INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2012 r. (data wpływu 17 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez jednostkę budżetową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. organu, uzupełniony pismem z dnia 3 kwietnia 2012 r., wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez jednostkę budżetową z prowadzonej działalności tzw. sklepiku szkolnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową. W szkole jest samorząd szkolny, który w ramach struktur organizacyjnych prowadziłby sklepik szkolny pod nadzorem nauczyciela. W statucie szkoły jest zapis, że uczniowie pod nadzorem nauczyciela mogą prowadzić sklepik szkolny, a osiągane dochody przeznaczać na cele statutowe.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy szkoła będzie korzystała ze zwolnienia z podatku dochodowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, Szkoła jako jednostka budżetowa nie będzie miała obowiązku zapłaty podatku dochodowego od dochodów uzyskiwanych z prowadzenia tzw. sklepiku szkolnego, korzysta bowiem ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Na tle przedstawionego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej ”podatnikami”. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Na mocy art. 3 ust. 1 powołanej ustawy podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Jest to tzw. zasada nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, a w wypadkach, o których mowa w art. 21 (należności z określonych przez ustawodawcę tytułów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu) i art. 22 (dochodów/przychodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), przedmiotem opodatkowania jest przychód.

A zatem, powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, a także wynikającego z tego obowiązku skonkretyzowanego zobowiązania podatkowego (obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych), jest związane z istnieniem dwóch elementów:

1. podmiotu, który jest podatnikiem tego podatku,
2. przedmiotu opodatkowania – t.j. osiągnięciem dochodu (przychodu) podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem.

Innymi słowy, osiągnięcie dochodów przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych co do zasady skutkuje powstaniem zobowiązania podatkowego i obowiązkiem zapłaty podatku.

Jednocześnie, ustawodawca przewidział jednak szereg wyjątków od powyższej reguły, m.in. wprowadzając zwolnienia od podatku (art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Należy przy tym wyjaśnić, że w zależności od sposobu określenia zakresu zwolnienia wyróżnia się:

1. zwolnienia podmiotowe – dotyczące określonych rodzajów podatników. W przypadku zwolnień podmiotowych od podatku zwolniony jest określony w ustawie podmiot, niezależnie od rodzaju uzyskiwanych dochodów (przychodów).
2. zwolnienia przedmiotowe – dotyczące określonych rodzajów dochodów (dochodów z określonych źródeł przychodów albo dochodów przeznaczanych na cele preferowane przez ustawodawcę). Zwolnienia przedmiotowe charakteryzują się tym, że może z nich skorzystać każdy podatnik, którego dochody spełniają warunki ustalone przez ustawodawcę.
3. zwolnienia podmiotowo-przedmiotowe – dotyczące określonych kategorii dochodów osiąganych przez określonego rodzaju podmioty. Z tego rodzaju zwolnień mogą korzystać tylko podatnicy o cechach wskazanych przez ustawodawcę i tylko w odniesieniu do wybranych przez ustawodawcę dochodów.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych katalog zwolnień podmiotowych został zawarty w art. 6. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy, zwalnia się od podatku jednostki budżetowe. Objęcie tej grupy podatników zwolnieniem podmiotowym jest związane z charakterem prawnym i zasadami gospodarki finansowej tych jednostek.

Jednostkami budżetowymi są bowiem - zgodnie art. 11 ust. 1-3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) - jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności.

Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej „planem finansowym jednostki budżetowej”. Sposób prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych normuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie sposobu prowadzenia gospodarki finansowej jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych (Dz. U. Nr 241, poz. 1616), wydane na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o finansach publicznych.

Jednostki budżetowe – jako podmioty wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – są zatem zwolnione od podatku dochodowego. Zwolnienie to obejmuje wszelkie rodzaje dochodów tej kategorii podatników.

Zwolnienia przedmiotowe oraz przedmiotowo-podmiotowe w podatku dochodowym od osób prawnych zostały uregulowane m.in. w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 tej ustawy wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo -techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele. Zwolnienie, o którym mowa w cytowanym przepisie odnosi się do podatników, którzy zgodnie ze swoimi statutami – prowadzą działalność wskazaną przez ustawodawcę w tym przepisie. Zwolnienie nie obejmuje jednak wszelkich dochodów tej grupy podmiotów, ale tylko taką ich część, która została przeznaczona na realizację celów statutowych preferowanych przez ustawodawcę.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będący jednostką budżetową powiatu będzie prowadził działalność w zakresie prowadzenia tzw. sklepiku szkolnego. Rozważa zatem, czy dochody osiągnięte z tego tytułu będą wolne od podatku dochodowego od osób prawnych.

Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca jest jednostką budżetową, uzyskanie przedmiotowych dochodów nie będzie skutkowało po jego stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego. Gimnazjum jako jednostka budżetowa korzysta bowiem z podmiotowego zwolnienia od podatku dochodowego, na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że rozpoczęcie działalności w wyżej wymienionym zakresie nie będzie wiązać się z powstaniem dodatkowych obowiązków dla Wnioskodawcy jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Zwolnienie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3 ma charakter bezwzględny i obejmuje całość przychodów, niezależnie od ich wysokości, źródła uzyskania, czy też przeznaczenia zwolnionych środków.

Jednocześnie należy podkreślić, że art. 6 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy, przewidujący zwolnienie podmiotowe dla jednostek budżetowych, stanowi przepis szczególny (lex specialis) w stosunku do regulacji art. 17 ust. 1 tej ustawy dotyczących zwolnień przedmiotowych lub przedmiotowo-podmiotowych. Tym samym, przepis art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma pierwszeństwo stosowania przed przepisami art. 17 ust. 1. W konsekwencji, zwolnienie o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 analizowanej ustawy nie ma zastosowania do jednostek budżetowych, z uwagi na regulację art. 6 ust. 1 pkt 3.

Innymi słowy, Gimnazjum jako jednostka budżetowa jest podmiotowo zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych. Powyższe oznacza, że zastosowanie zwolnienia przedmiotowego zawartego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych staje się w niniejszym przypadku bezprzedmiotowe.

Podsumowując, Wnioskodawca prawidłowo wskazał, że jako jednostka budżetowa nie będzie miał obowiązku zapłaty podatku dochodowego od dochodów uzyskiwanych z prowadzenia tzw. sklepiku szkolnego - korzysta bowiem ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.