Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-911/13/BJ
z 23 grudnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 1 października 2013 r. (data wpływu do Biura – 4 października 2013 r.), uzupełnionym 29 listopada 2013 r. i 2 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania przez nauczyciela akademickiego 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu praw autorskich za prowadzenie zajęć w formie ćwiczeń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie zastosowania przez nauczyciela akademickiego 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu praw autorskich za prowadzenie zajęć w formie ćwiczeń.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z 18 listopada 2013 r. znak: IBPB II/1/415-911/13/BJ, IBPB II/1/415-912/13/BJ, IBPB II/1/415-913/13/BJ wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 29 listopada 2013 r. (uiszczenie brakującej opłaty) i 2 grudnia 2013 r. (poz. braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni, jako nauczyciel akademicki zatrudniony w państwowej uczelni zawodowej, prowadziła i nadal prowadzi zajęcia w formie ćwiczeń. Według wytycznych pracodawcy, każde zajęcia poza wykładami i seminariami dyplomowymi, nie mogły i nie mogą być objęte 50% normą kosztów uzyskania przychodów z tytułu praw autorskich, stąd Wnioskodawczyni nigdy nie uwzględniała jej w rozliczeniach podatkowych. Od 2007 roku w Uczelni obowiązywała Uchwała Senatu nr (…) z dnia 16 marca 2007 r. w sprawie wyrażenia opinii dotyczącej ustalenia wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli akademickich z tytułu praw autorskich.

W § 2 uchwały stwierdzono, iż prace dydaktyczne nauczycieli akademickich zatrudnionych w Uczelni, podlegające wynagrodzeniu zasadniczemu, objęte są prawami autorskimi, mają charakter twórczy i podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu 50% stawki kosztów uzyskania przychodu. W uchwale nie zaznaczono, że istnieją formy zajęć dydaktycznych, których zapis ten nie dotyczy. W punkcie 3 § 2 uchwały stwierdzono, że wymienione powyżej zasady rozliczeń kosztów uzyskania przychodu dotyczą wszystkich nauczycieli akademickich. Zaś nie ma w przytaczanej uchwale zapisu, iż zasady te dotyczą wyłącznie tych nauczycieli akademickich, którzy prowadzą zajęcia w formie wykładów i seminariów.

Pomimo braku tych zapisów w cytowanej przez Wnioskodawczynię uchwale, pracodawca twierdził jednak, iż wszystkie formy zajęć prowadzonych w Uczelni, poza wykładami i seminariami dyplomowymi, powinni traktować jako niepodlegające 50% stawce kosztów uzyskania przychodu.

Od listopada 2012 r. w Uczelni obowiązuje Uchwała Senatu nr (…) w sprawie wyrażenia opinii dotyczącej ustalenia zasad rozliczania wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli akademickich z tytułu praw autorskich, która wprowadza inne niż w poprzedniej uchwale zapisy. W § 3 niniejszej uchwały stwierdzono, iż „przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności:

1. autorskie wykłady,
2. twórcze prace promotorów – jeśli stanowią odrębne opracowania np. recenzje spełniające cechy utworu, określone w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych”.
   
   

W kwestii objęcia 50% stawką kosztów uzyskania przychodu zajęć prowadzonych w formie ćwiczeń interpretacja pracodawcy nie uległa zmianie.

W piśmie z 29 listopada 2013 r. (data wpływu – 2 grudnia 2013 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni doprecyzowała stan faktyczny i wskazała, że jest zatrudniona w Uczelni na podstawie umowy o pracę. Zasady wynagradzania nauczycieli akademickich w Uczelni regulowane są przez Uchwały Senatu. Zarówno Uchwała Senatu nr (...) z 16 marca 2007 r. jak i obowiązująca obecnie Uchwała Senatu nr (…) z 28 listopada 2012 r. w sprawie wyrażenia opinii dotyczącej ustalenia zasad rozliczania wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli akademickich z tytułu praw autorskich regulują tę kwestię w następujący sposób:

Wynagrodzenie nauczycieli akademickich obejmujące wynagrodzenie zasadnicze obejmuje:

1. wynagrodzenia za zajęcia autorskie (twórcze) w wysokości 90%,
2. wynagrodzenia za prace organizacyjne niebędące przedmiotem prawa autorskiego w wysokości 10%. (Uchwała Senatu nr … § 2, Uchwała Senatu nr … § 4).
   
   

Uchwała nr (…) z 16 marca 2007 r., regulująca tę kwestię, nie zawierała żadnych dodatkowych informacji mówiących o tym jaka forma zajęć ma być objęta 50% normą uzyskania przychodów. Natomiast Uchwała Senatu z 28 listopada 2012 r. zawiera następujące sformułowanie:

„Przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności:

1. autorskie wykłady,
2. twórcze prace promotorów – jeśli stanowią odrębne opracowania np. recenzje spełniające cechy utworu, określone w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.” (Uchwała Senatu nr … § 3)
   
   

Należy podkreślić, że zapis ten nie wyklucza jednak zastosowania tej zasady również w odniesieniu do ćwiczeń, gdyż w treści wyraźnie użyto sformułowania „w szczególności” nie zaś „wyłącznie”.

W kwestii zastosowania 50% stawki uzyskania przychodów Uchwała ta zawiera zapis, iż wynagrodzenie za miesiąc lipiec, sierpień i wrzesień nie zostają nią objęte (Uchwała Senatu nr … § 5). Wynagrodzenie w Uczelni w okresie wakacyjnym wypłacano więc nie uwzględniając 50% normy kosztów uzyskania przychodów.

Dalej Wnioskodawczyni wskazała, że w jej opinii prowadzone przez nią zajęcia w formie ćwiczeń mają charakter autorski ponieważ:

• ich forma, przebieg, sposób osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia są autorskie i oparte na jej koncepcji;
• do ich przygotowania korzysta z różnych źródeł naukowych: książek, artykułów naukowych, raportów itp.;
• na prowadzonych przez nią zajęciach wykorzystuje efekty własnej pracy naukowo- badawczej, jej publikacje naukowe, wyniki przeprowadzanych przez nią badań, opracowane przez nią kwestionariusze narzędzi badawczych itp.;
• koncepcja kształcenia realizowana jest w oparciu o sylabus, który zawiera plan przygotowania i prowadzenia zajęć oraz konkretne treści zarówno dla wykładów jak i ćwiczeń;
• na ćwiczeniach zachęca studentów do kreatywnego myślenia i twórczej pracy, stosując swoje pomysły ich efektywnego aktywizowania w trakcie zajęć, przedstawia swoje koncepcje rozwiązania konkretnych problemów omawianych na zajęciach, swoje własne opinie oraz efekty swojej pracy naukowo-badawczej zawarte w przygotowanych przez nią opracowaniach naukowych.
  
  

Wynagrodzenie zasadnicze nauczycieli akademickich w Uczelni, w której Wnioskodawczyni jest zatrudniona, składa się w 90% z wynagrodzenia za pracę dydaktyczną objętą prawami autorskimi i w 10% z wynagrodzenia za prace organizacyjne, które nie są objęte prawami autorskimi – warunki te reguluje uchwała Senatu, co zostało szczegółowo wyjaśnione w załączniku 1 uzupełnienia).

W związku z wykonywanymi przez Wnioskodawczynię obowiązkami uczelnia wymaga od niej przedstawienia szczegółowego programu prowadzenia zajęć ze studentami, tzw. sylabusa. Zawiera on materiał z zakresu ściśle związanego z tematyką prowadzonych zajęć, zagadnienia merytoryczne związane z nauką danego przedmiotu. Jako autor sylabusa Wnioskodawczyni jest zobowiązana do przygotowania programu w podziale na poszczególne planowane zajęcia, z uwzględnieniem ich liczby oraz wiedzy, umiejętności i kompetencji jakie powinien student nabyć w toku kształcenia.

Aby prowadzić zajęcia na uczelni Wnioskodawczyni jest zobligowana do tworzenia w ramach swoich zajęć dydaktycznych utworów w rozumieniu prawa autorskiego. Są to zarówno podlegające ochronie praw autorskich jej wypowiedzi formułowane w trakcie zajęć, jak również przygotowany na potrzeby prowadzonych przez nią zajęć tekst przedkładany studentom. Wnioskodawczyni uważa, że zapisy ustawy o prawie autorskim pozwalają na kwalifikowanie jako objętego prawami autorskimi samego sposobu prowadzenia zajęć – indywidualnego dla każdego nauczyciela akademickiego.

Uczelnia wymaga również od niej stałego zaangażowania w pracę twórczą poprzez przygotowywanie publikacji naukowych (z których korzysta następnie również przy prowadzeniu zajęć, zarówno w formie wkładów jak i ćwiczeń) oraz czynnego udziału w konferencjach i seminariach naukowych, na których prezentuje swoje opinie i efekty pracy twórczej w postaci przygotowanych przez nią referatów bądź komunikatów naukowych [zawsze z powołaniem się na miejsce zatrudnienia w (…)].

W tym stanie rzeczy – zdaniem Wnioskodawczyni – przyjąć należy, że te czynności wykonywane w ramach umowy o pracę mają niewątpliwie charakter autorski, co polega zarówno na tworzeniu utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jak i na dokonywaniu artystycznych wykonań (wygłaszaniu wykładów, przygotowaniu ćwiczeń i ich prowadzeniu w oparciu o jej indywidualny pomysł i w oparciu o różne źródła literatury oraz własne publikacje).

Dodatkowo Wnioskodawczyni podkreśliła, iż co do prawidłowości jej interpretacji w tym zakresie, utwierdza ją również fakt, iż jej koledzy – nauczyciele akademiccy, pracujący na innych uczelniach w regionie, prowadząc zajęcia w formie ćwiczeń, korzystają z 50% normy kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy nauczycielowi akademickiemu przysługuje 50% norma kosztów uzyskania przychodów z tytułu praw autorskich za prowadzenie zajęć w formie ćwiczeń?

Wnioskodawczyni – zapoznawszy się z interpretacjami, w analogicznych sytuacjach, sporządzonymi przez organy podatkowe, dotyczących zastosowania obowiązujących przepisów z zakresu prawa autorskiego i pokrewnych, stosowanych w przypadku rozliczania zajęć prowadzonych przez nauczycieli akademickich – uznała, że interpretacja przepisów, według której rozliczała się do tej pory, jest dla niej niekorzystna i zgodnie z obowiązującymi przepisami prowadzone przez nią zajęcia w formie ćwiczeń, winny być, tak jak wykłady, objęte 50% normą kosztów uzyskania przychodów z tytułu praw autorskich.

Zdaniem Wnioskodawczyni, analiza właściwych przepisów prawa, dla stanowiącej przedmiot zapytania sprawy, pozwala na stwierdzenie, że nauczyciele akademiccy prowadząc działalność naukową (prace badawcze), czy dydaktyczną (wykłady, ćwiczenia, laboratoria, seminaria) wypełniają dyspozycję art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz.631), zgodnie z którym przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Nauczyciele akademiccy wykonujący pracę w ramach stosunku pracy mają uprawnienia twórców, a co za tym idzie prawo do odliczania 50% zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów za wykonane czynności będące przedmiotem prawa autorskiego, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, zajęcia w formie ćwiczeń prowadzone przez Wnioskodawczynię winny być objęte prawem do odliczenia 50% zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów. Stąd wydaje się, że Wnioskodawczyni przez ostatnie pięć lat (z powodu wprowadzenia w błąd przez pracodawcę) niesłusznie nie uwzględniała ćwiczeń jako objętych niniejszym prawem w rozliczeniach podatkowych.

Wnioskodawczyni nadmieniła, że na innych uczelniach nauczyciele akademiccy prowadzący zajęcia w formie ćwiczeń korzystają z odliczenia 50% zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów. Nie zna natomiast sytuacji na żadnej innej uczelni, która byłaby analogiczna do występującej w tym względzie na uczelni, na której ona pracuje.

Organ zaznacza, iż z uwagi na zakres interpretacji powyżej przytoczono tylko stanowisko Wnioskodawczyni odnoszące się do pytania ozn. we wniosku nr 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w kwestii dotyczącej zastosowania przez nauczyciela akademickiego 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu praw autorskich za prowadzenie zajęć w formie ćwiczeń (pyt. ozn. we wniosku nr 1). W zakresie pytań ozn. nr 2 i 3 wydano odrębne interpretacje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika, uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy, przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Inaczej jednakże jest traktowana sprawa kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów zatrudnionych na umowę o pracę. O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Stosownie do art. 22 ust. 9a ww. ustawy w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W art. 1 ust. 2 tej ustawy ustawodawca określił, iż w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

W konsekwencji, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% jest możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło (pracodawcę) lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Jednakże zauważyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Przepis art. 3 pkt 2 ww. Ordynacji podatkowej stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, cytowana powyżej ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy dana osoba (Wnioskodawczyni) jest twórcą w rozumieniu przepisów ww. ustawy lub czy konkretna praca stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne. W sprawach wypowiedzenia się na temat praw autorskich i praw pokrewnych uprawnione jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki:

• Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania.
• Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzania w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.
  
  

W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, że przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W razie zatem wykonywania na podstawie umowy o pracę czynności zarówno chronionych prawem autorskim jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, z umowy tej (lub innego stosownego dokumentu) powinno wynikać, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności nie chronionych prawem autorskim. Tylko bowiem takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac – utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni, jako nauczyciel akademicki zatrudniony w państwowej uczelni zawodowej, prowadziła i nadal prowadzi zajęcia w formie ćwiczeń. Według wytycznych pracodawcy, każde zajęcia poza wykładami i seminariami dyplomowymi, nie mogły i nie mogą być objęte 50% normą kosztów uzyskania przychodów z tytułu praw autorskich. Zasady wynagradzania nauczycieli akademickich w Uczelni regulowane są przez uchwały Senatu. Zarówno Uchwała Senatu z 16 marca 2007 r. jak i obowiązująca obecnie Uchwała Senatu z 28 listopada 2012 r. w sprawie wyrażenia opinii dotyczącej ustalenia zasad rozliczania wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli akademickich z tytułu praw autorskich regulują tę kwestię w następujący sposób:

Wynagrodzenie nauczycieli akademickich obejmujące wynagrodzenie zasadnicze obejmuje:

• wynagrodzenia za zajęcia autorskie (twórcze) w wysokości 90%,
• wynagrodzenia za prace organizacyjne niebędące przedmiotem prawa autorskiego w wysokości 10%.
  
  

Uchwała z 16 marca 2007 r., regulująca tę kwestię, nie zawierała żadnych dodatkowych informacji mówiących o tym jaka forma zajęć ma być objęta 50% normą uzyskania przychodów. Natomiast Uchwała Senatu z 28 listopada 2012 r. zawiera następujące sformułowanie:

„Przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności:

• autorskie wykłady,
• twórcze prace promotorów – jeśli stanowią odrębne opracowania np. recenzje spełniające cechy utworu, określone w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.”
  
  

Wnioskodawczyni wskazała, że w jej opinii, prowadzone przez nią zajęcia w formie ćwiczeń mają charakter autorski. Aby prowadzić zajęcia na uczelni jest ona zobligowana do tworzenia w ramach swoich zajęć dydaktycznych utworów w rozumieniu prawa autorskiego. Są to zarówno podlegające ochronie praw autorskich jej wypowiedzi formułowane w trakcie zajęć, jak również przygotowany na potrzeby prowadzonych przez nią zajęć tekst przedkładany studentom.

Wnioskodawczyni uważa, że prowadzone przez nią zajęcia w formie ćwiczeń winny być objęte prawem do odliczenia 50% zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów.

Należy wskazać, iż fakt korzystania przez pracownika z prawa autorskiego powinien wynikać wyraźnie z treści zawartej umowy o pracę, gdyż warunkiem zastosowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy jest, aby zaistniał utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, twórca udzielił licencji na korzystanie z danego utworu, względnie by doszło do rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do tworzonego dzieła. Ponadto, konieczne jest dokładne wyróżnienie wynagrodzenia, które związane jest z wykonywaniem czynności, czy prac objętych prawami autorskimi.

Wobec powyższego, jeżeli tak jak wskazała Wnioskodawczyni, w jej opinii prowadzone przez nią zajęcia w formie ćwiczeń mają charakter autorski, czyli wyczerpują znamiona utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do ustalenia czego Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie jest uprawniony, to Wnioskodawczyni ma prawo zastosować, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 50% koszty uzyskania przychodu do uzyskanego dochodu z tytułu wynagrodzenia za faktyczne (rzeczywiście) czynności o charakterze twórczym. Przy czym wynagrodzenie autorskie z tego tytułu winno wynikać z dokumentacji prowadzonej w tym zakresie. Podkreślić bowiem należy, że dla zastosowania omawianej normy kosztów nie ma znaczenia w jakiej formie (w jaki sposób) wykonywane są czynności, z którymi związane są prawa autorskie. Istotnym jest aby w ramach tych czynności twórca utworu korzystał z praw autorskich.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawczyni dotyczące możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu do uzyskanego przez nią dochodu z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie zajęć w formie ćwiczeń można uznać za prawidłowe, ale tylko i wyłącznie wtedy, gdy prowadzone przez nią czynności spełniają warunki utworu i prowadząc ćwiczenia rozporządza prawami autorskimi do tego utworu oraz nastąpiła wypłata wynagrodzenia, o którym mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem. Wydając niniejszą interpretację Organ oparł się jedynie na opisie stanu faktycznego przedstawionym we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.