INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15.02.2012 r. (data wpływu 20.02.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy towarów na rzecz chorwackiego nabywcy za eksport towarów opodatkowany 0% stawką podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.02.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy towarów na rzecz chorwackiego nabywcy za eksport towarów opodatkowany 0% stawką podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest podmiotem zagranicznym zarejestrowanym w Polsce na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Działalność Spółki polega na dystrybucji produktów i środków higienicznych na terytorium krajów Unii Europejskiej oraz krajów trzecich. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywała produkty i środki higieniczne od Sp. z o. o. (dalej: S Polska). Dostawa produktów pomiędzy S Polska a Spółką odbyła się na warunkach EXW.

Spółka dokonała w grudniu 2011 r. sprzedaży nabytych od S Polska produktów i środków higienicznych do nabywcy posiadającego siedzibę w Chorwacji. Dostawa produktów pomiędzy Spółką a ich chorwackim nabywcą odbyła się na warunkach EXW. Oznacza to, że wywozu (transportu) produktów i środków higienicznych z terytorium Polski na terytorium Chorwacji dokonał ich chorwacki nabywca. S Polska dokonywała przy tym załadunku towarów oraz pełniła funkcję przedstawiciela Spółki. Faktury VAT dokumentujące sprzedaż produktów i środków higienicznych pomiędzy Spółką a chorwackim nabywcą wystawione zostały ze stawką VAT 0%.

Mimo, iż transport produktów i środków higienicznych z terytorium Polski do Chorwacji został dokonany w wyniku ich dostawy pomiędzy Spółką a chorwackim nabywcą, jako nadawca produktów i środków higienicznych do procedury celnej wywozu na dokumentach celnych wskazana została S Polska.

Ze względu na fakt, że Spółka nie posiadała wiedzy na temat dokumentów i pełnomocnictw niezbędnych w Polsce, Spółka nie udzieliła żadnych upoważnień i pełnomocnictw S Polska w zakresie przeprowadzania w jej imieniu procedur celnych.

S Polska nie posiadała również żadnych upoważnień i pełnomocnictw udzielonych w tym zakresie przez chorwackiego nabywcę.

Wywóz potwierdzony został przez urząd celny wyjścia komunikatami elektronicznymi IE-599. Na komunikatach elektronicznych IE-599 potwierdzających wywóz produktów i środków higienicznych jako nadawca wskazana została S Polska. Komunikaty elektroniczne IE-599 zostały przesłane Spółce przez agencję celną upoważnioną przez S Polska. Na dokumentach celnych wskazane zostały towary wymienione na fakturach sprzedaży wystawionych przez Spółkę na rzecz kontrahenta z Chorwacji. Kontrahent ten jest również wskazany na dokumentach celnych jako odbiorca produktów i środków higienicznych.

Spółka dokonała identyfikacji i przyporządkowania IE-599 do faktur sprzedaży wystawionych dla kontrahenta z Chorwacji na podstawie następujących elementów:

• rodzaj, ilość i masa towarów oraz ich kod towarowy - na fakturach oraz na komunikatach IE-599 można wskazać te same wartości dotyczące ilości i masy towarów oraz kody towarowe sprzedawanych towarów;
• nr dokumentu CMR - numer dokumentu transportowego CMR wskazany na komunikacie IE-599 odpowiada numerowi dokumentu CMR wystawionego na potrzeby transportu towarów do Chorwacji. Na dokumencie CMR wskazany został rodzaj towarów, ich ilość, masa i kod towarowy zgodny z danymi wskazanymi na fakturze sprzedaży do kontrahenta z Chorwacji.
  
  

Ponadto na dokumentach celnych otrzymanych przez Spółkę został również wskazany numer faktury wystawionej przez S Polska na Spółkę.

Spółka powzięła wątpliwość czy przysługuje jej prawo do zastosowania stawki VAT 0% na podstawie otrzymanych komunikatów elektronicznych IE-599, w rozliczeniu VAT za miesiąc, w którym dokonano wywozu (grudzień 2011 r.), dlatego opodatkowała dokonane dostawy według stawki VAT 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym wywóz produktów i środków higienicznych z terytorium Polski na terytorium Chorwacji w wyniku jego dostawy pomiędzy Spółką a chorwackim nabywcą stanowi export towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT i czy Spółka jest uprawniona do opodatkowania VAT tego eksportu według stawki VAT 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle powyższego stanu faktycznego, nie ulega wątpliwości, że wywóz produktów i środków higienicznych z terytorium Polski na terytorium Chorwacji w wyniku jego dostawy pomiędzy Spółką a chorwackim nabywcą stanowi export towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT.

Ponadto Spółce przysługuje prawo do opodatkowania VAT tego eksportu według stawki VAT 0% w oparciu o dokumenty wystawione na rzecz S Polska jako zgłaszającego wywóz.

Bez znaczenia dla prawa do zastosowania przez Spółkę stawki VAT 0% pozostaje fakt, iż wywóz produktów i środków higienicznych poza terytorium Polski był dokonywany w ramach stosowanej przez S Polska procedury celnej i, że na dokumentach potwierdzających wywóz S Polska wskazana została jako nadawca w rozumieniu przepisów celnych.

Zasadność powyższego stanowiska potwierdzają argumenty Spółki przedstawione poniżej.

Potwierdzenie eksportu towarów w ustawie o VAT

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT przez eksport towarów należy rozumieć potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7 (tj. odpłatna dostawa towarów), jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.
   
   

Eksport towarów podlega opodatkowaniu VAT według stawki VAT 0% (art. 41 ust. 4 ustawy o VAT). Warunkiem opodatkowania VAT eksportu towarów według stawki VAT 0% jest otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (art. 41 ust. 6 i 11 ustawy o VAT).

W przypadku eksportu potwierdzonego przez nabywcę towarów lub na jego rzecz, dokumentem potwierdzającym wywóz jest kopia dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych, potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu tego musi jednoznacznie wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu (art. 41 ust. 11 ustawy o VAT).

W świetle powołanych powyżej przepisów art. 2 pkt 8, art. 41 ust. 4 i 6 oraz art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, w celu opodatkowania eksportu towarów według według stawki VAT 0% konieczne jest spełnienie przez podatnika łącznie następujących warunków:

• towary będące przedmiotem eksportu zostały wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej w ramach odpłatnej dostawy towarów;
• wywóz towarów został dokonany przez nabywcę lub dostawcę (albo na rzecz któregoś z tych podmiotów);
• wywóz towarów został potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych
  oraz
• podatnik posiada wskazane w ustawie o VAT dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.
  
  

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT wskazane powyżej warunki są jedynymi warunkami zastosowania stawki VAT 0% do eksportu towarów.

Nie ulega wątpliwości, iż w opisanym powyżej stanie faktycznym Spółka spełnia wszystkie wskazane w ustawie o VAT warunki do opodatkowania VAT eksportu produktów i środków higienicznych według stawki VAT 0%, ponieważ:

• Spółka dokonała odpłatnej dostawy produktów i środków higienicznych do chorwackiego nabywcy. W ramach przedmiotowej dostawy produkty i środki higieniczne zostały wywiezione (transportowane) poza terytorium Unii Europejskiej.
• Wywóz (transport) produktów i środków higienicznych został dokonany przez chorwackiego nabywcę.
• Wywóz produktów i środków higienicznych poza terytorium Unii Europejskiej został potwierdzony komunikatami IE-599 sporządzonymi przez Urząd Celny (urząd celny wyprowadzenia), których kopie otrzymała Spółka.
  
  

Komunikaty sporządzone przez Urząd Celny pozwalają na jednoznaczne ustalenie tożsamości produktów i środków higienicznych będących przedmiotem dostawy.

Na dokumentach celnych wywozu wskazany jest bowiem określający towar kod grupy towarowej, do której należą produkty i środki higieniczne dostarczane kontrahentowi do Chorwacji. Ten kod jest również wskazany na fakturach sprzedaży wystawianych przez Spółkę.

Ponadto, istnieje możliwość jednoznacznego ustalenia przedmiotu sprzedaży i przyporządkowania dokonanego wywozu na podstawie tożsamych danych dotyczących towarów: rodzaj, nazwa, ilość i masa.

Kontrahent z Chorwacji jest również wskazany na dokumentach celnych jako odbiorca towarów. Spółka jest w posiadaniu komunikatów IE-599 potwierdzających wywóz produktów i środków higienicznych.

Bez wpływu na prawo do opodatkowania eksportu produktów i środków higienicznych według stawki VAT 0% pozostaje okoliczność, iż dokonywany przez chorwackiego nabywcę wywóz odbywał się w ramach procedury celnej wywozu, która została zgłoszona przez S Polska.

Zgłaszającego wywóz dla potrzeb procedury celnej nie można bowiem identyfikować z dokonującym tego wywozu (transportu) w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgłaszający według przepisów celnych jest jedynie podmiotem wykonującym czynności formalnie związane ze zgłoszeniem do procedury celnej wywożonych towarów. Żadne regulacje celne nie wymagają, aby podmiotem zgłaszającym towar do procedury wywozu był wyłącznie podmiot dokonujący jego transportu poza terytorium Polski.

Brak jest również regulacji celnych ograniczających możliwość dokonania zgłoszenia procedury celnej wywozu wyłącznie przez podmioty będące właścicielami wywożonych towarów lub dokonującymi ich sprzedaży.

Brak jest również wskazanych powyżej ograniczeń w przepisach ustawy o VAT.

W konsekwencji, S Polska mogła zostać wskazana na komunikacie IE-599 jako zgłaszający oraz nadawca towarów w sytuacji, w której wywóz (transport) towarów był dokonywany w wyniku ich sprzedaży pomiędzy Spółką a chorwackim nabywcą.

Opisane powyżej komunikaty w sposób prawidłowy dokumentują eksport produktów i środków higienicznych dokonany przez Spółkę w wyniku ich sprzedaży chorwackiemu nabywcy i stanowią podstawę do zastosowania stawki VAT 0%.

Prawo do zastosowania stawki VAT 0% w opisanej powyżej sytuacji potwierdza również przepis art. 146 ust. 1 pkt a i b Dyrektywy VAT, który zobowiązuje Polskę do zwolnienia eksportu z ciężaru podatku VAT.

Obligatoryjne zwolnienie z opodatkowania VAT eksportu w 112 Dyrektywie VAT

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt a) Dyrektywy VAT państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania dostawy towarów wysyłanych lub transponowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium Wspólnoty.

Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt b) Dyrektywy VAT państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania dostawy towarów wysyłanych lub transponowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa.

Powołane powyżej przepisy Dyrektywy VAT nie odwołują się do przepisów celnych, w szczególności nie wprowadzają warunku, zgodnie z którym procedura celna wywozu towarów będących przedmiotem eksportu musi zostać zgłoszona przez dostawcę, nabywcę towarów lub podmiot działający jako ich przedstawiciel w rozumieniu przepisów celnych.

W konsekwencji, sama procedura celna wywozu może być przeprowadzona przez dowolny podmiot również taki, który ani nie jest stroną transakcji, ani nie został wskazany dla potrzeb celnych jako przedstawiciel tych stron.

Dla zastosowania stawki zero istotne jest jedynie, aby w wyniku dokonanej dostawy towar został wysłany lub przetransportowany poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę, nabywcę lub w ich imieniu.

Stanowisko takie zostało potwierdzone w wyroku Europejskiego Trybunał Sprawiedliwości z dnia 2 sierpnia 1993 r., sygn. C 111/92, „Artykuł 15(1) VI Dyrektywy, który dotyczy zwolnienia z podatku VAT dostaw towarów wysłanych lub przewożonych przez sprzedającego poza terytorium kraju, nie wprowadza w zakresie zwolnień żadnego rozróżnienia między legalnymi i nielegalnymi transakcjami eksportowymi, w związku z czym nielegalny eksport towarów, do których stosują się przepisy Dyrektywy musi być traktowany w ten sam sposób, jak legalny eksport tych samych towarów. Przepis ten należy zatem interpretować w taki sposób, aby nie odmawiać prawa do zwolnienia z tytułu eksportu, nawet jeżeli został on dokonany z naruszeniem krajowych przepisów wymagających zezwolenia dla transakcji eksportu do państw, w stosunku do których w żadnym Państwie Członkowskim nie mógł być wystawiony stosowny dokument zezwalający na ich przeprowadzenie w związku z nałożonym przez przepisy krajowe embargiem.”

W świetle powyższego, nawet gdyby podatnik dokonał eksportu towarów poza terytorium Unii Europejskiej z naruszeniem przepisów celnych, przysługiwałoby mu prawo do zwolnienia z opodatkowania VAT.

Prawo to przysługuje tym bardziej w opisanym przez Spółkę stanie faktycznym, w którym chorwacki nabywca towarów dokonał ich transportu poza terytorium Unii Europejskiej i wywóz tych towarów został dokonany z zachowaniem wymogów wynikających z prawa celnego.

Możliwość zastosowania stawki VAT 0% w sytuacji przedstawionej przez Spółkę została również potwierdzona przez Ministra Finansów w wydanej przez niego interpretacji indywidualnej z dnia 24 września 2009 roku, sygn. IPPP2/443-732/09-2/AZ. W przytoczonej interpretacji Minister potwierdził prawidłowość stanowiska strony wskazując, że „Dla podatku od towarów i usług ma w przedmiotowej sprawie przede wszystkim znaczenie czy wywóz nastąpił poza terytorium Wspólnoty i czy został dokonany przez podatnika lub nabywcę towaru nieposiadającego siedziby na terytorium kraju oraz czy wywóz ten został potwierdzony w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości przez urząd celny”.

W związku z powyższym należy uznać, iż Spółka spełniła wszystkie warunki do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do eksportu produktów i środków higienicznych i Spółka jest uprawniona do opodatkowania VAT eksportu tych towarów według stawki VAT 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów.

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.
   
   

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Stawkę tę stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej – art. 41 ust. 6 ustawy.

Jeżeli jednak warunek ten nie został spełniony podatnik, zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy, nie wykazuje takiej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

W myśl art. 41 ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 41 ust. 9).

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopie dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem zagranicznym zarejestrowanym w Polsce na potrzeby podatku VAT, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywał produkty i środki higieniczne od S Polska. Dostawa produktów pomiędzy S Polska a Wnioskodawcą odbyła się na warunkach EXW. W grudniu 2011 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży nabytych od S Polska produktów i środków higienicznych do nabywcy posiadającego siedzibę w Chorwacji. Dostawa produktów pomiędzy Wnioskodawcą a ich chorwackim nabywcą odbyła się na warunkach EXW, tj. wywozu (transportu) produktów i środków higienicznych z terytorium Polski na terytorium Chorwacji dokonał ich chorwacki nabywca. S Polska dokonywała przy tym załadunku towarów oraz pełniła funkcję przedstawiciela Wnioskodawcy. Faktury VAT dokumentujące sprzedaż produktów i środków higienicznych pomiędzy Wnioskodawcą a chorwackim nabywcą wystawione zostały ze stawką VAT 0%.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika również, iż mimo tego, że transport produktów i środków higienicznych z terytorium Polski do Chorwacji został dokonany w wyniku ich dostawy pomiędzy Wnioskodawcą a chorwackim nabywcą, jako nadawca produktów i środków higienicznych do procedury celnej wywozu na dokumentach celnych wskazana została S Polska. Ponieważ Wnioskodawca nie posiadał wiedzy na temat dokumentów i pełnomocnictw niezbędnych w Polsce, nie udzielił żadnych upoważnień i pełnomocnictw S Polska w zakresie przeprowadzania w jej imieniu procedur celnych. Przedmiotowych upoważnień i pełnomocnictw S Polska nie udzielił w tym zakresie również chorwacki nabywca.

Wywóz potwierdzony został przez urząd celny wyjścia komunikatami elektronicznymi IE-599. Na komunikatach elektronicznych IE-599 potwierdzających wywóz produktów i środków higienicznych jako nadawca wskazana została S Polska. Komunikaty elektroniczne IE-599 zostały przesłane Wnioskodawcy przez agencję celną upoważnioną przez S Polska. Na dokumentach celnych wskazane zostały towary wymienione na fakturach sprzedaży wystawionych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Chorwacji. Kontrahent ten jest również wskazany na dokumentach celnych jako odbiorca produktów i środków higienicznych.

Wnioskodawca dokonał identyfikacji i przyporządkowania IE-599 do faktur sprzedaży wystawionych dla kontrahenta z Chorwacji. Jednocześnie na dokumentach celnych otrzymanych przez Wnioskodawcę został także wskazany numer faktury wystawionej przez S Polska na Wnioskodawcę.

W związku z tak zaistniałym stanem faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwość czy wywóz produktów i środków higienicznych z terytorium Polski na terytorium Chorwacji w wyniku dostawy pomiędzy Wnioskodawcą a chorwackim nabywcą stanowi export towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy opodatkowany 0% stawką podatku VAT.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie została określona forma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Ustawodawca wskazuje jednak, iż eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów, zatem ustalając zakres stosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług, należy odwołać się do przepisów prawa celnego. Wnioskodawca winien więc posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej Europejskiej. Ponieważ wspólnotowe przepisy celne szczegółowo określają tryb wydawania przez urzędy celne potwierdzeń wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, to za dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 11 ustawy – uprawniający do zastosowania stawki 0% – można uznać tylko taki dokument, który został wystawiony i potwierdzony zgodnie z zasadami przedstawionymi w prawie celnym.

Od dnia 31 sierpnia 2007r. rozpoczęła się elektroniczna obsługa zgłoszeń wywozowych składanych przez polskich eksporterów/zgłaszających z wykorzystaniem Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu. ECS jest wspólnotowym systemem obsługującym elektronicznie zgłoszenie wywozowe. Umożliwia wymianę komunikatów między urzędami celnymi wywozu i wyprowadzenia we wszystkich krajach UE oraz przesyłanie komunikatów między przedsiębiorcami a urzędami celnymi. System ECS zapewnia automatyzację procedury wywozu i jej pełny monitoring, a także umożliwia elektroniczne potwierdzanie wyprowadzenia towarów poza obszar celny Unii Europejskiej (w drodze komunikatu przesyłanego z urzędu celnego wywozu do eksportera/zgłaszającego). Od dnia 1 lipca 2009 r. likwidacji uległa karta 3 SAD jako potwierdzenie tego wyprowadzenia, a zastąpił ją elektroniczny komunikat, wysłany natychmiast po opuszczeniu przez towary obszar Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd wywozu po otrzymaniu komunikatu „Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia”, o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat „Potwierdzenie wywozu” lub informując go w innej określonej w tym celu przez ten urząd formie.

Podpisany przez system ECS komunikat przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599 jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informacje o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca podaje, że mimo, iż transport produktów i środków higienicznych z terytorium Polski do Chorwacji został dokonany w wyniku ich dostawy pomiędzy Wnioskodawcą a chorwackim nabywcą, jako nadawca przedmiotowych towarów do procedury celnej wywozu na dokumentach celnych wskazana została S Polska. Wnioskodawca nie udzielił S Polska żadnych upoważnień i pełnomocnictw w zakresie przeprowadzania w jej imieniu procedur celnych. S Polska nie posiadała również żadnych upoważnień i pełnomocnictw udzielonych w tym zakresie przez chorwackiego nabywcę.

W przypadku dokonania zgłoszenia towarów do eksportu przez S Polska, to ona figuruje na dokumentach eksportowych jako nadawca towaru. Bez znaczenia pozostaje w tym przypadku fakt, iż to Wnioskodawca jest właścicielem towarów podlegających eksportowi z terytorium Polski, a transport towarów będzie organizowany przez finalnego nabywcę towarów, tj. chorwackiego odbiorcę. Ustawodawca w art. 2 pkt 8 ustawy stwierdził, iż przez eksport towarów należy rozumieć potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej dokonany przez dostawcę lub na jego rzecz, lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz. Sytuacja, kiedy to eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium UE i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium UE, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towar podmiotowi zagranicznemu, który wywozi go lub zleca jego wywóz poza granicę UE, i dokonuje odprawy celnej we własnym imieniu.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że wywóz towarów potwierdzony został przez urząd celny wyjścia komunikatami elektronicznymi IE-599. Na komunikatach elektronicznych IE-599 potwierdzających wywóz produktów i środków higienicznych jako nadawca wskazana została S Polska. Przedmiotowe komunikaty zostały przesłane Wnioskodawcy przez agencję celną upoważnioną przez S Polska. Na dokumentach celnych wskazane zostały towary wymienione na fakturach sprzedaży wystawionych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Chorwacji. Kontrahent ten jest również wskazany na dokumentach celnych jako odbiorca produktów i środków higienicznych. Ponadto Wnioskodawca dokonał identyfikacji i przyporządkowania komunikatu IE-599 do faktur sprzedaży wystawionych dla kontrahenta z Chorwacji.

W świetle powyższego uznać należy, że Wnioskodawca dysponuje elektronicznym dokumentem wywozu IE-599, potwierdzonym przez organ celny i jednocześnie potwierdzającym tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu uprawniający do uznania przedmiotowej transakcji za eksport pośredni i zastosowania stawki 0% dla tej czynności.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.