Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-993/13-2/EK
z 17 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu w dniu 30 września 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych opisanych we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych opisanych we wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

M. S.A. jest spółką, która jako wykonawca świadczy różnego rodzaju usługi budowlane. Przedmiotowe usługi wykonywane są na podstawie kontraktów zawartych na okres, nie rzadko, dłuższy niż rok. Kontrakty z reguły realizowane są etapami czyli w przedziale czasu określanym od do, co wynika z harmonogramu rzeczowo - finansowego realizacji kontraktu.

Dotychczas obowiązek w podatku VAT, w spółce, powstaje zgodnie z art. 19 ust 13 pkt 2 ustawy VAT, tj. w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia licząc od dnia wykonania usługi.

Dniem wykonania usługi jest dzień podpisania - odbioru robót przez zamawiającego w dokumencie odbiorowym, np. w protokole odbioru etapu robót, w przejściowym świadectwie płatności.

W zależności od podmiotu zamawiającego, w przypadku pozyskania robót w drodze przetargu publicznego dokumentem odbiorowym jest przejściowe świadectwo płatności, natomiast w przypadku inwestora prywatnego, z reguły dokumentem odbiorowym jest protokół odbioru etapu robót.

Powyżej wymienione dokumenty odbiorowe zawierają między innymi: etap wykonanych prac stwierdzony przedziałem czasowym, listę wykonanych prac w etapie, ich ilość i wartość. Po wykonaniu etapu prac, wynikającego z harmonogramu rzeczowo finansowego, spółka jako wykonawca etapu prac zgłasza je do odbioru, następnie zamawiający ma czas na wniesienie zastrzeżeń i uwag do wykonanych prac. Po upływie okresu na wniesienie uwag i zastrzeżeń zamawiający przyjmuje wykonane prace bądź wyznacza czas na usunięcie usterek .W przypadku braku zastrzeżeń czy też po usunięciu usterek zmawiający akceptuje etap wykonanych prac poprzez podpisanie dokumentu odbiorowego. Podpis zamawiającego na dokumencie odbiorowym oznacza przyjęcie etapu robót zgodnie z przepisami prawa oraz oznacza również akceptację ich wartości będącą podstawą zapłaty wynagrodzenia.

Obecnie obowiązujące przepisy (do 31.12.2013 r.) nie zawierają definicji częściowego wykonania usługi, stanowią jedynie w art. 19 ust. 14 ustawy VAT że obowiązek w podatku VAT powstaje również, np. 30 dnia od dnia częściowego wykonania usługi ( pomijamy przypadek zapłaty) których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo odbiorczych.

Mając na uwadze powyższy zapis, ukształtowała się linia orzecznictwa oraz interpretacyjna MF przyjmująca, iż dniem wykonania części usługi jest dzień podpisania dokumentu odbiorowego przez zamawiającego (inwestora) stwierdzającego wykonanie etapu robót.

Zmiany przyjęte w nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług wymagają ponownego przeanalizowania przepisów pod kątem ustalenia momentu, w którym ustawodawca uważa usługę budowlaną za wykonaną.

Zgodnie z brzmieniem obecnie obowiązujących przepisów jak i przepisów w kształcie zamieszczonym w nowelizacji ustawy VAT, zasadą jest, że usługę uważa się za wykonaną z chwilą spełnienia wszystkich postanowień umownych będących podstawą wypłaty wynagrodzenia.

Wobec powyższego usługę budowlaną należy uznać za wykonaną z chwilą odbioru robót przez zamawiającego (inwestora). Odbiór jak wspomniano jest dokonywany poprzez podpisanie przez inwestora stosownego dokumentu odbiorowego przedłożonego przez wykonawcę.

Należy podkreślić, iż istotą usług budowlanych jest rezultat, skutek, tym samym ich wykonanie wynika z faktu odbioru wyrażonego w formie podpisu zamawiającego (inwestora )na dokumencie odbiorowym.

Przedmiotowa nowelizacja wprowadza jednak dwa szczególne przepisy mogące mieć wpływ na zmianę momentu, w którym ustawodawca uważa usługę budowlaną za wykonaną.

Pierwszy z nich w art. 19a ust 2 znowelizowanej ustawy VAT, określa moment wykonania częściowego usługi oraz art. 19a ust. 3 stanowi, iż usługę uważa się za wykonaną z upływem każdego okresu do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia oraz w przypadku usług świadczonych w sposób ciągły, dłużej niż rok, co do których nie określono w danym roku terminów płatności rozliczeń, uważa się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia usług.

Powyższe przepisy jak wynika z uzasadnienia do projektu znowelizowanej ustawy będą mogły mieć również zastosowanie do usług budowlanych tym samym wymaga to w przypadku spółki precyzyjnego określenia, który z wyżej wymienionych przepisów w przypadku częściowego wykonania usług budowlanych będzie miał zastosowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy do usług budowlanych przyjmowanych częściowo których wykonanie wynika z podpisanego przez inwestora dokumentu odbiorowego stosuje się art. 19a ust. 2, ustawy zmieniającej VAT od 01.01.2014 r.,
2. Czy do usług nazwanych w dalszej części „remontowymi” stosuje się art. 19a ust. 3 ustawy zmieniającej VAT od 01.01.2014 r.
   
   

Art. 19a ust. 2 znowelizowanej ustawy VAT wprowadził definicję częściowego wykonania usługi.

Przedmiotowy art. 19a ust. 2 stanowi:

„W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.”

Ponadto w przypadku usług dla których ustalone są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń ustawodawca w art. 19a ust. 3 znowelizowanej ustawy VAT określił, że w takim przypadku usługę uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia. Następnie w dalszej części tego ustępu określono, iż usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływa termin płatności lub rozliczeń uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Zasadniczą kwestią jest ustalenie czy usługi budowlane rozliczane częściowo wraz z ich stopniowym wykonaniem (stopniowym zaawansowaniem) są usługami, dla których Wnioskodawca będzie mógł stosować ust. 2 nowego art. 19a.

Literalne brzmienie art. 19a ust. 2 wskazuje, że usługa budowlana może spełniać warunki uznania jej za usługę częściową, czyli usługę podzielną w sensie gospodarczym, dla której to części określono zapłatę.

Za powyższym rozumieniem tego przepisu przemawia również uzasadnienie do znowelizowanej ustawy, które stanowi:

„Usługę częściową stanowić będzie określona część podzielnej w sensie gospodarczym usługi, dla której to części określono zapłatę. Takie rozwiązanie pomoże w ustaleniu obowiązku podatkowego, np. usług przyjmowanych częściowo, m.in. tych usług budowlanych które nie zostaną objęte przepisem ust. 3.”

Uzasadnienie wskazuje na dwa ważne aspekty:

Po pierwsze - art. 19a ust. 2 może mieć zastosowanie do usług budowlanych, ale tylko tych, które nie są objęte przepisem ust. 3,

Po drugie do usług budowlanych może mieć zastosowanie ust. 3 art. 19a.

Z podanych aspektów, co jest istotne, wynika, że do konkretnej usługi budowlanej może mieć zastosowanie tylko jeden ze wskazanych przepisów. To, który z nich Wnioskodawca zastosuje będzie każdorazowo uzależnione od charakteru świadczonej usługi.

W przypadku standardowych usług budowlanych jakie wykonuje M., np. budowa oczyszczalni ścieków, spalarni śmieci, autostrad, obiektów mieszkalnych i użyteczności publicznej, obiektów inżynierii, itp. bez wątpienia będziemy mieli do czynienia z podzielną w sensie gospodarczym usługą, przyjmowaną częściami dla której to części określono zapłatę w dokumencie odbiorowym.

Częściowe przyjęcie standardowej usługi budowlanej dokonuje się w momencie podpisania przez inwestora (zamawiającego) dokumentu odbiorowego etapu realizacji prac budowlanych. W tym dokumencie Inwestor (zamawiający) akceptuje rodzaj, ilość, wartość wykonanych prac na konkretnym etapie budowy. Podpisany dokument odbiorowy, co należy podkreślić, oznacza również określenie zapłaty co do części usługi budowlanej wynikającej z konkretnego etapu realizacji robót.

Jak można zauważyć cechą charakterystyczną standardowej usługi budowlanej jest możliwość wyodrębnienia etapów realizacji, co wynika z dokumentów odbiorowych. Ponadto dopiero w momencie podpisania dokumentu odbiorowego zamawiający (inwestor) określa zapłatę i termin rozliczenia.

W tym miejscu należałoby ustalić czy usługa budowlana jest świadczona w sposób ciągły opisany w art. 19a ust. 3 ustawy VAT, pomimo, że może być wykonywana dłużej niż rok.

Definicja świadczenia w sposób ciągły nie została określona w ustawie VAT, wobec czego celem wyjaśnienia jej znaczenia należy w pierwszej kolejności odnieść się do systemu prawa, które by taką definicję posiadało albo było najbliższe znaczeniowo. Według spółki należałoby się odnieść do prawa cywilnego konkretnie do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem lub nim nie oznaczone. Charakter tego zobowiązania jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe lub okresowe. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się odrębnych czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenie samodzielne w określonym momencie czasu. Innymi słowy, w przypadku świadczenia ciągłego nie sposób stwierdzić, że zostało ono zrealizowane w konkretnej dacie, bowiem jest ono realizowane stale - stan świadczenia trwa przez określony okres( np. tak jak w najmie, usługach telekomunikacyjnych).

Zatem istotą usług o charakterze ciągłym jest stałe i powtarzalne zachowanie podmiotu zobowiązanego do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie na jaki została ona zawarta. Cechuje je brak możliwości precyzyjnego wyodrębnienia etapów, w jakich są realizowane, tzn. nie sposób dokładnie określić kiedy część takiej usługi została wykonana.

Mając na uwadze przytoczoną definicję należy stwierdzić, że standardowe usługi budowlane nie mogą być świadczone w sposób ciągły bowiem w tym przypadku jest możliwość precyzyjnego wyodrębnienia etapów wykonanych robót. Wobec czego do standardowych usług budowlanych przyjmowanych częściami będzie miał zastosowanie wyłącznie art. 19a ust. 2 znowelizowanej ustawy VAT.

Mogą się jednak zdarzyć usługi budowlane polegające zgodnie z zawartą umową na okresowym remoncie obiektów budowlanych. Przykładowo do okresowych usług budowlanych będzie można zaliczyć kontrakt polegający na utrzymywaniu wybudowanej drogi w stanie niepogorszonym ( tj. na remoncie spękanego asfaltu). Wymienione usługi dla celów niniejszego ORD-IN nazwane zostały usługami budowlanymi „remontowymi”. Przedmiotowe umowy mogą być zawarte na okres powyżej roku i których istotą jest cykliczne wykonywanie remontów za które strony ustaliły zapłatę np. za miesiąc, kwartał, itp. na podstawie wystawionej faktury. W przypadku tylko tych usług budowlanych można zauważyć powtarzalność świadczenia oraz z góry ustalone terminy rozliczenia.

W opisanym powyżej przypadku będziemy mieli do czynienia z wypełnieniem hipotezy określonej w art. 19a ust. 3 znowelizowanej ustawy VAT. Tylko do wymienionych ostatnio usług budowlanych będziemy mogli określić, iż są wykonano z upływem każdego okresu płatności lub rozliczenia oraz że mogą być świadczone w sposób ciągły

Zdaniem M. do usług przyjmowanych częściowo przez zamawiającego (inwestora) będzie miał zastosowanie od 01.01.2014 tylko art. 19a ust. 2 ustawy znowelizowanej.

Natomiast do usług nazwanych jako remontowe będzie miał zastosowanie art. 19a ust. 3 znowelizowanej ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego, które będą obowiązywały od dnia 1 stycznia 2014 r., bowiem w niniejszym wniosku Wnioskodawca wskazał, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu usług budowlanych w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Kwestię obowiązku podatkowego od dnia 1 stycznia 2014 r. będzie regulował art. 19a ust. 1 ustawy, wprowadzony art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35), zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Generalna zasada wynikająca z brzmienia powołanego powyżej art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstawać będzie z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Zgodnie z tą regulacją podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady zostanie rozliczony za ten okres rozliczeniowy. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, iż o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju dostaw i usług. Ponadto, stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę (art. 19a ust. 2 ustawy).

W myśl art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Przepis ust. 3 – stosownie do art. 19a ust. 4 ustawy – stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

W oparciu o art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy różnego rodzaju usługi budowlane. Przedmiotowe usługi wykonywane są na podstawie kontraktów zawartych na okres, nie rzadko, dłuższy niż rok. Kontrakty z reguły realizowane są etapami czyli w przedziale czasu określanym od do, co wynika z harmonogramu rzeczowo - finansowego realizacji kontraktu. Dniem wykonania usługi jest dzień podpisania - odbioru robót przez zamawiającego w dokumencie odbiorowym, np. w protokole odbioru etapu robót, w przejściowym świadectwie płatności. Wnioskodawca wskazał, że w zależności od podmiotu zamawiającego, w przypadku pozyskania robót w drodze przetargu publicznego dokumentem odbiorowym jest przejściowe świadectwo płatności, natomiast w przypadku inwestora prywatnego, z reguły dokumentem odbiorowym jest protokół odbioru etapu robót. Wymienione dokumenty odbiorowe zawierają między innymi: etap wykonanych prac stwierdzony przedziałem czasowym, listę wykonanych prac w etapie, ich ilość i wartość. Po wykonaniu etapu prac, wynikającego z harmonogramu rzeczowo finansowego, Wnioskodawca jako wykonawca etapu prac zgłasza je do odbioru, następnie zamawiający ma czas na wniesienie zastrzeżeń i uwag do wykonanych prac. Po upływie okresu na wniesienie uwag i zastrzeżeń zamawiający przyjmuje wykonane prace bądź wyznacza czas na usunięcie usterek .W przypadku braku zastrzeżeń czy też po usunięciu usterek zamawiający akceptuje etap wykonanych prac poprzez podpisanie dokumentu odbiorowego. Podpis zamawiającego na dokumencie odbiorowym oznacza przyjęcie etapu robót zgodnie z przepisami prawa oraz oznacza również akceptację ich wartości będącą podstawą zapłaty wynagrodzenia.

Z okoliczności sprawy wynika również, że Wnioskodawca wykonuje usługi budowlane „remontowe”, polegające zgodnie z zawartą umową na okresowym remoncie obiektów budowlanych. Przykładowo do okresowych usług budowlanych Wnioskodawca zalicza kontrakt polegający na utrzymywaniu wybudowanej drogi w stanie niepogorszonym (t.j. na remoncie spękanego asfaltu). Przedmiotowe umowy Wnioskodawca zawiera m.in. na okres powyżej roku i ich istotą jest cykliczne wykonywanie remontów za które strony ustaliły zapłatę, np. za miesiąc, kwartał, itp. na podstawie wystawionej faktury. Wnioskodawca wskazał, że w przypadku tych usług budowlanych można zauważyć powtarzalność świadczenia oraz z góry ustalone terminy rozliczenia.

Wskazać należy, że od dnia 1.01.2014 r. ustawodawca w odniesieniu do usług budowlanych przyjmowanych częściowo nie posługuje się terminem protokołu zdawczo-odbiorczego. Dla uznania, że usługa (również budowlana) jest wykonana w części znaczenie ma fakt, w myśl ww. art. 19 ust. 2 ustawy, czy dla tej części usługi Strony umowy określiły zapłatę. Zatem w stanie prawnym obowiązującym od 1.01.2014 r. usługę częściową stanowić będzie określona część podzielnej w sensie gospodarczym usługi, dla której określono zapłatę.

Ww. art. 19a ust. 3 ustawy (zdanie pierwsze) wskazuje natomiast, że w przypadku usług, dla których w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznać należy je za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tych usług. Natomiast, w przypadku usług świadczonych w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upłynie terminy płatności lub rozliczeń, należy uznać je za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług (art. 19a ust. 3 zdanie drugie). Przez rok należy rozumieć 12 kolejnych następujących po sobie miesięcy. Zwrócić należy uwagę, że określone w art. 19a ust. 3 ustawy o VAT usługi, dla których w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, swym zakresem obejmują nie tylko usługi świadczone w sposób ciągły, lecz także wszystkie inne usługi z założenia powtarzające się, jeśli strony danej transakcji umówiły się na rozliczanie ich w ustalonych okresach rozliczeniowych. Również dla tych usług obowiązek podatkowy powstanie w momencie ich wykonania, a więc z upływem każdego okresu, do którego płatności lub rozliczenia się odnoszą.

Mając zatem na uwadze powyższe przepisy oraz określone przez Wnioskodawcę w zdarzeniu przyszłym usługi budowlane wskazać należy, że:

1. obowiązek podatkowy od dnia 1 stycznia 2014 r. w odniesieniu do usług budowlanych przyjmowanych częściowo, dla których to części strony ustaliły zapłatę będzie powstawał na mocy art. 19a ust. 2 ustawy,
2. obowiązek podatkowy od dnia 1 stycznia 2014 r. w odniesieniu do usług „remontowych”, dla których w związku z ich świadczeniem Strony ustaliły następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń będzie powstawał na mocy art. 19a ust. 3 ustawy.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.