INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 01 marca 2012 r. (data wpływu 07 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do przychodów z działalności rolniczej przychodu ze sprzedaży brykietu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do przychodów z działalności rolniczej przychodu ze sprzedaży brykietu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest producentem brykietu ze słomy produkowanego w oparciu o własne urządzenia (brykieciarka) oraz słomę pochodzącą wyłącznie z własnych upraw. Proces produkcji brykietu polega na poddaniu słomy czynnikom naturalnym powodującym ususzenie oraz sprasowanie słomy bez użycia jakichkolwiek dodatków typu klej, sznurek, itp. Otrzymany brykiet (w zależności od potrzeb odbiorców) sprzedawany jest luzem (najczęściej cały samochód ciężarowy) lub pakowany jest w worki o pojemności 25 kg.

Przychody ze sprzedaży brykietu kwalifikowane są do przychodów z poza działalności rolniczej i zgodnie z nimi, opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z opisem stanu faktycznego, przychody ze sprzedaży brykietu Spółka może zaliczyć do przychodów z działalności rolniczej i zgodnie z nimi opodatkować podatkiem dochodowym od osób prawnych (zwolnione z podatku)...

Zdaniem Wnioskodawcy, działania polegające na poddaniu produktów z własnych upraw rolnych, suszeniu i prasowaniu za pomocą urządzenia zwanego brykieciarką bez użycia dodatków typu klej, sznurek, itp. sprzedawanych luzem lub w workach, nie wykraczają poza zakres działalności rolniczej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4e.

Powyższa regulacja wskazuje więc, że przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej zostały wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Istotne jest zatem ustalenie – wobec treści art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – czy daną działalność prowadzoną przez podmiot uznać można za działalność rolniczą.

Pojęcie działalności rolniczej dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostało określone w art. 2 ust. 2 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo - fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

  - licząc od dnia nabycia.

Natomiast – zgodnie z treścią art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W świetle powyższego, stwierdzić w konsekwencji należy, że w myśl definicji zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, działalnością rolniczą dla potrzeb tej ustawy, jest wszelka produkcja roślinna i zwierzęca w stanie nieprzetworzonym, określonym tu jako naturalny, wykorzystująca materiał roślinny lub zwierzęcy pochodzący z własnych upraw, hodowli, chowu oraz wykorzystująca materiał roślinny i zwierzęcy nabyty od innych producentów. W przypadku nabycia przez podatnika roślin lub zwierząt od innych producentów, okresy ich przetrzymywania, w których następuje ich biologiczny wzrost (tzn. czas liczony od dnia nabycia do dnia zbycia) – nie mogą być krótsze niż określone w ww. art. 2 ust. 2 ustawy, by można uznać tą działalność za działalność rolniczą.

Z powyższego wynika więc, że podstawową cechą tej działalności jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca). Oznacza to, że wszelkie produkty działalności rolniczej powstają wyłącznie na skutek działania normalnych biologicznych procesów wzrostu, a stan nieprzetworzony, to taki stan, który nie różni się zasadniczo od stanu, w jakim produkt znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu. Zatem, zastosowanie wobec produktu określonych procesów technologicznych, na skutek czego produkt nabrał nowych cech czy właściwości, wyklucza uznanie produktu za nieprzetworzony.

Ponadto zauważyć należy, że skoro ustawodawca zdefiniował w ww. ustawie pojęcie działalności rolniczej, to tylko w granicach wyznaczonych zakresem owej definicji można mówić o przychodzie z tego tytułu.

Zakresu wyłączenia przedmiotowego określonego w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stosuje się do przychodów wynikających z działalności związanej z działalnością rolniczą lub produkcją rolniczą. Do przychodów z działalności rolniczej zalicza się bowiem przychody pochodzące (a nie „związane”) z działalności wymienionej w art. 2 ust. 2 ww. ustawy. Wyłączenie nie ma więc zastosowania do przychodów pochodzących, np. z działalności przetwórczej płodów rolnych czy świadczenia usług związanych z działalnością rolniczą. Przychody z takich rodzajów działalności, jako przychody pochodzące z innej niż rolnicza działalności, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, Spółka jest producentem brykietu ze słomy, który produkuje w oparciu o własne urządzenia (brykieciarkę). Słoma pochodzi wyłącznie z własnych upraw Wnioskodawcy. Proces produkcji brykietu polega na poddaniu słomy czynnikom naturalnym powodującym ususzenie oraz sprasowanie słomy bez użycia jakichkolwiek dodatków typu klej, sznurek itp. Uzyskany w ten sposób brykiet Spółka sprzedaje luzem lub w workach o pojemności 25 kg.

W świetle powyższego wskazać w tym miejscy należy, że działania polegające na poddaniu produktów suszeniu i prasowaniu za pomocą urządzenia zwanego brykieciarką bez użycia żadnych dodatków typu klej, sznurek itp. – jeżeli produkty te pozostaną nadal w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) – nie wykraczają poza zakres działalności rolniczej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem sprzedaż pochodzącej z własnego gospodarstwa słomy w postaci brykietu stanowi działalność rolniczą Wnioskodawcy, gdyż powołany przepis art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdza, że działalnością rolniczą jest m.in. działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym).

Ponadto zauważyć należy, iż z punktu widzenia przepisów ww. ustawy fakt użycia specjalistycznych maszyn i urządzeń, czy też poddanie czynnikom naturalnym powodującym ususzenie produktów pochodzących wyłącznie z własnych upraw, pozostaje bez znaczenia przy kwalifikowaniu tego rodzaju działań do działalności rolniczej.

Reasumując, przychód uzyskany ze sprzedaży słomy w postaci brykietu, pochodzącej wyłącznie z własnych upraw, jako przychód uzyskany z działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Tut. Organ dodatkowo pragnie podkreślić, iż w przypadku zakupu słomy do wytwarzania brykietu lub przerobienia słomy sposobem przemysłowym, wykonywane czynności wykroczą poza zakres działalności rolniczej. Wówczas zaistniałaby konieczność zakwalifikowania tych czynności do pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowania uzyskiwanych dochodów podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.