2013.12.05 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-844/13-4/SJ
z 5 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z 2 września 2013 r. (data wpływu 5 września 2013 r.) uzupełnionym pismem z 18 listopada 2013 r. (data wpływu 21 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla opłat za zajęcia nauki gry w piłkę nożną dla dzieci z grup selekcyjnych oraz młodzików – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla opłat za zajęcia nauki gry w piłkę nożną dla dzieci z grup selekcyjnych oraz młodzików. Wniosek został uzupełniony 21 listopada 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

„A” S.A. (dalej Spółka) prowadzi działalność w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej oraz jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka nie działa w celu osiągnięcia zysku a ceny usług świadczonych przez Spółkę mają zapewnić jedynie pokrycie kosztów funkcjonowania Spółki. 100% akcji Spółki posiada gmina miejska. Spółka jest również klubem sportowym w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 roku o sporcie. Spółka posiada sekcję piłki nożnej składającą się z:

I zespołu (grającego w II lidze),
II zespołu (rezerwy I zespołu), juniorów starszych – rocznik 1995-1996, juniorów młodszych – rocznik 1997-1998, trampkarzy – rocznik 1999, trampkarzy – rocznik 2000, młodzików – rocznik 2001, młodzików – rocznik 2002-2003 oraz dzieci z grup selekcyjnych 2003 i młodsze.

Zgodnie z uchwałą „P” w sprawie warunków uzyskania licencji dla klubów II ligi, Spółka zmuszona jest posiadać: I zespół piłki nożnej oraz co najmniej 4 drużyny młodzieżowe w wieku 12-19 lat. W klubie przyjęte jest, że warunek ten spełniają drużyny juniorów starszych i młodszych oraz dwie drużyny trampkarzy (razem 4 drużyny). Pozostałe zespoły są prowadzone na zasadzie dobrowolności oraz w celu szkolenia młodych zawodników, którzy być może kiedyś staną się podstawą I zespołu seniorskiego. Oprócz drużyn, które są niezbędne, aby klub mógł rozgrywać mecze piłki nożnej i czerpać z tego tytułu przychody opodatkowane podatkiem VAT (sprzedaż biletów, reklama) Spółka posiadając odpowiednią bazę sportową, prowadzi zajęcia nauki gry w piłkę nożną dla dzieci i młodzieży w wieku od lat 4 do 11. Urząd Statystyczny zakwalifikował „prowadzenie szkoleń w piłkę nożną dla dzieci i młodzieży przez pracowników zatrudnionych przez właściciela, dzierżawcę obiektu sportowego” jako PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”. Zajęcia te są odpłatne a uczęszczają na nie dzieci z grup selekcyjnych oraz młodzicy i trampkarze (trampkarze są drużynami niezbędnymi).

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że głównym celem prowadzenia zajęć nauki gry w piłkę nożną dla grup selekcyjnych oraz młodzików nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu dla Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty za zajęcia nauki gry w piłkę nożną dla dzieci z grup selekcyjnych oraz młodzików są opodatkowane stawką 8% podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług nauki gry w piłkę nożną na rzecz dzieci i młodzieży powinny być opodatkowane 8% stawą podatku VAT. Usługi te nie są niezbędne dla funkcjonowania drużyny piłki nożnej (o których mowa w art. 43 ust. 17) i świadczone są dodatkowo ze względu na posiadaną bazę sportową. Udział dzieci w zajęciach powoduje uzyskanie dodatkowego przychodu Spółki oraz wpływa pośrednio na zwiększenie przychodów ze sprzedaży biletów wstępu na mecze piłki nożnej, czy sprzedaży gadżetów i pamiątek z logo Spółki.

Ponieważ zostały zakwalifikowane w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, które zostały wymienione pod poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, powinny zostać opodatkowane stawką VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f,

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Pod pozycją 179 załącznika nr 3 do ustawy wymienione zostały usługi związane z działalnością obiektów sportowych sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.11.10.0. Powyższe oznacza, że świadczenie tego typu usług w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. objęte zostało preferencyjną stawką VAT w wysokości 8%.

Jednocześnie w objaśnieniach do załącznika nr 3 do ustawy, w pkt 1 ustawodawca wskazał, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Powyższe oznacza, że stawkę obniżoną w wysokości 8% można zastosować dla świadczonych usług lub zbywanych towarów, jeżeli te usługi lub towary zostały wymienione w załączniku nr 3 do ustawy i jednocześnie, na podstawie odrębnych przepisów, nie korzystają ze zwolnienia od podatku lub nie spełniają przesłanek do objęcia ich niższą stawką VAT niż 8%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Przy czym w myśl art. 43 ust. 17 ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z kolei stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Wskazać należy, że zastosowanie zwolnienia dla usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym doznaje pewnych ograniczeń – ze względu na cel tej usługi, jak również status usługodawcy i usługobiorcy. Podmiotami uprawnionymi do skorzystania z tego zwolnienia są podmioty będące klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych. Ponadto, świadczone usługi muszą być wykonywane na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Jednocześnie świadczone usługi muszą być ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Powyższe uregulowania korespondują z art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 ze zm.) – na mocy którego państwa członkowskie zwalniają od podatku świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że: „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Natomiast w wyroku Trybunału (piąta izba) z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, wskazano, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27)”.

Ponadto wskazano, że art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, że: „ art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu”.

Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie zawierają definicji klubu sportowego, związku sportowego, stowarzyszeń oraz związku stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. Nr 127, poz. 857 ze zm.). Stosownie do art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 i 2 tej ustawy – działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają również definicji sportu. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy odnieść się do regulacji powołanej wyżej ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 tej ustawy – sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Na podstawie ust. 2 tego artykułu, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej oraz jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest klubem sportowym w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, będąc jednocześnie spółką, w której 100% akcji posiada gmina miejska. Spółka nie działa w celu osiągnięcia zysku a ceny usług świadczonych przez Spółkę mają zapewnić jedynie pokrycie kosztów funkcjonowania Spółki. Spółka posiada sekcję piłki nożnej składającą się z: I zespołu (grającego w II lidze); II zespołu (rezerwy I zespołu), juniorów starszych – rocznik 1995-1996, juniorów młodszych – rocznik 1997-1998, trampkarzy – rocznik 1999, trampkarzy – rocznik 2000, młodzików – rocznik 2001, młodzików – rocznik 2002-2003 oraz dzieci z grup selekcyjnych 2003 i młodsze. Zgodnie z uchwałą „P” w sprawie warunków uzyskania licencji dla klubów II ligi, Spółka zmuszona jest posiadać: I zespół piłki nożnej oraz co najmniej 4 drużyny młodzieżowe w wieku 12-19 lat. W klubie przyjęte jest, że warunek ten spełniają drużyny juniorów starszych i młodszych oraz dwie drużyny trampkarzy (razem 4 drużyny). Pozostałe zespoły są prowadzone na zasadzie dobrowolności oraz w celu szkolenia młodych zawodników, którzy być może kiedyś staną się podstawą I zespołu seniorskiego. Oprócz drużyn, które są niezbędne, aby klub mógł rozgrywać mecze piłki nożnej i czerpać z tego tytułu przychody opodatkowane podatkiem VAT (sprzedaż biletów, reklama) Spółka posiadając odpowiednią bazę sportową, prowadzi zajęcia nauki gry w piłkę nożną dla dzieci i młodzieży w wieku od lat 4 do 11. Głównym celem prowadzenia tych zajęć nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu dla Spółki.

Dodatkowo Spółka posiada obiekty sportowo-rekreacyjne takie jak: hala widowiskowo -sportowa, stadion, boiska sportowe, korty tenisowe, baseny odkryte, krytą pływalnię, gabinety odnowy biologicznej i rehabilitacji, które udostępnia odpłatnie stowarzyszeniom sportowym, firmom oraz mieszkańcom miasta i okolic. Urząd Statystyczny zakwalifikował „prowadzenie szkoleń w piłkę nożną dla dzieci i młodzieży przez pracowników zatrudnionych przez właściciela, dzierżawcę obiektu sportowego” jako PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”. Zajęcia te są odpłatne a uczęszczają na nie dzieci z grup selekcyjnych oraz młodzicy i trampkarze (trampkarze są drużynami niezbędnymi).

Zgodnie z klasyfikacją GUS przeważający rodzaj działalności Spółki to 93.11.Z – działalność obiektów sportowych.

Istotą przedmiotowej interpretacji jest określenie stawki podatku VAT dla opłat za zajęcia nauki gry w piłkę nożną dla dzieci z grup selekcyjnych oraz młodzików, które to usługi Urząd Statystyczny sklasyfikował pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 – „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka jako klub sportowy wykonuje usługi ściśle związane ze spotem, tj. usługi nauki gry w piłkę nożną na rzecz dzieci z grup selekcyjnych oraz młodzików. Usługi te są prowadzone na rzecz osób uprawiających sport, a Spółka nie jest nastawiona na osiąganie zysków – ceny świadczonych przez nią usług mają zapewnić jedynie pokrycie kosztów jej funkcjonowania.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że zostały spełnione wszystkie przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy względem świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na prowadzeniu zajęć nauki gry w piłkę nożną dla dzieci z grup selekcyjnych oraz młodzików.

Podkreślić należy, że z objaśnień do załącznika nr 3 do ustawy wynika, że wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Oznacza to, że stawkę obniżoną w wysokości 8% można zastosować dla świadczonych usług lub zbywanych towarów, jeżeli te usługi lub towary zostały wymienione w załączniku nr 3 do ustawy i jednocześnie, na podstawie odrębnych przepisów, nie korzystają ze zwolnienia od podatku lub nie spełniają przesłanek do objęcia ich niższą stawką VAT niż 8%.

A zatem w sytuacji, gdy świadczone przez Wnioskodawcę usługi spełniają warunki do zwolnienia od podatku VAT – w myśl art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – to jako, że przepis ten jest przepisem nadrzędnym nad wykazem towarów i usług znajdujących się w załączniku nr 3 do ustawy – to Spółka nie może opodatkować świadczonych usług w zakresie nauki gry w piłkę nożną na rzecz dzieci z grup selekcyjnych oraz młodzików sklasyfikowanych w PKWiU 93.11.10. „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, stawką podatku w wysokości 8%.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że świadczone przez Spółkę usługi w zakresie zajęć z nauki gry w piłkę nożną dla dzieci z grup selekcyjnych oraz młodzików, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 w związku z art. 43 ust. 18 ustawy. W konsekwencji powyższego również dla opłat za zajęcia z nauki gry w piłkę nożną dla dzieci z grup selekcyjnych oraz młodzików – zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 32 w związku z art. 43 ust. 18 ustawy, tj. opłaty te korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Z uwagi na powyższe pomimo, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi mieszczą się – jak wskazał Zainteresowany – w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”, które zostały wymienione pod poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów, nie mogą zostać opodatkowane stawką VAT w wysokości 8%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony zostanie odrębnymi interpretacji indywidualnymi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin