Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-958/13/JP
z 17 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 14 października 2013 r. (data wpływu do Biura – 17 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu zwrotu kosztów używania samochodu prywatnego do celów służbowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu zwrotu kosztów używania samochodu prywatnego do celów służbowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest zatrudniona w Ośrodku Pomocy Społecznej w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy o pracę w charakterze opiekuna usług specjalistycznych. Pracę Wnioskodawczyni świadczy w środowisku zamieszkania osób podopiecznych (osoby z zaburzeniami psychicznymi). Do podopiecznych Wnioskodawczyni dojeżdża własnym samochodem. Jest w posiadaniu umowy zawartej z pracodawcą stanowiącej o używaniu samochodu prywatnego do celów służbowych. Wnioskodawczyni wskazała, że są to jazdy lokalne w granicach administracyjnych gminy. Po zakończeniu miesiąca Wnioskodawczyni przedstawia rozliczenie przejechanych kilometrów, których liczba przeliczana jest przez stawkę za jeden kilometr, ustaloną przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej. Kwota zwrotu kosztów pomniejszana jest o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pracodawca zgodnie z prawem pomniejsza o zaliczkę na podatek dochodowy kwotę zwrotu kosztów używania samochodu prywatnego do celów służbowych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zwrot wydatków poniesionych na jazdy lokalne samochodem prywatnym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika, zgodnie z art. 12 ust. 4 ww. ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Z kolei, na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 23b powołanej ustawy, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Z mocy ostatnio wymienionego przepisu wynika możliwość zastosowania zwolnienia od opodatkowania przychodu pracownika uzyskanego z tytułu zwrotu kosztów poniesionych przez pracownika, w związku z używaniem w jazdach lokalnych przez pracownika pojazdu stanowiącego jego własność dla potrzeb zatrudniającego go zakładu pracy.

Przepisy dotyczące zwolnień podatkowych jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, powinny być interpretowane w sposób ścisły.

W związku z powyższym, warunkiem zwolnienia od podatku ww. kwot jest pierwszej kolejności ustalenie, czy obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw.

Oznacza to, że kwalifikacja tego ustalenia powinna nastąpić poprzez przysłówek „wprost”, który definiuje możliwość lub obowiązek zakładu pracy w powyższym zakresie w ten sposób, że muszą one mieć charakter samoistny i muszą być określone w ustawie bezpośrednio.

Spełnienie kolejnej przesłanki omawianego zwolnienia podatkowego winno obejmować ustalenie, że pracownik wykonuje jazdy lokalne.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest zatrudniona w Ośrodku Pomocy Społecznej w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy o pracę w charakterze opiekuna usług specjalistycznych. Wnioskodawczyni świadczy pracę w środowisku zamieszkania osób podopiecznych. Podopiecznymi są osoby z zaburzeniami psychicznymi. Do podopiecznych Wnioskodawczyni dojeżdża własnym samochodem. W związku z tym z pracodawcą zawarła umowę o używanie samochodu prywatnego do celów służbowych. Wnioskodawczyni wskazała, że są to jazdy lokalne w granicach administracyjnych gminy.

Jak wcześniej zaznaczono, by otrzymany przez pracownika przychód ze stosunku pracy, w tym wypadku przychód stanowiący zwrot kosztów za używanie pojazdu stanowiącego własność pracownika dla celów zakładu pracy, mógł podlegać zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w myśl przepisów art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy, to obowiązek zwrotu kosztów z tego tytułu dla pracodawcy powinien wynikać wprost z ustawy.

Na podstawie art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2013 r., poz. 182) pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy. Praca socjalna to zgodnie z art. 6 pkt 12 cyt. ustawy działalność zawodowa mająca na celu pomoc osobom i rodzinom we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie poprzez pełnienie odpowiednich ról społecznych oraz tworzenie warunków sprzyjających temu celowi.

Jak wynika z przywołanych przepisów pracodawca jest ustawowo zobligowany do zwrotu kosztów ponoszonych przez pracownika z tytułu używania pojazdu do celów służbowych, tj. wykonywania pracy socjalnej w środowisku.

Przy czym ustawowo zostało sprecyzowane, w jaki sposób należy liczyć trasę przejazdu pracownika dla ustalenia wielkości kwoty zwrotu kosztów. Z treści wyżej zacytowanego przepisu ustawy o pomocy społecznej wynika, że pracownikowi socjalnemu, ze względu na pracę świadczoną w środowisku przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy (którym co do zasady jest siedziba pracodawcy) do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych.

Wnioskodawczyni wskazała, że pracodawca nalicza oraz odprowadza zaliczki na podatek dochodowy od wykazanej kwoty zwrotu kosztów używania samochodu do celów służbowych. Zdaniem Wnioskodawczyni taki zwrot korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Odnosząc powyższe stwierdzenia do rozpatrywanego przypadku należy zauważyć, iż niewątpliwie pracownik socjalny jest pracownikiem, którego praca ze swej istoty polega w głównej mierze na przemieszczaniu się po określonym terenie, tak jak to zaznaczyła Wnioskodawczyni, w celu udzielania pomocy podopiecznym.

Wobec tego należy zgodzić się z Wnioskodawczynią i stwierdzić, że otrzymane przez pracownika socjalnego kwoty zwrotu kosztów z tytułu używania w jazdach lokalnych samochodu prywatnego do wykonywania czynności zawodowych pracownika socjalnego w środowisku, po spełnieniu pozostałych przesłanek wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – są zwolnione z opodatkowania tym podatkiem.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.