Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-812/13-4/AKr
z 25 listopada 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2013 r. (data wpływu 26 sierpnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z 7 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z:

• faktury dokumentującej zakup samochodu osobowego - jest nieprawidłowe,
• faktury dokumentującej dokonanie przeróbki samochodu osobowego na samochód specjalny – pogrzebowy - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup samochodu osobowego oraz z faktury dokumentującej dokonanie przeróbki samochodu osobowego na samochód specjalny - pogrzebowy. Wniosek został uzupełniony 12 listopada 2013 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca 9 sierpnia 2013 r. zakupił samochód osobowy - używany w salonie samochodowym w celu przerobienia (dostosowania) na karawan pogrzebowy (pojazd specjalny). Samochód po zakupie nie był użytkowany tylko został odstawiony do firmy, która specjalizuje się w takich przeróbkach. Firma zobowiązała się do końca października 2013 r. oddać samochód do użytku.

W miesiącu październiku samochód specjalny będzie wprowadzony w środki trwałe i odpisany podatek naliczony.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

• jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem od 1 maja 2009 r.,
• zakupiony samochód osobowy i przerobiony na samochód specjalny - pogrzebowy będzie służyć do wykonywania czynności podatkowych,
• samochód w dacie zakupu nie spełniał warunków samochodu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., był samochodem osobowym (…),
• ww. samochód przed przeróbką był samochodem osobowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
• samochód po przeróbkach już jest pojazdem wymienionym w art. 3 ust. 2 pkt 5. Samochód posiada zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów. Marka: (…), typ: (…), rodzaj pojazdu: 07 samochód specjalny spełnia wymagania techniczne art. 66 ust. (p) z dnia 22 października 2013 r.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką wartość podatku naliczonego Wnioskodawca może odpisać od samochodu wprowadzonego w środki trwałe po dokonanej przeróbce i zarejestrowaniu jako samochodu specjalnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, może odpisać podatek naliczony w całości z dwóch faktur, tj.:

• faktury zakupu samochodu,
• faktury przeróbki samochodu.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z:

• faktury dokumentującej zakup samochodu osobowego - jest nieprawidłowe,
• faktury dokumentującej dokonanie przeróbki samochodu osobowego na samochód specjalny - pogrzebowy - jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5, oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W okresie od 1 stycznia 2011 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz.U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej wskazano, że przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Jeżeli w pojeździe dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, wprowadzono zmiany w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego (art. 3 ust. 4).

W świetle powyżej cytowanych przepisów wskazać należy, że obowiązujące od 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do ustawy nowelizującej.

W załączniku tym zostały wymienione następujące przeznaczenia:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy,
2. Bankowóz,
3. Do prac wiertniczych,
4. Koparka, koparkospycharka,
5. Ładowarka,
6. Do oczyszczania dróg,
7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
8. Pomoc drogowa,
9. Do zimowego utrzymania dróg,
10. Żuraw samochodowy,
11. Pogrzebowy.
    
    

W objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości jest możliwe, o ile pojazd jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym, ale tylko w przypadku, gdy jego przeznaczenie jest wymienione w załączniku do ustawy nowelizującej. Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że samochód pogrzebowy, w związku z załącznikiem do ustawy nowelizującej jest uznawany za pojazd specjalny, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej.

Z opisu sprawy wynika, że 9 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca zakupił samochód osobowy - używany marki Mercedes w salonie samochodowym w celu przerobienia (dostosowania) na karawan pogrzebowy (pojazd specjalny). Samochód po zakupie nie był użytkowany tylko został odstawiony do firmy, która specjalizuje się w takich przeróbkach. Firma zobowiązała się do końca października 2013 r. oddać samochód do użytku.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem. Zakupiony samochód osobowy przerobiony na samochód specjalny (pogrzebowy) - będzie służyć do wykonywania czynności podatkowych. Samochód w dacie zakupu nie spełniał warunków samochodu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy. Ww. samochód przed przeróbką był samochodem osobowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Samochód po przeróbkach już jest pojazdem wymienionym w art. 3 ust. 2 pkt 5. Samochód posiada zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku zawartego w fakturze zakupu samochodu oraz fakturze dokumentującej dokonanie zmian konstrukcyjnych zakupionego pojazdu.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy zauważyć, że przedmiotem zakupu był samochód osobowy o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na moment zakupu samochód nie był żadnym z wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej pojazdów, a zatem, w świetle wyżej powołanych przepisów Wnioskodawcy będzie przysługiwało odliczenie podatku VAT w wysokości określonej w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, tj. w wysokości 60% kwoty podatku zawartej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Dokonanie zmian w pojeździe po jego zakupie nie będzie miało wpływu na prawo do odliczenia podatku VAT związanego z zakupem pojazdu. Ustęp 2 ww. przepisu pozwala na odliczenie podatku w pełnej wysokości jedynie w przypadku, gdy podatnik nabywa np. pojazd samochodowy będący pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniu wymienionym w załączniku do ustawy. Fakt, że nabyty pojazd jest pojazdem, w stosunku do którego przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT z faktury nabycia winno być stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego prowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku Zainteresowany nie dokonał nabycia pojazdu specjalnego, lecz samochodu osobowego. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktury dokumentującej zakup samochodu osobowego.

Natomiast, odnosząc się do prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wykonanie zmian konstrukcyjnych dokonanych w zakupionym pojeździe należy ponownie wskazać, art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi pogrzebowe i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto nabyty samochód, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych, będzie służył Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, w opisanej sytuacji, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT z faktury dokumentującej nabycie usług polegających na przeprowadzeniu zmian konstrukcyjnych pojazdu.

Reasumując, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktury dokumentującej nabycie samochodu osobowego. Zainteresowany będzie miał jedynie prawo do odliczenia podatku w wysokości 60% kwoty podatku określonej w fakturze zakupu samochodu osobowego, jednak nie więcej niż 6.000 zł. Natomiast Wnioskodawca będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej wykonanie w tym samochodzie, zmian konstrukcyjnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.