2013.12.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-967/13-8/DG
z 12 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 9.09.2013r. (data wpływu 11.09.2013r.) uzupełnionym pismem z dnia 4.11.2013r. (data wpływu 6.11.2013r.) na wezwanie z dnia 25.10.2013r. znak IPPP2/443-967/13-2/DG, pismem z dnia 14.11.2013r. (data wpływu 18.11.2013r.) oraz pismem z dnia 4.12.2013r. (data wpływu 6.12.2013r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych czynności przekazania gospodarstwa rolnego na rzecz dzieci:

w odniesieniu do wydatków poniesionych na remont obory – jest prawidłowe;
w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.09.2013r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 4.11.2013r. (data wpływu 6.11.2013r.) na wezwanie z dnia 25.10.2013r. znak IPPP2/443-967/13-2/DG, pismem z dnia 14.11.2013r. (data wpływu 18.11.2013r.) oraz pismem z dnia 4.12.2013r. (data wpływu 6.12.2013r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych czynności przekazania gospodarstwa rolnego na rzecz dzieci.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni w czerwcu 2014 r. zamierza przekazać prowadzone gospodarstwo rolne na rzecz dzieci, zlikwidować działalność gospodarczą i przejść na emeryturę rolniczą. Strona otrzymała zwrot podatku VAT z tytułu zakupu w dniu 1.07.2005r. przyczepy ciężarowej rolniczo-asenizacyjnej. Cena netto przyczepy wynosiła 16.287zł. Ponadto Strona zakupiła dnia 10.07.2006r. do prowadzonej działalności gospodarczej ciągnik rolniczy Zetor 6340 Eko, od zakupu którego również dokonała odliczenia podatku naliczonego. Cena netto tego ciągnika wynosiła 71.967,21zł.

Ponadto Strona nabyła również do prowadzonego gospodarstwa rolnego nw. maszyny, od nabycia których dokonała odliczenia podatku VAT:

kosiarka rotacyjna zakupiona 15.01.2007r. , wartość netto 2.868,85zł;
ciągnik rolniczy Case IH JX60 nabyty 23.06.2008r., wartość netto 81.967,21zł;
kultywator nabyty 11.03.2009r., wartość netto 2.100zł;
przyczepa rolnicza zakupiona 11.03.2009r., wartość netto 19.500zł;
opryskiwacz nabyty 11.03.2009r., wartość netto 2.000zł.

Wnioskodawczyni dokonała również dn. 26.03.2009r. zakupu blachy, którą pokryto dach budynku gospodarczego – obory. Strona poinformowała ponadto, że wartość remontu budynku gospodarczego – obory wynosiła poniżej 30% wartości obiektu i dotyczyła wymiany pokrycia. Strona dokonała zakupu materiałów o wartości brutto 7.089,35zł; w tym wartość netto – 5.810,94zł i podatek VAT – 1.278,41zł. Prace remontowe zostały wykonane w kwietniu 2009r.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że Ciągnik Zetor 6340 Eko i przyczepę ciężarową rolniczo-asenizacyjną chciałaby pozostawić dla siebie. Ziemię Strona chce przekazać na troje dzieci. Natomiast maszyny: kosiarkę rotacyjną, ciągnik CASE IH JX6O, kultywator, przyczepę rolniczą ciężarową, opryskiwacz oraz budynki gospodarcze - stodołę, oborę, garaże, część mieszkania Strona planuje przekazać jednemu dziecku. Każde dziecko dostanie wydzieloną część tego gospodarstwa. Przekazywane gospodarstwo rolne będzie spełniało przesłanki wynikające z art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawczynię polega na uprawie ziemi, chowie bydła opasowego oraz świadczeniu usług polegających na wywozie nieczystości płynnych (usługi rolnicze i komunalne).

Od wszystkich wymienionych we wniosku składników majątkowych przysługiwało Stronie prawo odliczenia podatku VAT w całości. Podatnikiem VAT Wnioskodawczyni jest od 2003r.

Ponadto Wnioskodawczyni wyjaśniła, że budynki zostały wybudowane w latach 1983 - 1986 i należą do nich: budynek mieszkalny, budynek inwentarski - obora oraz stodoła. Garaże i wiaty były wybudowane na początku lat dziewięćdziesiątych. W tym czasie Strona nie była płatnikiem podatku VAT - podatek VAT wtedy nie istniał i nie był odliczany z racji budowy. Wnioskodawczyni wskazała ponownie, że podatek VAT odliczała wyłącznie przy zakupie maszyn rolniczych oraz zmiany pokrycia dachu - obory (o których mowa była w poprzednich pismach). Budynki były wykorzystywane w gospodarstwie Strony i nie były wynajmowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni będzie zobowiązana dokonać zwrotu odliczonego od ww. zakupów podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna zwracać podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w odniesieniu do wydatków poniesionych na remont obory oraz za nieprawidłowe w pozostałej części.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przytoczonych przepisów wynika, że opodatkowaniu co do zasady, podlegają czynności wykonane w sposób odpłatny (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przywołanego przepisu wynika zatem, że dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest to, czy podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z kolei art. 29 ust. 10 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Wobec tego w przypadku, gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki dla zrównania jej z dostawą podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 cyt. ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Według art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że użyte w ww. artykule określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Ponadto art. 55² k.c. stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast art. 55³ Kodeksu cywilnego stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Wprawdzie w przepisach KC, gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w KC), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jako czynny podatnik VAT od 2003r. prowadzi gospodarstwo rolne. Ponadto Wnioskodawczyni zarejestrowała działalność gospodarczą polegającą na wywozie nieczystości płynnych (usługi rolnicze i komunalne), do wykonywania których zakupiła ciągnik Zetor i przyczepę rolniczą-asenizacyjną. Wnioskodawczyni do prowadzonego gospodarstwa rolnego zakupiła maszyny rolnicze oraz dokonała remontu dachu na budynku gospodarczym. Od wszystkich powyższych zakupów Strona dokonała odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości. Strona zamierza w czerwcu 2014r. przekazać prowadzone gospodarstwo rolne na troje dzieci, zlikwidować działalność gospodarczą oraz przejść na emeryturę rolniczą. Wnioskodawczyni wskazała, że każde z dzieci dostanie wydzieloną część tego gospodarstwa. Strona zamierza przekazać jednemu z dzieci część maszyn rolniczych, budynki gospodarskie oraz część mieszkania. Wnioskodawczyni zostawi sobie ciągnik Zetor i przyczepę rolniczą-asenizacyjną.

Przedmiotem wątpliwości Strony jest czy wskutek takiego przekazania gospodarstwa rolnego będzie zobowiązana do zwrotu odliczonego podatku VAT.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy Kodeks cywilny oraz ustawy o podatku od towarów i usług, w przedstawionych okolicznościach stwierdzić należy, że planowane przez Wnioskodawczynię przekazanie gospodarstwa rolnego nie będzie spełniało definicji przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 55¹ i art. 55³ Kodeksu cywilnego, a tym samym będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak bowiem Wnioskodawczyni wskazała w opisie sprawy, gospodarstwo zamierza przekazać trojgu swoich dzieci, przy czym każde z dzieci dostanie wydzieloną jego część. Zatem nie dojdzie do przekazania gospodarstwa jako całości stanowiącej zespół składników materialnych i niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Wobec tego do zamierzonego przez Stronę przekazania swoim dzieciom w częściach gospodarstwa rolnego będą miały zastosowanie regulacje zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, że każde dziecko Strony otrzyma wydzieloną część gospodarstwa; przy czym część maszyn, budynki gospodarskie oraz część mieszkania Wnioskodawczyni przekaże jednemu dziecku. Jak wyżej wskazano Wnioskodawczyni dokonała zakupu maszyn, od których to wydatków miała pełne prawo do odliczenia podatku VAT.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie budynków i budowli, które zostały wybudowane w prowadzonym gospodarstwie rolnym i przy budowie których Strona nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie będzie podlegało regulacjom przepisu art. 7 ust. 2 ustawy. Powyższe stwierdzenie, z tej samej przyczyny, dotyczy również gruntu, który będzie przedmiotem darowizn związanego z tymi budynkami i budowlami oraz gruntu rolnego.

Natomiast w analizowanej sprawie w odniesieniu do maszyn, które mają być przedmiotem nieodpłatnego przekazania dzieciom (kosiarka rotacyjna, ciągnik rolniczy, kultywator, przyczepa rolnicza, opryskiwacz) warunki wynikające z art. 7 ust. 2 ustawy będą spełnione, gdyż Stronie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabywaniu. Zatem przekazanie dzieciom składników majątkowych prowadzonego gospodarstwa rolnego – tj. ww. maszyn i urządzeń, przy nabyciu których Stronie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, będzie stanowiło nieodpłatne przekazanie towarów zrównane z odpłatną dostawą towarów, które będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy. zatem Wnioskodawczyni będzie zobowiązana naliczyć podatek VAT w związku z przekazaniem dzieciomww. maszyn i rządzeń.

Wnioskodawczyni dokonała również dnia 26.03.2009r. zakupu blachy, którą pokryto dach budynku gospodarczego – obory. Od ww. wydatku Wnioskodawczyni odliczyła podatek VAT. Strona wskazała, że wartość remontu budynku gospodarczego – obory wynosiła poniżej 30% wartości obiektu i dotyczyła wymiany pokrycia. Wnioskodawczyni dokonała zakupu materiałów o wartości brutto 7.089,35zł; w tym wartość netto – 5.810,94zł i podatek VAT – 1.278,41zł. Prace remontowe zostały wykonane w kwietniu 2009r. Przedmiotowy budynek został wybudowany w latach 1980–83 i nie był przedmiotem najmu; Wnioskodawczyni wykorzystywała ten budynek w prowadzonym gospodarstwie rolnym.

Również nieodpłatne przekazanie budynku – obory, od remontu którego Strona miała prawo odliczyć podatek naliczony, będzie zrównane z odpłatną dostawą towarów, a tym samym będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 7 ust. 2 ustawy.

Do opodatkowania nieruchomości będą miały zastosowanie regulacje szczególne zawarte w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (…).

Artykuł 29 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W kontekście przedstawionych przepisów prawa i opisu sprawy należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie budynku obory odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż budynek ten został przez Stronę wybudowany i był wykorzystywany w prowadzonej działalności rolniczej. Budynek ten został wybudowany w latach 1980-83, czyli w okresie przed wejściem w życie (dnia 5 lipca 1993r.) przepisów ustawy z dn. 8.01.1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, stąd też Strona nie miała możliwości odliczenia podatku VAT. Zatem do przekazania przedmiotowego budynku będą miały zastosowanie regulacje zawarte w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, co oznacza, że dostawa budynku nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu. Jednakże z uwagi na to, że przy budowie tego budynku Stronie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, natomiast nakłady poniesione na wymianę pokrycia dachu wynosiły poniżej 30% wartości początkowej budynku, do jego przekazania będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku VAT zawarte w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Ze zwolnienia od VAT stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy będzie korzystał również grunt, na którym budynek ten został wybudowany.

Zatem nieodpłatne przekazanie budynku obory w związku z ponoszeniem ww. wydatków, od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, będzie podlegało regulacjom art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, przy czym przekazanie tego budynku będzie korzystało ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone m.in. w art. 91 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 91 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91. ust. 3 cyt. ustawy o VAT).

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 cyt. ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 91 ust. 5 ww. ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do art. 91 ust. 7 ww. ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ww. ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 7b ww. ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Zgodnie z art. 91 ust. 7c ww. ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Jak wynika z opisu przedmiotowej sprawy Strona dokonała remontu budynku inwentarskiego – obory, wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej – rolniczej. Przedmiotowy budynek stanowi środek trwały w prowadzonej działalności rolniczej. Strona ww. obiekt wybudowała w latach 1980-83, czyli przed wejściem w życie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jego budowie. Wnioskodawczyni przeprowadzając remont tego obiektu w 2009r. poniosła wydatki w kwocie 7.089,35zł brutto, czyli poniżej kwoty 15.000zł. W związku z powyższym w sytuacji nieodpłatnego przekazania tego budynku na rzecz jednego z trojga dzieci jako czynności zrównanej z dostawą towaru lecz zwolnionej z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, nastąpi zmiana przeznaczenia poniesionych wydatków wykorzystanych do remontu budynku z czynności opodatkowanych na cele zwolnione od opodatkowania, o czym stanowi przepis art. 91 ust. 7 ustawy. Z uwagi na wartość poniesionych wydatków na remont obory – poniżej 15.000zł, Strona stosownie do art. 91 ust. 7b i 7c ustawy nie będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonego od nabycia tych towarów podatku VAT.

Ponadto z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni po przekazaniu gospodarstwa rolnego na rzecz swoich dzieci zaprzestanie prowadzenia działalności rolniczej oraz świadczenia usług polegających na wywozie nieczystości płynnych, tym samym zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Strona wskazała, że Ciągnik Zetor 6340 Eko i przyczepę ciężarową rolniczo-asenizacyjną zamierza zostawić sobie.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14 (…).

Kwestię obowiązku podatkowego, jaki wystąpi u Wnioskodawczyni w związku z opodatkowaniem podatkiem od towarów usług towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy reguluje art. 14 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Zatem w art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, ustawodawca wyróżnia wśród towarów dwie kategorie: towary własnej produkcji (wytworzone przez podatnika) oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy (nabyte przez podatnika). W obydwu tych grupach mogą mieścić się zarówno towary, które stanowią środki obrotowe jak również towary, które zostały zaliczone przez podatnika do jego środków trwałych, czy też wyposażenia.

Przepis ten odnosi się więc do towarów, będących na stanie w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 14 ust. 4 ustawy o VAT, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 8 ustawy podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10.

Zatem w sytuacji likwidacji działalności gospodarczej – tutaj rolniczej wskutek przekazania prowadzonego gospodarstwa w częściach dzieciom w momencie jego likwidacji, czyli zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu Wnioskodawczyni będzie miała obowiązek dokonania spisu z natury towarów, które pozostaną na moment likwidacji w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności i od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem ww. spisem Strona będzie zobowiązana objąć ciągnik Zetor 6340 Eko oraz przyczepę ciężarową rolniczo-asenizacyjną a także towary, które Strona wytworzyła w prowadzonym gospodarstwie rolnym, przy produkcji których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeśli towary te pozostaną na stanie na dzień likwidacji gospodarstwa. Rozliczenia podatku należnego z ww. tytułu Wnioskodawczyni winna dokonać w deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin