2014.01.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-989/13-2/SJ
z 9 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 30 września 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korygowania podatku VAT po upływie 150 dni od daty wystawienia pierwotnej faktury sprzedaży, jeśli w tym terminie nie nastąpi zapłata pełnej ceny za nabyte przez Spółkę pojazdy, przy założeniu że zapłata ceny nastąpi w terminach wskazanych w porozumieniu zawartym przez strony – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korygowania podatku VAT po upływie 150 dni od daty wystawienia pierwotnej faktury sprzedaży, jeśli w tym terminie nie nastąpi zapłata pełnej ceny za nabyte przez Spółkę pojazdy, przy założeniu że zapłata ceny nastąpi w terminach wskazanych w porozumieniu zawartym przez strony.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka „A” Sp. z o.o. sp.k (dalej: Spółka) jest dealerem samochodów osobowych, które nabywa od B(…) (dalej: „B”). Strony ustaliły następujące warunki płatności za sprzedane Spółce przez „B” pojazdy:

Z umowy Dealerskiej zawartej między Spółką a „B” wynika, że wszelkie płatności powinny być dokonane przelewem w terminie siedmiu dni od daty wystawienia faktury, nie później niż przy dostawie pojazdu, na konto wskazane przez „B”. Płatność uważa się za dokonaną z chwilą zaksięgowania na rachunku „B”. Wszystkie zmiany warunków płatności wymagają formy pisemnej. Z punktu 13.3 Umowy Dealerskiej wynika, że: „Wypowiedzenie, zmiany lub uzupełnienia niniejszej Umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności. Dodatkowe zastrzeżenia umowne w formie ustnej uważane będą za nieistniejące. Z wymogu zachowania formy pisemnej można zrezygnować tylko w drodze pisemnego oświadczenia Stron”. Ponadto z Umowy Dealerskiej wynika, że prawem właściwym jest prawo polskie.
Jednakże Strony podpisały odrębne porozumienie określające zasady opóźnienia płatności z tytułu należności za zakupione przez Spółkę pojazdy, tj. „Terms of Late Payment” Warunki Opóźnionych Płatności (dalej: W.O.P.). Z pkt 4.1 W.O.P. wynika, że zapłata na rzecz „B” zafakturowanych kwot (tj. należności za nabyte od „B” pojazdy) powinna nastąpić co do zasady w dacie wskazanej na fakturze lub w przypadku braku takiej daty, w terminie określonym odpowiednio w Warunkach Sprzedaży i Dostawy Pojazdów marki „C”, w Ogólnych Warunkach Sprzedaży Pojazdów Używanych (dokumenty te są załącznikami do Umowy Dealerskiej). Z pkt 4.1. W.O.P. wynika ponadto, że „B” może w dowolnym terminie oraz według własnego uznania – określić terminy zapłaty całości lub części zafakturowanych kwot, przypadające w datach płatności (tj. w datach wynikających z faktury albo wskazanych wyżej dokumentach) lub po ich upływie (Terminy Płatności). Ponadto z pkt 5.1 i 5.4 W.O.P. wynika, że Dealer zobowiązany jest do zapłaty odsetek z tytułu Opóźnionych Płatności (tj. płatności nieuiszczonych, zgodnie z treścią W.O.P. w datach Płatności) według stopy procentowej określonej przez X. Odsetki te płatne są miesięcznie w terminie 10 dni od daty otrzymania przez Dealera wezwania do zapłaty (nota odsetkowa) lub w innym terminie wskazanym na takim dokumencie, na rachunek bankowy wskazany Spółce na piśmie przez „B”.
Z pkt 12.1 W.O.P. wynika, że w przypadku rozbieżności pomiędzy postanowieniami W.O.P. w zakresie kwestii w nich uregulowanych, a postanowieniami zawartymi w Umowie Dealerskiej postanowienia W.O.P. mają znaczenie rozstrzygające. Ponadto, pkt 12.2 W.O.P. wskazuje, że prawem właściwym dla tego dokumentu jest prawo polskie.
„B” określiło odrębne terminy płatności od wskazanych w Umowie Dealerskiej oraz W.O.P. w Biuletynach, które dotyczą hurtowego finansowania pojazdów. Zostały one przekazane Spółce w formie dokumentu PDF dołączonego do wiadomości e-mail. Z biuletynów wynika, że zapłata ceny pojazdu powinna nastąpić w następujący sposób:
„Dealer ma obowiązek zapłacić w całości za samochód (demo/serwisowy) po 360 dniach od daty faktury. Następujące płatności częściowe są wymagane: do 180 dni od daty faktury – 20% wartości faktury sprzedaży, do 270 dni od daty faktury – kolejne 10% wartości faktury sprzedaży i do 360 dni pozostałe 70% wartości faktury sprzedaży. Po wspomnianych terminach wymaganych płatności od wszystkich zaległych należności stosowana będzie stopa odsetkowa od należności przeterminowanych. Okres bezodsetkowy dla samochodów (demo, serwisowych) to 120 dni od daty faktury sprzedaży na dealera. Od 121 dnia odsetki będą naliczane zgodnie z warunkami Programu (…).
Spółka wskazuje ponadto, że są dwa przypadki sprzedaży pojazdu: sprzedaż na zamówienie Klienta oraz sprzedaż pojazdu znajdującego się na stanie.
W pierwszym przypadku po otrzymaniu zamówienia od Klienta i zapłaceniu przez niego zaliczki (na podstawie faktury zaliczkowej), „B” wystawia fakturę z 7-dniowym terminem płatności, następnie transportuje pojazd do Spółki, która sprzedaje go Klientowi. Po dokonaniu zapłaty przez Klienta całości należności na podstawie faktury wystawionej przez Spółkę, nabyty pojazd wydawany jest klientowi.
W drugim przypadku. pojazd sprzedawany jest na rzecz Spółki, przy czym „B” wystawia fakturę z 7-dniowym terminem płatności. Płatność za nabyty przez Spółkę pojazd od „B” następuje zgodnie z W.O.P. i Biuletynami (tj. do 180 dni od daty faktury – 20% wartości faktury sprzedaży, do 270 dni od daty faktury – kolejne 10% wartości faktury sprzedaży i do 360 dni pozostałe 70% wartości faktury sprzedaży. Okres bezodsetkowy to 120 dni od daty faktury sprzedaży na dealera. Od 121 dnia odsetki będą naliczane zgodnie z warunkami Programu (…)) Jeśli w tym czasie (tj. w ciągu 360 dni) trafi się klient, to dalszy proces sprzedaży wygląda jak w pierwszym przypadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka ma obowiązek korygowania VAT w oparciu o art. 89b u.p.t.u. po upływie 150 dni od daty wystawienia pierwotnej faktury sprzedaży przez „B”, jeśli w tym terminie nie nastąpi zapłata pełnej ceny za nabyte przez Spółkę pojazdy, przy założeniu, że zapłata ceny nastąpi w terminach wskazanych w Biuletynach wydanych przez „B”?

Zdaniem Wnioskodawcy, z treści art. 89b ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: u.p.t.u.) wynika, że instytucja korekty podatku naliczonego przez dłużnika nie wynika z faktu skorzystania z tzw. „ulgi za złe długi” przez wierzyciela, ale jest skutkiem niezapłacenia długu wynikającego z danej faktury. Obowiązek dokonania tej korekty powstaje niezależnie od tego, czy wierzyciel skorygował podatek należny, czy nie, z momentem 150 dni od dnia upływu terminu płatności wskazanego w umowie lub na fakturze.

Zdaniem Spółki, regulacja ta będzie miała zastosowanie jedynie wówczas, gdy płatność na rzecz kontrahenta nastąpi po upływie terminu płatności wynikającego z umowy lub faktury, chyba że Strony skutecznie, z punktu widzenia prawa cywilnego, dokonają zmiany terminu płatności. W przypadku takiej zmiany, dopiero upływ 150 dni od dnia upływu zmienionego przez Strony terminu będzie skutkować koniecznością zastosowania art. 89b u.p.t.u.

W stanie faktycznym, terminem płatności wynikającym zarówno z umowy Dealerskiej, jak i z faktury jest termin 7 dni od dnia wystawienia faktury. Jednakże termin ten jest modyfikowany w przypadku, gdy sprzedaż zostanie objęta warunkami hurtowego finansowania opisanymi w Biuletynach. Wówczas, terminy płatności są następujące:

20% wartości faktury sprzedaży do 180 dni od daty faktury,
10% wartości faktury sprzedaży do 270 dni od daty faktury,
70% wartości faktury sprzedaży do 360 dni od daty faktury.

Zgodnie z postanowieniami Umowy Dealerskiej zmiana terminu płatności wymaga formy pisemnej, a z wymogu tego można zrezygnować w drodze pisemnego oświadczenia Stron. Natomiast W.O.P. wskazują, ze „B” może w dowolnym terminie oraz według własnego uznania – określić terminy zapłaty całości lub części zafakturowanych kwot, przypadające w datach płatności lub po upływie terminu płatności. Dokument ten nie wskazuje przy tym na formę właściwą dla dokonania takiej zmiany, a zatem zmiana taka może być dokonana w dowolnej formie. Treść powyższych dokumentów wskazuje, że Strony, w formie pisemnych oświadczeń (W.O.P. podpisanych przez obu kontrahentów) skutecznie przyznały „B” prawo do jednostronnej zmiany terminu płatności w dowolnej formie, gdyż Strony nie przewidziały w tym zakresie żadnych obostrzeń. Płatność za pojazdy nabyte od „B” może zatem następować albo w dacie płatności (w terminie 7-dniowym wskazanym w umowie Dealerskiej, jak i na fakturze) albo, jeśli Spółka otrzyma stosowne oświadczenie „B” w terminie płatności (tj. po upływie Daty Płatności, ale w terminie wskazanym przez „B”).

W konsekwencji zmiana terminu płatności dokonana jednostronnie przez „B” w dowolnej formie, w tym w formie dokumentu PDF przesłanego Spółce jako załącznik do wiadomości e-mail, jest zgodna z zawartą między stronami umową i skuteczna z punktu widzenia prawa cywilnego. Zatem, jeśli Spółka dokona płatności po upływie 7-dniowego terminu wskazanego w umowie Dealerskiej oraz na fakturze, ale w terminach przewidzianych w Biuletynach lub ewentualnie po upływie terminów wskazanych w Biuletynach, ale przed upływem 150 dni od ich upływu, nie będzie miała obowiązku korygowania VAT w trybie art. 89b u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy – podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Na mocy art. 89a ust. 1a ustawy – nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
(uchylony);
na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
(uchylony);
od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
(uchylony).

W myśl art. 89a ust. 3 ustawy – korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 89a ust. 5 ustawy – wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Stosownie do art. 89a ust. 7 ustawy – przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Art. 89b ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Natomiast w oparciu o art. 89b ust. 1a ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 89b ust. 2 ustawy).

W świetle art. 89b ust. 4 ustawy – w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Powyższe przepisy mają na celu uregulowanie sytuacji, gdy kontrahent pomimo wcześniejszego zobowiązania nie uiszcza zapłaty za dostarczony towar, czy też wykonaną usługę. Jest to sytuacja wyjątkowo niekorzystna dla sprzedawcy, ponieważ nie tylko nie otrzymuje on pieniędzy za towar/usługę, ale również jest zobowiązany do zapłaty należnego podatku VAT, jaki powstał z tytułu dokonanej transakcji. Jednocześnie nabywca towaru lub usługi ma możliwość odliczenia podatku naliczonego. Racjonalny ustawodawca wprowadził jednakże regulację prawną pozwalającą na zminimalizowanie negatywnych skutków jakie powstają dla sprzedawcy, w sytuacji gdy nierzetelny nabywca nie zapłaci za towar lub też wykonaną usługę. Możliwość skorygowania przez podatnika-sprzedawcę podatku należnego wiąże się z obowiązkami w zakresie korekty podatku naliczonego przez podatnika-nabywcę. Zastosowanie trybu korekty podatku powoduje de facto, że konstrukcyjnie przestaje istnieć podatek należny, przez co przestaje też faktycznie istnieć podatek naliczony, który można by odliczyć. Stąd też konieczna jest korekta podatku naliczonego. Przepisy art. 89b ust. 1 i ust. 2 ustawy są zawsze konsekwencją zaistnienia sytuacji, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Korekty podatku należnego, na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy, można dokonać bowiem tylko jeśli wierzytelność, z której wynika korygowany podatek należny, nie została uregulowana w określonym przez strony terminie.

Zgodnie z przywołanymi przepisami, dłużnik ma obowiązek skorygowania całości (lub części) uprzednio odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktury, jeżeli nie ureguluje całości (lub części) należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Obowiązek dokonania korekty ciąży na dłużniku niezależnie od faktu, czy jego wierzyciel skorzystał z korekty podatku należnego. Dłużnik nie jest zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego wówczas gdy ureguluje należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu płatności. Korekta winna być dokonana w rozliczeniu za okres w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu płatności. Termin 150-dniowy należy każdorazowo liczyć od dnia, w którym upływa termin płatności określony w fakturze lub umowie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest dealerem samochodów osobowych, które nabywa od B(…) („B”). Strony ustaliły następujące warunki płatności za sprzedane Spółce przez „B” pojazdy:

Z umowy Dealerskiej zawartej między Spółką a „B” wynika, że wszelkie płatności powinny być dokonane przelewem w terminie siedmiu dni od daty wystawienia faktury, nie później niż przy dostawie pojazdu, na konto wskazane przez „B”. Płatność uważa się za dokonaną z chwilą zaksięgowania na rachunku „B”. Wszystkie zmiany warunków płatności wymagają formy pisemnej. Z punktu 13.3 Umowy Dealerskiej wynika, że: „Wypowiedzenie, zmiany lub uzupełnienia niniejszej Umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności. Dodatkowe zastrzeżenia umowne w formie ustnej uważane będą za nieistniejące. Z wymogu zachowania formy pisemnej można zrezygnować tylko w drodze pisemnego oświadczenia Stron”. Ponadto z Umowy Dealerskiej wynika, że prawem właściwym jest prawo polskie.
Jednakże Strony podpisały odrębne porozumienie określające zasady opóźnienia płatności z tytułu należności za zakupione przez Spółkę pojazdy, tj. „Terms of Late Payment” Warunki Opóźnionych Płatności (dalej: W.O.P.). Z pkt 4.1 W.O.P. wynika, że zapłata na rzecz „B” zafakturowanych kwot (tj. należności za nabyte od „B” pojazdy) powinna nastąpić co do zasady w dacie wskazanej na fakturze lub w przypadku braku takiej daty, w terminie określonym odpowiednio w Warunkach Sprzedaży i Dostawy Pojazdów marki „C”, w Ogólnych Warunkach Sprzedaży Pojazdów Używanych (dokumenty te są załącznikami do Umowy Dealerskiej). Z pkt 4.1. W.O.P. wynika ponadto, że „B” może w dowolnym terminie oraz według własnego uznania – określić terminy zapłaty całości lub części zafakturowanych kwot, przypadające w datach płatności (tj. w datach wynikających z faktury albo wskazanych wyżej dokumentach) lub po ich upływie (Terminy Płatności). Ponadto z pkt 5.1 i 5.4 W.O.P. wynika, że Dealer zobowiązany jest do zapłaty odsetek z tytułu Opóźnionych Płatności (tj. płatności nieuiszczonych, zgodnie z treścią W.O.P. w datach Płatności) według stopy procentowej określonej przez X. Odsetki te płatne są miesięcznie w terminie 10 dni od daty otrzymania przez Dealera wezwania do zapłaty (nota odsetkowa) lub w innym terminie wskazanym na takim dokumencie, na rachunek bankowy wskazany Spółce na piśmie przez „B”.
Z pkt 12.1 W.O.P. wynika, że w przypadku rozbieżności pomiędzy postanowieniami W.O.P. w zakresie kwestii w nich uregulowanych, a postanowieniami zawartymi w Umowie Dealerskiej postanowienia W.O.P. mają znaczenie rozstrzygające. Ponadto, pkt 12.2 W.O.P. wskazuje, że prawem właściwym dla tego dokumentu jest prawo polskie.
„B” określiło odrębne terminy płatności od wskazanych w Umowie Dealerskiej oraz W.O.P. w Biuletynach, które dotyczą hurtowego finansowania pojazdów. Zostały one przekazane Spółce w formie dokumentu PDF dołączonego do wiadomości e-mail. Z biuletynów wynika, że zapłata ceny pojazdu powinna nastąpić w następujący sposób:
„Dealer ma obowiązek zapłacić w całości za samochód (demo/serwisowy) po 360 dniach od daty faktury. Następujące płatności częściowe są wymagane: do 180 dni od daty faktury – 20% wartości faktury sprzedaży, do 270 dni od daty faktury – kolejne 10% wartości faktury sprzedaży i do 360 dni pozostałe 70% wartości faktury sprzedaży. Po wspomnianych terminach wymaganych płatności od wszystkich zaległych należności stosowana będzie stopa odsetkowa od należności przeterminowanych. Okres bezodsetkowy dla samochodów (demo, serwisowych) to 120 dni od daty faktury sprzedaży na dealera. Od 121 dnia odsetki będą naliczane zgodnie z warunkami Programu (…).
Spółka wskazuje ponadto, że są dwa przypadki sprzedaży pojazdu: sprzedaż na zamówienie Klienta oraz sprzedaż pojazdu znajdującego się na stanie.
W pierwszym przypadku po otrzymaniu zamówienia od Klienta i zapłaceniu przez niego zaliczki (na podstawie faktury zaliczkowej), „B” wystawia fakturę z 7-dniowym terminem płatności, następnie transportuje pojazd do Spółki, która sprzedaje go Klientowi. Po dokonaniu zapłaty przez Klienta całości należności na podstawie faktury wystawionej przez Spółkę, nabyty pojazd wydawany jest klientowi.
W drugim przypadku. pojazd sprzedawany jest na rzecz Spółki, przy czym „B” wystawia fakturę z 7-dniowym terminem płatności. Płatność za nabyty przez Spółkę pojazd od „B” następuje zgodnie z W.O.P. i Biuletynami (tj. do 180 dni od daty faktury – 20% wartości faktury sprzedaży, do 270 dni od daty faktury – kolejne 10% wartości faktury sprzedaży i do 360 dni pozostałe 70% wartości faktury sprzedaży. Okres bezodsetkowy to 120 dni od daty faktury sprzedaży na dealera. Od 121 dnia odsetki będą naliczane zgodnie z warunkami Programu (…)) Jeśli w tym czasie (tj. w ciągu 360 dni) trafi się klient, to dalszy proces sprzedaży wygląda jak w pierwszym przypadku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w myśl art. 89b ustawy w sytuacji, gdy po upływie 150 dni od daty wystawienia pierwotnej faktury sprzedaży, nie nastąpi zapłata pełnej ceny za nabyte przez Spółkę pojazdy, jednakże zapłata ta nastąpi w terminach wskazanych w Biuletynach wydanych przez sprzedawcę.

Odnosząc się do powyższych kwestii należy na wstępie zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 89b ustawy wyraźnie wskazuje, że dłużnik zobowiązany jest do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z faktury w terminie 150 dni od dnia upływu terminu określonego w umowie lub na fakturze. Zawarcie umowy, porozumienia, ugody, czy jakiegokolwiek innego rodzaju pisma, które przedłuża termin spłaty wierzytelności skutkuje tym, że termin naliczania 150 dni biegnie każdorazowo od nowego wyznaczonego terminu spłaty długu. Zatem jeżeli umownie zostanie zmieniony termin płatności zobowiązań, to 150 dzień będzie biegł od nowego ustalonego przez strony terminu, a tym samym nie będzie obowiązku korekty podatku naliczonego za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia pierwotnego terminu płatności.

Podkreślić należy, że ustalony przez strony termin zapłaty winien być obustronną wolą stron transakcji zawartej w ramach stosunku cywilnoprawnego. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro strony umowy zawarły porozumienie określające zasady opóźnienia płatności z tytułu należności za zakupione przez Spółkę pojazdy, w którym zostanie wyrażona zgodna wola stron co do innego (nowego) terminu zapłaty, za prawidłowe uznać należy stanowisko Wnioskodawcy, że jeśli Spółka dokona płatności po upływie 7-dniowego terminu wskazanego w Umowie Dealerskiej oraz na fakturze, ale w terminach przewidzianych w Biuletynie (ewentualnie po upływie terminów wskazanych w Biuletynie, ale przed upływem 150 dni od ich upływu), nie będzie miała obowiązku korygowania VAT w trybie art. 89b ustawy o VAT.

Jeżeli zatem faktycznie zgodną wolą stron co do terminu zapłaty, będzie termin ustalony w porozumieniu Umowy Dealerskiej określającym zasady opóźnienia płatności z tytułu należności za zakupione przez Wnioskodawcę pojazdy, właściwym do liczenia okresu 150 dni, o którym mowa w art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług będzie ten nowy termin.

Dodatkowo wskazać należy, że przepisy podatkowe nie regulują stosunków cywilnoprawnych (zasad zawierania umów cywilnoprawnych, porozumień). Zgodnie z zasadą swobody umów, to strony umowy rozstrzygają m.in. zasady rozliczeń z tytułu zawarcia umów cywilnoprawnych.

Zaznaczenia bowiem wymaga, że przepisy art. 89a i 89b ustawy uzależniają termin dokonania korekty odpowiednio podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz korekty podatku naliczonego od terminu płatności określonego w fakturze bądź umowie i to strony ustalają ten termin w ramach stosunku cywilnoprawnego.

Jeżeli zatem faktycznie zgodną wolą stron co do terminu zapłaty, będzie termin ustalony w porozumieniu określającym zasady opóźnienia płatności z tytułu należności za zakupione przez Spółkę pojazdy, właściwym do liczenia okresu 150 dni, o którym mowa w art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług będzie ten nowy termin.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin