Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-799/13-2/JL
z 31 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26.07.2013 r. (data wpływu 12.08.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących leasing samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem w sytuacji, gdy po zakończeniu umowy najmu trwającej powyżej 6 miesięcy samochód ten będzie nadal przeznaczony do dalszego wynajmu, ale będzie również wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej innej niż wynajem samochodów –jest prawidłowe,
  

• prawa do odliczenia podatku naliczonego od paliwa wykorzystywanego do samochodu po okresie jego najmu trwającego co najmniej 6 miesięcy – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na raty leasingowe oraz paliwo dotyczących samochodu po okresie jego najmu trwającego co najmniej 6 miesięcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki kapitałowej, jest także zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wiodącym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej są „Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych” (wg klasyfikacji PKD 2007 - 41.20.Z), Przedsiębiorca ma w swojej działalności gospodarczej klasę dotyczącą wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych (wg klasyfikacji PKD 2007 - klasa 77). Wnioskodawca w ramach umowy leasingu operacyjnego nabył samochód osobowy o masie do 3,5 tony i przeznaczył go wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Najemcą jest spółka prawa handlowego. Po upływie ww. okresu przeznaczenia wyłącznie do najmu, przedmiotowy samochód będzie dalej przeznaczony na potrzeby najmu, a w okresie którym nie będzie wynajmowany, będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług tj. jako pojazd firmowy służący m.in. na potrzeby dojazdu do kontrahentów.

W okresie, w którym samochód jest przeznaczony wyłącznie do najmu paliwo do pojazdu będzie samodzielnie nabywane przez Najemcę. Po okresie przeznaczenia wyłącznie na najem, zakupu paliwa do pojazdu będzie dokonywał Wnioskodawca. W tym miejscu należy podkreślić, iż zgodnie z treścią wniosku pojazd będzie przeznaczony również na potrzeby najmu (pojazd będzie wydawany ewentualnym najemcom z pełnym zbiornikiem paliwa i w momencie zwrotu, najemca będzie obciążany kosztem uzupełnienia zbiornika do pełna).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawcy - Wynajmującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe w trakcie wyłącznego przeznaczenia pojazdu na oddanie w opłatne użytkowanie na okres powyżej sześciu miesięcy, jak również po zakończeniu umowy najmu, w przypadku gdy po tym okresie pojazd nadal będzie przeznaczony do wynajmu podmiotom trzecim, ale będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę również do innej działalności opodatkowanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?
2. Czy Wnioskodawcy - Wynajmującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa po okresie przeznaczenia pojazdu wyłącznie na oddanie w odpłatne użytkowanie, gdy po tym okresie pojazd nadal będzie przeznaczony do wynajmu podmiotom trzecim, ale będzie też wykorzystywany przez Spółkę również do innej działalności opodatkowanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, przy nabyciu samochodów osobowych kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze, nie więcej jednak niż łącznie 6 tys. zł. Przepis ten jednak na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy nie dotyczy przypadków, gdy odsprzedaż lub oddanie w odpłatne użytkowanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika i samochody te są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystywania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przeznaczenia leasingowanych samochodów do wynajmu, dzierżawy itp. przez okres co najmniej 6 miesięcy, to podobnie jak w przypadku zakupu, podatnikowi przysługuje prawo odliczenia całej kwoty VAT wynikającej z faktur wystawionych przez leasingodawcę, przez cały okres obowiązywania umowy leasingu. Zapisy art. 3 ust. 6 ww. ustawy o podatku VAT do samochodów, o których mowa w art. 3 ust. 1 należy rozpatrywać w świetle art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy, który wymienia kategorie samochodów, do których ust. 1 nie ma zastosowania. W konsekwencji nie może mieć zastosowania także art. 3 ust. 6 dotyczący ograniczenia prawa do odliczenia VAT naliczonego przez usługobiorców używających samochody m.in. na podstawie umowy leasingowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, by skorzystać z prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dotyczących rat leasingowych, w świetle obowiązujących przepisów, musi ona spełnić przesłanki, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 tj. w przypadku gdy: przedmiotem jej działalności jest odsprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze, oraz gdy te samochody są przez Wnioskodawcę przeznaczone do wykorzystania wyłącznie na ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Przy czym dla skorzystania z pełnego odliczenia podatku naliczonego nie ma znaczenia, komu dany pojazd zostanie odsprzedany lub wynajęty, czy będzie to osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, czy też osoba prawna, w której udziały posiadają wspólnicy spółki cywilnej będącej wynajmującym. Po upływie 6 miesięcy Wnioskodawca może przeznaczyć pojazd na pozostałe cele prowadzonej działalności, zachowując pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego. Kluczowym bowiem jest fakt spełnienia przesłanki z art. 3 ust. 2 pkt 7. Gdyby bowiem zamysłem ustawodawcy było uzależnienie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od przeznaczenia pojazdu wyłącznie na cele najmu przez cały okres jago posiadania, to oczywistym jest, że taką przesłankę zamiast 6 miesięcy zawarłoby w treści ustawy. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-826/10-2/BA z dnia 7 września 2010 roku.

Zgodnie z zapisami art. 4 obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy. Jednakże zdaniem Wnioskodawcy w opisanej sytuacji samochód będzie korzystał z wyłączenia z tej grupy pojazdów poprzez spełnienie warunków zawartych w art. 3 ust. 2 pkt 7 tj. dotyczących pojazdów, które zgodnie z zakresem działalności podatnika przeznaczone są do odsprzedaży, oddania w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umów o podobnym charakterze na okres co najmniej 6 miesięcy. Tym samym dając prawo do odliczenia 100% wysokości podatku VAT do zakupu paliwa do przedmiotowego samochodu. Podobne stanowisko odnajdziemy w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2010 roku nr IPPP3/443-573/10-4/IB oraz interpretacji z dnia 23.05.2012 r. nr IPPP1/443-228/l2-2/EK.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie przysługiwało mu prawo do pełnego odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe, przez cały okres obowiązywania umowy leasingu, w przypadku gdy samochód będzie przeznaczony wyłącznie do celów najmu przez co najmniej 6 m-cy. Wnioskodawcy będzie przysługiwało także prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu ww. samochodu po okresie przeznaczenia wyłącznie na cele najmu o ile po tym okresie pojazd będzie przeznaczony zarówno do najmu jak i wykorzystywany w ramach działalności opodatkowanej w innym zakresie tj. jako pojazd firmowy do podróży służbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących leasing samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem w sytuacji, gdy po zakończeniu umowy najmu trwającej powyżej 6 miesięcy samochód ten będzie nadal przeznaczony do dalszego wynajmu, ale będzie również wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej innej niż wynajem samochodów – jest prawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego od paliwa wykorzystywanego do samochodu po okresie jego najmu trwającego co najmniej 6 miesięcy –jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (…).

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej: „ustawą nowelizującą”.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
   
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
   
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
   
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
      
      

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia (art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej).

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Przepis ten nie dotyczy jednak pojazdów wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, w stosunku do których podatnik ma w pełni prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących płatności z tytułu ww. umów.

Jak wynika z powołanych uregulowań zasadą jest, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ustawy nowelizującej, tj. w przypadkach gdy nabywane ww. samochody i pojazdy są odsprzedawane jako przedmiot działalności podatnika lub oddane w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli jest to przedmiotem działalności podatnika, a ponadto samochody te są przeznaczone wyłącznie na te cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Należy zauważyć, iż użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ustawy nowelizującej, sformułowanie „przedmiotem działalności podatnika” w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu „jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze”, nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą bądź wynajmem konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich odprzedaż lub najem jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami lub wynajmu tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży albo do najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż z przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ustawy nowelizującej wynika, że od nabycia samochodu osobowego przysługuje 100% odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej jego nabycie, pod warunkiem przeznaczenia przez podatnika tego samochodu wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy lub przeznaczenie go do odsprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki kapitałowej, jest także zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wiodącym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej są „Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych” (wg klasyfikacji PKD 2007 - 41.20.Z). Wnioskodawca ma w swojej działalności gospodarczej klasę dotyczącą wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych (wg klasyfikacji PKD 2007 - klasa 77). Wnioskodawca w ramach umowy leasingu operacyjnego nabył samochód osobowy o masie do 3,5 tony i przeznaczył go wyłącznie na wynajem przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Najemcą jest spółka prawa handlowego. Po upływie ww. okresu przeznaczenia wyłącznie do najmu, przedmiotowy samochód będzie dalej przeznaczony na potrzeby najmu, a w okresie którym nie będzie wynajmowany, będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług tj. jako pojazd firmowy służący m.in. na potrzeby dojazdu do kontrahentów.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł.

Z brzmienia tego przepisu wynika, iż zawarte w jego treści ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczy samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. Powyższe oznacza, że przepis ten nie będzie miał zastosowania w sytuacji wskazanej w art. 3 ust. 2 tej ustawy, a zatem również w sytuacji gdy podatnik użytkujący samochód osobowy, na podstawie umowy leasingu, wykorzystuje go, w ramach prowadzonej w zakresie wynajmu działalności gospodarczej, przez okres co najmniej 6 miesięcy wyłącznie w tym celu.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż podatnik ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących raty leasingowe samochodu osobowego pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, tj.:

1. gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, oraz
2. samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Analiza powyższych regulacji jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej). Ponadto, w przedmiotowej regulacji ustawodawca wskazuje, obok przeznaczenia samochodów na cele określone w tym przepisie, również na konieczność ich wykorzystywania, tj. fizycznego używania przez podmiot trzeci. Jednakże samochody przez ww. okres muszą być przeznaczone wyłącznie na ten cel.

Powyższe oznacza, że po okresie 6 miesięcy podatnik może przeznaczyć pojazd oprócz najmu również na pozostałe cele prowadzonej działalności zachowując pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z jego leasingiem.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści wniosku – przedmiotowy samochód będzie przeznaczony do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu na okres nie krótszy niż sześć miesięcy, a po zakończeniu ww. umowy będzie nadal przeznaczony na wynajem, pomimo jego czasowego wykorzystywania również na inne cele prowadzonej działalności opodatkowanej (np. odbywanie podróży służbowych), Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących leasing przedmiotowego samochodu, pod warunkiem jednak, że nie zaistnieją ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tej części zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych zostały uregulowane w art. 4 ustawy nowelizującej zgodnie z którym, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Jednak z brzmienia ww. art. 4 ustawy nowelizującej jednoznacznie wynika, iż zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, dotyczy tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy. Nie ma on zatem zastosowania do samochodów (pojazdów) wykorzystywanych w sposób określony w art. 3 ust. 2 cyt. ustawy, w tym m.in. przeznaczonych wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Zatem należy stwierdzić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliwa do samochodu przysługuje również po okresie oddawania samochodu wyłącznie w najem przez okres co najmniej 6 miesięcy, pod warunkiem jednak, że samochód ten służy dalej do celów najmu (dzierżawy, leasingu), na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej. Należy przy tym podkreślić, że prawo do odliczenia podatku od paliwa dotyczy tylko okresu, w którym samochód ten stanowi przedmiot najmu.

Spółka wskazała we wniosku, że w okresie, w którym samochód jest przeznaczony wyłącznie do najmu paliwo do pojazdu będzie samodzielnie nabywane przez Najemcę. Biorąc pod uwagę powyższe, w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa do napędu przedmiotowego samochodu należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie dokona nabycia przedmiotowego paliwa udokumentowanego fakturami VAT, nie może być mowy o możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur. Jak wskazała Spółka, w okresie gdy przedmiotowy samochód będzie oddany w odpłatne użytkowanie to Najemca samochodu będzie dokonywać zakupu paliwa do wynajmowanego samochodu, więc wówczas to Najemca będzie dysponować przedmiotowym paliwem jak właściciel (będzie nabywcą towaru).

Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do samochodu w okresie, gdy przedmiotowy samochód będzie przedmiotem wynajmu, albowiem Wnioskodawca nie będzie nabywcą tego paliwa.

Należy również podkreślić, że skoro, jak wynika z cyt. przepisów, prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliwa do samochodu - po okresie oddawania samochodu wyłącznie w najem przez okres co najmniej 6 miesięcy - przysługuje pod warunkiem, że samochód ten służy dalej do celów najmu (dzierżawy, leasingu), i tylko w okresie, w którym samochód ten stanowi przedmiot najmu, to Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało takie prawo, w zakresie w jakim przedmiotowy samochód, po zakończeniu najmu przez okres co najmniej 6 miesięcy, będzie służyć do działalności Spółki (np. do podróży służbowych).

Tym samym, Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na paliwo do przedmiotowego samochodu. Stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.