INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2013 r. (data wpływu 16 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z organizacją festynu dla pracowników i ich rodzin oraz uznania organizacji ww. festynu za czynność niepodlegającą opodatkowaniu - jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 16 lipca 2013 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z organizacją festynu dla pracowników i ich rodzin oraz uznania organizacji ww. festynu za czynność niepodlegającą opodatkowaniu.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi podstawową działalność gospodarczą w zakresie produkcji nawozów. Jako pracodawca dokłada wszelkich starań by pracownicy poczuli, że są ważną częścią firmy. W tym celu zorganizowała z okazji „Dnia Chemika" festyn, tj. imprezę artystyczno-rozrywkową. Celem festynu była integracja pracowników, umocnienie ich więzi z pracodawcą, polepszenie komunikacji w firmie i wzrost motywacji, a w efekcie zwiększenie wydajności pracy. Impreza miała charakter zamknięty, była skierowana do pracowników i ich rodzin. Udział w festynie dla pracownika i jego osób towarzyszących był nieodpłatny. Pracownik miał prawo wprowadzić na festyn jedną osobę dorosłą (powyżej 18 roku życia) oraz dzieci poniżej 18-stego roku życia. Zaproszenie do udziału w festynie otrzymali również byli pracownicy Spółki, odznaczeni tytułem: „Zasłużony dla (…)" wraz z osobą towarzyszącą. Na teren festynu wchodzić i wychodzić można było wyłącznie przez wyznaczone i oznakowane bramki kontrolne. Dokumentami uprawniającymi pracownika do wejścia na teren festynu była przepustka osobowa oraz imienne zaproszenie, a w przypadku byłych pracowników imienne zaproszenie i dowód tożsamości. Udział w spotkaniu nie był obowiązkowy. Każdy uczestnik festynu mógł bezpłatne korzystać z cateringu oraz atrakcji sportowo-rekreacyjnych. Podczas trwania spotkania dania serwowane były bez ograniczeń przez cały okres trwania festynu. Każdy pracownik otrzymał talon na 4 sztuki napojów do wyboru (piwo, napoje kolorowe lub wodę) plus jedno piwo jako dodatkowe. Na terenie festynu możliwy był również zakup wszystkich rodzajów napojów. Kawa i herbata były natomiast bez żadnego limitu dostępne nieodpłatnie podczas imprezy. Spółka nie ewidencjonowała ilości produktów spożytych przez danego pracownika lub jego osoby towarzyszące. Spółce nie zwrócono niewykorzystanych talonów na napoje. Organizację imprezy zlecono podmiotowi zewnętrznemu, który w ramach kompleksowej usługi zapewnił organizację części artystyczno-rozrywkowej (gry, konkursy i drobne nagrody, występy artystów, atrakcje sportowo-rekreacyjne, wesołe miasteczko) oraz catering. Spółka nie prowadziła ewidencji pozwalającej na ustalenie, który z pracowników z jakich „atrakcji" skorzystał. Spółka zapewniła bezpłatny transport na imprezę (autobus). Autobus kursował według ustalonej trasy i zainteresowani pracownicy mogli skorzystać z tego transportu. Spółka nie prowadziła jednak ewidencji pozwalającej na ustalenie, którzy konkretnie pracownicy przyjechali na imprezę autobusem, a którzy skorzystali z innych środków transportu (np. z własnego samochodu). Spółka była odpowiedzialna za wynajem obiektu i jego ochronę. Zakup usług został sfinansowany ze środków obrotowych i udokumentowany fakturami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług wykazanego na fakturach dotyczących organizacji festynu w zakresie wynajmu obiektu, ochrony oraz zapewnienia części artystyczno-rozrywkowej i cateringu...
• Czy w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług organizacja przez Spółkę festynu winna być rozpoznana jako nieodpłatna dostawa towarów lub nieodpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem...

Zdaniem Wnioskodawcy, organizacja festynu związana jest z działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu. Jak stanowi zasada wyrażona w art. 86 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla odliczenia podatku niezbędne jest wykazanie związku nabytych towarów i usług z działalnością opodatkowaną. Związek ten może mieć charakter bezpośredni i pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Natomiast o pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z funkcjonowaniem Spółki jako całości, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą a tym samym osiąganymi obrotami. Organizacja imprezy, pomimo charakteru rozrywkowego, przyczynia się przede wszystkim do zwiększenia efektywności działań pracowników. Integracja pracowników, zbudowanie pozytywnego wizerunku pracodawcy dbającego o swoich podwładnych i ich rodziny oraz dającego poczucie stabilności i gwarancji zatrudnienia przekłada się na uzyskiwanie coraz lepszych wyników w działalności. Poza tym organizacja festynu kształtuje pozytywny wizerunek Spółki na zewnątrz, wpływa na Jej renomę. Społeczność lokalna rozpoznaje Spółkę, jako przedsiębiorcę solidnego, rzetelnego i wiarygodnego, dla których ważna jest pojedyncza jednostka i jej dobro. Wydatki poniesione na pracowników w związku z organizacją festynu wpływają pośrednio na wyniki Spółki i mają związek z działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu. W przedstawionym stanie faktycznym, nie ulega wątpliwości, że kwoty podatku wykazane na fakturach dokumentujących organizację imprezy, na którą składają się wydatki m.in. na:

• usługi wynajmu obiektu w celu odbycia imprezy,
• ochrona obiektu i imprezy, transport,
• zaproszenia,
• plakaty informacyjne,
• zakup usługi związanej z zapewnieniem części artystyczno-rozrywkowej i cateringu,

podlegają w całości odliczeniu na podstawie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Zdaniem Spółki, odnoszącej się do drugiego pytania, umożliwienie uczestnictwa w imprezie pracownikom wraz z osobami towarzyszącymi jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Po powołaniu treści art. 8 ust 2 pkt 2 ustawy wskazała, że organizacja zamkniętego festynu nie ma na celu zaspokajania osobistych potrzeb uczestników, tylko ma na celu umacnianie relacji między pracownikami i ich rodzinami, budowanie pozytywnego wizerunku Spółki. Wstęp na festyn możliwy był tylko na podstawie zaproszeń. Osoby niebędące pracownikami mogły uczestniczyć w imprezie wyłącznie z osobami posiadającymi zaproszenie. Dało to gwarancję, że na festynie były tylko osoby, które miały wpływ na funkcjonowanie i rozwój Spółki. Zapewniając w ramach imprezy korzystanie z cateringu i atrakcji sportowo-rekreacyjnych działa w celu realizacji potrzeb przedsiębiorstwa a nie celów konsumpcyjnych uczestników. W konsekwencji, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako nieodpłatna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi tego podatku i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług, wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek dokonywanych zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Bezpośredni związek dokonywanych zakupów z działalnością występuje wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub gdy towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy lub do wyświadczenia usług. Bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością ma miejsce, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami a powstaniem obrotu.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powołanych wyżej regulacji zawartych w art. 7 i 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że pojęcie świadczenia usług ma charakter dopełniający pojęcie dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Powołany przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności, bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie na rzecz innego podmiotu nie będące dostawą.

Aby uznać dane świadczenie usług za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, przy czym w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Zatem powinien wystąpić związek pomiędzy świadczoną usługą a przekazanym wynagrodzeniem.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Dokonując analizy powołanego art. 8 ust. 2 ustawy, mają zastosowanie wyłącznie do sytuacji, kiedy za świadczone usługi podmiot nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia a usługi te wykonywane są na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi podstawową działalność gospodarczą w zakresie produkcji nawozów. Jako pracodawca dokłada wszelkich starań by pracownicy poczuli, że są ważną częścią firmy. W tym celu zorganizowała z okazji „Dnia Chemika" festyn, tj. imprezę artystyczno-rozrywkową. Celem festynu była integracja pracowników, umocnienie ich więzi z pracodawcą, polepszenie komunikacji w firmie i wzrost motywacji, a w efekcie zwiększenie wydajności pracy. Impreza miała charakter zamknięty, była skierowana do pracowników i ich rodzin. Udział w festynie był nieodpłatny. Pracownik miał prawo wprowadzić na festyn jedną osobę dorosłą oraz dzieci poniżej 18-stego roku życia. Zaproszenie do udziału w festynie otrzymali również byli pracownicy Spółki, odznaczeni tytułem: „Zasłużony dla (…)" wraz z osobą towarzyszącą. Dokumentami uprawniającymi pracownika do wejścia na teren festynu była przepustka osobowa oraz imienne zaproszenie, a w przypadku byłych pracowników - imienne zaproszenie i dowód tożsamości. Udział w spotkaniu nie był obowiązkowy. Każdy uczestnik festynu mógł bezpłatne korzystać z cateringu oraz atrakcji sportowo-rekreacyjnych. Podczas spotkania dania serwowane były bez ograniczeń. Każdy pracownik otrzymał talon na 4 sztuki napojów do wyboru, plus jedno piwo dodatkowe. Na terenie festynu możliwy był również zakup wszystkich rodzajów napojów. Kawa i herbata były bez żadnego limitu dostępne nieodpłatnie. Spółka nie ewidencjonowała ilości produktów spożytych przez danego pracownika lub jego osoby towarzyszące. Nie zwrócono Jej niewykorzystanych talonów na napoje. Organizację imprezy zlecono podmiotowi zewnętrznemu, który w ramach kompleksowej usługi zapewnił organizację części artystyczno-rozrywkowej (gry, konkursy i drobne nagrody, występy artystów, atrakcje sportowo-rekreacyjne, wesołe miasteczko) oraz catering. Spółka nie prowadziła ewidencji pozwalającej na ustalenie, który z pracowników z jakich „atrakcji" skorzystał. Spółka zapewniła bezpłatny transport na imprezę (autobus). Nie prowadziła jednak ewidencji pozwalającej na ustalenie, którzy konkretnie pracownicy przyjechali autobusem, a którzy skorzystali z innych środków transportu (np. z własnego samochodu). Spółka była odpowiedzialna za wynajem obiektu i jego ochronę. Zakup usług został sfinansowany ze środków obrotowych i udokumentowany fakturami VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby organizacji festynu, jedynie w tej części, w jakiej wydatki te dotyczyły pracowników, gdyż tylko w tym przypadku wystąpił pośredni związek z czynnościami opodatkowanymi (pod warunkiem, że nie zachodziły ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług). W związku z tym, że usługa polegająca na organizacji festynu była świadczona nieodpłatnie m. in. na rzecz pracowników należy stwierdzić, że w tej części była – jak słusznie stwierdziła Spółka - związana z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Zatem – w świetle art. 8 ust. 2 ustawy – nie stanowiła odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w ww. przepisie i tym samym nie podlegała opodatkowaniu.

Jednakże - wbrew stanowisku Spółki - ww. prawo do odliczenia nie przysługuje w odniesieniu do wydatków poniesionych na rzecz pozostałych uczestników festynu (tj. byłych pracowników i osób im towarzyszących oraz członków rodzin pracowników), gdyż wydatki poniesione na ich rzecz nie miały ani bezpośredniego ani pośredniego związku ze sprzedażą opodatkowaną i w konsekwencji nie został spełniony jeden z warunków, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Jednocześnie usługa polegająca na organizacji festynu, która świadczona była na rzecz ww. osób przez Spółkę nie stanowiła usługi świadczonej na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż osoby te nie mają związku z tą działalnością. W konsekwencji należy stwierdzić, że – zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy - podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.