w niewielkim fragmencie – „tereny otwarte z przewagą zieleni wysokiej”,
  

• działki nr 4/12 i 4/14 - w części „tereny otwarte z przewagą zieleni wysokiej”, w części „obszary z wyłączną funkcją handlową i usługową z niewielką ilością zieleni towarzyszącej”,
  

• działka nr 5/3 - w części (ok. 1/2 powierzchni działki) – „tereny otwarte z przewagą zieleni wysokiej”, w części „obszary z wyłączną funkcją handlową i usługową z niewielką ilością zieleni towarzyszącej”,
  

• działki numer: 5/4, 5/7, 5/8, 5/10 i 5/11 – „obszary z wyłączną funkcją handlową i usługową z niewielką ilością zieleni towarzyszącej”,
  

• działka nr 5/13 – „tereny otwarte z przewagą zieleni wysokiej”.
  
  

W ewidencji gruntów wykazano dla działek następujące użytki gruntowe:

• dla działek numer: 3/11, 5/3, 5/4, 5/7, 5/8, 5/10, 5/11 i 5/13 - użytek gruntowy z grupy użytki rolne, oznaczony symbolem R - grunty orne (klasa II),
  

• dla działek numer: 4/1 i 4/14 - użytek gruntowy z grupy grunty zabudowane i zurbanizowane - tereny komunikacyjne, oznaczony symbolem dr -drogi).
  
  

Działki oznaczone numerami 4/12 i 4/14 na części powierzchni posiadają utwardzenie o nawierzchni bitumicznej (pozostałość po dawnym przebiegu drogi). Obecnie utwardzenie nie jest użytkowane, nie posiada statusu drogi publicznej i nie widnieje na stanie środków trwałych Gminy. Utwardzenie zostało wybudowane prawdopodobnie w latach 70-tych XX wieku i stanowiło drogę lokalną miejską, której funkcję przejął wybudowany w 1998 r. nowy odcinek drogi zlokalizowany na sąsiednich działkach.

Jak wynika z mapy sytuacyjno-wysokościowej i uzyskanych informacji od gestorów sieci uzbrojenia technicznego terenu, na ww. działkach znajdują się:

• na działce nr 4/14 znajduje się wyłączony z eksploatacji wodociąg o średnicy 100 mm„
  

• na działkach nr 5/3, 5/8 i 5/11 znajduje się wyłączony z eksploatacji wodociąg o średnicy 80 mm,
  

• na działkach nr 5/7 i 5/8 znajduje się wyłączone z eksploatacji przyłącze wodociągowe o średnicy 50 mm oraz wodociąg o średnicy 800 mm,
  

• na działce nr 5/13 znajduje się czynny kanał sanitarny o średnicy 300 mm oraz kabel energetyczny,
  

• na działce nr 3/11 znajdują się nieczynne kable energetyczne.
  

Wskazane powyżej sieci uzbrojenia technicznego terenu stanowią własność gestorów sieci i w związku z tym nie będą przedmiotem dostawy.

Jest ona włączona w obszar Specjalnej Strefy Ekonomicznej ....Podstrefa .... .

Dla potrzeb ustalenia opodatkowania sprzedaży wskazanej nieruchomości uzyskano interpretację indywidualną w 2011 r. (znak: IPTPP/443-28/11-4/BM z dnia 29 czerwca 2011r.).

W związku ze zmianą przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zdaniem Gminy wskazana interpretacja jest obecnie nieobowiązująca.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość do chwili obecnej nie została przez Gminę sprzedana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości o pow. 3,0051 ha będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem VAT podlega dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. W przypadku dostaw gruntów ustawodawca przewidział zwolnienie z podatku VAT w art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt., zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Z art. 2 pkt 33 cyt. ustawy wynika, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu - grunty dla których wydano decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Znajdujące się utwardzenie na części gruntu gminnego przeznaczonego do sprzedaży - pozostałość po części dawnej drogi, nie stanowi środka trwałego i nie jest wykorzystywane, bowiem nowa droga została wybudowana na terenie sąsiednim. Dawny odcinek drogi nie jest połączony z inną drogą. Przebiegające przez teren sieci uzbrojenia technicznego nie stanowią części składowych nieruchomości, bowiem należą do gestorów sieci.

Mając na uwadze fakt, że nieruchomość położona jest na obszarze nie objętym ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie ma też w obrocie prawnym dla tej nieruchomości prawomocnej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, zdaniem Gminy, jej sprzedaż w opisanym stanie faktycznym, będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze prywatnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż dostawa nieruchomości przez Gminę na podstawie umowy sprzedaży jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), zatem dla takiej dostawy Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca - będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - jest właścicielem nieruchomości położonej w ….o pow. 3,0051 ha, obejmującej działki gruntu oznaczone numerami: 3/11, 4/12, 4/14, 5/3, 5/4, 5/7, 5/8, 5/10, 5/11 i 5/13 (Obr. …). Nieruchomość ta została przeznaczona do sprzedaży. Obszar, na którym jest ona położona nie jest objęty ustaleniami żadnego obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego miasta i nie ogłoszono o przystąpieniu przez Gminę do sporządzania planu miejscowego w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości. Na podstawie prowadzonych rejestrów wydanych decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz o warunkach zabudowy nie stwierdzono, aby była w obrocie prawnym ostateczna decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dotycząca przedmiotowej nieruchomości.

Działki oznaczone numerami 4/12 i 4/14 na części powierzchni posiadają utwardzenie o nawierzchni bitumicznej (pozostałość po dawnym przebiegu drogi). Obecnie utwardzenie nie jest użytkowane, nie posiada statusu drogi publicznej i nie widnieje na stanie środków trwałych Gminy. Utwardzenie zostało wybudowane prawdopodobnie w latach 70-tych XX wieku i stanowiło drogę lokalną miejską, której funkcję przejął wybudowany w 1998 r. nowy odcinek drogi zlokalizowany na sąsiednich działkach.

Jak wynika z mapy sytuacyjno-wysokościowej i uzyskanych informacji od gestorów sieci uzbrojenia technicznego terenu, na ww. działkach znajdują się:

• na działce nr 4/14 znajduje się wyłączony z eksploatacji wodociąg o średnicy 100 mm,
  

• na działkach nr 5/3, 5/8 i 5/11 znajduje się wyłączony z eksploatacji wodociąg o średnicy 80 mm,
  

• na działkach nr 5/7 i 5/8 znajduje się wyłączone z eksploatacji przyłącze wodociągowe o średnicy 50 mm oraz wodociąg o średnicy 800 mm,
  

• na działce nr 5/13 znajduje się czynny kanał sanitarny o średnicy 300 mm oraz kabel energetyczny,
  

• na działce nr 3/11 znajdują się nieczynne kable energetyczne.
  
  

Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014, poz. 121), część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jak stanowi § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Stosownie do art. 49 k.c., urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania wody, pary, gazu, prądu elektrycznego oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych gruntu lub budynku, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa lub zakładu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż z uwagi na fakt, że posadowione na gruncie ww. urządzenia tj. wyłączone z eksploatacji wodociągi, wyłączone z eksploatacji przyłącze wodociągowe, nieczynne kable energetyczne, czynny kanał sanitarny oraz kabel energetyczny – jak wskazał Wnioskodawca – nie stanowią jego własności, nie można ich traktować jako części składowej nieruchomości, która ma być przedmiotem zbycia przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2013., poz. 1409), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.
   
   

Przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową - art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

W myśl natomiast art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane – przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Jakkolwiek część znajdującego się na ww. działkach uzbrojenia technicznego tj. wodociągi i przyłącze wodociągowe oraz kanał sanitarny spełniają definicję obiektu liniowego, czyli są budowlą, to jednak – jak wskazano we wniosku - stanowią one własność gestorów sieci, nie stanowią zatem własności Gminy. W rezultacie ww. obiektów nie będzie można traktować jako części składowej nieruchomości będącej przedmiotem zbycia przez Gminę.

W świetle powyższych przepisów Prawa budowlanego utwardzenie bitumiczne (pozostałość po dawnym przebiegu drogi), nie stanowi budowli. Jak wskazano we wniosku, utwardzenie nie jest obecnie użytkowane, nie posiada statusu drogi publicznej i nie widnieje na stanie środków trwałych Wnioskodawcy.

Zatem, w przypadku dostawy nieruchomości, na której posadowione są: wyłączone z eksploatacji wodociągi, wyłączone z eksploatacji przyłącze wodociągowe, nieczynne kable energetyczne, czynny kanał sanitarny oraz kabel energetyczny, które – na podstawie art. 49 k.c. – są własnością gestorów sieci oraz utwardzenie bitumiczne po dawnym przebiegu drogi, które nie stanowi budowli, przedmiotem dostawy będą niezabudowane nieruchomości gruntowe.

Tym samym, dla sprzedaży ww. nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, gdyż nie wystąpi tu dostawa budynku ani budowli czy też ich części, gdyż jak wskazano powyżej, opisaną we wniosku nieruchomość dla celów dostawy należy rozpatrywać jako nieruchomość niezabudowaną.

Należy wskazać, iż o tym czy dostawa przedmiotowych działek będzie podlegać opodatkowaniu według stawki podstawowej, czy też będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, decydować będzie ich przeznaczenie, tzn. czy niniejsze działki będą gruntem budowlanym, czy też nie.

Jak wskazano wyżej, w przypadku terenów niezabudowanych, zwolnieniu od podatku VAT podlegają jedynie tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego wynika, iż oceny przeznaczenia określonego gruntu należy dokonywać w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Wnioskodawca wskazał, iż obszar, na którym jest położona nieruchomość nie jest objęty ustaleniami żadnego obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego miasta i nie ogłoszono o przystąpieniu przez Gminę do sporządzania planu miejscowego w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości. Na podstawie prowadzonych rejestrów wydanych decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz o warunkach zabudowy nie stwierdzono, aby była w obrocie prawnym ostateczna decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dotycząca przedmiotowej nieruchomości.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że sprzedaż ww. nieruchomości niezabudowanej będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Jak wyjaśniono bowiem powyżej, przedmiotowa regulacja zwalnia od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przesłanka ta w niniejszej sprawie zostanie spełniona, gdyż nieruchomość mająca być przedmiotem dostawy nie została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie wydano względem niej decyzji o warunkach zabudowy. Nie może być ona zatem uznana – w świetle obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r. art. 2 pkt 33 ustawy – za teren budowlany. Skutkiem powyższego, przedmiotową nieruchomość o powierzchni 3,0051 ha, obejmującą działki oznaczone numerami: 3/11, 4/12, 4/14, 5/3, 5/4, 5/7, 5/8, 5/10, 5/11 i 5/13, należy traktować jako teren niezabudowany inny niż teren budowlany, a jego sprzedaż – zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.