2013.06.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-236/13-4/KT
z 26 czerwca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19.03.2013 r. (data wpływu 25.03.2013 r.) - uzupełnionym w dniu 29.05.2013 r. (data wpływu 31.05.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 21.05.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 23.05.2013 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktur dokumentujących usługi świadczone na rzecz spółki cypryjskiej oraz wykazania tych usług w informacji podsumowującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.03.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktur dokumentujących usługi świadczone na rzecz spółki cypryjskiej oraz wykazania tych usług w informacji podsumowującej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28.05.2013 r., złożonym w dniu 29.05.2013 r. (data wpływu 31.05.2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-236/13-2/KT z dnia 21.05.2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą polskim rezydentem podatkowym (dalej: Wnioskodawca). Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT od roku 2006. Wnioskodawca jest podatnikiem zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. zarejestrowanym jako podatnik VAT-UE. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na doradztwie w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

Wnioskodawca świadczy powyższe usługi m.in. na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium Cypru i będącego cypryjskim rezydentem podatkowym (dalej: Spółka cypryjska). Spółka cypryjska została zawiązana w 2010 roku i wtedy też została zarejestrowana jako czynny podatnik VAT na Cyprze. Jednocześnie został jej nadany numer VAT-UE.

Z początkiem 2011 roku Spółka cypryjska została wykreślona z rejestru podatników VAT na Cyprze. Wykreślenie nie było wynikiem wniosku Spółki cypryjskiej, tylko decyzji urzędu skarbowego wydanej z urzędu. Powodem tej decyzji było błędne przekonanie władz cypryjskich, że Spółka cypryjska zaniechała prowadzenia działalności gospodarczej, czyli nie wykonywała czynności opodatkowanych podatkiem VAT, co prowadzi do wykreślenia takiego podmiotu z cypryjskiego rejestru podatników VAT z urzędu. W konsekwencji więc, Spółka cypryjska nie posiadała aktywnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (dalej: numer VAT-UE) w systemie VIES (VAT Information and Exchange System).

Ze względu na powyższe, w okresie od kwietnia 2011 do lipca 2011, tj. w okresie, kiedy Spółka cypryjska nie była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, Wnioskodawca z tytułu świadczonych na rzecz Spółki cypryjskiej usług wystawiał faktury VAT ze stawką 23%, tym samym traktując przedmiotową transakcję jako transakcję, w której miejscem świadczenia usług będzie miejsce siedziby usługodawcy (art. 28c ust. 1 ustawy o VAT), tj. Polska.

Obecnie Spółka cypryjska przedłożyła Wnioskodawcy zaświadczenie od cypryjskich organów podatkowych, stwierdzające, że od chwili wpisu, tj. od dnia 1 marca 2010 roku, Spółka cypryjska nieprzerwanie prowadzi działalność gospodarczą, od tej też daty jest czynnym podatnikiem VAT na Cyprze i od tego dnia posiada aktywny numer VAT-UE. Spółka cypryjska złożyła do władz cypryjskich liczne wyjaśnienia i dokumenty potwierdzające, że prowadziła działalność gospodarczą w 2011 i 2012 roku i wykonywała w tym czasie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Na podstawie przedstawionych przez Spółkę cypryjską wyjaśnień, cypryjskie organy podatkowe wydały decyzję retroaktywną, polegającą na ponownym zarejestrowaniu Spółki cypryjskiej z datą wsteczną, tj. od momentu wykreślenia jej z właściwego rejestru. Prawo cypryjskie zezwala na takie działania. Możliwa jest rejestracja dla celów podatku VAT z datą wsteczną w szeregu sytuacji, także w sytuacji błędnego wykreślenia podatnika z rejestru. Efektem takich działań jest przyjęcie, że dany podmiot był podatnikiem VAT od daty rejestracji, nawet jeśli nastąpiła ona retroaktywnie.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca planuje dokonać korekty faktur wystawionych na rzecz Spółki cypryjskiej poprzez wystawienie faktur ze stawką „nie dotyczy”, właściwą przy świadczeniu usług dla podmiotu będącego czynnym podatnikiem VAT, nie posiadającym siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski (art. 28b ustawy VAT). Kolejno, Wnioskodawca planuje dokonać korekty stosownych deklaracji VAT i wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z retroaktywną rejestracją Spółki cypryjskiej na VAT-UE na Cyprze Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do korekty faktur VAT wystawionych na jej rzecz ze stawką 23% oraz wystąpienia z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku, za okres, w którym Spółka cypryjska nie figurowała w rejestrze podatników VAT i nie posiadała numeru VAT-UE, biorąc pod uwagę, że retroaktywna rejestracja na VAT Spółki cypryjskiej odnosi skutek polegający na tym, że Spółka cypryjska w ogóle nie utraciła statusu podatnika VAT czynnego...
Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia informacji podsumowującej dla świadczonych usług za okres, w którym Spółka cypryjska nie była zidentyfikowana na potrzeby podatku od towarów i usług...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów iodpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspóinotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspóinotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 C...).

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a pkt 1 ustawy VAT, na potrzeby stosowania Działu V, Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel lub rezultat tej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że Spółka cypryjska jest podatnikiem w rozumieniu Działu V, Rozdziału 3 ustawy VAT. Wykonuje ona bowiem samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 28b pkt 1 ustawy VAT, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

Z kolei, jak wynika z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, usługę należy wykazać w tzw. informacji podsumowującej, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

do usługi stosuje się art. 28b ustawy o VAT;

usługa została wykonana na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej;

usługobiorca został zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w innym niż Polska kraju UE;

miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski;

usługa w kraju, w którym podlega opodatkowaniu, nie jest zwolniona od podatku od wartości dodanej lub opodatkowana stawką 0%.

Ustawa o VAT nie wskazuje, w jaki sposób należy uzyskać potwierdzenie faktu, iż nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie.

System VIES jest systemem informatycznym, umożliwiającym państwom członkowskim Unii Europejskiej wymianę informacji o dokonywanych transakcjach wewnątrzwspólnotowych. Zapewnia on również dostęp do bazy danych numerów identyfikacyjnych podatników VAT, stosowanych w transakcjach wewnątrzwspólnotowych. Ministerstwo Finansów na swojej stronie internetowej odsyła zainteresowanych do systemu wymiany informacji VIES, stwierdzając: Na stronie internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/yies) możliwe jest dokonanie potwierdzenia numerów identyfikacyjnych VAT swoich kontrahentów z państw członkowskich Unii Europejskiej.

Należy zatem przyjąć, że wystarczającym i wiarygodnym sposobem potwierdzenia, że nabywca posiada właściwy i ważny numer VAT-UE nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, jest posiadanie wydruku ze strony internetowej wskazanej powyżej, potwierdzające aktualność numeru. Powyższe nie wyklucza jednak alternatywnych metod potwierdzenia faktu zarejestrowania danego podatnika na potrzeby VAT w kraju jego siedziby, jak np. uzyskanie certyfikatu, wydanego przez właściwe władze skarbowe, potwierdzającego fakt zarejestrowania na potrzeby podatku VAT.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykorzystał system VIES w celu uzyskania numeru VAT-UE nabywcy swoich usług, tj. Spółki cypryjskiej. Okazało się, że w okresie świadczenia przedmiotowych usług Spółka cypryjska nie była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT na Cyprze, ale wykonywała w tym czasie czynności opodatkowane, a jej wykreślenie z rejestru VAT na Cyprze było niezależną od spółki decyzją administracyjną, której skutki zostały w okresie późniejszym zniwelowane.

Wnioskodawca, przy sprawdzaniu swojego kontrahenta w zakresie rejestracji na VAT-UE oparł się jedynie na informacjach uzyskanych w systemie VIES, uważając ten system za wiarygodny i przedstawiający zgodność stanu prawnego kontrahenta z rzeczywistością. Wnioskodawca nie zasięgnął dodatkowych informacji, np. u właściwych organów podatkowych państwa kontrahenta, stwierdzając, że nie ma takiej potrzeby.

Uwzględniając zatem brak zidentyfikowania Spółki cypryjskiej na potrzeby podatku od wartości dodanej na Cyprze w okresie świadczenia na rzecz Spółki cypryjskiej przedmiotowych usług oraz wystawienia faktur VAT, Wnioskodawca uznał, że zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy o VAT, za miejsce świadczenia usług należy uznać miejsce siedziby usługodawcy (a więc Wnioskodawcy). W konsekwencji, Wnioskodawca dla świadczonych na rzecz Spółki cypryjskiej usług zastosował stawkę taką jak dla transakcji krajowych (23%).

Jako, że na mocy decyzji retroaktywnej Spółka cypryjska została zarejestrowana z mocą wsteczną (tj. od momentu jej wykreślenia) jako czynny podatnik VAT na Cyprze i został jej również z mocą wsteczną przywrócony numer VAT-UE, co zostało potwierdzone odpowiednim zaświadczeniem, w opinii Wnioskodawcy, prawidłowe będzie dokonanie korekty faktur VAT, poprzez potraktowanie przedmiotowej transakcji jako wewnątrzwspólnotowe świadczenie usług, dla której za miejsce świadczenia usług należy uznać miejsce siedziby usługobiorcy (art. 28b ust. 1 ustawy VAT).

Spółka cypryjska przez cały okres świadczenia na jej rzecz usług była podatnikiem podatku VAT. Nie posiadała jedynie aktywnego numeru VAT-UE. Działania Wnioskodawcy były działaniami ostrożnościowymi, umotywowanymi brakiem figurowania kontrahenta w systemie VIES, po uprzednim sprawdzeniu tego faktu przez Wnioskodawcę.

Należy w tym miejscu podkreślić, że do zastosowania przepisów art. 28b ustawy VAT istotny jest fakt wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT a nie figurowanie w systemie VIES. Sam fakt figurowania lub nie figurowania w systemie VIES nie przesądza o tym, czy kontrahent (w tym przypadku Spółka cypryjska) jest czynnym podatnikiem podatku VAT, czy nie. Przesądza o tym wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka cypryjska wykonywała czynności opodatkowane podatkiem VAT przez cały rok 2011 i 2012.

Jako załącznik do wniosku Wnioskodawca przedstawia certyfikat wydany przez właściwe organy podatkowe, zaświadczający o rejestracji Spółki cypryjskiej na VAT-UE od 1 marca 2010 roku do daty wydania certyfikatu, tj. 20 lutego 2013 roku.

Ad. 2)

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, będzie on zobowiązany do sporządzenia informacji zbiorczej dla usług świadczonych na rzecz Spółki cypryjskiej, dla których Wnioskodawca błędnie naliczył podatek VAT należny i dokonał korekty deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem świadczenia przy ich realizacji jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast, w myśl o art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstaje obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub zobowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

A zatem, co do zasady, podatnikiem jest każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz osoba prawna, która takiej działalności nie prowadzi, ale jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca – polska spółka zarejestrowana jako czynny podatnik VAT oraz podatnik zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. zarejestrowany jako podatnik VAT-UE - świadczy usługi doradcze na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium Cypru i będącego cypryjskim rezydentem podatkowym. Spółka cypryjska została w 2010 roku zarejestrowana jako czynny podatnik VAT na Cyprze, jednocześnie został jej nadany numer VAT-UE.

Z początkiem 2011 roku Spółka cypryjska została wykreślona z rejestru podatników VAT na Cyprze, co było wynikiem decyzji urzędu skarbowego wydanej z urzędu, spowodowanej przekonaniem władz cypryjskich, że Spółka cypryjska zaniechała prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji, Spółka cypryjska nie posiadała aktywnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych w systemie VIES w okresie od kwietnia 2011 r. do lipca 2011 r., i w tym czasie Wnioskodawca z tytułu świadczonych na rzecz Spółki cypryjskiej usług wystawiał faktury VAT ze stawką 23%, traktując je jako transakcje, w których miejscem świadczenia usług jest miejsce siedziby usługodawcy, tj. Polska.

Wnioskodawca otrzymał od Spółki cypryjskiej zaświadczenie od cypryjskich organów podatkowych, stwierdzające, że od chwili wpisu, tj. od dnia 1 marca 2010 roku, Spółka cypryjska nieprzerwanie prowadzi działalność gospodarczą, od tej też daty jest czynnym podatnikiem VAT na Cyprze i od tego dnia posiada aktywny numer VAT-UE. Spółka cypryjska złożyła do władz cypryjskich liczne wyjaśnienia i dokumenty potwierdzające, że prowadziła działalność gospodarczą w 2011 i 2012 roku i wykonywała w tym czasie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Na podstawie przedstawionych przez Spółkę cypryjską wyjaśnień, cypryjskie organy podatkowe wydały decyzję retroaktywną, polegającą na ponownym zarejestrowaniu Spółki cypryjskiej z datą wsteczną, tj. od momentu wykreślenia jej z właściwego rejestru. Prawo cypryjskie zezwala na takie działania - możliwa jest rejestracja dla celów podatku VAT z datą wsteczną, także w sytuacji błędnego wykreślenia podatnika z rejestru. Efektem takich działań jest przyjęcie, że dany podmiot był podatnikiem VAT od daty rejestracji, nawet jeśli nastąpiła ona retroaktywnie.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do korekty wystawionych pierwotnie faktur ze stawką krajową oraz do zwrotu nadpłaconego podatku, ze względu na to, że usługi świadczone były na rzecz podmiotu będącego podatnikiem zarejestrowanym w innym kraju UE.

Przepisu ustawy nie wskazują, w jaki sposób należy uzyskać potwierdzenie faktu, iż nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Bazę tych numerów zawiera system VIES.

Od 1 stycznia 2004 r. podstawą prawną funkcjonowania tego systemu było Rozporządzenie Rady (WE) nr 1798/2003 z dnia 7 października 2003 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 218/92 (Dz. Urz. UE L Nr 264, str. 1 ze zm.).

Na mocy art. 3 ust. 2 ww. Rozporządzenia Rady (WE) nr 1798/2003 (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2011 r.), każde państwo członkowskie wyznacza jedno centralne biuro łącznikowe upoważnione do współpracy administracyjnej z innymi państwami członkowskimi. Z dniem 1 stycznia 2012 r. powyższy przepis został zastąpiony przez art. 4 ust. 1 Rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 268, str. 1).

Zgodnie z art. 31 powyższego rozporządzenia, właściwe organy każdego z państw członkowskich zapewniają osobom uczestniczącym w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów lub wewnątrzwspólnotowym świadczeniu usług (...) możliwość uzyskania do celów takich transakcji potwierdzenia drogą elektroniczną ważności numeru identyfikacyjnego VAT każdej określonej osoby wraz z odpowiadającą mu nazwą (nazwiskiem) i adresem. Przekazywane dane muszą odpowiadać danym, o których mowa w art. 17.

W Polsce powołano z dniem 1 stycznia 2004 r. Biuro Wymiany Informacji o VAT Ministerstwa Finansów wraz z Ośrodkiem Zamiejscowym. Jednocześnie należy zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. przepisem § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wyznaczenia jednostki organizacyjnej, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT (Dz. U. Nr 211, poz. 1330), wyznaczono Izbę Skarbową w Poznaniu, jako jednostkę organizacyjną, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT, o którym mowa w art. 42 ust. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 97 ust. 17-19 ustawy, na wniosek zainteresowanego biuro wymiany informacji o podatku VAT lub naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zidentyfikowanie lub nie potwierdza zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Wniosek o identyfikację składa się na piśmie, faksem, telefonicznie lub pocztą elektroniczną. W takiej też formie udzielana jest odpowiedź.

Ponadto, Ministerstwo Finansów na swojej stronie internetowej odsyła zainteresowanych do systemu wymiany informacji VIES, stwierdzając: Na stronie internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies) możliwe jest dokonanie potwierdzenia numerów identyfikacyjnych VAT swoich kontrahentów z państw członkowskich Unii Europejskiej.

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca posiada różne środki, aby sprawdzić, czy kontrahent posiada ważny i prawidłowy nr VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Z zapytaniem, czy kontrahent jest zarejestrowany w swoim kraju jako podatnik VAT-UE i czy posługuje się ważnym i prawidłowym numerem VAT, jak wskazano wyżej, Wnioskodawca może:

zwrócić się do Biura Wymiany Informacji o VAT,
zwrócić się do naczelnika urzędu skarbowego lub
samodzielnie dokonać takiej weryfikacji, korzystając z powołanego wyżej adresu strony internetowej Komisji Europejskiej (http).

Informacje tam zawarte pozwalają wykluczyć, że odbiorcą towarów jest kontrahent niezarejestrowany na potrzeby VAT-UE (niemający unijnego numeru NIP), a podjęcie takiej weryfikacji służy ustaleniu, że został spełniony pierwszy z warunków określonych w cyt. art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sytuacji, w której wyświadczył On usługi dla podmiotu niebędącego, w przekonaniu Wnioskodawcy, podatnikiem, w związku z czym określił On miejsce świadczenia tych usług na terytorium kraju i wystawił faktury ze stawką krajową, a następnie okazało się, że z uwagi na „wsteczne” zarejestrowanie kontrahenta w rejestrze podatników podatku od wartości dodanej kontrahent ten był w momencie świadczenia usług czynnym podatnikiem w swoim państwie, zarejestrowanym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje kwestii obowiązku posiadania przez podatnika potwierdzenia z systemu VIES faktu, iż nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Ważność numeru VAT-UE kontrahenta może zatem zostać zweryfikowana przy zastosowaniu ww. systemu jak również na podstawie innych dokumentów świadczących o zarejestrowaniu nabywcy do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Natomiast zgodnie z ww. przepisami, numer ten powinien być aktualny w momencie dokonywania dostawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, należy przywołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 6 września 2012 r. w sprawie Mecsek-Gabona Kft przeciwko Nemzeti Ado-es Vamhivatel Del-dunantuli Regionalis Ado Föigazgatósága o sygn. C-273/11, w którym Trybunał wypowiedział się w podobnej sprawie, odpowiadając m.in. na pytanie, „czy można kwestionować zwolnienie dostawy towarów z podatku VAT jedynie z tego powodu, że organy innego państwa członkowskiego wykreśliły z mocą wsteczną, ze skutkiem na dzień wcześniejszy niż dostawa towarów, wspólnotowy numer identyfikacyjny kupującego...”. TSUE stwierdził, że „z pewnością przyznanie takiego numeru stanowi dowód statusu podatkowego podatnika dla celów stosowania podatku VAT oraz ułatwia kontrolę skarbową czynności wewnątrzwspólnotowych. Niemniej jednak, jest to wymóg formalny, który w żadnym wypadku nie może podważać zwolnienia z podatku VAT, jeżeli materialne przesłanki zaistnienia dostawy wewnątrzwspólnotowej zostały spełnione”. Ponadto TSUE wskazał: „z uwagi na to, że obowiązek sprawdzania, czy dany podmiot jest podatnikiem, spoczywa na właściwym organie krajowym, zanim ten ostatni nada podatnikowi numer identyfikacyjny VAT, ewentualna nieprawidłowość takiego rejestru nie powinna prowadzić do pozbawienia podmiotu gospodarczego, który oparł się na danych ujętych w tymże rejestrze, prawa do odliczenia, z którego podmiot ów miałby możność skorzystać”. Oraz: „byłoby sprzeczne z zasadą proporcjonalności, by sprzedawca był zobowiązany do uiszczenia podatku VAT tylko dlatego, że wykreślono z mocą wsteczną numer identyfikacyjny kupującego”.

Analogicznie do powyższego należy odnieść sytuację, w której dane państwo członkowskie dokonuje „wstecznej” rejestracji – wykreślonego uprzednio - podatnika w rejestrze, uznając że prowadził on nieprzerwanie działalność gospodarczą i był w tym czasie czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Reasumując, mając na względzie tezy przedmiotowego orzeczenia oraz powołane wyżej przepisy prawa, uznać należy, że, skoro w niniejszej sprawie Wnioskodawca wykonał usługi na rzecz kontrahenta unijnego, który w momencie tej sprzedaży był zarejestrowanym w swoim państwie czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej, nieposiadającym w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, to dla ustalenia miejsca świadczenia przedmiotowych usług zastosowanie znajdzie powołany art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, miejscem świadczenia usług wykonanych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki cypryjskiej było państwo siedziby usługobiorcy, czyli Cypr. Tym samym, usługi te nie podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski.

Oznacza to, że Wnioskodawca powinien dokonać korekty faktur dokumentujących przedmiotowe usługi, wystawionych jak dla czynności podlegających opodatkowaniu w kraju według podstawowej stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Wystawianie faktur korygujących regulują przepisy § 13 i § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów usług (Dz.U. 2011 r. Nr 68, poz. 360).

W myśl § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Natomiast, zgodnie z § 14 tego rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

A zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury VAT powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Stosownie do treści art. 29 ust. 4 ustawy, powołanego w treści ww. przepisu § 13 ust. 1 rozporządzenia, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z zasadą wyrażona w ust. 4a powyższego przepisu, w przypadku, gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. (...)

Jednakże, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, w oparciu o art. 29 ust. 4b pkt 2 ustawy, nie stosuje się w dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju..

Zatem, mając na uwadze powołane powyżej regulacje prawne stwierdzić należy, iż w opisanym stanie faktycznym wystawione faktury korygujące należy rozliczyć w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym te faktury zostały wystawione, gdyż Wnioskodawca, świadcząc usługi opodatkowane poza terytorium kraju, nie ma obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury przez usługobiorcę.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Przepisy ustawy nie zawierają generalnej reguły dotyczącej korekt deklaracji, ani co do przesłanek takiej korekty, ani co do sposobu jej dokonywania. Obowiązek korekty deklaracji wiąże się ściśle z wystawieniem faktury korygującej, czego skutkiem jest zmiana kwoty podatku należnego względem kwoty wykazanej na pierwotnej fakturze.

Okoliczności związane z korektą powinny znaleźć odzwierciedlenie w złożonej deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług (cyt. art. 99 ustawy). W przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, rozliczenie korygowanych faktur (w zakresie złożonej deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług) winno nastąpić w rozliczeniach za miesiąc, w których zostały one wystawione.

Na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi:

suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5;
zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
kwota podatku należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pjt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
kwota podatku należnego z tytułu importu towarów - w przypadkach, o których mowa w art. 33a;
różnica podatku, o której mowa w art. 29 ust. 18 i art. 37.

Ponadto, art. 87 ust. 1 ustawy stwierdza, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że jeżeli w danym okresie rozliczeniowym, w którym Wnioskodawca skoryguje błędnie wystawione faktury z tytułu świadczonych usług, kwota podatku naliczonego będzie wyższa od kwoty podatku należnego, będzie miał on prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy, zgodnie z powołanym art. 87 ustawy.

Na podstawie przepisu art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Art. 100 ust. 8 ustawy stanowi, iż informacja podsumowująca powinna zawierać następujące dane:

nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. 1;
właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

Należy podkreślić, że przez podatnika „zidentyfikowanego” na potrzeby podatku od wartości dodanej, o którym mowa w art. 100 ust. 1 ustawy, należy rozumieć podatnika zarejestrowanego do VAT–UE. Oznacza to, że polski podatnik VAT zidentyfikowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych w kraju, świadcząc usługi – opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy - dla podatnika unijnego zidentyfikowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej (czyli zarejestrowanego do transakcji wewnątrzwspólnotowych), zobowiązany jest wykazać świadczenie tych usług w informacji podsumowującej (art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Zatem, w przedmiotowej sprawie, w oparciu o powyższe regulacje, Wnioskodawca powinien wykazać w informacji podsumowującej VAT-UE usługi świadczone na rzecz Spółki cypryjskiej, będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej i zarejestrowanej dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, opodatkowane w kraju siedziby usługobiorcy.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin